Na veel verhalen te hebben gehoord en gelezen over brekende en doorslippende distributieriemen dacht ik er goed aan te doen om die van mijn Volvo Penta ook eens een controlebeurt te geven.
En niet te vroeg zo bleek.
Ik lees op verschillende fora af en toe postings van leden die het zelf aandurfden om een distributieriem te vervangen , en dat niet altijd volgens de regels van de kunst doen.
Nu heb ik zelf al wel zulke riemen vervangen aan sommige van mijn wagens door het verleden heen , maar eigenlijk nooit zonder wijze raad of een toeziend oog van een bevriend professional.
Dus wat ik wel weet is dat de spanning van de distributieriem een belangrijk element is dat dient te worden gerespecteerd.
Maw , tenzij je een ervaren vakman bent en door de jaren heen de spanning mbv het fingerspitzengefuhl kan aanvoelen , je hebt een riemspannings meter ( belt tension gauge in het engels) nodig.
Tja , welke hobby-mechanicien heeft zoiets in huis natuurlijk , nochtans een noodzakelijk attribuut om het klusje van controle en eventuele vervanging vakkundig uit te voeren.
Laatst las ik een verhaal op één of ander engelstalig forum waar (een landgenoot van me trouwens) zijn schrijnend verhaal uit de doeken deed.
Persoonlijk mailverkeer gaf me een volledig beeld van de situatie.
Samen met een vriend (de handige harry van dienst) verving hij preventief (in het kader van het onderhouds programma) de distributieriem van zijn MD22L-B VP , eenzelfde motor als de mijne notabene.
So far so good , de riemspanning werd ingesteld met de natte vinger , geen meter voorhanden dus.
Enige tijd later overkwam hem het mini-drama van de motor die in de prak draaide.
Er werd in de haven een vakman bijgehaald , aan dito vakman-uurloon , en de conclusie was , verkeerde spanning , geslipte riem en het ganse binnenwerk in conflict geraakt.
Eens mens wordt er stil van , ook als buitenstaander.
Toch staat iedere booteigenaar voor dit onderhoud , een distributieriem moet nou eenmaal vervangen worden. En ofwel laat je een professional komen en betaal je je blauw (tegenwoordig donkerblauw) ofwel laat je je informeren over de gang van zaken en schaf je het noodzakelijke gereedschap aan om de klus te klaren.
Ik koos voor het laatste.
Mijn motor heeft inmiddels een 700 uren en ik achtte de tijd rijp om de distributieriem toch minstens op zijn spanning te controleren.
Visuele controle van de ganse riem zal me dan in een latere fase doen overwegen om de riem al dan niet dit jaar te vervangen.
dat brengt ons dan op een interludium vraagje ,...op hoeveel bedrijfsuren moet dat eigenlijk gebeuren volgens VP ?
Maar eerst een meter aanschaffen.
Dat deed ik in de US op ebay voor een zacht prijsje van 50 Euro all in.
Zoals ik hierboven al zei , het initiatief kwam eigenlijk niet te vroeg.
De meetresultaten gaven dat alleszins toch aan.
Zo gaat de spanningsmeter over de riem , de foto is voor wat betreft de manier waarop ie op de riem gaat wat aan de donkere kant maar die kan je met de picture manager van microsoft wel verduidelijken nietwaar.
En dit is een close up van de gemeten waarde waarbij de rode zone op gevaar wijst en 60lbs te weinig is.
Een gebruikte riem moet een meting hebben tussen de 70 en de 100 lbs , een nieuwe riem tussen de 100 en de 140 lbs.
Al bij al niet zo heel veel te weinig , maar toch genoeg om de levensduur van dit belangrijk onderdeel niet uit het oog te verliezen.
Mogelijk hebben andere forumleden hier wat aan , al was het maar om the wake up call die deze post inhoudt.
Feedback en persoonlijke verhalen in dit topic zijn uiteraard meer dan welkom.
Indien ik na verdere rigoreuze controle van de riem (verwijderen van het deksel) van oordeel ben dat een vervanging zich opdringt zal ik niet nalaten om dat met het forum te delen.
Beste groeten