Yellow Boat schreef :
Als je het heel veilig wilt maken moet je het slangetje zo hoog maken dat het hoger is dan de theoretisch maximale stuwhoogte bij de maximale bootsnelheid.
We kunnen heel ingewikkeld doen over hoe lang dat slangetje nu precies moet zijn, of het een ontluchting of een beluchting is, of misschien zelfs wel een standleiding.
Maar de belangrijkste voorwaarde is dat het te allen tijde een open verbinding met de buitenlucht onderhoudt. De tweede voorwaarde lijkt me dat het bij eventuele overdruk in de schroefaskoker geen water in de boot doet belanden.
Wat is nu simpeler dan een doorvoer naar buiten ergens hoog in het boord van de boot te zetten en daar het slangetje op aan te sluiten? Dan is de schroefasafdichting rechtstreeks verbonden met de buitenlucht en is er absolute zekerheid dat er geen water in de bilge terechtkomt.
Een en ander lijkt me ook eigenlijk nauwelijks een winterklus. Het is een uurtje werk en gedaan is maar gedaan. Het ding tijdelijk afdoppen is de gelegenheid scheppen om het het hele verhaal te vergeten. Er staat namelijk ineens geen water meer onder de motor.
Maar afgedopt is er dus ook geen ontluchting.
De klassieke Volvo-seals hadden geen ontluchting (moet je zelf doen, door erin te knijpen) en tenminste één ZF-lid heeft geconstateerd dat er na ontluchten toch regelmatig lucht in de seal zat, terwijl de boot tussentijds niet uit het water was geweest. Kennelijk veroorzaakt doordat luchtbellen rondom de schroef kans zien om door het achterste lager en de schroefaskoker omhoog te stijgen naar de voorste seal.
zeilersforum.nl/index.php/foru...al-ontluchten#743991
Het risico van water dat 's winters, met de boot op de wal, in de schroefaskoker achter kan blijven zonder een werkende ontluchting is al genoemd.