Onderwerp: (af) bouw van de "Bagheera"

Die zie je alleen als het mogelijk schaatsbaar is, en ondanks dat ik mijn vikings gescherpt klaar had liggen heb ik die helaas niet kunnen gebruiken.

Erikdejong schreef :
Of , minstens zo goed of nog beter, met een naaldenbikhamer.
Die zijn er op perslucht maar ook electrisch.
Alleen wel duur , die dingen dus misschien huren bij Boels en co.?www.borent.nl/materialen/detai...rsen/naaldenbikhamer
Voordeel van die dingen is dat de boel niet zo stuift als stralen wat vrijwel overal alleen nog maar binnen of met een 100% afdekking mag.En je kunt er ook mee in hoekjes komen waare het met een Perago niet gaat.
Ad

Erik, welke roestbinder gebruik je?

Wat ik gebruik is een goedje dat ik ooit eens door een vriend in mijn handen gedrukt heb gekregen. Dat is zelf gemaakt door een buurman van een vriend van een tante etc. Het werkt fantastisch, en ik heb alleen nog maar genoeg voor een jaar of 3-4. Bij ons aanboord word er naar verwezen als 'appelsap' omdat we het in een appelsap fles bewaren.

Ik mag toch aannemen dat er geen appelsap meer op die fles staat?
Want een slok ervan zul je waarschijnlijk niet of amper overleven.

Ad

Erikdejong schreef :
Mmm ze keken wel een beetje raar toen ik bij de watersportwinkel vroeg of ze ook appelsap verkochten.


Maareh als het zo goed werkt, kan hij het niet op de markt brengen?

Roestplekken weghalen gaat goed en snel met de volgende ingrediënten:





Of met een gewone handroestborstel en eventueel een beitel:



Met hameren alleen ben je er niet. Er moet handmatig of machinaal geborsteld worden om ingeteerde roest uit de hele kleine ingeroeste putjes te verwijderen. Schuren is om die reden inderdaad geen goed idee: de roest blijft in de ingeroeste putjes zitten. Hameren doe ik ook niet voordat er echt een dikke laag roest zit, omdat je er wel hamerpuntjes in het staal van krijgt.

Weghalen gaat inderdaad snel, maar de hechting van verf op een geslepen of geborsteld oppervlak is ronduit belabberd. Je drukt namelijk vuil, vet en resten in de porien van het staal. Alleen 'slaan' werkt goed om dat weg te krijgen. Dat kan met naalden, bikhamers, stralen, roterende hamertjes (ala Tercoo).

In een noodgeval kan het wel, maar de verf zal met een jaar of drie a vier er gewoon weer afkomen.

Van de week tussen alle stormen door heb ik mijn stuurinrichting dan eindelijk weten te ontmantelen.
Door problemen met een stuurautomaat die niet geschikt was voor mijn stuursystem, heb ik behoorlijk last gehad van haarscheuren en brekende onderdelen. Vlak voor vertrek heb ik en hoop onderdelen kunnen vervangen, maar niet alles. Onderweg is er nog eens een uithouder stang gebroken, maar die heb ik gelukkig kunnen repareren door er een buis van rvs overheen te schuiven en op die manier te spalken. Dat heeft het nog 3500 mijl uitgehouden tot we weer thuis waren.

Nu dus toch maar alles volledig uit elkaar zodat ik niet voor nare verassingen kom te staan als er weer gevaren gaat worden.

Zo ziet het systeem er uit als het geinstalleerd is:


Het stuurwiel zit aan de bovenste haakse overbrengng vast, en doormiddel van torsiestangen en kruiskoppelingen word de draaiende beweging afgegeven aan de tandwielkast. De cilinder die je onderaan ziet zitten is de elektro motor die aangedreven word door de stuurautomaat. De tandwielkast zit weggewerkt in het achteronder en is op deze foto nog net zichtbaar achter de loospijp van de stuurkuip. Leuk detail, de loospijp is conisch gemaakt, als deze bevriest drukt het ijs vanzelf naar buiten zonder iets stuk te kunnen maken.



Dit is de tandwielkast zoals deze op de werkbank staat. Alles is los en van zijn plek af, en nu volgt een smerig karweitje om alles schoon te maken, te ontvetten en met dye penetrant op haarscheuren te controleren. Wat niet goed is moet vervangen worden, en alles wat wel goed is moet weer goed in eht vet gezet worden zodat het weer terug geplaatst kan worden.

Zo ziet de binnenkant eruit:


Heel eenvoudig, heel robust en hel simpel te onderhouden. Achteraf gezien een beetje veel vertraging, want de boot stuurt veel lichter als dat ik gehoopt had.

Deze onderdelen zijn inmiddels gecontroleerd en goedbevonden. Dat is een pak van mijn hart want zo'n tandwielkast is erg kostbaar. Dit weekeind staan de kruiskoppelingen en de torsiestangen op de lijst van controle.

Ik heb precies hetzelfde stuursysteem (van Jefa) geïnstalleerd en met dezelfde overbrengingen en tandwielkast. Wat is er precies kapot gegaan ?

Mooi spul altijd van Jefa! Wat ik me afvraag: met zo'n grote tandwieloverbrenging, heb je dan nog gevoel in je roer? Mijn ervaring is dat bij apparaten achteruitdraaien vaak vrijwel niet gaat als er een grote overbrenging in zit.. Dat het heel licht stuurt geloof ik trouwens direct, want je hebt ook nog eens een heel groot stuurwiel.

Wat mij ook een beetje risicovol lijkt is dat je door die grote vertraging enorme krachten kunt overbrengen op het roer en de onderdelen tussen vertraging en roer.
Weinig handkracht betekent dus veel krachten op het roer.
Moet je daar eigenlijk niet rekening houden bij het afstellen van de druk bij een hydraulische aandrijving?
Ad

Noballast schreef : Een van de kruiskoppelingen is gebroken, en een andere aardig ver ingescheurd. De kruisverbinding tussen de twee delen die de torsiestang aan de as verbinden is het zwakste punt in die koppeling. Daarnaast is de afstandhouder tussen het kwadrant en de liever arm op de tandwielkast gebroken.

LET WEL: dit is geen zwak punt in de stuurinrichting zoals Jefa deze bouwd, het is een specifiek probleem voor mijn boot geweest omdat niet de juiste autopilot computer is gebruikt.

Het enige zwakkepunt in het hele Jefa ontwerp vind ik de ball-joints aan het einde van de eerder genoemde afstandhouder, deze torderen namelijk weg als je alles perfect hebt uitgeleind. Ze zijn bedoeld om kleine uitlijn fouten op te vangen.

Ik zal even wat foto's maken van de schades en van wat ik het zwakke punt vind, dat maakt het een en ander wat duidelijker. Dat zal wel na het weekeinde worden.

@Yellow boat.
Dat is inderdaad een goed punt, en moet je met gevoel en beleid doen. De maximale belasting van het hele systeem word bereikt als ik 12kg kracht zet op de buitenbuis van mijn stuurwiel (dat is bijna 2m in doorsnee).
Het probleem met het systeem zoals het is, is dat de motor van de stuurautomaat normaal functioneerd. als ik de vertraging zou veranderen door bijvoorbeeld mijn kwadrant aan te passen en het aangrijpingspunt dichter bij de roerkoning zou zetten, is dat de stuurautomaat harder moet werken en zwaarder belast word.
Voordeel is echter wel dat ik het stuurwiel alleen maar in de haven gebruik, en de boot zelf heel goed waarschuwd als er teveel kracht op het roer staat tijdens het zeilen.

Al met al, op een boot waarbij je sterke hulpmiddelen gebruikt (de schootlieren trekken met gemak 3 ton) moet je gewoon goedkijken wat je doet want je kan zaken kapot trekken zoder er erg in te hebben. Dat is een van de redenen dat ik geen fan ben van elektrische of hydraulische lieren.

Wat betreft jouw vraag mbt een hydraulische bestuuring, je beperkt de cilinder lengte zodat deze op het eind loopt als het roer bij zijn stoppers komt. Roeren op grotere boten horen altijd mechanische stoppers te hebben, die worden meestal in het kwadrant ingebouwd.

FMJ schreef : Heel weinig, maar als er belasting op het blad staat, in mijn geval meestal ijs dat er tegenaan drukt, ben je je daar wel van bewust.
De boot zelf is perfect in balans en heel vergevings gezind in dat opzicht voor een foute trim. Het roer heeft ook een groot balans deel.
Maar sturen doe ik toch nooit op de hand, tenzij in de haven of tussen ijsvelden. Het gevoel maakt me dus niet heel veel uit.

Achteraf gezien had ik denk ik gewoon een helmstok moeten doen, en ik zit er wel eens over te prakiseren om dat alsnog te doen, maar het komt niet zo mooi uit met de layout van de stuurkuip.
Ik heb de boot ontworpen toen ik 16 was, ik vertrouwde mezelf toen nog niet voldoende om zeker te weten dat een helmstok hanteerbaar zou zijn, 1 ontwerpfout en de boot blijkt dan achteraf niet of moeilijk bestuurbaar te zijn.

Erikdejong schreef : Mijn aangehangen roer hangt in een uitsparing van de romp. Dat is dan meteen de begrenzer voor het roer.

Ik ben wel een beetje teleurgesteld over jouw opmerking mbt het roergevoel. Jefa heeft dit systeem aan mij verkocht juist met de opmerking van een goed roer gevoel. Nou ja, we zullen zien.

Weet je zeker dat je hetzelfde systeem hebt? Mijn tandwielkast heeft een vertraging van 1 op 7 en dan heb ik ook nog eens een stuurwiel van twee meter die dat aandrijft.

Als jouw stuurwiel bijvoorbeeld 70cm is, dan heb je al drie keer minder vertraging en daardoor drie keer meer gevoel op je roer.

Erikdejong schreef : Nee inderdaad, het ziet er hetzelfde uit maar de reductie is 1:5 en het stuurwiel is 90cm. Er komt trouwens ook nog een helmstok op.

Dat betekend dat jij ongeveer een derde tot een kwart vertraging hebt van wat ik heb, dat in combinatie met aanzienlijk hogere snelheden doet mij toch geloven dat jij een goed gevoel op je stuurwiel gaat overhouden.

Erikdejong schreef : Ah, fijne gedachte, bedankt
Ik heb zowiezo een goed gevoel bij deze installatie, ook gezien de simpele connectie met de autopilot drive, aan de voorkant van de haakse tandwielkast (bij jou aan de onderzijde zag ik op de foto)

Klopt, jij hebt hem horizontaal hangen en ik vertikaal, hangt er net vanaf waar je de ruitme hebt, bij mij zit er een kledinglade voor dus als ik de motor horizontaal zou hangen zou er te weinig ruimte overblijven voor schone sokken. Gewoon een kwestie van de haakse overbrenging omdraaien.

Er is inmiddels weer een hoop gebeurt aan de boot om haar klaar te maken voor de avonturen die tussen nu en november gaan plaats vinden.

Hiet het eerste deel, de installatie van een rolinstallatie voor de high-aspect fok. Tot op heden heb ik nog met leuvers gevaren, een prima en betrouwbaar systeem, maar ik kon het niet of slecht werkend krijgen met anker, ankerlier, ankerketting en bijboot die tijdens expedities langs de kust ook een plaatsje op het dek moeten hebben.


Zo ziet het voordek eruit als we onderweg zijn, dit is de kleine zodiac, we hebben ook nog een grote. Je kunt je voorstellen dat dit een zooitje word als daar ook nog een 85m2 high Aspect en een 40m2 stagzeil op dek liggen. Omdat de HA slechts tot 15 knopen schijnbare wind gebruikt word durf ik het wel aan om die op een roller te zetten, de stagfok blijft vooralsnog op leuvers.


De Harken gaat om de bestaande voostag heen, en alleen de toggle onderaan hoeft vervangen te worden voor eentje met een langere pen, iets wat gewoon meegeleverd word.


Als eerste worden de profielen een voor een over de voorstag geschoven, en doormiddel van de verbindingsmoffen met lagers daarin aan elkaar gebout.



Ik heb het verpakkingsplastic er nog omheen laten zitten zodat de anodisatie niet beschadigd als je de hele installatie ophijst je mast in.


Als alle profielen erop zitten (11 in totaal), dan schuif je de trommel erover, bout deze ook vast met mooie verzonken inbusjes en dan kan de hele boel omhoog gehezen worden.


Het meeste werk is nog het voorzichtig hijzen om te zorgen dat er niets verbuigt of beschadigd, en het lastigste is om de drum en beugels boven de putting te krijgen. De onderkant kan namelijk niet over de preekstoel, en de achterant van de preekstoel is behoorlijk ver naar achter. We hebben dat op kunnen lossen door de railing draden te laten zakken, en over te pakken op een spinnakerval die een kleine 40cm boven de voorstag uit de mast komt.

Nu het zeil nog aanpassen, het voorlijk moet namelijk bijna een meter korter worden

Nog even een detail hoe ik de mast in ga:



De grootzeilval komt aan een oog aan de mastvoet en word op de lier even lekker doorgezet. Twee stukjes dyneema van 4mm fungeren als twee onafhankelijke prusikjes en we lopen zo omhoog, de knoopjes met je mee omhoog of omlaag schuivend.




De reden dat dit (helaas) allemaal zo laat nog net voor vertrek (maandje) moet gebeuren is het feit dat het bitter koud met heel veel sneeuw is geweest sinds Januari


Dit is mijn normale ligplaats...
En dit is de kuip nog geen twee weken geleden:

Het bootje is vandaag weer eventjes uit het water. Nieuwe gever voor de dieptemeter, schoonmaken, inspectie, wat verfwerk hier en daar en ze moet er weer twee jaar tegen kunnen. Morgen weer terug te water.

Mooie haven hoor. Heb je nog meer foto's van de omgeving rondom je boot?

Erik ik mis de foto's van de gearbox enzo
heb dezelfde installatie ben benieuwd hoe het van jou er uit zag