Onderwerp: Plamuren, schuren en schilderen

Tja, is moeilijk zo te zeggen maar als je met je hand even voelt aan de zool kun je wel een inschatting maken en evenzo voel je aan het apparaat of dat het papier nog vreet of alleen nog maar glijdt. Ik gebruikte bij het schuren van surfplanken al gauw een velletje of acht (van 3M) per m2 met een grote Rupes vlakschuurmachine. Is dat veel? Het resultaat is strakker en de tijdwinst is toch wel groot maar wat ook meespeelt is dat ik bij langdurig schuren last kreeg van polsen en ellebogen. Van de vibraties van slechte schuurmachines die ik eerder gebruikte heb ik toch een soort van "white finger" ding overgehouden
Mijn lessen zijn: Neem het beste schuurpapier, neem een topmachine die goed uitgebalanceerd is en zo min mogelijk trilt (trilling is ook groot verlies van efficiëntie van de schuurzool) en neem een machine met een zo groot mogelijke schuurcirkel, 5-8 mm minimaal.
Je neefje heeft wel gelijk! Eerst flink grof en dan pas gaan poetsen!
Overigens, is dat kant en klare spul niet veel gemakkelijker te schuren dan zelf gemengd? Zou een heel goede reden zijn om het te gebruiken!

Nachtvlinder schreef : Nou, trots is niet echt het goede woord, wel tevreden. Dat vanwege het feit dat de dingen die je van te voren hebt bedacht ook goed lukken. Dat zijn overigens allemaal fasen, steeds een stapje verder, zowel in het project als in je vaardigheid. Dat is best motiverend en noodzakelijk om die inzet te blijven volhouden.

Wat dat betreft ben ik een lamzak, of luiwammes. Ik heb een stok achter de deur nodig om die inzet te kunnen plegen. Als ik op zaterdagochtend voor 7 uur mijn dochter naar haar werk op de markt moet brengen ben ik ook vroeg bij de boot. Moet zij niet werken is dat pas eind van de ochtend. Wat dat betreft heb ik veel respect voor bouwers die al hun vrije tijd, elke dag direct na het werk, elk vrij uurtje heel projectmatig de boel aanpakken. Ik zou gek worden. Ik realiseer gemiddeld in mijn up periodes bijna 16 uur per week. Er zijn ook mindere tijden, ups and downs zeg maar. Maar ik zit al weer een hele tijd in de "up"
Komt denk ik ook doordat het eind in zicht komt en nee, ik ga niet zeggen wanneer

Die inzet wordt ook gemotiveerd door het delen van ervaringen. Een website, blog, dit ZF, het schept verwachtingen die extra motiveren om de inzet vol te houden. Dus toch weer die stok.

Heel veel respect, geloof nog niet dat ik dat eerder in een van je topics heb aangegeven alhoewel ik ze stuk voor stuk gelezen heb.
Hopelijk gaan we de Fram eens met een pinkstertrip zien?!

ManneeB schreef :
Zeker!

Hoi Nobalast,

Herkenbaar verhaal over plamuren, lange taaie klus.
Ben denk ik ook wel vier a vijf dagen met de romp van de kolibri aan het plamuren geweest en schuren met de schuurplank. Had hulp/advies van mijn broer die inderdaad ook wel enige auto's geplamuurd heeft.
Plamuur opbrengen met een plamuurmes van de karwei van een halve meter breed, die eigenlijk voor stukadoors is.
En nog niet zo perfect als ik hem graag zou willen, alhoewel ik er vele en ook nieuwere bijv 9 meters zie rondvaren met meer imperfecties.
Ik had op het kale, hier en daar met beetje epoxylijm gerepareerde plakhout hout de IJssel injectiehars en daarover de IJssel rolcoat als onderlaag en gebruikte de IJssel finishing plamuur om op te vullen. Mogelijk is een hele laag plamuur op het schip wel beter (alhoewel die laag rolcoat ook wel dik is maar daar schuur je dan weer van op).
Bij laminaat snap ik dat dit zo moet (anders schuur je het laminaat kapot.

Freek

Zo'n Kolibri rompje is vanzichzelf al strak. Dat scheelt al een stuk. Die brede stucmessen gebruik ik ook wel maar sinds kort heb ik een beter alternatief met de brede messen van flexisander.

Prachtig, compleet en vooral heel mooi vewoord verslag.
Mooi strak plamuurwerk over grotere lengtes is killing, als inderdaad een lange gestuucte wand bij strijklicht.
De rei erop, en sponsen in combinatie met je mes tot je een ons weegt
Relativeer je eigen onderschrift, een dikke dikke 8 als eindresultaat is meer dan te verdedigen in de setting waarin er wordt gebouwd.
Klasse!!

Zo'n Kolibri rompje is vanzichzelf al strak. Dat scheelt al een stuk. Die brede stucmessen gebruik ik ook wel maar sinds kort heb ik een beter alternatief met de brede messen van flexisander.

Als ie 50 jaar oud is mankeert er hier en daar ook wel wat aan die strakheid hoor.
Enfin hij werd ook marineblauw en dat is een lastige donkere kleur, net als bijv aubergine kleur of een zwarte sloep. Je witte drijvers zien er eerder strak uit, maar als ik de foto zie heb je een mooi resultaat bereikt Chapeau! Bovendien is die kleur beter voor een grote boot die bijv. wel eens naar de tropen kan gaan. Epoxy blijft koeler op die manier en gaat niet kapot door de hitte, hoef ik je niet uit te leggen.

Wat het schuurpapier op de schuurplank betreft, inderdaad grof, ik had er niet korrel 40 op maar 80, nog steeds grof. Mijn broer waarschuwde ook dat je met fijn op de plank snel kuilen maakt. Dit plamuur schuren moet met de hand met de lange plank, kun je niet doen met de machine die is te kort en maakt dus ook kuilen.

Met betrekking tot de Rotex vind ik dat er veel verschil in de kwaliteit van het schuurpapier zit. Bij goed schuurpapier heb je minder last van de door jou genoemde verschijnselen naar mijn idee. Siaspeed blue line enorm fijn schuurpapier. Wat handig kan zijn is even de FOV in Leeuwarden te bellen, heb er niets mee (aandelen in of is ook geen familie) maar ik vond het uitermate geschikte lui en je koopt je Siaspeed schuurpapier veel goedkoper in.


Freek

holtere schreef :
Ja, heel veel! Hier erg goede ervaringen met het schuurgaas van Mirka. Wel duur spul, maar per m2 veel goedkoper. Mits er een goede stofzuiger achter staat. Met korrel 80 bijvoorbeeld glas-epoxy gladschuren is het na 8 m2 pas minder aan het worden. Het blauwe papier is ook prima, minder lange standttijd, maar ook weer goedkoper.

Ook i.d.d. heel belangrijk voor de levensduur van schuurpapier!

Freek

De romp staat nog steeds op zijn kop en in de doos die ik eerder als “oven” heb gebruikt. Dat bevalt mij wel, zo mooi afgeschermd van de rest van de activiteiten in de hal. Vanwege het draaien van de romp is het dak eraf. Enig nadeel is de beperkte breedte. Ik kan maar aan één zijde van de romp tegelijk werken. Voor de andere zijde moet ik de romp verplaatsen. Dus eerst heb ik zoveel mogelijk de bakboord zijde bewerkt en na het verschuiven van de romp de stuurboordzijde.

Alvorens te kunnen starten met het plamuren van de middenromp waren er nog een paar kleine dingetjes te doen. Het slotgat voor het zwaard is er één van. Dat is eerder beschreven in het draadje over de bouw van het zwaard.

De koolstof scharnieren voor de trekstangen van de beams komen haaks uit de romp en hebben ten behoeve van de stroomlijning voor het water nog een afschuining aan de voorzijde nodig. De vorm gaat een beetje op gevoel maar om alle vier posities wel gelijk te houden heb ik daarvoor met mijzelf afgesproken om beide zijden van de afschuining een hoek van 30 graden mee te geven.


De afschuining bouw ik op uit laagjes schuim. Omdat ik niet onnodig in het laminaat wil schroeven lijm ik de eerste laag schuim vast met behulp van een vacuumzak. Het patroon van puntjes dat je in bovenstaande foto ziet zijn de perforatie gaatjes die in dit stukje schuim zitten. De epoxy komt er door omhoog.


Het lijkt mij een goed idee om de voor- en onderzijde van de opening voor het vluchtluik te voorzien van een “spoiler” waarmee de waterdruk op het luik door het langsstromende water wordt verminderd, denk ik
In ieder geval kan het geen kwaad en de opbouw is dezelfde als voor de andere afschuiningen.De afschuining voor het achterste beam scharnier is wel een stuk kleiner dan bij het voorste beam scharnier.




Vervolgens is het een kwestie van laagdikte opbouwen waarbij de volgende laagjes in het onderliggende schuim geschroefd worden. Die schroefjes gaan er weer uit uiteraard.

Overigens kun je in bovenstaande foto's ook goed zien dat ik het peelply uitsluitend daar weg haal waar dat nodig is. Zo blijft het omringende werk altijd mooi schoon. Ook het tape van de vacuumzak zit op het peelply. Geen zwarte tape resten later op het laminaat.


Gefatsoeneerd in vorm en voorzien van een laagje glaslaminaat.

De opening voor het vluchtluik is toch nog een projectje op zich geworden. Een mooi moment ook om e.e.a. eens te gaan passen. Toen ik ooit deze sparing voor het vluchtluik maakte was deze afgestemd op een bepaald type van Lewmar. Bij zo’n langdurig project als dit loop je wel eens tegen dingen aan die door de tijd anders worden. Zo bleek het Lewmar luik niet meer leverbaar te zijn. Als alternatief is het daarom een Vetus Magnus luik geworden, maar wel met als resultaat dat deze net niet lekker past. Er is voor het mooie wat te weinig ruimte voor de scharnieren.


Even slikken, maar de zaag gaat erin om wat meer ruimte voor de scharnieren te krijgen. Ook het luik zelf kan wat meer ruimte gebruiken om zonder dat deze “nekt” wijd open te kunnen doen.


Het luik past zo beter en ligt mooi diep verzonken in de romp. Maar wat mij dan opvalt is de rechte kant aan de achterzijde van het luik. Daar botst het water nog tegenaan. Nu ik toch zo lekker met de zaag bezig ben, gaat ook dit stukje romp er aan geloven. Daar is alleen niet genoeg “vlees” voor en er verschijnt een mooi ovaal gat. Het is in ieder geval wel mooi recht afgezaagd


Dat had ik natuurlijk wel voorzien en met een stukje schuim aan de binnenzijde los ik dat netjes op.


Laagje laminaat er overheen en ik ben weer helemaal happy


Als laatste nog een keer het luik in de epoxyprut drukken en ik houd een mooi recht, vlak en strak montage gat voor het luik over. Moet nog wel wat gefatsoeneerd worden. Overigens kijk je dus door dit gat tegen de onderzijde van de kuipbank aan.
 

Alvorens te gaan plamuren wil ik het onderwaterschip nog voorzien van drie lagen epoxy coating. Dat lijkt misschien een beetje dubbelop maar ik wil zeker zijn van een zo’n dampdicht mogelijk onderwaterschip. Eindelijk gaat de peelply eraf en komt het mooie aramide laminaat te voorschijn. Het wordt nog een lange dag met het aanbrengen van 3 lagen epoxy, uiteraard zonder schuren tussendoor (zou zonde zijn van de laagdikte) maar wel weer peelply als laatste.


Nu al die bijzaken klaar zijn kan ik eindelijk eens beginnen met het plamuren. Ditmaal pak ik het anders aan. Het doel is om meer machinaal te kunnen schuren en minder met de schuurplank. Daarvoor dient de plamuur al direct zo goed als de juiste vorm van de boot te hebben. Ik heb dat eerder geprobeerd met een breed plamuurmes maar dat lukte niet echt. Het is lastig om deze in de juiste ronding te houden en tegelijkertijd over de hele breedte een gelijkmatige druk uit te oefenen. Nu had ik al schuurplanken van Flexisander, maar dit Tjechische bedrijf bleek nu ook flexibele plamuurmessen te hebben ontwikkeld. Daar heb ik er twee van gekocht, 60cm en 120cm. breed.


Met het breedste mes van 120cm. heb ik verticale banen opgezet van bijna 120cm. en daartussen een ruimte van dezelfde breedte opengelaten. Na droging daarvan heb ik de banen er tussen opgevuld. Ik heb inmiddels geleerd om de baan in één streek op te zetten en er daarna niet meer aan te komen. De hele hoogte van de romp kan ik niet in één streek doen, dus dat is ook in twee delen gedaan. De meeste plamuur zit in deze eerste laag. Na het machinaal schuren van deze eerste laag heb ik een tweede laag plamuur aangebracht, op dezelfde wijze maar overlappend over de naden van de eerste sessie. Deze laag gebruikt beduidend minder plamuur. Op sommige plaatsen, zoals het vrijboord in het achterschip alsmede de bodem heb ik nog eens haaks op de eerdere banen een derde laag aangebracht. Dit om de rompvorm er zo goed mogelijk in te krijgen. Alles daarna machinaal geschuurd met de Rotex en korrel 40 waarbij ik de machine wel goed in beweging heb gehouden om kuilen te voorkomen.

Onderstaand een serie foto’s van dat proces.

De romp is 3 meter breed. Tot het midden is dus anderhalve meter en daar kan ik dus slecht bij. In een eerder stadium van de bouw heb ik een uitgebouwde steiger gebruikt om daar bij te komen. Voor het werk toen was dat toereikend maar voor het plamuren nu heb ik een stabielere basis nodig om op te staan. De oplossing is simpel, een ladder die klem staat tussen boot en wand. Misschien Arbo technisch niet helemaal je van het, maar ik sta bovenop stabiel en kan overal goed bij. Al balancerend en met mijn knieën tegen de ladder geklemd kan ik het brede plamuurmes in één vloeiende beweging van midscheeps kiel naar iets boven de waterlijn trekken. De rest kan ik vanaf een rolkrukje doen.




Plamuur is duur en na elke sessie hou je wel een beetje plamuur over. Daarom heb ik steeds een paar plekjes voorbereid waar die restantjes opgestreken kunnen worden, zoals in de spiegel en bij de boegsprietbuis.


De boeg had ik al eens gefatsoeneerd met behulp van een rechte lat. Nu moet daar nog een mooie ronding aankomen. Die ronding heb ik gemaakt met een stukje stevig plastic zoals dat wel gebruikt wordt bij inbindboekjes. In eerste instantie heb ik dat er omheen gebogen en met ducktape tijdelijk vastgezet en in tweede instantie met lijmtangen aangedrukt. De plastic velletjes vormen zo een mooie ronding en geven het achterliggende plamuur zo de vorm. (hoop ik, ik heb het nog niet los gemaakt)


Het werk met de schuurmachine is gedaan en de finishing touch moet van de schuurplank komen. En dat valt nog helemaal niet tegen. Alles wordt goed geraakt en ik heb goede hoop dat het handwerk daarom beperkt kan blijven.

Noballast, iedere keer als je de next step laat zien en hoe je het aanpakt zit ik vol bewondering en respect je foto's en schrijven te bekijken en te lezen.
Zeer mooi project en professioneel aangepakt.

Met open mond volg ik je verrichtingen. Ik permitteer mij een opmerking.
Dat vluchtluik gebruik je neem ik aan in nodgevallen en niet om de onderwater wereld te bestuderen.
Zou je dan dat luik niet zo op kunnen bouwen dat het met behoud van funkties een weerstandloos geheel met de romp vomt?

@dehler dank, ik hoop dat anderen er zo ook iets aan hebben.

@EelskeM dat heb ik juist trachten te bereiken op deze wijze. Het kan beter, maar niet met een commercieel luik, die is recht en de romp is rond. Helemaal flush gaat wel prima met hetzelfde rompmateriaal. Je kunt er het uitgezaagde deel voor gebruiken. Ik heb dat niet gedaan omdat dat nog veel meer werk is. Daarnaast vind ik zo'n ruitje onderin de boot ook wel leuk. Handig voor de boodschappen ook.

Overigens blijft dit luik altijd boven water, m.u.v. golfjes. Ook als de boot wat schuiner gaat zal dat niet gebeuren. De middenromp komt in dat geval omhoog.

alweereengijp schreef :
Schuurmachines van mirka zijn ook erg fijn. Veel lichter dan bijvoorbeeld een rotex of rupes o.i.d. Ik zie eigenlijk niet anders naast luchtgereedschap, al vervangt de mirka die ook steeds meer I.v.m comfort.

Onlangs hielt mijn Rotex er mee op. Als ik hem op zijn kop hield deed hij het nog. Rechtop niet. Uit elkaar gehaald, alles losgehaald en bekeken, maar kon eigenlijk niets vinden. Stukje snoer afgeknipt ivm eventuele draadbreuk bij de doorvoer. Weer in elkaar gezet, geen resultaat. Op zijn kop werkte hij, normale stand niet. Kan bijna niets anders dan toch een draadbreuk. Nog iets verder afgeknipt en voila, draaien weer. Niet overleden dus. Jammer

Nobalast,

Mooi dat het schuren van de romp op die manier, dus deels electrisch goed verloopt! Schuren met de plank is veel werk, taai omdat het allemaal met de hand moet.
Heb me inderdaad ook verbaasd over die vliegtuigdeur in de zijkant van de romp. Dacht bij mezelf , ze zullen het bij trimarans wel meer zo doen anders maak je dit niet zo. Bij een monohull maak je een klein vluchtluikje van 45 x 35 cm of zo er bovenop .

Heb ik ook mee gemaakt. snoertje Rotex RO150 kun je bijv hier heel voordelig kopen www.klium.nl/
Wat Mirka betreft die jongens van de VOF hebben daar ook nogal eens aanbiedingen in.

Freek

Ik hou 't kort: Klasse, met een grotere K dan ik hier kan schrijven.

freek1970 schreef :
Freek, de tijd dat ik nog door een luikje van 45x35 kon kruipen ligt al ver achter mij. In dat verband is mijn forumnaam wel een beetje misleidend

Uiteraard zit er aan dek ook een luik, maar daar hebben we het hier niet over. Deze zit dus in het vrijboord en vlak boven de waterlijn, een verplichting voor op zee wedstrijd zeilende multihulls boven 12m. Het luik moet een minimale diagonaal hebben van 450mm. en moet zowel van buiten als van binnen te openen zijn. Drie x raden waarom dat is.

Noballast schreef :
Tjah, dat krijg je als je zonodig zonder kiel en met twee extra rompen rond moet varen

Groeten,
Johnnie

trotti schreef :
Zoveel drijfvermogen maakt een reddingsvlot dan weer overbodig

Nobalast schreef
Neem aan voor het allerergste geval, bijv met 15 knopen op een zeekontainer of walvis knallen, waarbij de walvis een paar uur flink hoofdpijn heeft , maar je een van de twee drijvers verliest en de hele catamaran ondersteboven komt dat je toch kunt vluchten?

Freek