Dit draadje zou inmiddels ook "project onderdekse stuurautomaat inbouwen in C888 il Cigno" kunnen heten. Geïnspireerd door
dit draadje begon ik ook te lonken naar zo'n onderdekse oplossing. Niet dat dit echt nodig was, mijn EVO-100 stuurde op zich al prima. Maar het gemak van de onderdekse variant werd toch door meerdere ter zake kundige forummers geprezen.
Het aardige is dat als je een EVO-100 systeem hebt, er maar twee van de vijf hoofdonderdelen van de AP verwisseld hoeven te worden. De bovendekse Q047 drive wordt vervangen door de onderdekse Type 1 drive en de ACU-100 frequentieaandrijving moet vervangen worden door de ACU-200 (meer vermogen en heeft ook de benodigde clutch aansluiting). De EV-1 stuurcomputer en sensoren, de roerstandgever en het P70 bedieningspaneel kunnen 'hergebruikt' worden.
Nou zijn zowel de drive als de ACU-200 los te koop maar die zijn bepaald niet goedkoop. Maar met geduldig afwachten kon ik een goede en complete (belangrijk, ontbrekende onderdelen kosten alsnog de hoofdprijs!) drive voor een klein prijsje van MP halen en kon ik een gebruikte ACU-100 via Ebay voor half geld uit de UK laten komen. Die drive was echt een buitenkans, de prijs was zodanig dat ik er zelfs aan dacht dat ik opgelicht werd. Maar nee, gewoon iemand die een hele nieuwe set had aangeschaft en nu de oude drive over had.
Wat mij wel opviel was dat de gaten in de voetplaat van de bracket nogal ruim waren voor de M8 bouten. Dat leek mij onnodig kans geven op beweging. Ik heb daarom dunne kunststof busjes in de gaten geperst waardoor de bouten er passend in zitten. Dit heeft tevens als voordeel dat er geen direct contact is tussen het aluminium van de bracket en de RVS bouten. Om die reden zitten er naast de RVS carosserieringen ook nylon ringen onder de boutkoppen. Of het nodig is weet ik niet, maar galvanische corrosie van het bracket is nu in ieder geval uitgesloten.
De benodigde RVS roerarm had ik eerder al laten maken voor de roerstandsensor, zie eerder in dit draadje. Toen was er
wat kritiek op de lompe uitvoering, maar nu kreeg ik de beloning. Ik kon hem door er simpelweg een gat in te boren voor de bevestigingsbout nu voor de AP gebruiken.
Een andere kleine aanpassing was dat ik twee ondiepe putjes in de roerkoning geboord heb waar de twee puntvormig gevijlde borgbouten in vallen. De roerarm wordt nu op drie manieren ontmoedigd om te verdraaien ten opzichte van de roerkoning: hij is verlijmd met Loctite, de passing is zeer nauw (radius roerarm wijkt minder dan 0,1mm af van de radius van de roerkoning en de borgbouten vallen in de putjes. Dat blijft wel zitten.
De h.o.h. afstand van de roerarm is 150mm. Dat is een stuk kleiner dan wat Raymarine voorschrijft (270mm) maar de boot is ook een stuk kleiner/lichter dan boten waar deze drives voor bedoeld zijn. Ook andere forummers rapporteerden te varen met kortere roerarmen (zelfs 110mm) zonder problemen. Voordeel daarbij is wel dat de HOT flink korter wordt.
De drive vraagt een zeer stevige fundering om de krachten af te voeren. Daarvoor heb ik een 20mm multiplex plaat volledig ingelamineerd tussen de spiegel, bakboord zijkant romp en de (vast ingelamineerde) gasbun. Tussen de gasbun en de spiegel is nét voldoende ruimte om de drive kwijt te kunnen. Dit heb ik van te voren getest met een houten mock-up van de drive, om zeker te weten of die dan nog wel vrij kon bewegen. Niets fijners dan ongemakkelijk half liggend in je bakskist, ingepakt en met halfgelaatsmasker de dikke topcoat van de te verlijmen vlakken te slijpen! Maar goed, nu zit er ook een bomvrije fundatieplaat in.
De drive is zó krap ingebouwd dat zelfs foto's maken bijna niet gaat. Je kijkt hier vanuit de bakskist langs de spiegel. Zowel de roerarm als de roerstandsensor zijn 'achterstevoren' gemonteerd. In de setup procedure leer je de stuurcomputer vanzelf de goede kant op draaien.
De volgende foto is gemaakt via het weggenomen motorpaneel. Daar is ook de nieuwe zware SB roerstop op te zien. Door de korte roerarm behoud ik een roeruitslag van 45 graden naar beide zijden, dus 90 graden totaal, zonder dat de drive op zijn einden loopt. Wel zo handig met een helmstok gestuurde boot, die kan ik nu nog steeds om zijn as draaien.
Ik was ook heel benieuwd naar de extra weerstand die de drive zou geven als ik op de hand stuur. Dat blijkt enorm mee te vallen. Je voelt in de haven wel een klein beetje extra weerstand, maar onder zeil of motor is dat niet of nauwelijks nog voelbaar. Het roergevoel wordt absoluut niet beïnvloed door de meebewegende drive.
Het varen met een onderdekse drive is bijna magisch. Je drukt op het knopje en meteen grijpt de clutch aan en stuurt de AP. Bij de bovendekse drive moet je de helmstok en de drive bij elkaar brengen en daarna de drive inhaken. Die handelingen vervallen helemaal. Zodra je op het standby knopje drukt laat de ijzeren hand van de AP de helmstok weer los en stuur je zelf weer. Ik vond dat zó bijzonder om te voelen, ook al weet je precies wat er gebeurd.
Wat ook opvalt is de totale afwezigheid van geluid van de drive. Ook al deed de Q047 drive best heel stil zijn werk, als hij flink moest bewegen hoorde je de motor en het mechaniek zoemen. Niet hinderlijk, maar wel goed hoorbaar. Ik heb mijn best gedaan, maar de onderdekse drive hoor je gewoon niet. Nu moet ik nog in omstandigheden testen met flinke golven en schuivers, maar het verschil is nu al opmerkelijk en draagt bij aan de 'magie' die ik ervoer.
Als laatste nog de kleine, maar niet helemaal triviale bemerking dat de helmstok nu bij het varen op de AP gewoon verticaal omhoog gezet kan worden. Dat is niet alleen (althans theoretisch) gunstiger voor het krachtenspel, maar laat ook de kuip helemaal vrij. Met de bovendekse drive kon dat uiteraard niet. Zeker in wat onstuimige omstandigheden zie ik dat als een voordeel.
Kortom, (zeer) positieve ervaringen tot nu toe en dat alles tegen hele acceptabele kosten. Met dank aan de medezeilers die hun ervaringen hier deelden. Ik ben erg benieuwd hoe de AP zich gedraagt op zee bij minder fijne omstandigheden.