De 24 uurs, al vaak (8x) meegevaren met de Magic Kingdom en 1 keertje de "Urker-24uurs" tijdens corona met de Accelerate meegedaan, maar de echte nog nooit met de Accelerate gedaan.
Toch zo'n bucketlist dingetje ofzo, zoiets als, die moet ook nog eens gebeuren.
Vrij laat (pas tijdens de na inschrijving) de knoop doorgehakt om dan dit jaar eens een poging te wagen. Snel de crew samengesteld en ingeschreven!
Dan ook meteen maar eens wat zitten pielen met het programma Rak24, Al snel zag ik dat ik het geen enkele keer 100% eens was met het programma. Behalve polair en windrichting zijn er namelijk nog veel meer componenten waar je rekening mee wilt houden om een snelle tijd neer te zetten. Ook zitten er m.i. te veel variabelen in de berekening. Wijkt het weer immers ietsje af van de Grib klopt je route niet meer. Het zelfde geld voor je polair.... hoeveel % haal je nu echt gemiddeld?? 24-uur lang!
Ik heb Rak uiteindelijk alleen gebruikt om de startpositie te bepalen, ideeën op te doen voor mogelijke routeopties en als inschatting wat het mijlentarget ongeveer ging worden.
De startpositie is Enkhuizen noord geworden, hier vond ik, dat we voldoende mogelijkheden hadden om de winddraaing te kunnen gebruiken voor onze baankeuzes. Daarnaast was Enkhuizen een bestemming die ook nog op tijd haalbaar was voor de Crew.
Blijkbaar hadden meer deelnemers dit bedacht, het was namelijk gezellig druk!
We waren met zn 4en aan boord. 3 heren en 1 dame. Een team wat ik vertrouw en waarmee we allemaal de insteek hebben zo veel mogelijk mijltjes te scoren.
Maar de 1e keer 24-uurs met de Accelerate in ORC3, wat verwachten we daar nu van?
Nou, meestal zitten we er goed bij. Dat durf ik inmiddels wel te zeggen, maar de kernkwaliteiten van de SF32 zijn vooral upwind-downwind..... tsja, en dat is nu precies iets wat je probeert te voorkomen bij de 24 uurs.....
Dat maakte het wel een interessante uitdaging, wat gaat dit brengen in de uitslag.
Met de start zaten we er goed bij, klemvast tussen allemaal grote en hoge orc 1 en 2 boten. Gewoon even geduld hebben tot ze voorbij zijn en we weer vrije wind hebben. Een loefduel heeft immers geen enkele zin bij de 24 uurs. Je hebt alleen jezelf en die directe tegenstander er mee, waarbij de andere 50 deelnemers vrolijk verder varen.
Na 10 minuutjes was het al behoorlijk uit elkaar getrokken en waren wij ook lekker op stoom en was het tijd om lekker te eten. Dit was al snel een enorme puinhoop, omdat we precies tijdens het opscheppen een vlaag kregen en daardoor de pastaborden om sodemietede (met rode saus.....) en nog net niet op het plafond maar verder overal belandde.... na enige krachttermen die we hier maar niet gaan herhalen, een buiten in een deuk liggende crew en behoorlijk wat schoonmaakwerk hebben we toch nog heerlijk gegeten.
Het eerste rak hebben we gevaren zoals Rak24 had voorspeld. Maar dat was het dan ook, vanaf hier hebben we ons eigen plan getrokken en heel zuiver de ware windhoek per rak beschouwd en vergeleken met de voorspellingen. Met de draaiende windrichting konden we meedraaien met een perfecte waaier op de rakkenkaart, de KG boei blijkt deze 24-uurs onze beste vriend.
Tijdens de heerlijke nacht haalde we tijdens 1 van de rakken de ShutterSpeed in, waarbij Bas en ik nog wat aan het Appen waren. Leuk! maar ook handig, ik vroeg namelijk waar hij heenging en waarom, waarbij Bas adviseerde eens naar buienradar te kijken. Bleek een goede tip, er was een flinke plons water op komst op de plek waar wij weer heen wilde.
Bewust hierop het plan aangepast, een droge en blije Crew (en ik) zorgt voor een hoger moraal en betere prestaties. En overdag zullen we ons portie ook nog wel krijgen, dus iets uitstellen was niet erg. Op naar de sport A dus.
Hier aangekomen wel weer direct terug gevaren richting Enkhuizen, omdat ik met de voorspelde hardere wind zaterdag overdag hoog wil zitten om ruimte te hebben om dieper te kunnen varen. Daarmee kunnen we dus weer afzakken naar het noorden.
Bij hardere wind wordt je schijnbare wind scherper bij de zelfde windhoek, dat kost snelheid, zeker als daar ook golfslag bij ontwikkeld. Wij willen dus een paar graden dieper kunnen varen, waardoor de schijnbare windhoek het zelfde blijft en we dus harder gaan.
Zo gezegd zo gedaan! Rond een uur of 7 nam de wind wat toe en kwam er een bui aan. Tijd om de genua te wisselen voor de HA. Maar eerst eieren met spek, dit kwam namelijk omdat we een tegenligger tegen kwamen die een heerlijke gebakken spek lucht over onze kuip drapeerde, direct trek in ontbijt!! Aangezien de wind wat eerder toenam dan we dachten werd zowel het ontbijt als de zeilwissel nog een hele worsteling. Ook een periode 2 reven gestoken waarmee de boot weer fijn in balans was. Enkele wolkbreuken later met weinig zicht en af en toe een harde vlaag later werd het weer droog en konden de reven er weer uit.
Nog een paar rakken flink doorgebeukt en het eindspel kon beginnen, de finish berekenen. Dit vond ik nog het lastigste stukje van de race uiteindelijk. Eigenlijk hadden we effectief nog maar 2 goede opties over.... een veilig kort rak en potentieel veel te vroeg finishen, of een rak van 4 mijl meer met groot risico op te laat komen door wegvallende wind. De wind zelf hielp ook niet mee in de keuze, het werd immers wat vlagerig. Het ene moment gingen we 5kn en dachten we, okee, het wordt het korte rak en even later gingen we weer 7kn en zouden we 40-50 min te vroeg zijn.
Tijdens het invullen van de rakken in de wedstrijd zag ik al dat het krap was met onze tegenstanders voor een 1e plaats, zouden we de korte route varen, geven we de 1e plek praktisch weg. Dus uiteindelijk voor All inn gegaan! 4 mijl meer! Helaas viel inderdaad de wind wat weg en werd de eta vanaf de laatste boei precies 18:40.... maarja, het laatste rak was zojuist ook een kruisrak geworden, dat gaat dus never nooit lukken helaas. Het laatste kruisrak hebben we gevaren alsof ons leven er vanaf hing en ging ook bijzonder goed, we haalde nog vele (grotere) boten in en de Accelerate kwam echt nog even extra tot leven. Dit is immers een onderdeel waar wij en de boot heel goed in zijn. Sterker nog, misschien vond ik dit (ondanks de tijdsdruk) wel het leukste rak van de hele wedstrijd!
We hebben de schade weten te beperkten tot 17 minuten te laat wat resulteerde in een straf van 3,5 mijl.
Toch een halve mijl gewonnen ten opzichte van de kortere route, maar helaas te weinig om de Basta! achter ons te houden.
Onze eerste echte 24 uurs met de Accelerate zit er op, we hebben genoten, gelachen, ons uiterste best gedaan, weinig foutjes gemaakt en een 2e plek in ORC 3 en 7e ORC overall gescoord. Daar zijn we blij mee en trots op!