Onderwerp: Poon.

De kiel bestaat uit 1 stuk.
De verbinding naar de stevens en spanten is met rvs M16 draadstangen waarop de moeren zijn vastgelast, zodat er een soort houtdraadbouten ontstaan van 30 tot 50 cm lengte.
Het eerste stuk hout boor ik voor op 16 mm, het diepe deel op 14 mm. Daarna schroef ik die dingen erin met wat negerkwak. Eh, excuus, bitumenpasta.
Onder de vastgelaste moer ligt een ring, afhankelijk van de ruimte volgens DIN 125A, DIN 9025 of DIN 440R

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

is het niet nodig om pasta toe te passen bij (voorgeboorde) houtschroeven? En wat maakt een sluitring specifiek voor houtverbindingen (DIN 440R)?

Ook de houtschroeven krijgen een tipje bitumenpasta, als glijmidden en als conservering.
DIN 440R, dat zijn extra grote en dikke ringen met een grote draagkracht op hout

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

tiepvautje, DIN 9025 moet zijn 9021

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Prachtig ambacht, vakwerk van je en een mooi verslag. Dank je!

Tjonge, wat mooie klus is dit Wim! Hier kun je je ei wel in kwijt.
Vakwerk, een gedegen opkalefatering.
En niet minder belangrijk; documentatie, op eigentijdse wijze.

Ik volg

fantastisch om te lezen weer, keep it coming!

Gisteren mocht ik getuige zijn van de kunsten van Berghout-2.
Omdat ik geboeid ben door het draadje over de POON en ik toevallig toch in Antwerpen was om mijn kleindochter naar de Campus Drie Eiken te brengen kon ik mooi op zoek gaan naar de plek waar Wim z'n kunsten vertoont.
Na wat vragen hier en daar op de linkeroever kreeg ik van een oud mannetje die zijn hond uitliet het advies om eens bij S.R.N.A. te vragen. En.... bingo daar trof ik de vakman.
Eerst in stilte twee filmpjes gemaakt. Toevallig was Wim een van de gangen aan het branden.
Ik heb me gelaafd aan de kennis die Wim heeft en die hij ook graag deelt.
Na anderhalf uur alles bekeken en in me opgenomen te hebben toch maar vertrokken. Je wilt de man ook niet te lang tot last zijn.
Al met al een bijzonder (gezellige) vent die gelukkig niet de indruk wekte het onaangekondigde bezoek vervelend te vinden.
Hierbij als het lukt ook de twee filmpjes die ik maakte.

www.dropbox.com/s/ke46qyv0il6p7r5/Video.mov?dl=0
www.dropbox.com/s/dqwnu6ubytwi...ideo%281%29.mov?dl=0

Oh ja, ik bracht mijn (brave) kleindochter naar Antwerpen omdat de reistijd redelijkerwijze niet te doen is met openbaar vervoer. Daarom de brutale vraag of er iemand is die een betaalbaar kot te huur heeft/weet in of in de buurt van Wilrijk.

Ok, dus het is allemaal echt waar wat hij daar aan het doen is….
René

Erg leuk om te zien. Dank je voor het delen!

Jollenbaas schreef : Absoluut!
René

Vakmanschap is meesterschap, ook hier. Leuk om dat branden eens in het echt te zien.

klopt het dat dit vers gezaagd hout is dat die warmtebehandeling krijgt?

Is het krombranden van huidgangen.
Zie: scheepsambachten.nl/huidgangen-krombranden/

Pleisure, bedankt voor de gezelligheid en de leuke filmpjes!
DavidS, deze planken zijn inderdaad vrij vers, gezaagd in juni. Omdat dit vlakplanken zijn die onder de waterlijn komen, wil ik die wat vochtiger hebben. Droog hout zou te veel gaan zwellen en de boel kapotdrukken.
Voor de huidplanken die boven water komen heb ik wel (wind)droog hout.

Jollenbaas, ja ik heb wat demonstraties gegeven, gewoon met wat afvalplanken. Ik liet het publiek branden, die mannen hadden dikke pret en ik nog meer
Ik had daar ook een verbouwde frituurpan met kokend water, daar boog ik essenhouten latten in waarin ik knopen legde

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Wow! Nieuw op dit forum om meer te leren over houtbouw. Vanochtend in één haal alle 10 de pagina's uitgelezen. Prachtig en leerzaam, heb veel notities kunnen maken. Op deze wijze werken met hout is mijn droom! Ik Zal dit absoluut blijven volgen.

Gr
Benjamin

Dank je, Benjamin.
Maar ik vermeld wel even dat ik zóveel verstand heb van houten schepen, dat mijn eigen van staal is
Wim.

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Geduldig (met de vingers trommelend op het bureau ) aan het wachten op een nieuwe update.
Je houdt ons wel in spanning he.

Help, se smelte de plankeh!

Florence Richmond schreef :
Het is inderdaad prachtig werk wat Berghout hier laat zien. Echt genieten! Iets dichterbij huis misschien kan je ook eens kijken in het openluchtmuseum in Arnhem. Daar is de scheepswerf al weer een paar jaar actief bezig op traditionele wijze schepen te bouwen. En de botterwerf Nieuwboer in Spakenburg kan er ook wat van.

Zou de Poon al klaar zijn?

Bijna

Ik ben alweer aan het schrijven en foto's aan het uitzoeken. Efkes geduld!

Berghout-2 schreef :
Dje klapt al Vloms

hehe. het was toch een Zeeuwse boeier?

Hosternokke, istnoe noh nie af?

Eindelijk! Weer een verslagje over de poon of zeeuwse boeier of wattanook.
In verband met de beperking van het aantal foto's komt het in 4 delen.

24 november 2022.
Deel 1, Dubbelkrom en kapot.

In het vorige verslag schreef ik over de lange kielgangen die lekker krom moesten worden.
Sindsdien ben ik verder gegaan met de volgende vlakgangen. De tweede gangen aan BB en SB kon ik ook nog uit 1 stuk maken, een lengte van 10,5 meter. Maar het werd al lastiger door de sterkere zijdelingse kromming van die planken, een beetje giga-liggende-banaan-achtig.
Ga maar na, de kielgangen liggen langs de rechte kielbalk en zijn nog redelijk recht, maar de volgende gangen liggen onder het schip verder van de kielbalk af, terwijl ze voor en achter wel eindigen tegen de stevens. Hoe verder van de kielbalk des te krommer wordt het.
Ik probeerde de derde SB-vlakgang ook nog uit 1 stuk te maken, maar had er een hard hoofd in of dat wel zou lukken. De uiteinden liepen erg schuin over de nerf heen. Wat ik vreesde (en eigenlijk verwachtte) gebeurde, bij het krombranden brak de kop van de plank af, evenwijdig aan de houtnerf en dus schuin over de plank. Jammer, maar toch leuk geprobeerd! Die gang ging uiteindelijk in twee delen onder het schip.


Kromgebrand naast het schip


Gebroken!



De vierde en vijfde gang aan weerszijden werden nog veel moeilijker, want nog veel krommer. Ik wil de planken natuurlijk zo lang mogelijk maken, maar dat lukte domweg niet meer, er braken er nog twee bij het branden of monteren.
Het werd tijd voor een wijziging van de aanpak.

Hoe was het in het verleden gedaan op dit schip?
Alles wijst erop dat men toen ook heeft geworsteld met de kromming. De uiteinden van de oude planken waren allemaal heel kort, tussen 70 cm en 1,80 meter. En de dikte was teruggeschaafd naar 22 tot 24 mm wat het buigen extreem veel makkelijker maakt. Ik werk met 40 mm!
(Deze foto is per ongeluk verwisseld met eentje die verderop staat)

Ik besloot na een doorwaakte nacht dat ik voor het vlak en de kimmen ga werken met gangen uit drie stukken, een lang en vrij recht middenstuk en kortere stukken in kop en kont. Alleen dan kan ik de nerf redelijk in de planken houden.
Hogerop, in de huid, draaien de planken gunstiger, ik verwacht dat ik die in tweeën kan maken.

Het krombranden is vrij lastig maar niet ongewoon. De kromming is sterk, zo’n beetje het maximum wat het hout toelaat bij deze dikte, en dat vereist warmte, tijd en gewicht.
Wat het extra lastig maakt, is de zijdelingse kromming van de planken. Die heeft tot gevolg dat, als je gewicht op het uiteinde legt, de plank zijdelings wil wegzakken, torderen. Nou moet elke plank ook een torsie krijgen, maar precies de andere kant op. Dus het kromme uiteinde moet relatief omhoog draaien.
Ik forceer dat door gewicht excentrisch aan te brengen, aan een dwarshoutje. Daar komen flinke krachten op!
Excentrische gewichten



Het resultaat, een raar krom ding



Nog even wat andere foto’s. Het uitzoeken van de juiste plank, hierbij is de stapelaar onmisbaar



De cirkelzaag vindt het niet fijn dat ik hem als figuurzaag gebruik. Had-ie maar een ander baasje moeten zoeken. Je ziet dat ik de hele breedte van de plank nodig heb
(Deze foto is verwisseld met eentje die hogerop staat)

Ik probeer gebreken (kwasten, scheuren) te omzeilen, vooral in de delen die kromgebrand moeten worden anders geven die een grote kans op breuk. In het rechte stuk onder het vlak is een kwast minder erg, maar een door-en-doorkwast is wel lek. Daar zal later een halfhoutje (“HH”) ingezet worden


Na het krombranden gaat de plank op zijn plaats. Met lijmklemmen en schaarkrikjes wordt-ie gefixeerd. Op de vorige gang heb ik met krijt aangegeven waar de spanten zitten zodat ik weet waar de schroeven kunnen komen, op de plekken met de viltstiftkruisjes.


Het lijkt of de naden erg openstaan, maar je ziet de breeuwnaden. Aan de binnenkant liggen de delen wel sluitend tegen elkaar



De schijnbare ongelijkheid komt doordat de oude spanten onregelmatig liggen en door dikteverschillen in en tussen de planken. Dat schaaf ik later mooi vlak, als alle nieuwe spanten en gangen erin zitten.

Vervolg in deel 2