Sinds vorig jaar gebruik ik op de il Cigno een
mastladder om solo de mast in te kunnen klimmen. Dat gaat op zich prima. Ik heb daarbij echter wel een nadeel ondervonden. De bovenste trede is dubbel uitgevoerd zodat je met beide voeten kunt staan als je aan de masttop werkt. En dat is op zijn zachts gezegd geen comfortabele ervaring omdat in tegenstelling tot de enkele tredes ‘onderweg’ je voeten naast elkaar staan aan weerszijden van de mast en daar met kracht tegenaan gedrukt worden. Je voeten worden als het ware geplet tussen de banden aan de buitenzijde en het mastprofiel aan de binnenzijde.
Het gevolg is dat je deze houding niet lang vol houdt en toch weer op slechts één been moet gaan staan. Dat is vermoeiend en niet stabiel. Dit probleem kan eenvoudig opgelost worden door iets wat de lussen open houdt, zodat je voeten de ruimte krijgen om wat naar buiten te gaan staan. Dus wat experimenteren met houten plaatjes:
Het principe klopte maar de uitvoering was niet geweldig, ze schoven over elkaar en het is lastig om ze 100% zeker vast te kunnen zetten. Toen kreeg ik de ingeving om iets van een aluminium kokerprofiel te maken. De juiste maat vinden in een kleine hoeveelheid én te koop voor consumenten viel niet mee, maar uiteindelijk succes:
Om dit te kunnen zagen met de afkortzaag van hout een mal gemaakt. Die houdt het aluminium stevig op zijn plaats en zorgt voor een maatvast en repeteerbaar resultaat. In de langsrichting om de tredes op lengte te zagen en in de dwarsrichting om de benodigde sleuf in de lengte van het profiel te kunnen maken. De zaagsnede zit niet in het hart van het profiel, zo kan ik het profiel omdraaien om een sleuf met de gewenste breedte te zagen.
Het band van de mastladder mag natuurlijk absoluut niet beschadigen door bramen of scherpe randen. Daarom alle randen en hoeken na afbramen met de vijl gladgeschuurd met de Dremel.
Dit was het prototype.
Op de twee bovenranden zitten als extra bescherming U-profieltjes geklemd. Deze zijn voor het prototype even van een oude plastic posterhanger gemaakt.
Door de langssleuf kan de band van de trede ingevoerd worden. Het band kan er dan absoluut niet meer spontaan uit, wat belangrijk is want je wilt niet dat zo’n metalen trede uit je mast op dek valt.
Als test even in de garage opgehangen, te zien is dat de twee bovenste treden nu wijd open blijven staan en een mooi vlak werkvlakje vormen.
Nu het prototype zo goed uitpakte meteen maar de finishing touch aangebracht. Van zelfklevend antislip band strookjes geplakt voor een goede grip, ook als het vochtig weer is
Ik heb best lang moeten zoeken voor ik een geschikte randbeschermer vond. Heel veel van dit soort profielen hebben een metalen kern om goed over de plaatrand (of autoportier) te klemmen. Deze metalen kern is dan van verenstaal, wat gaat roesten op de kopse kanten. Andere profielen zijn de dik, te smal, te vierkant, te lang (100 meter!) of niet UV-bestendig. Maar uiteindelijk dit Duitse profiel gevonden van EPDM rubber dat aan alle eisen voldeed: voldoende breed, geen stalen kern, ronde kop, geschikt voor buiten, UV-bestendig en ook in een korte lengte te krijgen. Met secondenlijm vastgezet op het aluminium.
Hier het eindresultaat. Te zien is dat de lengte van de aluminium trede zodanig gekozen is dat de dubbeling van de band nog net de hoek om loopt en zo de dragende band nog extra beschermd.
Bij het wegbergen kunnen de aluminium treden gewoon blijven zitten, ze vouwen netjes mee op en het geheel past dan nog prima in het tasje van de mastladder.
Aan boord moest ik het natuurlijk wel even testen.
Projectje geslaagd, je kunt nu comfortabel en stabiel staan. Uiteraard is dit absoluut geen essentieel onderdeel van de zeiluitrusting, maar het was leuk om te maken en alles wat bijdraagt aan comfort en veiligheid is wel besteed naar mijn mening. Mocht je nu ook een mastladder hebben en deze treden je wel wat lijken, ik heb uitgerekend dat de kostprijs ongeveer €30 per set van twee is ex verzendkosten. Stuur maar een PB als je belangstelling hebt, maar meer dan een handvol ga ik er niet maken dus wacht niet te lang.