Onderwerp: Oversteek Engeland: welke veiligheidsmiddelen?

Het is overigens Lowestoft..

mijn two pennies:
vuurpijlen ja!
reddingsvlot: huren ja!
marifoon ja!
epirb.. lijkt me niet essentieel liever een handmarifoon in een grab bag
EHBO
goede zwemvesten,
drijvend hoefijzer met drijflijn
zeemansschap ja!
de lijst is ongetwijfeld veel langer maar dat zul je zelf ook wel organiseren. Staat hier ongetwijfeld ook op het forum... ff een linkje toegevoegd in een eerdere discussie genoemd:Proost schreef :

kijk eens hier: www.sailing.org/tools/documents/OSR2010Mo3Life101209-[8157].pdf

OSR cat 3 eisen, voor 'protected waters or close to shoreline'.

groet
t

Als je op een beetje open water zeilt dan horen vuurpijlen en flares wat mij betreft in je standaarduitrusting.

Nou blijkt in de praktijk vaak dat vuurpijlen zelden tot nooit worden gezien tenzij je er meteen een stuk of tien de lucht injaagt. Flares en/of rookpotten zijn prima als de reddingboot of helicopter in de buurt is maar voor alarmering heb ik liever een EPIRB of VHF. Bijkomend voordeel van een EPRIP is dat er ook nog een homing beacon in zit waar de reddingsdienst op kan peilen.

Ik vind dit geen goede zaak. Als je niet weet wat je nodig hebt op zee moet je er weg blijven. Alle tips zijn goed bedoeld maar wat doet TS er mee, geeft al aan dat het misschien maar een enkele keer zal gebeuren dus lijkt niet genegen er veel aan te besteden. Op zee heb je ervaring en kennis nodig. Zonder een van beiden loop je kans dat er iets mis gaat. Ga dus eerst ervaring en kennis opbouwen, dan heb je vanzelf het antwoord op je vragen, en kun je met een gerust geweten een reis als beoogd aanvangen en tot een goed einde volbrengen.

Wat een kul.
Ik weet niet hoe jij zeilt, maar ik ben niet van plan om door 'ervaring' te achterhalen of reddingvlot, vuurwerk of een EPIRB nodig zijn.

Bovendien, kennis opbouwen is precies wat ik hier beoog te doen. Ik stel een vraag, er komt een (zinvol) antwoord en dan heb ik meer kennis.
Moet je ook eens proberen.

tp, je bent me voor, ik ergerde me ook aan het (nederlandse) opgestoken vingertje . als je niets uitprobeert ga je het graf in als maagd. letterlijk of figuurlijk.

ik vind het juist van inzicht getuigen dat je aan andere(misschien meer ervaren) forum leden om inlichtingen vraagt.
daar je eigen plan uit opmaakt en gaan. vaar ze.

Jutter schreef :
Precies, pas je meer dan 50 jaar met anderen meegevaren hebt mag je zelfstandig de zee op!

Ik weet niet hoe jij aan je kennis komt, maar ik heb een groot deel van mijn kennis opgedaan door veel te lezen en te vragen. Dus precies zoals TS nu doet! En volgens mij is dit forum ook bedoeld om ervaringen en kennis te delen met andere (vriendelijke!!!) zeilers.

Gr, Robert

Oke, point taken. topicstarter kiest ervoor om op een bepaalde manier zijn informatie te vergaren. Standpunt van Jutter is duidelijk maar gaat wel off-topic.

Terug naar de veiligheidsmiddelen die benodigd zijn voor een veilige oversteek wat mij betreft. Met het beantwoorden daarvan lijkt topicstarter meer geholpen.

Nou, nog maar wat aanvulling dan:

- Houten pluggen in verschillende maten.
- In ieder geval 1 maar liefst 2 onafhankelijk werkende bilge pompen (handmatig)
- Lifelines met looplijn over het dek
- Stormfok en liefst 3 reven in het grootzeil

En daarnaast creëer je veel veiligheid door goed voor te bereiden(en daar ben je duidelijk al mee bezig). In de Reeds almanac staat een aantal algemene hoofdstukken over 'passage planning', veiligheid etc die ik zeer leesbaar vond!

Succes en veel plezier, ik geniet altijd erg van deze oversteekjes!

Erik

Kan me de reactie van Jutter voorstellen. Heb in dat verband ook een eerdere drang tot antwoorden onderdrukt. Helemaal niet verkeerd om eerst op veiliger water de kunst te leren. Dan heb je ook minder open vragen. Ga je toch (en het is zó leuk en leerzaam (- Vergeet dan niet:

Belangrijkste factor veiligheid is de bemanning zelf. Die moet dus fit, droog, warm, gevoed, vrolijk, wakker, in-one-piece en aan boord blijven. Er zal een nacht door gezeild moeten worden en de boten komen op de Noordzee echt van alle kanten, DUS:

Overdaad aan dingen die iedereen graag eet/drinkt en wat powerspul om dat ook bij slecht weer te laten lukken;
Wij maken altijd een pan eten (chili con carne)plus broodjes voor vertrek. Hoef je niet meer te koken, maar heb je een goed maal na 10min. op tafel.
Voldoende kleding (thermo-ondergoed en fleece!) om ook na een nat pak iets droogs te hebben.
Goed wachtschema doet wonderen qua fitheid.
Ik gebruik led hoofdlampjes met rood voorzetglaasje voor de nachtploeg. Geeft goed zicht (op de plee, maar ook op de kaart) zonder allerlei rondschijnen waardoor je verblind bent en geen schepen meer ziet.
Goede voorbespreking: Hoe gaan we met veiligheid om (aanlijnen in het donker) en wat kunnen we bij dreigende aanvaring, brand, arm/beenbreuk, enge wonden enz). Wat doen we bij/tegen zeeziekte (pillen, omdraaien, emmer gebruiken ipv gevaarlijk overboord hangen enz.?

Ook veiligheid: Weten waar je bent, waar (dus) de grote schepen zouden kunnen zitten (ze komen trouwens van alle kanten, zeker de vissers. Nederlandse en Franse vissers zijn het er over eens dat de beste vis altijd onder de kiel van een jacht zit). Ze komen dus recht op je af en hun marifoon 'doet het niet'.

En toch is het leuk.

enz enz enz... VEEL PLEZIER

Een keer zal je, ondanks de oefening op veiliger water, de oversteek moeten wagen Misschien handig om de eerste keer in een groep te gaan (zie onderstaande site), maar deze lijst die is samengesteld zal ook wel helpen:

www.smallshipsrace.nl/Content/...stingZeiljachten.pdf

Neptun25 schreef :
Zoals vaker gezegd: varen in een groep geeft een vals gevoel van veiligheid.
Overigens moet je Marcom B hebben behaald om een Epirb te hebben.

Heb je ook daadwerkelijk naar de site gekeken? Natuurlijk verhelpt het varen in een groep niet alle problemen die je tegen kan komen tijdens de overtocht.

Er zijn echter ook situaties waarbij het varen in een groep en/of onder begeleiding wel voordelen kan hebben, ook al is het alleen maar voor morele steun.

Het klopt. Een groep geeft schijn zekerheid. Ik ben de eerste keer ook in een groep overgestoken en het heeft me wel geholpen. Het moeilijkste moment voor mij is altijd: zijn de weersverwachtingen goed (genoeg) voor zowel de heen als terug tocht. En vooral de eerste keer dat je gaat is dat erg moeilijk, je bent onzeker. Maar in een groep kan je je zorgen kwijt en hoor je ook andere meningen. Maar het blijft altijd je eigen beslissing en eigen verantwoordelijkheid!

Het lijstje van de smallships site is een goed lijstje. Ik zou wel persoonlijk veel van de advies zaken als verplicht willen "adviseren", maar daar heeft iedereen een eigen mening over (gelukkig!).

Neptun25 schreef :
Nou ja, natuurlijk, 1 x is de eerste. Maarvoormij was die stap toch te groot, dus ik heb eerst met een ervaren schipper zijn boot teug gvaren vanuit Noorwegen. Die ervaring was voor mij voldoende om te zeggen: ik durf het aan. Omdat ik vaak shorthanded of met onervaren mensen zeil wilde ik absoluut zeker weten dat ik als schipper het aan zou kunnen, vandaar!

groet Erik

Als je in potdichte zeemist zit zal die morele steun mij jeuken!
Als ik als opstapper bij een schipper ben en die gaat lekker ouwehoeren over de marifoon tijdens zo'n situatie, dan voel ik me daar niet lekker bij! Ik zie liever iemand aktief bezig met radar en AIS.
Zelfredzaamheid dus!
Dat doe ik zelf ook, heb meerdere malen in zo'n situatie gezeten.

Dat is natuurlijk voor iedereen persoonlijk. Ik zou mij niet lekker voelen bij iemand die blind gaat varen op basis van technologie en op zijn radar gaat staren en vertrouwd op AIS Niet iedereen heeft een transponder namelijk, dus misschien is een marifoon of simpelweg een misthoorn zo slecht nog niet (goedkoper ook).

Persoonlijk zou ik eerst ervaring opdoen, cursussen volgen, opstappen, vervolgens met een groep gaan en daarna (na een goede voorbereiding) alleen een poging doen. De reden van de topicstarter om deze vraag te stellen, in een forum waar mensen hier al ervaring mee hebben lijkt mij een goede zaak.

In een groep meevaren kan ook het nadeel hebben dat je niet genoeg waarde hecht aan je eigen oordeel en voorgevoel. Je moet (leren) beslissen op grond van jouw eigen situatie, ervaring, kennis, intuïtie en voelhorens, en je niet laten leiden door andermans keuzes.

Braaf meehobbelen, in blind vertrouwen dat een ander het bij het juiste eind heeft, kan levensgevaarlijk zijn. Zo stond ik, toen ik nog aan bergklimmen deed, daardoor een keer bovenop een berg waar de bliksem ieder moment in kon slaan. De grotere, meer ervaren groep had namelijk gezegd dat het onweer weg trok, en ik geloofde ze, eigenlijk tegen beter weten in. Niet dus. Het ijzeren kruis bovenop de top zoemde en knetterde van de lading, doodeng. Als ik mijn eigen gevoel had gevolgd hadden wij veilig in een berghut gezeten.

Helemaal mee eens: Als je niet in staat bent om zelf beslissingen te nemen, dan ben je duidelijk nog niet klaar om de oversteek te maken.

Mijn punt was dat ervaring (zie mijn eerdere post) je niet voorbereid op alles wat kan komen; Ik kan zolang ik wil langs de kust varen maar dat is dus niet dezelfde situatie als een oversteek.

Op een gegeven moment moet je op basis van je eigen gevoel de oversteek wagen. Twijfel je: Ga dan vooral niet!

ik woon nu op tenerife en ik ben een paar jaar geleden naar santa cruz hier geweest waar toen die rally startte naar de caribe.

ik heb mijn ogen uitgekeken, eerlijk. dat zijn dus mensen die op eigen kiel naar de canaris zijn gevaren, uit noord europa, kanaal bisquai enz, dan gaan ze voor de "veiligheid" met meer dan 100 jachten onderweg.
ik heb gezien hoeveel eisen er worden gesteld aan de "veiligheids "eisen, gemiddeld zakken ze zeker 10 cm door de waterlijn. korte golf zender ontvangers, ebirps, enz, wat geen vergunning, geen probleem, kopen of niet mee, waar begin je aan en waar is de organisatie mee bezig.

ik ben geen team mens, hou meer van skieen dan van voetbal, bwv, maar ik hou ook niet van valse veiligheid. als je de zee opgaat, begint al met het ijselmeer en het wad, dan ben je inweze verantwoording verschuldigd aan je zelf. jij gaat dat doen omdat je het leuk vind, aanvaard dan ook de gevolgen. als het misgaat en je wordt gered, dan heb je mazzel.

De discussie verschuift een beetje naar 'moet TP wel oversteken en hoe moet TP zich dan voorbereiden'. Onnodig, want we hebben allen een ruime zeilervaring, een van ons heeft de Noordzee al talloze malen overgestoken, ikzelf heb vanaf de Kanaaleilanden naar Southhampton gevaren en de rest heeft ook een aardig zeil CV.

Terug naar de eigenlijke vraag, die ik anders zal formuleren om verwarring te voorkomen:
Gegeven het zeilgebied (Noordzee tussen NL en UK), wat zijn de meest zinvolle investeringen in veiligheidsmiddelen?

• Een EPIRB kost 700 piek - ja ik heb Marcom B. Best veel geld voor die paar reisjes uit de kust!
• Vuurpijlen zijn ook niet heel goedkoop, 150 euro de set, en lijken me bovendien weinig effectief.
• Een vlot gaat mee, wordt gehuurd, ongeveer 70 euro.
• Een betere radarreflector kunnen overwegen. De huidige is meer bedoeld om te voldoen aan de reflector plicht in sommige Wadden-havens, maar doet in de praktijk niet veel. Nieuwe reflector: passief 300, actief 600...
• AIS, ontvanger of zelfs zender, 300 euro
• Een handmarifoon (vaste is wel aanwezig natuurlijk), 150 euro

En zo kan ik nog wel even doorgaan. Dus, wat zijn de beste investeringen? En waarom? En vooral: hoe weet je dat? "Volgens mijn inschatting"-verhalen heb ik niet zo veel aan...

tp_zoveel schreef :
Het eerder genoemde lijstje van de smallship wedstrijd is behoorlijk compleet. Voor wat je hierboven noemt:
- EPIRB - niet noodzakelijk
- marifoon met DSC - noodzakelijk
- Vuurpijlen - noodzakelijk
- Vlot - noodzakelijk
- Radarreflector - noodzakelijk. Ik heb zelf een actieve.
- AIS ontvanger - niet noodzakelijk. Wel zeer zinvol!
- Handmarifoon - niet noodzakelijk. Wel zeer zinvol!

Vuurpijlen zijn overblijfselen uit een verleden, een EPIRB geeft een actief alarm wat op veel plaatsen, ook buiten zicht, wordt gezien. Op mijn lijstje is dat dan ook een 'musthave' en zijn pijlen hooguit 'nicetohave'. Hetzelfde gaat een beetje op voor AIS, een transponder toont iets actiefs en is daarom een 'musthave', een losse ontvanger is inmiddels alweer achterhaald. En een portable VHF is een musthave in de grabbag, als je het schip moet verlaten is het wel erg handig voor communicatie met de reddingsdiensten.
Overigens heb je EPIRB's in verschillende classen en types, met of zonder GPS en handmatig of automatisch. Uit mijn hoofd beginnen de prijzen op 350 euro.

Als ik mij niet vergis zijn vuurpijlen een verplichte uitrusting in Belgische zeewateren. Als schipper ben je toch steeds verantwoordelijk om afdoende noodseinen aan boord te hebben...

Een Epirb kan je ook huren dacht ik maar zeker ben ik daar niet van. Dat het nuttig is daar twijfel ik niet aan.

Er is natuurlijk onderscheid tussen wat nuttig is aan boord om op een veilige manier van A naar B te komen, en dat is dan niet per definitie de overkant, en wat je nodig kan hebben als het toch fout moest gaan.

Ik heb zelf geen eigen boot en heb daarom over verloop van tijd zelf een tas met spullen verzameld die ik nuttig vindt aan boord.

HandGPS met voldoende batterijen

Een goede verrekijker - je moet nog steeds uit je eigen doppen kijken.

PC met navigatiesoftware - met de nodige papieren kaarten als backup.

AIS ontvanger aangesloten op een VHF noodantenne met zuignap bevestiging - werkt perfect en de data wordt geïntegreerd in de navigatiesoftware. Op een eigen boot zou ik zeker een transponder overwegen.

Sterke zaklamp met voldoende batterijen - het is me vorige maand nog overkomen dat bij het oversteken van de TSS bij nacht een schip ons vermoedelijk niet gezien had. Aanroepen op VHF had geen resultaat. In het zeil schijnen zorgde onmiddellijk voor een koerswijziging van de grote jongen.

WIB2D Navtex - kwam afgelopen week weer prima van pas om de meteo ontwikkelingen op de Noordzee te volgen

Handmarifoon - handig in de kuip en om mee te nemen in geval van nood, of als reserve wanneer de vaste marifoon het niet (meer) doet. Wat ook wel eens gebeurd is in het verleden.