Het verhaal van HansV lijkt me inderdaad het meest verstandig, en waarschijnlijk het beste onderbouwd.
Ik heb veel in zogenaamde piratenwateren gezeild, en ik zal proberen hier iets zinnigs over te zeggen.
Er is ons gelukkig nooit wat bedreigende gebeurd. En van de 200+ boten die elke jaar in dit gebied rondzeilen, zijn slechts een handvol overvallen of poging daartoe bekend, als je bijvoorbeeld kijkt naar de afgelopen 10 jaar . Risico is kans maal effect. Het effect kan hierbij enorm variëren, de kans blijft klein.
Ik was daar omdat het gewoon prachtig deel van de wereld is. Trinidad, Venezuela, Guyana. Dat hoekje. Zoals ik zei, zelf nooit een piratenoverval meegemaakt, maar wel een aantal recente anekdotes van 1e hand gehoord over mislukte en gelukte overvallen op zee. Als je op deze plekken zeilt, dan hou je de trent en gebeurtenissen wel enorm goed in de gaten. De overtocht tussen Trinidad en Grenada is vrij bekend om piraterij. Voor werk en visumreden, heb ik dat stukje, wat ongeveer 85nm is, 18 keer gevaren in twee jaar tijd rond '16/'17/'18. Trinidad zelf is veilig, de wateren dichtbij venezuela niet altijd. Altijd in het donker, zonder navigatieverlichting, zonder AIS, zonder radioverkeer. Je moet dan het commerciële verkeer, wat daar best druk kan zijn,natuurlijk enorm goed in de gaten houden.
Overtochten hielden we altijd stil van te voren. Dus geen geouwehoer in de kroeg dat je morgen lekker gaat zeilen. De enige die precies wist van de zeilbewegingen, was onze walbemanning in NL.
Uit verhalen van andere zeilers, die wel overvallen waren, ging het eigenlijk bijna altijd om normale vissers, met een 'bijbaan' in snelle open pramen. Vaak vissen ze met meerdere boten. Als zo'n groepje kunnen ze blijbaar besluiten het vissen te laten voor een dagje. Meestal uit Venezuela, maar ook zeker uit Trinidad of Guyana zelf. Er is me maar een recent geval bekend van een drugssmokkelboot, die als bijvangst nog even dacht een jacht leeg te halen, op de terugweg van een bezorging. Dat leek wel een uitzondering. Logisch ook, zij hebben doorgaan geen baat bij aandacht.
Onderling, tussen de vissers in dat gebied, is het trouwens sowieso een bende. Veel ontvoeringen voor losgeld, veel smokkel, veel piraterij waarbij ze het op elkaars spullen hebben voorzien, ripdeals etc. Met enige regelmaat een moord. En blijkbaar gaat het vrij vaak gewoon om de buitenboord motor en visgerij. Een flink deel van de normale vissers in Trinidad houd het dan ook voor gezien. Zeker aan de westkant. Smokkeljochies kopen die pramen op en gaan op avontuur....
Je hebt piraten en piraten denk ik. Gasten die hier de zee op gaan om specifiek een jacht te overvallen gebeurt bijna niet. Het is het wachten niet waard. Meestal is de overval dan ook een bijvangst. Soms door een visser, soms door iemand met een politiepet. (Pas altijd op voor mensen met een Raar Hoedje!) Bijvoorbeeld op de Orinoco delta. In 2011 dacht ik, zijn daar twee Nederlandse boten overvallen terwijl ze voor anker lagen. Laptops, geld, dat soort dingen. Na aangifte in Trinidad, en wat ambtelijke druk, is de zaak goed opgepakt, en zijn uiteindelijk verschillende leden van de Guardia Nacional Rivierpolitie opgepakt hiervoor. Zij hadden ook een 'bijbaan'
Dit lijkt me een ander soort piraterij dan de klassiek Somaliër, die uit is op losgeld, en de boel vrij professioneel aanpakt.
Van drie boten weet ik uit 1e hand dat ze aan een aanval op zee zijn ontkomen. De verhalen waren bijna identiek, dus ik vat het even samen. Er werd direct zichtbaar contact opgenomen met de kustwacht via handheld VHF, aan dek. Dat horen die vissers soms ook aan boord. Zodoende krimpt hun beschikbare tijd. Vervolgens werd boarden zo lastig mogelijk gemaakt. Hoog aan de wind, rif er uit, slingerkoers, soms hard tegen de golven in, soms de genua even flink laten klapperen als ze van lei naderen. Dat soort zaken. Het waaide in deze gevallen altijd redelijk stevig. Boten tussen de 40-50 voet, monohull. Het kan blijkbaar een gelegenheids dief afschrikken.
Twee keer werd na 15-20 min afgedropen. Het was misschien de moeite niet waard. In een geval is er vanuit de praam geschoten, bij het afdruipen. Misschien uit frustratie. Met aanzienlijke ellende aan boord van het jacht. Gelukkig geen slachtoffers.
Van de 5 boten waarbij ik uit 1e or 2e hand weet dat ze zijn overvallen, was er vaak sprake van weinig wind. Vlakke zee, of een boot achter anker.
In mijn ervaring ben ik trouwens veel vaker in een vervelende situaties terechtgekomen door andere zaken, in deze contreien. Visnetten in het donker om je kiel, blinde ondieptes, aanvaringen met boomstammen, aanvaring met walvis, storm, materiaalpech, orkaandreiging, onbetrouwbare bemanning. Bah, je kan beter thuis blijven