3Noreen schreef :
n=1
In 1993 aangeschaft reddingsvest. In 2010 nog steeds door mij gebruikt. Voornamelijk om mijn live line aan te bevestigen. Onder het mom dat als je zorgt dat je niet overboord gaat je ook niet drijvend gehouden hoeft te worden. Maar het klagen er over van mijn betere helft werd wel, terecht, heviger. Dus toch iets nieuws aangeschaft.
Om mijn gelijk te willen bewijzen het oude ding in het water gegooid. En jawel hoor ! Plof en het ding blies zich vol. Ik was na een minuut of 5 nog volop aan het genieten van mijn bewezen gelijk nog een plof. ???? Wat bleek. Het materiaal van het vest had in de loop der jaren aan degelijkheid ingeboet en kon niet meer tegen de druk van opgeblazen zijn.
Resumerend; Voor mijn vest had controleren van het opblaas mechaniek niet uitgemaakt. Controleren van de sterkte van het materiaal, stof, waar het vest van gemaakt is. Inclusief garens. Is wel nuttig. Maar hoe doe je dat zonder Destructief testen ?
Ik zie vaak professionals rondlopen met een vest wat zichtbaar door UV is verbleekt en ook nog wel besmeurd met olie of vet. Daar heb ik zo mijn twijfels bij. Ondanks ongetwijveld geldige keuringen. Ik noem dat zelf een papieren werkelijkheid.
Bij het keuren van reddingsvesten worden deze opgeblazen en gekeken of ze de lucht behouden voor 24 uur (of langer?). Die 5 minuten zaten er dan behoorlijk ver van af
Maar dat buitenkant van een hoes verbleekt zegt niet persé iets over de staat van de binnenkant en wanneer deze laatst door de keuring is gekomen. Ik weet ook niet welke welke reddingsvesten gangbaar zijn in de professionele wereld, maar Besto heeft speciale SOLAS uitvoeringen voor beroepszeevaart met een heel stevig ander prijskaartje natuurlijk. Geloof maar dat in die wereld de vesten werken, ook al lijken ze verbleekt. Bij een incident gaat anders de boel plat omdat het bedrijf medewerkers met ondeuglijk materiaal laat werken.