Onderwerp: Norna Biron

Loetje of het Wad.

28 Augustus. Op een zonovergoten Noordzee laten we Norna bij een heerlijk briesje Zuidwaarts zeilen. Tijdens ons eerste Happy Hour op de laatste zeereis naar Lelystad overleggen we de te volgen koers. De gribs laten de komende dagen een verder naar het oosten ruimende NNO wind zien, die geleidelijk zal toenemen tot bijna 20kn op de laatste dag van augustus. Perfecte omstandigheden dus en ook reden om de thuisreis aan te vangen in plaats van nog wat meer Engelse kustplaatsjes aan te doen.

Gaan we tussen Vlieland en Terschelling door het Wad op en vervolgens het IJsselmeer of gaan we bij Loetje in de Amsterdamse Marina nog een lekkere biefstuk eten? De laatste optie betekent dus een koers naar IJmuiden en via het Noordzee kanaal naar het IJsselmeer. Deze is weliswaar een beetje een omweg en wat extra sluizen, maar daar staat een extra rustdagje in Amsterdam tegenover.

We zijn er nog niet uit.



Ook na onze stop in Tórshavn op de Faeröer waren er nog een aantal meer opties voor de koers naar huis. Twee daarvan, via de Shetlands eilanden en/of via Noorwegen naar huis hebben we vorig jaar al gedaan. Eenstemmig valt het besluit om het 220 mijl verderop gelegen Kirkwall op de Orkney’s aan te doen. Een leuke plek om een paar dagen te vertoeven.



De overtocht van de Faeröer naar de Orkney’s verloopt weer heel comfortabel onder een bezeild windje en kalme zee. Heel leuk om weer in “Engeland” te zijn. Wick, op het vaste land van Schotland, wordt de volgende haven. Sinds de Brexit moet er weer ingeklaard worden. Dit is slechts een administratieve procedure. Van te voren dient op Internet een formulier ingevuld te worden met boot- en persoons gegevens en het te verwachten tijdstip en haven van aankomst. In de haven, met de gele quarantaine vlag onder de gastenvlag, volgt dan nog een telefoontje met de Yachtline. Na de telefonische clearence mag het gele Q-vlaggetje weer gestreken worden.

Om de stroom mee te hebben vertrekken we in de namiddag uit Kirkwall. In de avond tijdens mijn wacht ronden we Mull Head in een erg verwarde zee met hoge golven. Het is even stuiteren rond de kaap maar eenmaal gerond wordt het weer rustiger. Ik blijf dicht onder de kust en sluip achter een ondiepte langs naar de 5 mijl verderop gelegen passage tussen de eilandjes Copinsay en Horse of Copinsay. Een natte wolk ontrekt de eilandjes aan het zicht maar vlakbij gekomen trekt het weer open en worden de rotsen weer zichtbaar in de inmiddels donkere avond. Door zo binnendoor te sluipen ontwijken we de ”overfalls” verderop buiten op zee. Het stroomt hier als een gek en ik moet nog flink opsturen om niet de Copinsay pass aan de westkant ingezogen te worden. Een dik uur later maak ik Edmond wakker voor zijn wacht en zoek ik met een voldaan gevoel mijn kooi op.



Ook Wick blijkt een grote rol gespeeld te hebben als belangrijkste haringhaven van Engeland. Het museum getuigd van een enorme vissersvloot van tenminste 800 schepen. Onze eigen visvangst was nog niet heel succesvol. Nadat in Noorwegen een flink deel van de inhoud van mijn viskoffer naar de zeebodem is verdwenen, door een niet goed afgesloten deksel, is de animo om te vissen sterk af genomen. In Kirkwall kon ik echter weer een goede paravaan en wat lures bemachtigen. Daarmee was het vanmiddag dan toch raak, 4 flinke makrelen binnen gehengeld.




Ergens las ik een artikeltje over het fileren van vers gevangen vis. Met name het dood- en schoon maken van de vis heeft een flinke bloederige bende aan dek tot gevolg. Het kan echter schoner door de vis dood te laten gaan (beter in een zak), niet schoon te maken maar rechtstreeks de fillets er vanaf te snijden. Dat scheelt een boel viezigheid ten koste van een iets mindere opbrengst. De visfileerder aan boord heet Edmond en die snijdt er mooie plakken vanaf. Wat overblijft is een complete vis ontdaan van zijn/haar fillets en wordt overboord weer gerecycled. M.u.v. een wat bebloede snijplank een vrij schone operatie.



Van Wick zeilen we naar Peterhead. We arriveren precies bij laagwater waardoor de Marina even niet bereikbaar is vanwege een te geringe diepte. Norna heeft een diepgang van 2,5m en dat is net iets te veel. Port Control dirigeert ons naar de vissershaven waar we aan de kade en dicht bij het dorp en plekje vinden.

Peterhead blijkt een alleraardigst plaatsje te zijn. De grote zeehaven deed aanvankelijk anders vermoeden, maar Peterhead ademt een gezellige en gemoedelijke sfeer uit. De volgende dag verkassen we naar de Marina, waar de havenmeester ons meteen uitnodigd voor de vrijdagavond BBQ. ‘Alleen eigen drank’ meenemen zegt hij. Als ik later in de supermarkt de laatste boodschappen van de reis doe neem ik toch maar een paar hamburgers mee. Het blijkt niet nodig, de BBQ biedt een overvloed aan hamburgers, worstjes, hotdogs en huisgemaakte rollmops, met salades, brood etc. Kortom prima geregeld en erg gezellig. Na de BBQ verlaten we rond 23.00 uur de Marina opweg naar Nederland. De laatste zeereis van onze tocht.k



De bijna 400 mijl over zee verloopt comfortabel en snel over de stuurboords boeg bij een NO windje. Het is mooi bezeild. Maandagmiddag 29 Augustus zitten we al boven de Doggersbank. Het besluit is gevallen om via het Wad huiswaarts te keren. De scheepvaartroutes boven de eilanden hebben ons vannacht nog flink bezig gehouden. Het was druk.



Bij de uiterton van het Stortemelk boven Vlieland, daar waar we onze zeereis naar het Noorden begonnen, is de circel rond. Dat was vanochtend rond 7.30 uur. In plaats van biefstukken bij Loetje worden het vanavond slibtongetjes bij Aan ‘t Water in de Flevomarina Lelystad.

Dit was het laatste verslagje.

De track van de hele reis is nog eens na te zien in onderstaand plaatje en de link forecast.predictwind.com/tracking/display/NornaBiron/

Welkom thuis, leuk verslag. Voor ons thuisblijvers lijkt jullie tijd in het hoge Noorden omgevlogen door de vaart in het vertellen. Er zijn vast nog wel wat brokstukjes over om ons de komende maanden mee te verrassen.

Mooi verhaal. Welkom terug!

Ook de goede keus gemaakt qua aanlandingsplek in Nederland.
Ik heb nooit helemaal begrepen wat nu precies de big deal is met betrekking tot Loetje. Alsof een fatsoenlijke biefstuk bakken een enorme prestatie is. De lekkerste biefstukken bak ik zelf!
Maar zoals wel vaker het geval is op ZF, als er maar vaak genoeg over gepraat wordt, krijgt zo'n etablissement een bepaald aureool. Net als het restaurant aan de haven van Stalland, dat ook meer naam dan daad is.

Welkom thuis bemanning van de Norna Biron! Een mooie tocht volbracht.

Welkom thuis! Die laatste plaat vind ik de kroon op het werk, wat een geweldige tocht hebben jullie gemaakt!

Prachtige tocht en genoten van jullie schrijven en beelden!

Jullie hebben vast erg genoten, dat zal weer wennen worden aan de wal

Dank voor de verhalen en de foto's!

Fijn dat jullie in goede gezondheid en na toch wel een heel voorspoedige reis terug zijn. De verslagen en foto’s waren indrukwekkend!

Ik snap de Loetje overweging wél … het is voor ons een vaste tussenstop, zeker als het mooi weer is. Supermarktje vlakbij, iets minder motoren de volgende dag. En de ossenhaasjes blijven lekker, met de witbrood en jus

Welkom thuis Norna en bemanning!
Groeten, Peper

Jammer dat jullie weer thuis zijn, nu geen mooie verhalen met foto's meer.
Wat wordt de volgende tocht? Dezelfde tocht met een tri in 4 weken?
Maar mooi dat jullie er weer zijn!

Sailabout schreef :
Mening deel ik, ook al omdat ik ze niet zo lekker kan maken. Maar de Marina vindt ik k.t op elk front, maar de "service" spant de kroon.

Anyway, dank voor de mooie verhalen en foto's, het was echt de moeite waard om te volgen.

René

Mooie trip, leuk!

Bedankt voor de mooie verhalen/

Wat een prachtige reis, bedankt voor de verslaglegging ik heb ervan genoten.

Ja, een prachtige reis, verslagen en foto's. Wat een landschappen en een licht daar in het hoge noorden. En wat een zeemanschap ook.
De boot lijkt zich ook goed gehouden te hebben.
Wat me wel interesseert is of jullie nog dingen anders zouden hebben gedaan qua voorbereiding, varen, uitrusting en techniek aan boord. Leermomenten dus die te delen zijn met minder onverschrokken zeezeilers.

Welcome back! lekker warm hier, eindelijk weer in T shirt!

Warm ja! Ik lag al een paar dagen te zweten in mijn slaapzak, met niks aan. Het is weer wennen. Net als de kou dat was. Ik mis de Noordelijke frisheid nu al

Nog een selfie van een happy crew bij aankomst in de thuishaven.

Welkomthuis, in ons zonovergoten en kurkdroog Nederland.

Het oudste postkantoor ter wereld ?

Zomaar een gok, maar feit is dat het rotsje genaamd "Postholmen" in het Kobbefjord als postkamer werd gebruikt door de 17e eeuwse walvis vaarders.

Toen we daar geankerd lagen schreef ik in mijn verslag het volgende:

Wat ik toen niet schreef was dat Edmond, terwijl wij uitgezakt aan de borrel met nootjes en chips zaten, de dinghy lanceerde en in een ijzige kou een natte tocht naar het Postholmen rotsje ondernam om daar een brief aan zijn geliefde te posten. Jawel, je moet er wat voor over hebben en hij werd enigszins schaapachtig nagekeken door de overige crew. Die lieten zich onderwijl de versnaperingen in de warme salon van Norna maar goed smaken. "Brr, dat ziet toch geen hond, een brief in een fles maakt nog meer kans ........."

Wat schetst de verbazing, onlangs werd de brief keurig bezorgd. De postkamer werkt dus nog steeds



Voor de privacy zijn de adres gegevens geblurd.

Erg leuk toch wel. In de quiz vraag "Waar ligt het meest Noordelijk postkantoor ?" is Ny Ålesund dus het verkeerde antwoord. Dat moet Postholmen in het Kobbefjord op Spitsbergen zijn, 50 mijl Noordelijk van Ny Ålesund.
www.rtvnoord.nl/nieuws/165257/...staat-op-spitsbergen



Nog ff nagenieten. Bovenstaand kaartje, zie inzet Postholmen, is in detail te reproduceren op bijvoorbeeld Google Earth. Leuk om flink ingezoomd tussen de rotsen mee te navigeren. Het bestandje in de bijlage heeft een .kmz extensie maar de ZF software pakt dat niet. Daarom heb ik het een .pdf extensie meegegeven die je eerst moet opslaan en dan weer hernoemen naar .kmz

dus 03.09.2022, 16-33 Route.kmz en openen met Google Earth.

Edit: snelle methode, klik op deze link.

Wat een prachtige reis en een heerlijk reisverslag!

Welkom thuis. Ik kijk nu al uit naar een eventueel volgend avontuur!

Noballast schreef : Heel leuk dat dit nog werkt, had ik nooit verwacht. Waarschijnlijk alleen in de ijsarme zomer maanden als de Sysselmannen hun rondes doen?

Overigens heeft Alert (In Nunavut) ook een post kantoortje op 82'30N. Ook Alert is het hele jaar door bewoond, al functioneerd het bijna volledig als een militaire basis. Verder is er Station Nord en Eureka welke ook nog noordelijker liggen.
Ik heb me er altijd een beetje over verbaasd dat de Noren er zo prat op gaan dat Ny-Alesund de meest noordelijk permanent bewoonde nederzetting is.

Welkom thuis en dank jullie wel voor de mooie verslagen! Best veel werk maar erg leuk om telkens te lezen.

Norna gaat dit voorjaar de kant op voor een heel jaar. Lekker wat klussen doen aan haar. Weinig tijd en zin om te varen in 2023. Bovendien ga ik naar naar Nepal in de late zomer en daar kun je niet zeilen.
Voor 2024 ontstaan voorzichtig plannen om naar (west-) Groenland te varen.
Wil ook een (geïsoleerde) kuipten gaan maken, daarvoor zitten tekenen:
collaborate.shapr3d.com/v/gxm3US7rkFutQzpROT6c-

Dacht even dat de NS een nieuw type loc ten doop houdt

Leuke kuiptent, komt er ook verwarming in?

idd het heeft wat weg van een hondekop, en dat is met die trein ook zo
Albert 45 schreef :