En weer een update van Norna Biron via de sateliet:
.Norna Biron delivery (12)
Ramsgate.
We kiezen Ramsgate als haven om een tankstop te maken. Dat is weliswaar een beetje om maar het is ook de oorspronkelijke thuishaven van Norna Biron en er kan een ontmoeting met de vorige eigenaar Andy gepland worden. Zelf droom ik al een paar dagen over een lekkere pint met fish&ships.
Er zijn ook nog wat diverse klusjes te doen, zoals het vooronder leegpompen, filters vervangen en de bijboot opnieuw stevig vastsjorren in haar davits. Die is wat zachter geworden en heeft zich in zware zeegang wat los weten te werken. De buitenste davits steunen staan onder een ongezonde hoek maar blijken bij nadere inspectie toch niet gebroken te zijn, waar we wel bang voor waren. Slechts wat getordeerd.
De mannen staan alweer te popelen om de klusjes op te pakken maar ik weet inmiddels precies hoe dat gaat. Het resulteert in minder tijd voor andere geneugten waarvan de fish&ships bij mij nu met stip op nr.1 staan. De helft van de crew is voor en dan realiseert de schipper zich dat we het eigenlijk ook wel verdient hebben. Muiterij blijft daarom uit en net als we de steiger op willen stappen staan er 4 uiterst correcte geuniformeerde heren van de Border Control op de steiger voor de inklaring en controle.
Een mooi klusje voor de schipper.
Ondertussen verzamelen we de nauwelijks nog te tillen vuilniszakken om die straks mee te nemen naar de vuilcontainer en vermaken ons verder in het zonnetje op de steiger. De douane mannen houden de schipper bezig met het afkruisen van hun checklist en kijken ondertussen in een paar kastjes en onder de rokken van Norna. Kennelijk zijn we betrouwbaar genoeg om na een half uurtje weer van boord te stappen naar hun eigen kustwacht fregat dat precies aan de steiger tegenover Norna ligt.
De verzamelde vuilniszakken op de steiger wordt geen blik waardig gegunt. Dus voor de volgende keer weten we nu hoe we de contrabande Europa in kunnen krijgen.
Nu tijd voor de fish&ships. Op de kade komen we Andy tegen die ons DE fish&ships zaak van Ramsgate aan wijst. En inderdaad, mijn droom wordt meer dan waar gemaakt met als verrassing nu eens geen slappe frietjes. De zaak heeft geen alcohol vergunning maar dat wordt weer meer dan goed gemaakt door de naast gelegen pub waaruit we een heerlijk fruitige Jack Brand Ale Pine krijgen uitgeserveerd.
Tjonge, in het nu heerlijke zonnetje ben ik veels te warm aangekleed dus de jas, twee truien en het thermo ondergoed (althans alleen de bovenkant daarvan om het netjes te houden) gaan uit. Één van de drie langs schuivelende veels te dikke en sjofele bejaarde dames komt ondertussen even van de frietjes van Joost proeven en besteld, na een goedkeurende rochel, zelf ook een bakje.
Nog een beetje wankel op de benen van dat ene pintje lopen we terug naar de boot. De border control mannen zwaaien vanaf hun schip vriendelijk naar ons. Zulke aardige jongens, weten en wisten al veel meer van ons en onze reis nog voordat we ze ontmoet hadden. Andy en zijn vrouw komen aan boord en hebben een doosje Belgisch bier mee genomen. Eerst de klus afmaken en dan tijd om te socializen.
De planning was slechts een korte stop in Ramsgate. Vanaf 22.30 is het tij weer gunstig om de haven uit te varen. Alleen, het waait hard, we liggen aan lager wal op de kop van een “hammerhead” steiger met maar weinig manouvreer ruimte. Na het avondeten bespreken we de taktiek om hier weg te komen. Springetje naar voren, kont stuurboord uit draaien, achterwaards wegsteken met de vraag of we Norna’s haar kont dan nog wel verder in de wind kunnen krijgen. De schroefwerking is precies de andere kant op. Dat kan ook, maar daar is de manouvreerruimte weer minder. Of naar achteren wegzakken, hetgeen ongetwijfeld een kraak momentje gaat opleveren aan de punt van de steiger. Er ontstaat een onzalig plan om eerst te gaan oefenen. Hallo, dan kan je beter meteen van wal steken, immers als “de oefening” lukt is toch beter om dan maar meteen de daad bij het woord te voegen en te vertrekken. Daar verderop op zee staat een harde tegenwind in een holle zee. Erg aanlokkelijk ook en realiseer mij dat ik eigenlijk wel een beetje uitgekakt ben. Waarschijnlijk ben ik niet de enige want er is al snel bijval. De rode oogjes van de schipper vertellen ook een verhaal.
Ja, het is beter om eerst wat te slapen en morgenvroeg te vertrekken. Wekker op 6.00 uur.
Vanmiddag 12.00 uur draag ik het commando over Norna aan Jasper over. Ik ben koud en het heeft geregend, voor het eerst deze reis. Binnen zit ik met kleren aan en muts op onder de slaapzak mijn handen warm te laten worden om mij even later aan dit mailtje te kunnen weiden. Uit de à la carte kombuiskaart kies ik een dikke hotdog in een vers opbak pistoletje. De anderen zitten nog in het rookhok op de brug, en kiezen voor een gevulde omelet die even later in de salon door de chef wordt uitgeserveerd.
Amsterdam, here we come !
Groeten van Joost, Heiko, Jasper en Henny