Onderwerp: Mediteraan ankerleuks.

Yep, prachtige verhalen… bedankt!

Inderdaad, heerlijk leesvoer!

Mooi verhaal weer. Ik voel me meteen nederig

Heerlijk om die verhalen uit de Med te lezen.
Zelf ook diverse malen daar gevaren (Elba, Corsica, Ionische Zee, Corfu, Istrië, Ligurische kust) en herken veel.
Ga zo door OldBawley.

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Wat een verhalen. Heerlijk om ze te lezen!
Dank je wel!!

Na enkele rustige dagen gisteravond toch weer wat anker opwinding.
Zoals jullie wel zullen weten is mijn bootje momenteel motorloos, ik anker op een plekje dat zeer begeerd is wegens de prima free wifi van een taverna. Dat plekje is zo begeerd dat in een of ander Scandinavisch navigatie app de coördinaten gegeven worden van “de beste ankerstek” Juist ja, precies waar ik anker.
Noren, Zweden en Denen, zij hebben hier in Poros een hele community, velen leven de hele zomer op hun jacht, ze profiteren van de zeer goede betaling in de noordelijke landen, of je nu werkt of gepensioneerd bent, en de zeer geringe kosten van leven in Griekenland op een jacht. Ook ik zie dat zo, heb echter niet het voordeel een reusachtig pensioen te hebben. Had ik maar langer moeten werken.
In mijn buurt ligt altijd een catamaran, een Norseman 430. Aan boord een oudere man die je zeer zelden ziet, ik neem aan dat hi de hele dag achter het scherm zit. Hij had verleden maand een goede stek in 3 meter diep water, had flink veel ketting gelegd, dat mag hij, die grote jachten vangen veel wind. Tijdens de dagelijkse overgang van sterke west wind naar sterke oost wind was ik getuige van een aanvaring tussen zijn cat die met zeker twee knopen over het water scheerde en een grote monohull die blijkbaar te dichtbij had geankerd. Die cat is als een snelle ballon, scheert constant 60 meter heen en weer, die mono lag stukken stiller. De cat boorde een van zijn rompen in de zijkant van de monohull, de knal was zo hard dat de mast van een der beiden stond te klapperen.
Voor een keer zag je de oude Zweed te voorschijn komen, hij deed blijkbaar niet zo moeilijk over de schade, zijn jacht is niet echt tiptop in orde. Zo kun je aan de stuurboord romp zien dat het jacht zeer lang tegen autobanden heeft liggen rijden.
Nu was die cat een weekje weg geweest, waarschijnlijk water en diesel bunkeren en gisteren kwam hij terug. De man was zijn stekkie kwijt maar duidelijk vastbesloten alles te doen om weer de beste wifi te krijgen. Hij ankerde zuid van mij, te dicht, maar ik maakte me weinig zorgen, ik wist dat tijdens dat dagelijkse draaien der wind (overgang van overheersende wind naar zeebries) hij van die plaats zou moeten wijken want hij ankerde binnen de draaicirkel van een aan een mooring liggend jacht.
Bepaald moment is het zover, we schuiven allen voor de eerste keer die dag 70 meter van west naar oost. Ik merk dat doordat mijn zonnewering op dat moment aan de verkeerde kant van mijn kuip hangt, ben net die lap stof aan het verhangen als ik de bekende knal hoor. De cat heeft deze keer mijn buurman geramd. Het zowat het de hele zomer leeg liggende jacht aan de vaste mooring. Ik maak een foto, de Belgische eigenaars ken ik vaag, we zijn tenslotte buren. Heb ze dit jaar slechts een week vakantie zien houden op hun jacht, maakt niet uit, ze zijn er niet, en bovendien, een aan een mooring liggend onbemand jacht is niet eens verzekerd. Je moet wel premie betalen maar als er een schadeclaim is trek je aan het korte eind.
De oude Zweed haalt zijn anker op en draait twee rondjes in mijn buurt waarna hij 25 meter van mijn anker zijn haak laat zakken. Dus ik weet wie de volgende is die geramd zal worden.
Ik ben dan wel geankerd en aan boord maar heb slechts aansprakelijkheids verzekering (oud jachtje) en heb reeds eens meegemaakt dat de eigenaar van een mij aanvarend jacht me een visitekaartje in de hand stopte en zegde” dat is het nummer van mijn lawyer, bel hem maar”
Ik in de bijboot en roei naar de oude Zweed die net zijn zes meter lange bridle op de ketting steekt.
Ik leg hem uit dat hij naar mijn mening te dicht ankert, dat mijn boot erg zwaar is, een enorme kiel heeft en 10 keer minder windvang als zijn cat, dat het zo niet kan. Hij is het niet met me eens.
Pas als hij merkt dat ik hem en zijn boot goed ken merkt hij wie ik ben, en omdat ik nogal boos aanhoud en het gesprek opneem buigt hij en gaat 100 meter verder ankeren, daar is geen jacht in de buurt. Had ik niet aangehouden dan had die grote boot beslist zware schade gemaakt aan mijn fragiele bootje. De kerel wist het en toch wilde hij dringen. Zo´n mensen mag ik niet. Als je er over nadenkt, hij weet dat ik net als hij hier de hele zomer lig, hij weet dat ik motorloos ben, hij kent beslist mijn bootje, het is het meest opvallende en gefotografeerde van de hele binnenzee. En toch wil hij schade maken voor een goed stekje. Wat voor mensen zijn dat?

Dat zijn gewoon hufters.Maar wat een wild west taferelen beschrijf je steeds. Van een beetje rekening houden met elkaar is blijkbaar geen sprake. En wie legt er nou zijn boot aan een mooring en is dan het hele jaar foetsie. Of betaal je daar dan gewoon huur voor?

Old Bawley,

Zo zijn er héél véél mensen, de één wat brutaler dan de ander.
Hun wereld is niet groter dan het stukje waar hun voeten staan, de ander heeft zich maar aan te passen.

Nu heb ik het geluk een plaatsje gevonden te hebben waar zulk gedrag weinig voorkomt, maar af en toe zijn er toch zulk soort mensen.

Ooit, jaren geleden, vertrekt een schip van een steiger,
Ik kijk rond of er al iemand op weg is naar dat plaatsje, in de verre omtrek geen schip dat in de richting vaart.

Ik maak daar vast en na een half uurtje wordt ik gesommeerd om te vertrekken, door een Brit.
Een drietal Britten meenden zeggenschap te hebben.

Ze dreigden me te verzuipen wanneer ik niet vertrok, een groepje lokalen zagen het en kwamen naderbij. Getuigen genoeg dus.

Waterpolitie gebeld, daar vond ik een open oor.
Ze waren na korte tijd, met velen, op de steiger en hielden een grondige en langdurige controle op de drie schepen.

In 14 dagen werden de drie schepen van de dreigers 10 keer langdurig gecontroleerd.
Toen viel het kwartje en verdwenen ze, nooit meer gezien die lieden, de rest heeft er van geleerd.

Heb er een beetje langer over nagedacht, die man is gewoon slecht. Ik weet zeker dat hij mij en mijn reputatie kent, er was overal plaats, zelfs west van me, toch wilde hij dat niet. Erger nog, hij ankerde tussen een 20 meter Amerikaans jacht (ook een hele zomer klant) en mijn bootje maar wel zo dat hij niet het midden koos maar zo dicht mogelijk bij mijn bootje en zo ver mogelijk weg van die dure varende villa. Hij koos bewust om mij te verdringen. Overigens heeft die Amerikaan 50 meter ketting in 3 meter waterdiepte, hij moet zowat over de bodem krabben met zijn groot jacht en hij heeft ALTIJD een generator lopen. Leuk als die 10 meter opwinds van je ligt, je word gewoon vergast aan boord. Ik heb tot nu toe niks gezegd, dat het jacht pal vóór me ligt is gelukkig slechts een korte tijd van de dag. Ik heb wel eens meer een generator gestopt, is helemaal niet moeilijk als je kunt snorkelen.
Overigens merk ik dat gedrag dagelijks, men ankert nooit in het midden tussen mijn jachtje en de buurman, men legt altijd de boot ruim meer naar mijn bootje. Ik maak mezelf wel eens voor dat men dat doet omdat ons bootje zo aaibaar is of omdat ze denken dat hout zacht is, helaas is het gewoon dat men denkt “dat oude ding zal wel geen schipper hebben met advocaten aan de lijn.”

Die generator stoppen doet me denken aan Amalfi (Italiaanse westkust) Ik had me laten verleiden eens aan de steigers te gaan liggen, boeg naar de steiger, achter een mooringlijn. We lagen naast een groot oud stalen jacht, ons dek is pakweg 70 cm boven water, dat van hun ruim 2 meter. Enkel de vaste bemanning was aan boord, twee rauwdouwers die de hele dag lachten en dronken. De gasten hadden na de siesta een beetje geborreld, hingen een paar keer over de reling, hadden erg veel plezier, ik snapte niet waarom. Tot plots de vuilwatertank leeggepompt werd, deels over ons dek.
Ik klom op dat jacht en ging op zoek naar de grappenmakers, kon ze niet vinden, alles was gesloten, ze waren blijkbaar reeds gevlogen. Ik heb dan laat in de nacht een houten prop met mijn 1 kilo vuisthamer in die uitlaat geslagen, nog eens nagejaagd met een 30cm stang.
De volgende morgen verstopten de grappenmakers zich, kwamen niet over de reling hangen.
Nog een dag later hoorde ik dat de pomp weer ingeschakeld werd. Je hoorde dat die steeds langzamer ging draaien, dan een doffe BOM. Ik denk dat de machinekamer van dat jacht nog jaren heeft gestonken.

Gelukkig hier onder de oostpunt van schier net iets minder druk.
8 schepen over een mijl of twee verspreid.
Wel een oepsie er tussen.

@Oldbawley

je zult het vast al eens hebben uitgelegd, maarrem: Griekenland is nogal groot, waarom lig je nou precies dáár??

Of worden we gewoon voor de gek gehouden en is’t gewoon één groot sereen paradijs en wil je dat graag zo houden door ons af te schrikken die kant op te gaan.

Evaluationcopy schreef :

Een heleboel redenen om precies hier te liggen, ik denk dat de voornaamste is dat je hier volledig beschermd het hele jaar door kunt ankeren, er is geen swell (heus niet zo leuk voor een liveaboard) het is een der mooiste plaatsen die ik ken, het stadje leeft ook tijdens de winter, je kunt binnen korte tijd op de luchthaven staan en dan enkel voor ons bijkomend, er is massaal brandhout voor de houtkachel. Verder belangrijk : De Poros coastguard heeft opdracht yachty´s met rust te laten.
Het is dus geen wonder dat zoveel bootjesmensen (ik wil ze geen zeilers noemen) hier neerstrijken.
Turkije was landschappelijk ook mooi en de mensen zeer vriendelijk, is echter in 20 jaar zoveel veranderd dat ik daar niet meer zou willen zijn. Ik kijk wel eens video´s van een Nederlandse vrouw die graag dagenlange wandelingen maakt in het gebied waar wij toen winterden. Toen had je drie jachten buiten het seizoen, nu duizenden zomer EN winter. En dan bedoel ik megajachten. Nu liggen ook vele Russische oligarchen jachten er, aan de Franse en Italiaanse kust zijn ze gevlucht. Je kunt nu van gangboord op gangboord stappen in die vele baaien. Er liggen overal nieuwe wegen, vroeger deed je (zonder boot) drie dagen van Kapi bay tot Göcek. En zag geen mens. Alles verleden tijd.
Hier heb ik het lastig tijdens de zomer, vergeet niet, ik bouw om naar elektrisch motoren en vandaag is het weeral te warm om buiten te werken. Ik zou kunnen ergens heen zeilen waar nu geen jacht ligt. Twee uur later komt dan de eerste, even later de tweede enz. Gek, als er een rookspuwend motorjacht ligt komt daar niemand naast ankeren. Vanaf September is het hier weer rustig.
Griekenland is ongewoon druk dit jaar, zal ook nodig zijn want ook hier gaan de kosten erg omhoog. Velen kunnen de stroom niet meer betalen.
Het is ook zo dat ik na al die jaren Med nu weet hoe ik hier goed kan leven van wat ik aan pensioen heb. In Nederland gratis het hele jaar door ankeren ? Stookkosten? Wat me nu uit Nederland weg houd (de wind is er zowat ideaal) is de bureaucratie. Dit mag niet, dat mag niet.
Hier mag alles, ook die dichtbij ankeraars weten dat. Hier geld de wet van de grootste.
Politie en Coastguard? Vergeet het. Sedert hun loon letterlijk gehalveerd is enkele jaren terug (velen haten Rutte) doen ze geen klap. Zeker al niet voor niet familie.
Er is één plaats waar ik liever ben, helaas is daar zelfs geen drinkwater. Er is niks behalve rust. Dat wil zeggen buiten het seizoen. Nu midden seizoen passeren er gemiddeld twee flottieljes per nacht. Reken maar op 40 grote catamarans met elk 15 feestgangers aan boord.
Tot voor twee jaar ging ik daar de hele maand Augustus in vakantie. (ja, stil liggen was voor ons vakantie) Meestal kwam ik met meer eten in het vriesvakje terug als ik er heen ging. Augustus is te warm om te zeilen. Zelfs met kleding verbrand je. Niet voor niks heeft iedere Griek van 14 tot 17 h siësta. Mijn vrouw vermijd Augustus hier sedert jaren. Te warm voor haar.
Ik klaag maar ga voorlopig niet weg.

Ik moet zeggen, ik vond Turkije veel rustiger en relaxter dan Griekenland. Nu varen we rond Lefkas, dat is wel de ultieme charter-gekte moet ik zeggen. Ik maak me vaker druk om wat anderen doen (qua ankeren en afmeren), dan wat ik zelf doe...pfff.

Ook maar een verhaaltje dan, in de trant van Old Bawley. Gisteren ankerden we nabij Nidri (op Lefkas), in Tranquil Bay. Nou, laat dat "tranquil" maar weg.... in de loop van de middag stroomt het vol met charterboten/catamarans.
's Middags komen er wat valwinden (niks geks, max 20 knoop), en een groot Italiaans jacht (60 voet ofzo), lag kennelijk zo slecht geankerd, dat ie bij de eerste valwind overdwars wegdrijft (niet zachtjes!), richting een Amerikaanse Beneteau (40 voet). De Amerikaanse schipper schrikt zich rot, maar kan niet meer op tijd wegkomen. Met veel duwen en stootwillen ontloopt hij krassen. Dan draait ook nog de ketting van de Italiaan om de kiel van de Amerikaanse beneteau, die daardoor als een tol ronddraait. Ondertussen drijven de 2 boten onze richting. Ik kan niet meer ankerop, want ze drijven precies boven mijn anker. Ik maak het uiteinde van de ketting (40m) los van de boot en knoop er een stootwil aan, zodat ik weg kan als het moet. Gelukkig drijven ze net langs ons, en kan ik anker op.

Inmiddels is het Italiaanse/Amerikaanse tandem aan elkaar geknoopt en slaagt de Italiaan erin zijn anker te lichten, en hij maakt zich uit te voeten. Wij inspecteren even met onze snorkels of de Amerikaanse beneteau schade heeft: gelukkig niets (behalve wat krasjes in zijn antifouling). Dat was wel even schrikken. We nodigen de Amerikaanse schipper uit voor een borrel, en we hebben zo nog een heel gezellige avond. De volgende dag vond ik het spannend de boot achter te laten, om een dagje eiland te verkennen. Never a dull moment hier!

in Nidri,
lag 22 jr geleden onze Helios daar nog; for sale
memories...

Nidri Tranquil bay is inderdaad een gevaarlijke plaats. De naam stamt nog uit de 60er jaren van vorige eeuw. Het kan er ook ontzettend hard waaien. Ook wij waren wandelen, iets met gekanaliseerde bergbeekjes, kwamen terug, het waaide zo erg dat ik zelfs met mijn vaste bijboot en buitenboordmotor niet terug naar de boot durfde. We zaten vanop het terras van een taverna te kijken hoe bij ons spullen uit de kuip in zee waaiden.
Een paar jaar terug is daar zelfs een catamaran omgeflipt door de wind.
Wat Turkije betreft, toen wij er waren was het noord van Bodrum erg rustig, de zuidkust (Marmaris – Fethiye) was zelfs toen in de zomer reeds druk, nu superdruk.

ja dat verhaal van die Cat ken ik. Wat betreft Turkije: dan hebben wij gewoon het rustige deel van Turkije gehad: van de Bosphorus tot net iets ten zuiden van Bodrum.

Vandaag gaan we richting de binnenzee van Preveza, door het kanaal van Lefkas. Nog tips?

Na lefkas even het binnenmeer op naar vonitsa (dolfijnen en schildpadden)en even verder naar rougas bay naar de taverna op het strand,kan je echt verse vis eten maar als de eigenaar bij je aan tafel komt word het een lange nacht en slingerend terug roeien

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

thanks!

Wat zijn je plannen? Zet je de boot op transport of ga je rond Spanje?

Of door de kanalen?

pantaleimon.wordpress.com/2013/07/05/velcro-bay/

hier een stukje over nidri

OldBawley schreef :

Volgend seizoen de hele adriatische kust, tot aan Koper, Slovenie. Dan op transport naar Hellevoet.

Is overal hetzelfde, vechten om een plekje en als je er eenmaal ligt doen alsof je eigenaar bent.

www.omroepzeeland.nl/nieuws/14...s-sturen-bootjes-weg

De omloop, lang geleden lag er altijd een Yougoslaaf, die man had het niet erg ruim. Zelfs drinkwater distileerde hij et behulp van een zelfgebouwd zonneding. Deed waarschijnlijk ook wel een beetje stropen. In die tijd kon je de eenden gewoon grijpen als ze kwamen aan de waterlijn pikken. Hij en zijn goede vriend Rikske uit Antwerpen lagen er het altijd, de yougoslaaf ook tijdens de winter. Ieder jaar kreeg ik van ons bedrijf een zeer royaal kerstpakket. Ik haalde er dan de wijn uit op één fles na en bracht mijn kerstpakket naar de omloop. Zette het op de steiger waar zijn boot lag en vertrok. Heb ik drie jaar gedaan. Hij was te trots om iets aan te nemen maar als het dan toch op de steiger stond …
Op een keer was hij toch vertrokken. Een jaar later vaar ik door het stadje Aigues mortes op het Canal du Rhone a Sete en zie zijn boot liggen. Het was zo´n zelfgebouwd metalen scheepje met een mast uit gelaste staafjes. Heb in de buurt aangemeerd en ben hem wezen opzoeken. Hij was blij me te zien, vertelde dat hij nu in het zuiden van Frankrijk zowat in de hemel leefde. Het Veerse meer was zo koud tijdens de winters.

Als ik dat artikel lees, dan weet ik waarom ik niet in Nederland lig. Zelfs al is het iedere zomerdag heibel. De rest van het jaar mag ik hier doen wat ik wil.

Zodra de vakantiepiek over is is het in de Omloop ook weer rustig.

OldBawley schreef :
Wat grappig, ik ken deze gast ook! Ik ben vroeger in de weekenden zo'n beetje opgegroeid op het Veerse Meer en Oosterschelde, en ik herinner me zijn krakkemikkige boot nog die inderdaad 24/7 aan de Omloop lag. Wat voor boot had jij toen Old Bawley?