Onderwerp: Mediteraan ankerleuks.

Dezelfde als nu.

OldBawley schreef :

mmm wij lagen er vaak in de periode van ruwweg 1975-1989. Wat is je bootnaam?

Ben pas in 1992 officieel in Nederland komen wonen. Voorheen enkel korte vakanties in Zeeland. De boot heet sedert 1970 Scorpion, gewoon omdat drie vrouwen van het eigenarencollectief schorpioenen als sterrebeeld hadden. De boot is in 1945 gedoopt als "Tamaris" Dat is de mediterrane boom die met zijn wortels in zee staat.

Vandaag weer een staaltje anker etiquette genoegen. Gisteren ankerde een ongeveer 15 meter metalen jacht naast me. Te dicht, maar ik vermoed dat die mensen geen idee hebben van de draaiwinden in deze hoek. Er is noord 6 á 7 voorspeld, dat is het ook op zee behalve dat vlak onder de noord oever van de binnezee de wind west is. En daar richten allen die ankeren zich naar. De voorspelling geeft voor de komende dagen constant noord 6 á 7 BF. Meltemi. Wat de mensen niet weten is dat hier (waar ik anker) de zeebries rond de middag zo sterk word dat de plaatselijke wind 180° draait. En tijdens ongeveer twee uur doet de wind dat constant, afwisselend west 6 brutaal gevolgd door oost zes en ga zo maar door. Dat betekend twee uur lang niet zachte aanvaringen.
Zoals gezegd, die mensen weten dat niet die denken dat de wind constant uit dezelfde richting zal komen. Omdat ze vlak voor zonsondergang ankerden wist ik dat de draaiwinden voorbij waren, s´nachts staat er een regelmatige west 6. Ik heb niet moeilijk gedaan, hoopte dat ze slechts een nachtje bleven.
Vandaag bleek dat ze voor een paar weken kwamen. Het mooie grote jacht werd opgetuigd met maar liefst drie stormzekere zonnetenten, het ging nog steeds goed. Dat jacht had op de boeg een blikopener, op de waterlijn een aangelast oog voor ???? en achter een hydraulisch uitschuifbare rvs loopplank. Op de boeg twee rolzeilen, slechts 20 centimeter uit mekaar, een verschrikkelijke windvanger. Jacht maakte veel meilen achter zijn anker.
Om 14h was het zover, de draaiwinden kwamen. Eerst hoofdzakelijk uit zuid, vraag me niet hoe dat kan. Ik zag dat de buren stootwillen uithingen en toen we nog dichter kwamen hoorde ik de man zeggen “hang de bijboot aan stuurboord, als zekerheid.” (weten zij veel dat ik Frans praat) Dat klopt, alleen was het mij en hem duidelijk dat zijn achterschip met die gangway mijn boegspriet en de whiskers zou beschadigen.
Die whiskers zijn zalingen op de boegspriet die met dyneema verstaagd zijn.
Het was me duidelijk, die man wilde strijd. Ik heb hem dan aangesproken, zijn minachting voor mij en mijn kleine houten bootje klonk duidelijk door. Op mijn vraag een beetje verder te gaan ankeren antwoordde hij “we zullen wel zien” Inderdaad, als dat grote jacht met die gangway mijn dyneema verstaging zeist zullen we zien. Vooral ik vrees ik.
Ik heb hem dan duidelijk gemaakt dat in geval van schade ik niet de enige zou zijn met schade waarna hij een lachje niet kon verbergen. Ben dan een paar werkhandschoenen wezen halen en een breekijzer. Ze waren ondertussen op pakweg 4 meter vóór-naast me. Heb hem dan nog eens beloofd dat ik niet de enige zou zijn met schade en ik denk dat hij op dat moment begreep wat ik bedoelde.
Zijn vrouw heeft dan iets tot hem gefluisterd en ze zijn 30 meter verder wezen ankeren. Alle ruimte.

Ik weet dat dit niet de goede manier van handelen is, heb dat op een snelle manier geleerd toen ik na een soortgelijk akkefietje een dag in een Turkse gevangenis heb doorgebracht. Ik heb daar toen veel en snel geleerd. Het is niet de goede manier, wel de enige in dit geval. “We zullen wel zien”
Wat denken jullie ?
Ps, was het een standaard catamaran geweest met 15 man aan boord had ik iets anders moeten verzinnen.

haha, mooi verhaal weer. Ja, je moet aardig van je afbijten qua anker-ruimte hier. Maar goed, diplomatie is natuurlijk altijd beter dan in een Turkse cel belanden

Kun je lassen? Het wordt toch tijd dat je wat inspiratie gaat uit de Mad Max films, qua afschrikmiddelen.

jij denkt gelijk harpoen
dacht meer te beginnen met hagelbuks

Ik zag echt geen andere weg, heb er over nagedacht, die kerel wilde gewoon eens kijken hoe ver hij kon gaan. Met zo´n jacht zeker geen beambte of iemand die bevelen moet nemen, die soort mensen is gewend te doen wat zij willen, en dat was in dit geval niet ingaan op de vraag een stukje te verkassen. Hemel, hoe zwaar is het, op een knopje drukken. Nul lichamelijke arbeid. Wel is het toegeven dat je fout was, iets wat weinig mensen kunnen.
Ik had het inderdaad diplomatischer kunnen aanpakken, het feit dat ze fenders uithingen en de bijboot aan de aanvaringszijde parkeerden vertelde me reeds dat een vraag niet zou helpen. We zullen wel zien. Wat voor mens moet je zijn om bewust schade aan te brengen aan een 80 jarig klassiek bootje en dan eens te kijken.
En lassen, nee, dat kan ik niet, heb het nooit gedaan. Bij een houten bootje is weinig te lassen.
Zilver solderen kan ik wel aan boord. Overigens, mijn bootje ziet er momenteel uit als een vuilnisbelt. Ik heb een bakskist moeten leegruimen om er in te werken, al dat spul ligt nu op het voordek.

een bokkepoot van 2 meter met verse verf overboord hangen?

Prima idee. Ik heb nu de giek over stuurboord hangen om de zonnepanelen die op het locomotiefkapje gemonteerd zijn vrije zon te geven en heb ook de grote roeiriem buitenboord hangen. Al dat spul breekt echter als luciferhoutjes (wij hebben een houten giek) en de aanvarer heeft geen schade. Die kwast met verf, dat is een idee.
Kun je nagaan, ons bootje is 3,1 meter breed, geef de roeiriem nog anderhalve meter, dan ben ik bij 4,6 meter ruimte die in neem. Dat is precies de breedte van een nominaal eenromp schip tegenwoordig.
Hier een beetje verder ligt een Lagoon 70. die is 11 meter breed. En dat is een liliput vergeleken met de grote superjachten. Die liggen echter in Russian bay. HAha, grappig, die baai hier heet echt Russian bay, is niet omdat de oliearchen daar liggen.

ja, je vraagt je af waarom het allemaal zo groot moet tegenwoordig. Wij voelen ons mini, met onze 33 voet. Soms zijn dinghy's van motorjachten groter dan ons bootje....

Nou inderdaad, wat moet het allemaal groot!
Ik lig buiten de vakanties in de jachthaven van Culemborg waar nu erg laag water heerst.

Daardoor kunnen de jachten er niet uit, te ondiep.

Behalve ik, met mijn 23 voet kimkieler. Waar we net 5 weken mee op het Wad zijn geweest. Wie heeft er nu meer plezier?

OldBawley schreef :
Tja. Soms willen mensen gewoon niet luisteren. Dan kan je niet anders dan ze overtuigen dat het misschien beter is om wel te luisteren.

Tegenwoordig begin ik er niet meer aan en ga ik wel zelf een stuk verder liggen als er ruimte is, heb 100 meter ketting aan boord dus ik kan op veel plekken gaan liggen waar anderen (ook de grotere jachten) niet goed kunnen liggen.

Maar ik vind dat je het niet verkeerd opgelost hebt. Soms moet je wel

Ik gooi er ook even een anekdote tegenaan; was afgelopen week in de baai van Cassis (cote d'azur) gaan liggen overdag omdat het er best mooi is, en je er lekker kan zwemmen (en toevallig bleef er een dolfijn rond onze boot rondjes zwemmen, heb een vermoeden dat het is omdat ik de dieptemeter niet heb uitgezet).

Afijn. Wij besluiten uiteindelijk ergens in de late middag dat we er een nachtje blijven liggen (ook al rolde het als de <bliep>) want het was wel erg laat om nog ergens een jachthaven in de komen. Ik ben een schijtluis en ik zeil 'snachts gewoon liever niet.

Dus ik denk, ik lig wel erg "in de meute", dus ik hijs het anker op (gelukkig kan dat wel electrisch, neerlaten dan weer niet maar goed, zwaartekracht is een vriend), en ik ga een meter of 80 van het kluitje fransozen liggen in 8 meter water. Met een meter of 30 ketting, en m'n snubber van een paar meter. En netjes een ankerboei er bij gedaan (tegen beter weten in).

We zitten net lekker in de cockpit een zelfgemaakte hamburger te verorberen, en daar komt 'ie hoor, zo'n drijvend zeilpaleis van een meter of 18, die rustig over m'n ankerboei heenvaart en aan z'n kiel meepikt (gelukkig maak ik 'm nooit aan m'n anker vast, ik ga zwemmen, zoek m'n anker op, en laat dan een stuk ballast van een paar kilo er naast zakken en doe daar die boei vaan vast) en een meter of 20 verder z'n anker overboord schopt, en er in typisch franse stijl 20 meter ketting bovenop pleurt. En dan z'n dinghy garage opengooit, alle opblaas toys er uit gooit, en het goed vindt.

Dus ik denk ik ga effe die gast vertellen dat 'ie een stukje verder moet gaan liggen, want zoals het nu ligt gaan we elkaar gegarandeerd tegenkomen in de nacht. Eerst maar eens op VHF geprobeerd. Geen sjoege want wie laat z'n VHF nou aanstaan (ik...); dan maar met het bijbootje er heen geroeid en geprobeerd meneer de kapitein te spreken. Die wilde niet, want het was tijd voor de apero, en kom later maar even terug.

Na veel gedoe van mijn kant dan toch okee, hij komt wel even luisteren. Kwam er uiteindelijk op neer dat "meh, we zullen wel zien, ik ben een professional weet je".

Heb de nacht maar in de cockpit doorgebracht. Gelukkig ook want meneer de professional lag uiteindelijk 3 meter van me af toen ik met de boothaak even de reveille op z'n romp heb getikt (en ja ik heb een boothaak van 3 meter, erg handig soms). M'n vriendin heeft me naar beneden gestuurd nadat meneer de professional vond dat ik maar weg moest gaan, want ik stond echt op het punt om die boothaak ergens bij de beste man naar binnen te schuiven, gelukkig is ze Frans en niet op haar mondje gevallen en heeft meneer de professional geloof ik een depressie aangepraat, en die is uiteindelijk 30 meter verder gaan liggen.

En dan de volgende ochtend natuurlijk heel lief even super dicht langs komen scheren met 9 knopen bij het weggaan.

Lullige voor hem is dat m'n ankerboei nog steeds om z'n kiel zit. Ik hoop dat 'ie 'm in z'n schroef terug vindt...

Ik vrees dat niet alleen in Mediterane wateren ankeren soms tot gedoe leidt. Gisteren middag geankerd onder Tiengemeten aan de westkant daar lig je met mooi weer en wegvallende wind uiteraard niet aleen. Ik had gezorgd voor een nette afstand tussen de al geankerde schepen in. Even later komen er twee kleine speeboten aan met een luiddruchtig jeugdig gezelschap. De eerste ankert dicht bij mijn buurman de tweede vind dat geen goed idee want te dicht bij die buurman. Uiteraard kun je die conversatie gewoon volgen. Vervolgens gaan ze beide op 30 meter van mij liggen. Vermoedelijk kwam die buurman uit de zelfde haven en dan houdt je daar wel rekening mee. Maar bij een jouw onbekende zeilboot telt dat natuurlijk niet.
Het gezelschap wordt even later nog aangevuld met een moederschip, een stevige werkboot. Dat besluit dat het ook nog dichterbij kan en op een meter of 15 achter mij het anker erin gooit waarop de kleinere boten ook verkassen. Een van de twee maakt steed rondjes met een wakeboard of een opblaas ding er achter. Geen plek om rustig voor anker te liggen je blijft toch volgen wat er daar gebeurt of je wilt of niet. ben maar ankerop gegaan en lig nu midden op het Haringvliet tegnover Hellevoetsluis inderdaad een stuk rustiger en genoeg ruimte om op de wind te draaien waar die ook vandaan komt zoals gisterenavond met wind van zee..
Ankeren wordt op het Haringvliet wel steed spannender door de ook hier oprukkende waterplanten. Het levert enkele uitdagingen op. Allereerst geeft de diepte meter geen betouwbaar beeld meer over de werkelijk diepte. Vervolgens is ook het anker langer bezig om houvast te krijgen. De waterplanten hebben zo veel greep op mijn langkieler dat het even duurde voordat de boot in de nieuwe windrichting draaide.

Gisteravond was het weer zover, een 47 voet catamaran ankerde naast me met aan beide rompen ongeveer 10 meter tot de buurman. Ik was de buurman waar hij het dichtste bij lag, waarschijnlijk omdat een klein houten bootje nu eenmaal gezien word als een stootwil. Nog voor de bridle gestoken werd was ik buiten, heb (een beetje te weinig diplomatisch) geëist dat ze ergens anders gingen ankeren. Een groep mannen aan boord en blijkbaar een schipper. De schipper voelde zich vanzelfsprekend op zijn *** getrapt, had duidelijk iets verkeerd gedaan en dat is reden genoeg om een woordenwisseling te starten. Die cat draaide ondertussen dwars tussen mij en mijn Poolse buurman, de lengte van de kat zorgde ervoor dat ze nu voor en achter 4 meter hadden. Helaas waren hun boegen naar mijn bootje gericht. Ik moet erbij voegen dat de lucht zwaar bewolkt was, we zouden hoogstwaarschijnlijk onweer krijgen en daar zit hier vaak windkracht 10 in.
Enkele jaren terug hadden we op een identieke windstille dag plots een onweersstorm die 60 beschadigde jachten opleverde en 4 gezonken jachten. Ik heb respect voor onweer, dus ik hield aan. Uiteindelijk zijn ze vertrokken, niet omdat ik dat wilde maar omdat ze zelf wel inzagen dat schade zou worden gemaakt en ik dat niet zo zou nemen.
Het onweer bleef uit, gelukkig maar want de meeste zomerzeilers komen bij zo´n onweersstorm in de problemen. Het werd een rustige nacht, ik besloot in de kuip te gaan liggen slapen, vallende sterren kijken en ik was een beetje ongerust dat die bende mannen me een bezoekje zouden brengen. Alcohol en zo. Dat in de kuip liggen met de luchthoorn binnen handbereik heeft mijn bootje gered. Ik hoorde “iets” naderen, en van achter mijn Poolse buurman kwam een 10 meter zwarte RIB langzaam op het midden van mijn boot aan.
Een beetje uitleg, ons bootje heeft een donkerblauwe romp en mahonie opbouw. Dat zie je niet in het donker. Ik heb aan het achterstag een rode flitslamp en helemaal vóór aan de boegspriet ook een rode flitslamp. Die kerel stuurde op de “opening” tussen de lampen aan. Gelukkig voer de Rib traag, dat is logisch want 30 meter verder heb je de rotsen. Mijn luchthoorn deed de boot stoppen, ik schat een meter of acht van onze bakboord flank. Wat die gasten hier zochten is me een raadsel, ze zijn de hele ankerplaats langs geweest, witte rompen zie in een beetje maneschijn, velen hebben helemaal geen verlichting terwijl ze aan moorings hangen, anderen hebben toplicht ankerlichten die je niet ziet tegen de verlichte stad. Dat ze rubberbootjes of buitenboordmotortjes kwamen stelen is weinig aannemelijk, die rib kostte meer als de meeste jachten hier.
Om het even, ik ga volgende nacht een grote (1,5x 1 meter) witte reclamevlag boven het voordek ophangen en daar de hele nacht een helle witte LED spot op zetten. Een bewegende vlag ziet men.
Mijn inkoop rit deze morgen bracht niks op, alweer een of andere kerkelijke feestdag, alles gesloten, waarschijnlijk daardoor de drukte van gisteren.

slim idee van die vlag en een lampje erop!