Onderwerp: Jacht beland op strand bij IJmuiden na motoruitval

Nachtvlinder schreef :
Dit is toch niet waar hé.

Een anker hoort altijd klaar te zijn voor gebruik. Als je hem waarloos onder dek hebt heb je er niks aan.

Als je in een dergelijke haven aan zee ligt, mag je er van uit gaan dat een schip klaar voor zee is. Daar hoort ook bij dat je een anker altijd moet kunnen presenteren.

Ja chef... ik heb er een in een ankerkluis voorpunt. Past ie net in, alleen op een manier, moet ik nog ketting eruit trekken, onder de reling door, laten vieren en vast zetten. Ik kan het snel hoor! Als het moet.

Kan de spijker altijd binnen een minuutje maximaal laten vallen .

Hmmm, ik weet het niet. Mijn anker is vergrendeld met een borgpin die in het boegbeslag vast geschroefd is en met enkele slagen eruit getrokken kan worden maar vervolgens moet ook de trommel van de ankerlier nog losgedraaid en ja dat is allemaal op het voordek waar je in dit geval in het donker naar toe moet. Electrisch laten zakken kan ook vanaf de stuurstand, on jee wacht geen stroom.
Als ik het goed begrijp hoor ik bij elke havenaanloop vooraf de borgpin verwijderen voor optimaal paraat hebben van het ankergerei. Borgpin heeft juist onder andere als voordeel dat het anker niet kan draaien en ook als op en afstap te gebruiken is. Soms fijn bij afmeren met kop naar de steiger En ook in de golven ern bij een zeetje op de boeg blijft alles goed op zijn plek.
Noodlotige samenloop van omstandigheden waarbij tijd de belangrijkste spelbreker lijkt te zijn is volgens mij nog het beste wat je hier van kunt zeggen zonder alle details te kennen. Dat je het vervolgens zo voortvaardig oplost inclusief veilig stellen van zeilen et cetera en hulp organiseert voor het lostrekken getuigt toch van inzicht en doorzettingsvermogen.

Jeroen-Pion schreef :

Jazeker.

Is er al iets bekend van de ware toedracht van de stranding van dit jacht?

Lijkt mij van belang voordat we eerst weer het hele deugdenbal uit de boekjes over ankers klaar, zeilen klaar en het nadeel van elektrisch opvoerpompjes speculatief de revue laten passeren.

Als je je (her)startpogingen op hebt geveven en bedacht hebt dat je gaat ankeren ipv (bv) je zeil weer omhoog te trekken ben je van die beschikbare 100 m al 50 meter kwijt terwijl de boot verder afdrijft.
In die tijd naar voordek, lier vrijmaken (nodig als daar het gestreken zeil op ligt - bij geen rolfok), borgpen los en 2-3x de diepte aan ketting in de hoop dat anker direct pakt…

Dan heb je een kans. Geen zekerheid…

Als je je anker uit moet graven of de lijn/ketting uit een bakskist moet pakken, hoef je hier niet eens aan te beginnen.

Palomine schreef :
Via Instagram begrijp ik gebroken lummelbeslag en 'engine problems'

holtere schreef :
altijd

Ik kreeg 100m voor St Annaland een lijn in de schroef en we terwijl ik probeerde (achteruitslaan, trekken) die eruit te krijgen zag ik grond, rende naar voren waar het anker - heeft me veel gedoe gekost - plat met de hengsels in blokken geklemd klaar ligt en er ruim binnen een minuut inlag.

Het was opkomend tij ik heb twee keer een zacht bonkje op de grond gehoord, dus dat best close/secondenwerk of ik was met mogelijke schade tegen de dijk weggezet.

Anker gebruiksklaar vind ik voor de veiligheid best belangrijk, en dat bleek dus maar weer.

Nog meer off-topic ben ik erg blij met mijn aluminium lichtgewicht Fortress anker, dat niet alleen precies in de oorspronkelijke sleuven past en in ieder geval in zand en slik goed houdt, voiral omdat het makkelijk te hanteren is, snel overboord en ook nog eens makkelijk relatief ver weg te werpen is.

Als reserve anker heb ik nog een zwaar ploeganker in de locker van de ankerketting liggen (in een zak zodat er geen ketting aan kan haken). Dan ben ik wel ff een paar minuten met harpjes en lijn bezig om dat ding gebruiksklaar te maken.

holtere schreef :
Natuurlijk heb ik die paraat!
Borgpin er uit, en kettingstopper los en woesh daar gaat ie.
Dat is secondewerk.

holtere schreef :
Ik, vanzelfsprekend. Voor èn achter, trouwens.

Als ik heel soms wel eens een rondje maak over de steigers in Stalland, verbaast het me elke keer weer hoeveel boten daar liggen zonder dat er überhaupt een anker bij de boeg te zien is.

Hier ook, voorop en overbemeten.

Palomine schreef :
My guess: in het bericht van de wijkagent staat iets over onbestuurbaar worden na het uitvallen van de elektriek. Schipper voer (singlehanded?) op de stuurautomaat en was bezig zeilen te strijken voor de haveningang. Stroom uit -> schip onbestuurbaar, waarschijnlijk te weinig tijd om motor te starten (of weigert ook dienst). En geen tijd/gelegenheid om anker te droppen.

Allemaal volledig 100% speculatie natuurlijk...

Thijs1971 schreef : Goede tip. Nu ik erover nadenk.... mijn anker zit ergens diep verborgen in de bakskist, verre van gebruiksklaar dus. Maar heb ook nog een paraplu-ankertje (in diezelfde bakskist). Wellicht dat ik die op de de hekstoel monteer, ben je sowieso sneller bij dan bij de boeg.

Sommige dingen zijn niet te voorkomen, zoals dit. Geen slachtoffers, geen roofredders en weinig schade zo te zien.
En je anker vanaf nu in de aanslag hebben liggen, hoe lang ga je dat doen?

Bij het lezen van het verhaal en de reakties had ik een deja-vu van een aanloop en daarop volgend avontuur tussen de pieren van IJmuiden. Wij hadden daar niet alleen te maken met motorstoring, een haperend anker, maar ook met groot uitgaand verkeer. Een aantal leermomenten wordt daarbij duidelijk. Qua communicatie en ondersteuning bijvoorbeeld is de havendienst altijd paraat, mits de narifoon op het juiste kanaal standby staat.
Zie hier het bijbehorende verhaal : waarvarenwij.blogspot.com/2014...schild-ijmuiden.html

CeesS schreef :
Grappige freudiaanse verspreking? Narifoon

helmsman 38 schreef :
Altijd, al zo lang ik vaar!

helmsman 38 schreef :
Dat ben ik zeker niet met je eens. Je wil toch niet zeggen dat het uitvallen van de elektrische stroom en het niet presenteren van een anker onder goede voorbereiding valt.
Sommige dingen zijn juist heel goed te voorkomen.

Een elektrisch systeem valt nooit "zomaar" uit, er is altijd een oorzaak. Ik ben van mening dat als er goed onderhoud gepleegd wordt, dit soort zaken niet hoeven te gebeuren.
- Slechte verbindingen ontstaan door te weinig controle / onderhoud.
- Zekering gaat stuk door sluiting (= onderhoud) of overspanning, b.v. defecte regelaar. Dat kan dan zijn door diverse oorzaken waaronder te hoge temp, vocht, trillen etc. valt allemaal onder de staat van onderhoud.

Er gebeuren nooit technische zaken "zomaar", alleen natuurrampen gebeuren spontaan.

te beginnen met een failsafe ontwerp van de diesel die het ook blijft doen zonder stroom

Calidris schreef :
Je hebt wel een punt, maar het is natuurlijk niet helemaal zo zwart-wit.

Uiteraard heeft elke storing een oorzaak, maar niet elke oorzaak valt met goed onderhoud te voorkomen. Soms gaan dingen gewoon eerder kapot (fabrieksfoutje). Of gebeurt er iets kleins onverwachts, waarna meerdere zaken zich opstapelen tot iets serieus…

Goed onderhoud voorkomt veel, maar niet alles. Geluk dwing je af door goede spullen, goede installatie, goed gebruik en goed onderhoud. Maar zelfs dan heb je soms wat geluk nodig om “zulke zaken”, het uitvallen van een systeem, te voorkomen…

Calidris schreef :
Op zee is het gemiddeld diep, en stouw ik het anker diep in de kluis en borg ook de kluis met een grendel. Pas in de buurt van ondiepte gaat die borg er weer van af. Ankeren op zee ... Als het al moet, heb ik normaal ook de tijd om de ankerkluis te openen, op zee liever zo weinig gerammel en openslaande luiken.

sy helios schreef : Lange verhalen hier over onderhoud en storingskans, maar dit is inderdaad de crux. Koppel niets aan elkaar wat niet strikt noodzakelijk is. Zorg dat systemen onafhankelijk van elkaar kunnen werken. Problemen (met grote gevolgen) kun je voorkomen in het ontwerp. Iets met KISS.

sy helios schreef :
Dat dacht ik al direct bij het lezen van het 1e persbericht.