H700 schreef :
Maar ga dan eens in op de zin of onzin van een dam die a priori is aangelegd voor een polder die er nooit kwam?
Een kleine eeuw geleden werd alles op alles gezet om nooit meer hongersnood te hebben in Nederland. Na het droogleggen van de Wieringermeerpolder en het sluiten van de afsluitdijk werd het tijd om vol heroïek de woeste wateren in te polderen om machtige velden vol wuivend graan te creëren.
De Rijksdienst IJsselmeerpolders stortte zich er vol overgave op. Eerst kwam de Noordoostpolder, die in de oorlog droogviel. Daarna Oostelijk Flevoland (mèt randmeer, want bij de vorige polder ging het niet zo lekker met de waterhuishouding op het aangrenzende oude land).
Daarna ging de RIJP voortvarend verder, terwijl ze bedachten dat het handig zou zijn om Zuidelijk Flevoland en de Markerwaard (die er zeker zou komen, zo dacht men) samen te bouwen.
Zo is de huidige dijk van Zuidelijk Flevoland inderdaad eigenlijk de dijk van de Markerwaard. Dat was handig, want dan hoefde er maar 1 dijk "nat" te worden aangelegd en kon de dijk van Flevoland op het droge gemaakt worden. Dat is goedkoper.
Dan zou later tussen die dijken een kanaal komen van de Oranjesluizen naar Lelystad. Je kunt dat nooit aangelegde kanaal nog wel herkennen: de Pampushaven, de haven Blocq van Kuffeler en de voorhavens bij de sluizen van Lelystad zijn eigenlijk stukken van dat kanaal.
Maar toen..
Toen kwam er onverwacht (voor de RIJP) weerstand bij een deel van de bevolking, weerstand tegen de Markerwaard. Mensen die begaan waren met het milieu wilden het water behouden, bootjesmensen ook, evenals waterbeheerders die graag een zoetwaterbekken wilden behouden, en de gemeenten aan de westkust zoals Hoorn zagen het ook niet zitten om een hoge dijk voor hun neus te krijgen. Het zag ernaar uit dat de Markerwaard niet aangelegd kon worden.
Maar dan kennen ze de RIJP nog niet. Een beetje stiekem, met heel weinig publiciteit, werd de dijk Enkhuizen-Lelystad alvast aangelegd, wat dus eigenlijk de noordelijke dijk van de Markerwaard zou worden.
Er kwam een brede maatschappelijke discussie en een hoop gekrakeel.
Er werd vanuit de overheid duidelijk gesteld dat "de reeds uitgevoerde werkzaamheden" (lees: de dijk EH-L) geen invloed zouden hebben op de beslissingsprocedure. Daar trok de RIJP zich niks van aan, want die stelde dat zij, nu die dijk er toch al lag, maar het beste kon doorgaan met waar zij goed in waren: inpolderen!
Na eerder uitstel kwam na jaren afstel, de Markerwaard zou er niet komen.
Maar ja, toen lag die vermaledijde dijk er al. Die handig is voor het verkeer en heel beperkt handig is als het stormt, maar die absoluut funest is voor de waterkwaliteit in het zuidelijk Ijsselmeer (wat later Markermeer is gaan heten maar waar ik niet aan kan wennen).
Al tientallen jaren worden er allerlei min of meer dure oplossingen verzonnen om de waterkwaliteit te verbeteren, maar al die dingen werken niet of nauwelijks.
Ondertussen wordt met salamitactiek toch ingepolderd. Bij Amsterdam wordt de ene wijk na de andere aangelegd op opgespoten grond, de Marker Wadden (sic) zijn aangelegd (waarbij men meteen stiekem een hoop vervuilde grond kwijt kon), Lelystad en Almere lonken naar nieuwe poldertjes.
O ja, en toen hadden we tussendoor ook nog Plan Lievense. Een ingenieur had bedacht dat we het water konden behouden, maar dan
in de Markerwaard. Hij wilde de Markerwaarddijken aanleggen maar dan meer dan 15 meter hoog, zodat daar binnen een afgesloten meer zou ontstaan. Op de dijken wilde hij veel windmolens neerzetten die het water in dat meer 15 meter omhoog zouden pompen, als energieopslag.
Wat deze ingenieur niet wist (of deed alsof) dat water van >15 diep nogal dood is, daar komt nauwelijks leven in voor.
De randgemeenten (o.a. Hoorn) schreeuwden moord en brand, want een heel hoge dijk met molentjes voor de deur zagen ze niet zitten. En in Waterland was men erg bang voor een sterke kwel vanuit dat hoge meer, waarschijnlijk terecht. Exit Lievense.
Eigenlijk zou de dijk EH-Lelystad gewoon weer open moeten. Maar ja, krijg dat maar eens voor mekaar.