trotti schrijft:Door meer druk op je mast te zetten, verhoog je de "voor"spanning in je verstaging. Hierdoor is de eerste rek er al uit en zal de overgebleven rek dus minder zijn.
Uiteindelijk krijg je daardoor dus een stijver geheel.
Een ander voordeel is dat je bij grote schepen zelf de spanning simpelweg niet met wantspanners voor elkaar krijgt!
Groeten,
Globe_Trotti
Helaas, was de wereld maar zo ideaal.
Laten we eens uitgaan van het zogenaamde "elastisch" gebied, dat wil zeggen dat het verband tussen kracht en rek lineair is. Alle metalen die in boten toegepast worden en correct gebruikt worden, worden belast in het elastische gebied. Heb je wel eens een kromme mast gezien die niet meer terugveert: nou die is dus "plastisch" vervormd en dus kapot.
Voor elke extra ton kracht rekt een stag dus met een x aantal millimeters. Dat is over het hele elastische gebied hetzelfde. Dus of je nu voorspanning aanbrengt of niet, de extra rek ten gevolge van een extra kracht geeft dezelfde extra millimeters.
Door een hoge voorspanning heb je wel mast, stagen en romp onder spanning staan, maar het wordt niet stijver.
De enige reden om de voorspanning te verhogen is om het want aan lijzijde strak (ofwel onder trekspanning) te houden, opdat de mast niet kan terug klapperen.