Onderwerp: Diameters staaldraad vs Dyneema

Hoogst waarschijnlijk zitten bij die offerte de ombouwkosten in? Je hebt immers andere zalingeinden en andere 'tangs' nodig (hoe die ook mogen heten in het Nederlands) Die kosten meer als de verstaging zelf. Een rolletje kaal dyneema kost niet zoveel. Daarnaast kun je flink op uurloon besparen door Dyneema verstaging zelf te splitsen, voor RVS verstaging heb je speciale walsen nodig die een amateur niet thuis heeft staan.

Inderdaad.

Alles zit er in.

De basis is: ik heb een boot, en nu?

Ik zie dat de prijs van dyneema stevig gedaald is.

Misschien geldt dat voor alle ombouwfrutsels ook?

Die ombouw frutsels zijn nog steeds behoorlijk duur. Als je een freesbankje hebt zijn ze ook zelf te maken.

Als ik eerlijk ben horen wat mij betreft de ombouw frutsels overigens niet bij de kosten van de verstaging zelf. Immers als je de dyneema draden moet vervangen dan hoef je die dingen niet te vervangen, vanwege de te gebriken radius voor de dyneema zijn ze zo zwaar overbemeten kwa sterkte dat preventieve vervanging niet nodig is. Dit in tegenstelling tot spanners en dergelijke op RVS verstaging.

Deels mee eens.

Maar goed. De basis was: ik heb een boot, en nu?

Daar zit nu geen dyneema op en dus ook het bijbehorende beslag niet.

Overigens is ook het touw zelf flink goedkoper geworden, zie ik.

Voordelen dyneema verstaging, ik kan er wel een paar verzinnen voor mij dan.

1: goedkoper en met alleen een splitsnaald en een paar Low friction rings kan je je hele tuig in elkaar zetten.
2: repareerbaar onderweg. In het ergste geval kan je met een dikke pen door je mast het hele topbeslag kwijt zijn of een stuk mast en alsnog verder varen op een rif.

3: mijn ervaring is minder nalopen in plaats van meer.
4: lichter
5: geen nare haakjes als je het vastpakt.

Nadelen: geen fatsoenlijke stagspanningsmeter te vinden.

Mijn setup:

6mm DM20 dyneema staand want eindigt met een lfr daar gaat een 1:2 lijntje doorheen met weer een lfr en die span ik af op de wantputting met een lier en een stukje 3mm dyneema wat er 4 keer doorheen zit.

Diagonalen zijn gewoon ingesplitst en die span ik af bij de mast-terminal.


Bakstagen komen alle 3 samen per boord samen op 1 dikke LFR en daar gaat een 1:2 doorheen en dan door een valstopper. Ik denk er over om daar ook nog een 1:8 op te maken voor handmatig masttrim zonder lier.

Het werkt wel het lekkerst als je met een vrij hoge stagspanning kan werken zodat je hoegenaamd geen last meer hebt van rek en alleen te maken hebt met de creep van dm20. maar dat is heel weinig. 1 keer naspannen is meestal genoeg.

Voor de meeste masten is er wel iets te maken of krijgen waar je het goed aan kan knopen Een dikachtig harpje of een nieuwe t terminal met een oogje is vaak al een prima oplossing.

Het zal een gevoelsmatig nadeel zijn, maar verstaging die door een sigaar, schaar of scherpe tak bij onhandig afmeren langs een rij bomen kan breken vind ik doodeng. Zijn ook de buitenranden van je boot: dit itt een val of ander trimlijntje dat “middendeks” wat meer beschermd is.

Ik sta niet bekend als de meest voorzichtige en heb zoiets nog niet meegemaakt.
Die bomen gaan dyneema niet slopen. En dyneema snij je niet "per ongeluk" door.
Maar het is daar inderdaad iets gevoeliger voor.

Die schaar is overigens ook weer handig. Je hoeft geen betonschaar in te pakken als veiligheidsmiddel. Een simpel schaartje is voldoende.

Boy schreef :
Waar loop je tegenaan met de stagspanningsmeters? De spanningsmeter meet toch gewoon hoeveel buiging er is en zou moeten werken op zowel dyneema als draad? In de beschrijving van Spinlock Rig-Sense staat iig dat deze ook voor dyneema geschikt is, ik heb de meter alleen voor draad gebruikt, dus geen ervaring.
Boy schreef :
Vandalisme is nog wel iets. Met een gekarteld mes snij je dyneema in 1 veeg door en bij de juiste stag komt de mast naar beneden. Vorig jaar alle verstaging nog vervangen door traditioneel RVS, maar wel dyneema overwogen. Misschien maak ik nog een wegneembare 2e voorstag.

De ijking van de "staaldraad" met de loots meters met een veer klopt niet bij dyneema. Je kan alleen maar meten of de spanning gelijk is of niet. Rig Sense ken ik niet. Misschien die wel.

Orange Sunset schreef : [/quote]

Wat volgens mij het probleem is is dat de diameter te veel veranderd onder belasting waardoor de uitlezing niet meer klopt. Heb ik al eens een heel hoge voorspanning door gehad met het voorrekken van de splitsen. Ogen waren er ovaal van
Daar toen contact over gehad met lijnenspecialist en die gaven ook aan dat ze slechte ervaringen hadden met de stagspanningsmeters en als ik de spanning wilde weten ik ergens een loodcel weg moest halen.

Het is meer dat het buigen van onder een bepaalde spanning staande Dyneema draad makkelijker gaat dan een onder diezelfde spanning staande staaldraad. De dikte/stijfheid van de draad is van invloed op de meting. Bij Dyneema hoort dus een aangepaste schaal.

Maar je kunt natuurlijk net zo goed een aangepaste “folding rule” methode gebruiken: veel nauwkeuriger dan dat van de spanning afgeleidde gebuig meten!

Net zoals een shunt de stroom daar doorheen meet ahv spanningval en niet de temperatuur

Ik heb het idee dat er meer speelt dan dat. Op een gegeven moment liep de meter ook bijna niet meer op terwijl de spanning wel op zou moeten lopen (of er een boom verplaatste...)

Twee meter methode zou denk ik inderdaad ook nog wel moeten werken, heb ik verder niet geprobeerd, daarna op het gevoel verder gedaan, dat ging al beter dan de meter te proberen te volgen.