Waterrimpels schreef :
Ogenschijnlijk zet je door het extra aanzetten van de achterstag meer spanning op het voorstag. Ogenschijnlijk omdat je de masttop achterwaarts trekt. Maar er gebeurd nog meer. Je buigt de mast krom, dankzij de spanning op de babystag niet achterwaarts maar voorwaarts. Je grootzeil wordt vlakker dankzij de mastbuiging, allemaal mooi bij harde wind, maar wat er wezenlijk ook gebeurt is dat je de masttop naar beneden trekt. Waardoor de spanning op de wanten verlaagt. En de mast dus ruimte krijgt om zijwaarts te gaan, naar lij.
Interessante constatering.
Ik heb een achterstagspanner op een topgetuigde boot met exact dezelfde verstagingconfiguratie als de boot van TS, hoewel de boot verder een totaal ander karakter heeft.
Eerlijk gezegd gebruik ik de verstelbare achterstag (er zit zo'n permanent verstelbare spanner op, die je met de hand kan verstellen; zoiets Nachtvlinder hierboven laat zien) alleen bij af- en optuigen. In casu: als de mast plat gaat, of weer overeind wordt gezet.
Puur gevoelsmatig heb ik altijd een zekere weerstand gevoeld tegen het buigen van de mast, omdat het aanspannen van de achterstag, naast enige mastbuiging, vooral een hoop extra compressie op de mast veroorzaakt.
Bij een 7/8 of 3/4 getuigde boot is dat effect naar mijn idee veel minder sterk, omdat je de mast daar makkelijker buigt vanwege de verschillende aangrijpingspunten van voor- en achterstag.
Dat de spanning op het topwant feitelijk afneemt, omdat de masttop naar beneden komt, heb ik me nooit gerealiseerd. Je hoort er nooit iemand over..