Wallaby schreef :
Wadloper schreef :
sy helios schreef :
het recht tot doorverhuren van onze vaste ligplaats, staat gewoon in het havenreglement....
misschien ook maar eens lezen?
Dat het in het regelement staat betekent niet automatisch dat iemand daar geen kanttekening bij mag zetten, lijkt me.
Simpel zat, als je de overeenkomst met de haven aangaat, aanvaard je ook de voorwaarden. Staan die je niet aan dan heb je de keuze, of dit bij de haven aanhangig maken of een andere haven zoeken. In eerste geval zal je vaak geen gehoor krijgen, rest je dus nog een andere haven te zoeken.
Dit is natuurlijk maar een heel klein gevalletje in het grote totaal van maatschappelijke en economische aangelegenheden, maar zo'n uitspraak als die van jou levert je dus volledig over aan de grillen van de markt.
Er bestaat een een belangvereniging voor de watersportbranche, de HISWA. Negen van de tien keer hebben die standaard voorwaarden waar jachthaveneigenaren gebruik van kunnen maken. Wat de meesten waarschijnlijk ook doen. Daar staat waarschijnlijk in dat de ligplaats van een vaste ligplaatshouder mag worden verhuurd aan derden op het moment dat de vaste ligger geen gebruik maakt van die plek.
Dat betekent dan eigenlijk meteen dat er weinig keus is en verkassen naar een andere haven weinig zin heeft.
Je kunt jezelf ook afvragen waarom er eigenlijk geen consumentenorganisatie is voor huurders van commerciële ligplaatsen, die daar een beetje weerstand tegen biedt. Want eigenlijk is zo'n regeling een beetje vreemd.
Je kan ook lang zoeken naar precedenten elders in de maatschappij. Als ik een woning huur van een commerciële partij (vrije sector-huur) dan lijkt het mij een beetje vreemd dat de verhuurder, als ie constateert dat ik 3 weken met vakantie ben, de woning voor die periode even op AirBnB zet.
In een maatschappij waar zo langzamerhand letterlijk alles op scherp wordt gezet en marktpartijen consequent proberen hun rendement te maximaliseren, vind ik het niet zo héél vreemd dat consumenten op zeker moment eens een beetje gaan terugvechten en vragen gaan stellen.
Nou weet ik wel dat de jachthavenexploitanten ondertussen een beetje zielig zijn.
De belangstelling voor het bezitten van een boot loopt terug en ze krijgen vaak hun ligplaatsen niet allemaal meer verhuurd. Maar ze hebben ook gouden jaren gekend en in de periode 1970 - 2000 behoorlijk hun zakken gevuld.
Maar anderzijds is de tendens dat de markt het spel hard speelt. Moeten consumenten dat dan maar over zich heen laten komen?
Je vind het wel lekker om Calimero te spelen en in de slachtofferrol te gaan zitten. Er zijn organisaties die voor consumenten opkomen, maar als je vind dat er niet iets is wat jouw belang behartigd, het staat je vrij om daar zelf iets voor te gaan regelen. Maar dat is voor de meeste consumenten een stap teveel en laten als bij wat het was. Of je schikt je er in of je doet er wat aan, aan de zijlijn roepen dat het oneerlijk is en zelf geen actie ondernemen is te gemakkelijk.