Onderwerp: Zeewaardig?

Tsja, langs de kust, dat kan ook met een open bootje, er zijn genoeg Lasertjes en 420's op de kustwateren te vinden. En ook kano's....

Ik denk dat je niet naar een zeewaardige boot moet zoeken, maar naar een boot die geschikt is om op zee te varen. Natuurlijk moet de boot aan een aantal basic eigenschappen voldoen: brugdek, goed waterdicht, een beetje betrouwbare motor (al staat ook een nieuwe superbetrouwbare motor stil als de brandstoffilters vol zitten...), van lagerwal weg kunnen zeilen etcetera. Ik mis bij de reacties trouwens de input over een bij verschillende omstandigheden bruikbare zeilgarderobe, laat staan een opmerking over de tuigage an sich. Maar dat is, net als alle veiligheidsmaatregelen en de schijnbaar noodzakelijke gadgets natuurlijk achteraf aan te brengen.

Maar behalve bovengenoemde zaken moet je dan ook kijken hoe een boot zich gedraagt in de golven. Je kunt wel een superlichte volbloed racer kopen, en die is óók zeewaardig, maar het is maar de vraag of je daar ook lekker mee zeilt. Op een boot die zich lekkerder gedraagt in de golven zul je je prettiger en veiliger voelen, en zul je ook met iets meer wind nog de haven uit gaan. Gedrag in de golven hoeft trouwens niets met de grootte te maken te hebben. Over het algemeen kiest men voor het zeilen op zee een boot met redelijk grote overhangen voor en achter, niet al te breed, en bij voorkeur niet een relatief breed achterschip. Een Contessa 32 is daar een mooi voorbeeld van.

Er staat me iets van bij dat je iets van rond de 8 meter zoekt, en voor een vrij beperkt budget. Ik weet niet hoeveel binnenruimte je zoekt, maar een IF, Westerly GK24 of een Marieholm 26 zijn dan prima boten die vrij vergevingsvrij zeilen en ook met meer wind nog goed te handelen zijn.

Zware verstaging, of is dat wat te voordehand liggend...

Zeewaardigheid is idd een combinatie van schip en bemanning. Maar wat hierboven zoal genoemd wordt is in zekere mate mijns inziens te eenzijdig en technisch benaderd. Bemanning moet weten wat hij/zij doet. En het hoofd een beetje koel kunnen houden. En tegen zeeziekte kunnen (en dan bedoel ik niet perse het niet hebben maar het in elk geval kunnen doorstaan, er mee om kunnen gaan). En moet kunnen koken op een slingerend schip. Want van genoeg honger en kou wordt iedereen zeeziek.
Dan het schip. Lengte en diepgang zijn veel minder relevant dan rompvorm, onkenterbaarheid en waterdichtheid. Twee boeken die hier in mijn hoofd komen zij 'zwaar weer zeilen' (must read als je serieus met de zeewaardigheid van jachten bezig bent, veel wetenshap en praktijk) en hoeheetienouweer 'rond de noordzee' ofzo van Hans Vandersmissen, voor het nodige perspectief. Wat die man in een drascombe uitspookt zouden de meesten nog niet voor elkaar krijgen/durven in hun tig footer.

Mijn persoonlijke kijk is naast ervaring dan ook op deze boeken gebaseerd:

Langkiel, vanaf een metertje of 8 met diepgang van 1.5 of iets meer, het liefst twee masten met niet te hoog tuig (dat brengt echt een heel stuk veiligheid), goede zelflozende kuip en goed afsluitbaar (ook kisten e.d.), goede zeilgarderobe met stormzeilen, goede reling en mogelijkheden voor wat trucs zoals lifelines, degelijk ankergerei, wat veiligheidszaken zoals reddingsmiddelen en marifoon, en een degelijke motor. Maar ook in die volgorde en let dus op dat de motor als laatste staat. Als je het op zeil en met je anker niet redt op open water me zo'n scheepstype, dan wens ik je veel plezier met je motor. De motor wordt van belang in benepen water, of als je op de kust gezet dreigt te worden aan lager wal. Maar eigenlijk is het vooral makkelijk om er de haven mee in te komen.

Grt Tom.

Nog iets om over na te denken, een interessante gedachtenoefening: zijn er verschillen in zeewaardigheidseisen tussen een schip waarmee je kustzeilt, waarmee je open zee opzoekt, waarmee je oceaan zeilt? Mijns inziens wel, maar waarin liggen deze verschillen? En het is niet alleen een kwestie van zwaardere eisen, maar ook van andere. In bepaalde opzichten is vlak bij de kust zeilen gevaarlijker dan op open zee.

grt Tom.

TomD schreef :
die laatste zin ben ik helemaal met je eens, bij open zee, liefst de oceaan heb je de ruimte, je zet je eigen koers uit en als de wind schift verander je ook. je kijkt eens in het half /heel uur om je heen om tot de ontdekking te komen dat je nog steeds alleen bent.

langs de kust zijn er altijd boten die net de verkeerde kant opgaan, er zijn ondieptes, je hebt te maken met stroming, altijd bijna de verkeerde kant op, de afstand die je wilt afleggen laat geen omweg toe ( ik was van de cabo verde naar brazilie op een gegeven moment 25 mijl naast de ideale lijn, ik moest daar om er toch te komen 3 graden bijsturen) , dan praat ik nog niet eens over de moddertroep op het wad.

als ik een overtocht maakte van meerdere dagen/weken , waren de eerste dag en de laatste dag de zwaarste, daar tussen in was er een routine en overdag naar de vogeltjes kijken, radio luisteren en lezen.( en met mijn kat praten )ook visen en ach gewoon leuke dingen doen voor je zelf.

De kust heeft voordelen: je kunt bij naderend slecht weer of technische problemen een haven opzoeken, en je kunt je reis plannen aan de hand van de weerberichten. Nadeel: tussen de havens in zitten strand en rotsen, en daar kan je boot toch minder goed tegen.

Als je verder van de kust gaat dan moet je bijvoorbeeld aan een reddingsvlot gaan denken.

beewee schreef :
ha ha , weet je dat er ooit een test geweest is van een redacteur van ZEILEN, 24 uur in een redingsvlot op het ijselmeer.

zijn reactie, niet in het blad maar in de kroeg, ik hoef geen vlot meer mee, ik verzuip liever.

Persoonlijk vind ik dat als het om de zeewaardigheid van een boot gaat, dan moet die ook zonder bemanning heel blijven (en drijvend).
De rest van de "zeewaardigheid" hangt van de bemanning af... Hoe die het er van af brengt, tja, dat heeft veel met ervaring te maken.

Ik denk dat TS inderdaad zich afvraagt of hij voor geplande korte (?) kustreizen een zwaar zeewaardig jacht moet kiezen.

MIjn antwoord zou zijn : ja. Er zijn wel verhalen van mensen die met een valk schiermonnikoog proberen te bereiken vanuit Lauwersoog.
Zoals ISO788 Hans al zegt, kan het weer op zee altijd omslaan. De afstanden zijn daar dan ook zodanig dat je niet zomaar snel in een haven bent. Met een valk op zee en steeds hoger wordende zeegang ben je dan reddeloos verloren.
en beewee, ik denk niet dat er veel mensen met een 470 van den helder naar ijmuiden varen. Ik heb wel het EK optimistop het ijsselmeer gezien, maar dat zegt nog niet dat een optimist een geschikte boot is voor het ijsselmeer.

Kortom: voor kustzeilen (wat TS volgens mij van plan is) moet je een boot kiezen die redelijk golfbestendig is en goed weten welke omstandigheden je opzoekt.

Ik noemde de open boten alleen als voorbeeld om aan te geven dat de grootte er niet zo veel toe doet. Maar: lang geleden stond er een verhaal in de Waterkampioen een verhaal van een jong stel dat in een 445 de hele (toen nog) Joegoslavische kust langs is gezeild. En zonder extreme uitrusting of fratsen. Mijn broer en schoonzuster zeilen ook regelmatig met hun open Drascombe-achtige boot meerdaagse tochten langs de kust en op de Wadden.

Hanseat 69 schreef :
Interessante reacties allemaal! Bedankt.

Ik stelde de vraag in eerste instantie uit interesse en om er van te leren. Ik heb niet perse plannen. We zijn wel op zoek naar een boot ja, en het wordt waarschijnlijk een Jaguar 27, omdat we die leuk vonden en er veel ruimte aan boord is voor die prijs en lengte (heb niet veel met 6 slaapplaatsen gezien in die klasse, maar als iemand tips heeft).

In eerste instantie gewoon ervaring opdoen in Zeeland, Grevelingen. Later als we wat ervaren zijn lijkt het me wel leuk eens langs de kust te gaan, bv richting Noord Frankrijk, of Den Helder. Eventueel eens het kanaal over. Maar dat is allemaal voor later en eventueel.
Heb zeker geen plannen om de oceaan over te steken of zo (om te beginnen al geen tijd voor ).

Groet,
Bas

Die Jaguar is daar (mits de uitrusting en staat van onderhoud, etc etc etc....) zeewaardig genoeg voor.

Edit: de allereerste Ecume de Mer modellen hebben meen ik ook 6 slaapplaatsen.

Mooie beschrijving is te vinden in:
THE CRUISE OF THE KATE by E.E. Middleton
The extraordinary story of the first Single-Handed circumnavigation of England.(1870, boek is digitaal wel te vinden, even je google pakken)


Hieronder een lang citaat.

The amount of canvas to be carried was a most important question. The practice-boat had a seventeen foot mainsail with reefs three feet apart. I noticed that when double reefed in a breeze she had hardly enough sail, but the single reef was too much. Five from seventeen leaves twelve, which was about what the boat could bear in a strong breeze. 'The Kate' I knew would be a much stiffer boat, and so I determined the hoist of the mainsail should be thirteen feet, which, with a jib of the same hoist, and a large mizen, would be as much sail as could be carried in a fresh breeze ; and I have often had cause to congratulate myself that I had no more. The boat required a very great deal more in light airs, especially aloft; as my flag would sometimes blow out strongly when the sails were nearly becalmed. I can say nothing of the sailing of the boat in light airs—for instance, a two pound breeze—for then a mainsail of twenty feet hoist, cutter-rigged, over the stern a long jib-boom, with a powerful jib, converting the present one into a foresail, is about what the boat could carry. I imagine with that canvas it would be hard to beat, for when the breeze freshens, to suit the present amount of sail, it forges ahead at a great pace, and lies very close to the wind. A seaway is necessary to bring out all the sailing qualities; the motion is then beautiful and easy, without any of the awkward plunging of sharp-built boats—in fact it is my belief that 'The Kate' would drown most racing-boats of the day, especially when running either across a sea or dead before it. The model is so perfect, that seas have no chance of coming on board, for if they have any shoulder, the build feels it instantly, and rises like a cork. Seamen tell me that there are great curling seas, which will swallow up anything; and I can fully understand that no vessel could live in the heavy breakers to be met with on the Cornish coast; but I have run before curling seas, of certainly from eighteen to twenty feet high, off Cromer, and yet nothing of any importance has ever come on board. I have looked behind and seen waves which threatened to curl right over me; but they always ran under the stern, the white water rushing along the decks on each side sufficient to drown an open boat, but of no consequence to a decked one. Again, the length of twenty-one feet is of the greatest advantage when running, for the boat only contends with one sea at a time; whereas the greater length is sometimes hung on two, and frequently overruns the seas. The wave usually carries 'The Kate' along with it—for this reason, that the greatest beam is about three feet aft of the mainmast. The sea therefore holds on to that point and sweeps the boat along on its edge (if a curler) until broken, when the staunch little craft rushes through the white water as smoothly as possible. The lines were drawn by Mr. White, of Cowes, and they reflect the greatest credit on the designer, for a more perfect sea-boat cannot float. If the same model was adopted by gentlemen who wish to possess a safe, handy sea-boat, we should hear of far fewer accidents, for it would take a very great deal to put 'The Kate' over. My mast would not carry away; but then it is exceptionally thick, being nearly six inches in diameter. Four-and-a-half is quite enough, and I fancy would break before the boat could upset; that is, the power required to put the boat over would snap the mast. Such should be the proportion sought for when masting a boat; and for that very reason I should not advise unpractised amateurs to use wire rigging. I do not see how a boat can be upset when skilfully handled. I take it accidents happen something after this fashion; a number of amateurs go for a sail by themselves, none of whom are fit to handle a boat, or have any real experience: no one in particular is told off" to command, and if there should be, the rest would not obey. The breeze begins to freshen and becomes puffy; our amateurs all inwardly wish to have a reef down, but no one starts the idea for fear of being thought nervous; consequently squall No. I half fills the boat, which squall No. 2 capsizes, and some one is drowned. Now, if a little real courage were shown by anyone of the party insisting on a double reef, and a hasty return to port, the sail would have had a satisfactory ending, and such an individual after a little chaff would have risen in the estimation of the rest. Real seamen are rarely caught, for they reef down before the breeze comes on. However, everyone cannot be expected to have their experience; but a little caution may often take its place. I have frequently reefed down in the early part of my cruise, three or four times in the day, and that instantly I saw anything like a squall; and the mere fact of reefing gave me any amount of confidence in myself: I felt I could do anything I liked with the boat. I have saved the trouble of reefing later on, when sailing through a mass of squalls off the land, by lowering the halliards a few inches, slacking off the tack, and making active use of the tricing-line. A good steersman can sail half the wind out of his canvas, and still have all that the boat can bear, in really dangerous squalls; but, as a rule, there is nothing so distressing as to see a man continually shaking a boat, and I am convinced that a great deal of very unnecessary risk is incurred by yawing about, to avoid seas. My own motto is, steer asstraight as possible. I had the sea right abeam, and heavy, when I crossed from Milford to Wexford. I should say the seas were about twelve to fifteen feet high, perhaps as large as any I have ever seen to the east of the Start in the English Channel, but I could not have made a course had I perpetually run the boat to leeward to avoid them. I kept the boat as straight as it would go; though at times not able to steer closer than four points, that is two each way. I let the boat run on occasions when a powerful sea swept it off, calculating the time it stood on that particular course, and kept it about the same time on the more weatherly course when thrown the other way—never attempting to seesaw over the exact line. When a beam sea is to be avoided, wait until it is nearly aboard, and then the slightest movement will clear it. A sea on the quarter is the hardest to deal with, because it has a tendency to counteract the force of the rudder; but if caught just as the stern rises to the first part of the swell, the boat, if travelling fast, will pay off in time, with but a slight deviation from the course. Not only so, but it must be remembered that as the sea runs, the hollow runs, and if the boat is steered straight, the sea may often be beaten. Whereas if the boat is run off when in the hollow of the sea, the course suffers considerably : more care is necessary with an open boat than with a decked one, for the sea will come in to leeward. Long boats, when running, should always carry a large canvas bag in the shape of a sugar-loaf, called a drogue, securely fastened by a rope to either the mizen-mast or athwart; a check-line fastened to the peak of the bag allows it to trail behind unexpanded. The peculiar use of the drogue is to stop the boat from overrunning the sea, when, if the check-line is let go, the bag will fill.

Hi Hanseat 69,

Waarbij het tussen deze twee een aanmerkelijk verschil is dat een Valk een kielboot is en een 470 midzwaard. En dus tijdens het langs de kust varen, kan stranden of in het geval van de 470 op het strand kunnen zetten... Een behoorlijk verschil!

Groet, Ed

Hmmm ..... Op het strand kunnen zetten, ook wel een fijn idee ...

Noballast schreef : Dat kan met iedere boot

Zoals al geschreven wordt er nogal veel aandacht geschonken aan minimum lente maar dat heeft , behalve meer ruimte en minder onconfortabele bewegingen eigenlijk betrekkelijk weinig met zeewaardigheid te maken.
Wat het laatste betreft doet ook een zwaardere boot veel goeds voor het comfort vanwege de tragere bewegingen in golven .
Wat misschien wel aardig is in dit verband is het lijstje in deze link:
www.microcruising.com/famoussmallboats.htm
Niet dat ik zeggen wil dat je dat na moet doen maar ze hebben het wel gehaald.
Ad

sietse-ten schreef :
Je vergeet nog dat het schip "voldoende hecht en sterk" moet zijn (zoals het in de wet vermeld staat)

YELLOW BOAT schreef : Rustige beweging in golven (slingermoment) is niet alleen toe te schrijven aan "zware" boten. Er zijn zat relatieve lichte zeilboten met een laag slingermoment.

Noballast schreef :
RFOL, bananenboot, dacht dat je het over een cat had, toch ook een bananenboot.

Afgelopen zomer met onze 420 naar de Vendee geweest en daar heerlijk gezeild. Als je daar in de havens kijkt zie je veel kleine jachtjes waarmee toch op de oceaan gevaren wordt. Als je de voorwaarden hier op het forum leest voor zeewaardige jachten dan voldoen heel veel boten in die havens daar echt niet aan. Ligt dat aan het feit dat zij wel op zee moeten varen en wij hier meren hebben ? Of aan het feit dat de Noordzee gevaarlijker is dan de oceaan zoals eerder opgemerkt ?

Erikdejong schreef :
De kans dat de zeewaardigheid de eerste 48 uur wordt getest is natuurlijk klein, maar bijvoorbeeld de kans op ongelukken en onachtzaamheid 'kan' toenemen als bemanning die zeeziek is moet worden ingeschakeld. Daarbij neemt de fysieke gesteldheid snel af, weinig eten/drinken, koud (want willen buiten blijven etc).

De staat van de zee maakt vaak niet zoveel uit om zeeziek te worden. Ikben jaren wrakduik gids op de noordzee geweest, zelf bij stralend weer mensen over de reling, gelukkig in het water is het over. Alleen bijvoorbeeld in Bermuda op de wrakken meegemaakt dat mensen onderwater door de deining zeeziek werden.

Na de Small Ship Race van dit jaar, op de terugreis Lowestoft - Roompot (4bft) iemand aan boord gehad die zo verzwakt was dat het noodzakelijk was een ambulance te bellen bij aankomst. Is ruim een uur op de kant behandeld. Geen vocht te kort, maar laag op suikers en totale misselijkheid. Zakte bij aankomst in de roompot totaal in elkaar (Hadden halvewege de oversteek de motor gestart, om de extra tijd van het kruisen te voorkomen).

Als bemanning nog is om het schip velig te varen, is hun gesteldheid met zeeziekte iets om rekening mee te houden om een langere reis te ondernemen.

Schip sterker dan bemanning

www.ybw.com/forums/showthread.php?t=319074

/Robert

Sunday schreef :
Gaat dit nu over zeewaardigheid of over sex?????

Bas van Dijk schreef :
Wat boot betreft: Sterk genoeg, zelfrichtend, waterdicht, mogelijkheid om bij zwaar weer en hoge zee bij lagerwal weg te kunnen zeilen.
Dit is mijn basis persoonlijke idee daarover!

fsd schreef :
moeten we dan gaan stellen dat de volgende vor gezeild gaat worden met stalen platbodems, want die schuimbootjes van de laatste race hadden een grote neiging uit elkaar te vallen