Onderwerp: Wonen op het water

In een draadje werd de suggestie gedaan, om een draadje over wonen op het water te starten omdat meer forummers op het water wonen. Die handschoen pak ik bij deze op met een schot voor de boeg.

Soms zal ik later stukken tekst invoegen op chronologische plaatsen omdat dat zinnig (b)lijkt om later beschreven zaken te kunnen begrijpen. Ik zal die ingevoegde teksten steeds een poos laten opvallen dor die schuin en vet te tonen. Zo kunnen eerdere lezers snel zien, wat er tussen is gekomen.

Hoe ben ik er toe gekomen?
Ik woonde mooi, in het hart van een dorp, met een tuin(tje) aan een polderwater. Maar ..., zoals haast overal, werd het wonen daar steeds minder leuk omdat er steeds meer mensen komen en het daardoor overal steeds drukker en voller wordt. Al jaren keken we (m'n toenmalige vriendin en ik) uit naar een rustige andere plek. Maar vaak dachten we dan dingen in de geest van: "Tsja, maar als we hier niet naar de kerk gaan, worden we dan niet met de nek aangekeken" of "Wat als de politiek een Betuwelijn of zo door je tuin pland of de polder achter je huis wil gaan bebouwen enz. enz.".
Op een avond zaten we daar weer eens wat over te kletsen en toen zei m'n vriendin in een onbewaakt ogenblik: "Waarom kopen we geen schip om op te wonen? Dan kunnen we zo weer wegvaren als het ergens niet (meer) bevalt". Ik keek haar aan met zo'n blik van "zit je me nou in de maling te nemen?".
Afijn, "Waarom niet?" is al heel lang een criterium voor mij voor m'n gedrag. Dus als ik daar geen goed antwoord op heb, ga ik er voor.
Wel gaf ik de wens te kennen, dat het dan een zeilschip zou moeten worden (want wind kost niets en brandstof wordt alleen maar duurder). Ook wilde ik dan het liefst een beetje zwerven en dus zou het prettig zijn wanneer m'n vriendin ook zou stoppen met werken. Ik was toen ik eind veertig was al getopt maar m'n vriendin was stevig jonger.
En toen maar rekenen; wat zouden we minimaal voor ons huis kunnen krijgen, wat zou een schip gaan kosten, hoeveel zouden we beschikbaar moeten houden om het tot onze AOW-leeftijd uit te houden en welk bedrag zouden we moeten reserveren voor tegenvallers? Meevallers zoals rente (die bestond toen nog; het was 2003 of 2004) buiten beschouwing laten en ja, hoor, het leek de moeite waard om eens te kijken of dit zou lukken.
Ooit was ik eens een paar weken meegeweest, als betalende gast, met een historisch zeilschip (de Bruinvisch van Cees Dekker overtwad.nl/content/wie-zijn-d...isch-van-cees-dekker). Ik had dat geweldig gevonden, dus pleitte ik voor een historisch schip.
Vervolgens werden we lid van een vereniging waar we "soort"genoten dachten tegen te komen (de LVBHB dus).
Nu kan niemand aan jouw neus zien, waarin je interesse hebt. Dus liet ik een T-shirt aan de voor- en achterkant bedrukken met wat we zochten en de belangrijkste criteria. Dat droeg ik op plaatsen waar dat kansen zou kunnen bieden, zoals op de reunie van de LVBHB in Den Haag en Groningen. In Den Haag werden we daardoor aangesproken door een stel, dat ons later tipte over een te koop komend schip, dat mogelijk wel iets voor ons zou kunnen zijn.
2 jaar na het opkomen van ons idee kochten we dat schip en gingen we ons huis verkopen. Dat lukte op het hoogtepunt van de huizenmarkt (vlak voor de recessie) dus financieel was dat bepaald geen tegenvaller.
En toen verhuizen en op dat schip gaan wonen. Het was voorheen een charterschip geweest en men hield kennelijk nogal van paars.









Wij niet, dus een van de eerste dingen was om die kleur overal over te schilderen. Ook de hinderlijke zijrelingen gingen er snel af.
Ook hadden we overal kamertjes, bedden, wasbakjes, vluchtluiken enz. enz. en vele dingen waren een raadsel. Onderzoek, aanpassen, verbouwen; vervelen zouden we ons voorlopig niet snel.

Op onze rondgang en zoektocht door Nederland naar een ons passend historisch schip, zagen we bij velen daarvan een bijboot die bepaald dissoneerde. Toen we dus in de "Bokkepoot" (het verenigingsblad van de LVBHB) een advertentie zagen waarin "de mooiste Hollandse Boot" werd aangeboden, togen wij daarop af. In de stromende regen bekeken we haar en wat daarbij hoorde (de zeilerij) en al gauw zei ik tegen m'n vriendin: "Nou, die past prima bij welk schip we ook zullen kopen. Doe je mee?". En zo werden we eigenaren van onze eerste zeilboot.
We lieten haar naar Vlaardingen brengen en daar te water laten. Vervolgens voeren we haar naar ons dorp vlakbij.
Daarna gingen we zo veel mogelijk met haar zeilen op de Foppenplas.



Na verloop van tijd legden we haar achter ons tuintje om eens goed na te kijken en op te knappen.



Toen bleek, dat we het voorplechtje beter konden vervangen en dat er ook een paar slechte plekjes waren in het boeisel. Niet echt vreemd voor een boot die tussen 1910 en 1920 bleek te zijn gebouwd.
Daarop lieten we het naar Joram Lehmann (www.scheepsrestauratie.nl) vervoeren voor restauratie. Ik deed zo veel mogelijk het voorbereidende werk en was zijn assistent bij het klinken. Dat was heel leerzaam en bespaarde kosten.
Vervolgens zette m'n vriendin het op de "Koningspoort" (de historische scheepswerf daar vlak naast) weer netjes in de verf



en zag het er weer als "de mooiste Hollandse Boot" uit. Alle gangen zijn prachtig rondgeklopt met een hamer waarvan je de hamerslagen kunt zien.




Hoe kwamen we tot varen?
Varen konden we geen van beiden; ja, weleens een BM of zo gehuurd voor een dagje en natuurlijk sinds nog niet zo lang wat gezeild met onze (bij)boot, maar dit was toch andere koek.
Wel allebei de noodzakelijke vaarbewijzen en het marifoonbewijs gehaald, maar dat is maar theorie.
Niettemin, je kunt veel leren wanneer je wilt. Luisteren en kijken naar anderen. Hoe het moet en hoe het beter niet kan. We hadden ook afgesproken om allebei alle taken te leren en om de andere dag schipper en maat(in) te zijn. Zodoende zouden we beter elkaars problemen kunnen begrijpen en daar dan meer begrip voor hebben. Immers, niet alleen dansen moet plezier voor twee zijn, maar ook varen, toch?
Al snel na de aankoop hadden we de kluiverboom weggehaald want die zouden we voorlopig toch niet gaan gebruiken en wie weet, misschien wel nooit. Daarbij komt, dat het een behoorlijke lastpak is (je maait zo wat auto's van een kade als je net rond kunt).

We (nou ja "we") haalden ons schip op uit Zaandam met het eerder genoemde stel en nog een stel dat we hadden leren kennen en die allen jaren vaarervaring hadden met dit soort schepen, want varen konden we echt nog niet. We hadden kunnen regelen, dat we voorlopig (tot ons huis verkocht zou zijn en we echt zouden kunnen gaan zwerven) ligplaats konden nemen in Hellevoetsluis bij de boeienopslag van RWS in het Voornskanaal. Maar eerst moesten onze gasten/schippers weer naar Dordrecht terug.
Het was vlak voor Pasen en ze vroegen ons of we zin hadden om mee te gaan naar de Biesbosch om daar de Paasdagen door te brengen. Nou "zin" was het probleem niet, maar hoe? "Nou, als jullie nou de haven uitvaren, dan knopen we jullie buiten wel aan ons schip en varen we zo naar de Biesbosch". Zo gezegd, zo (nou ja) gedaan.
Na de Pasen moest het er toch een keer van komen. Alleen met z'n tweetjes op naar Hellevoetsluis. "Nou, bij die grote boom een beetje naar rechts en bij dat huisje wat naar links en dan doorvaren tot bijna ... en dan zie je vanzelf waar je naar toe moet".
Het lukte, zij het niet zonder een keertje vastlopen, en vol goede moed voeren we naar Hellevoetsluis, kwamen door de brug en kregen ons schip tegen de wal.
We lieten de bijboot naar Helevoetsluis brengen en togen vol goede aan het schilderen. Daar knapte het geheel, naar onze smaak, echt wel van op.




(Wordt vervolgd)
N.b. Wel leuk om weer eens terug te denken en oude foto's van toen te bekijken.
N.b.2. Omdat ik soms later stukken invoeg, is het handig om even helemaal aan het begin van dit bericht te kijken wat ik daarover geschreven heb, wanneer je dit bericht al eerder las.

Leuk om te lezen.
Zal graag als je wilt.foto zien van de binnen kant.
Zoals de keuken en woonkamer.


Zelf ook de keuze gemaakt voor te gaan wonen op een boot.
Helaas is de boot nog aan de kant en kan ik niet nu spreken hoe het leven aan boord is.
Toch kan ik niet wachten om te gaan wonen en elke dag wat voorbij gaat is weer een stapje dichterbij .

Ben vaker op zee geweest met vissen dus zeeziek word ik niet . ( Integen deel ik krijg meer honger )
En ik kan overall slapen .
Zelf paar weken terug in de auto geslapen terwijl het min 7 was.
Geen probleem voor mij.

Hoop dat veel mensen hun ervaring hier in deze topic willen zetten.

Die uit Middelburg?

suijkerbuijk schreef : Het zal bij elkaar best een heel verhaal worden, denk ik nu. Ik wil nu eerst wat gaan schrijven over mijn/onze eerste vaarervaringen (het is tenslotte geen woonboot) en daarna uitgebreider op het wonen terugkomen. Dan zal ik ook foto's van het interieur plaatsen. Dus blijf m'n verhaal volgen.Het bevalt me nog steeds zo goed, dat ik er nooit meer af ga. Nou ja, horizontaal maar dat zoeken ze later maar uit. Mijn schip is natuurlijk in principe een binnenvaartschip maar er is destijds ook mee naar de Scandinavische landen gevaren om hout (boomstammen) te halen. Ik vind zelf de zee een beetje saai, dus als ik ooit toch nogeens langer weg kan, dan zou ik het liefst grote rivieren bevaren/-zeilen.

Jutter schreef : Wat bedoel je met "Die"?

Als je niet 'quote', is het lastig om een verband te leggen.

Die paarse.

Leuk dat je de ervaringen met ons deelt Gerard! Deze keuze heeft kennelijk voor jou goed uitgepakt. Wie weet inspireert het andere mensen die dit ook willen doen, of al doen en dat willen delen. Leuk topic!

Jutter schreef : Nee, het schip kwam niet uit Middelburg. De eerste keer zagen we het in Hoorn (meen ik) en de tweede keer in A'dam. Het voer met iets meer dan 20 gasten dagtochten en met 16 gasten (meest Duitsers) meerdaagse tochten op het IJsselmeer en/of de Waddenzee.

N.b. Dat 'quoten' heb je nog niet onder de knie? Best begrijpelijk, want in het "Help"-deel vind je daar niets over. Maar het is net als met e-mailen; als je aanhaalt bij teksten is dat minder werk en maakt het reacties begrijpelijker.

Leuk draadje!
Die klipper komt me bekend voor
Vooral die subtiele kleur
Hoe heette ze toen je haar kocht?

Ton Mitz schreef : Ook "Mentor". Dit is haar oorspronkelijke naam uit 1904. De eerste schipper had daarvoor ook al een schip met die naam, haalde ik uit Rotterdamse journaals.

Gerard schreef :
Getver.
Kwam je daar nog een vergeten zetpil tegen?

Ja, ik kende het schip mals charterschip. Die paarse kleur, ook wel lilla-pause genoemd, was in de veerhaven populair, er was nog een Kraak de vooruitgang die ook zo paars was.

Na jaren heeft het nog jaren in den Helder gelegen.

Berghout-2 schreef :

Ik woon op het Buiten-IJ in een (weinig originele) varende klipperaak uit 1914. Gebouwd in Zwartsluis als 5X25 m zeilend; heeft in Noord Brabant gevaren met diverse ladingen (heb vrachtboekjes nog). In 1953 verlengd tot 36 m (geklonken), masten en zeilen vewijderd en van huidige motor voorzien. Later (onbekend) heeft ze een kalfdek gekregen (gelast).

Tot begin 80 'er jaren gevaren, door vorige eigenaar ingetimmerd. Door mij gesloopt en opnieuw gedaan.

Albert 45 schreef :

Nachtvlinder schreef : Poeh, flink veel ruimte dan (heb je 7 kinderen of zo?). Vaar je er ook nog weleens mee?

Ja, veel ruimte en licht binnen door de overloopbare raampartijen boven de keuken en eethoek.

Hoewel ik zo los kan knopen en weg kan varen, doe ik dit max 1-2x per jaar. Teveel gedoe en zeilen op zeilbootje vind ik veel leuker. Dat het kán geeft ook al een gevoel van vrijheid. Buiten het fantastische uitzicht op langsvarende bootjes aan de ene kant en schaapjes op de dijk aan de andere kant

Nachtvlinder schreef : Ja, veel licht vind ik ook belangrijk. Wij hebben destijds bewust voor een schip met een roef gekozen, zodat je niet de hele dag in die kuil (ruim) hoeft te zitten en horizontaal naar buiten kunt kijken. De roef fungeert dan als een soort opkamer. Inmiddels heb ik ook al 4 grote ramen in de luikenkap gemaakt, maar zo, dat wanneer ik er een luik op leg, niemand kan zien, dat daar een raam onder zit. Met een historisch schip moet je de aanblik zo min mogelijk verpesten, vind ik.Nou, da's prima, toch? Velen varen minder.Ja, zo denk ik er ook over. Zelfs wanneer ik later mogelijk niet meer fysiek in staat zou kunnen zijn om te gaan varen, blijft dat gevoel in stand.

Gerard schreef :
Was gewoon benieuwd omdat er in Middelburg wat jaren geleden ook een paarse te koop lag. En met mijn quoten is niks mis maar gebruik het alleen als het echt nodig is. Dacht dat je het wel gesnapt had.

Jutter schreef : Sorry, het was niet mijn opzet om je te kleineren of zo, maar 'quoten' blijkt dus vaker wenselijk, om een verband te kunnen (blijven) zien.

Je quote zelf ook steeds niet goed, Gerard.
Direct opvolgend antwoord doe je beter zonder quote...

Het probleem is, dat wanneer ik voor de knop "antwoord" kies (zoals nu) ik dan wel een deel van het bericht waarop ik reageer moet gaan herhalen en veel meer tekst moet schrijven dan wanneer ik tekst aanhaal en daar gelijk onder reageer. Jouw bericht begrijp ik bijvoorbeeld niet goed, dus zou je mij kunnen uitleggen, wat ik precies niet goed doe en hoe ik beter kan reageren? Zeker wanneer ik reageer op een bericht waarna al meerdere reacties zijn geplaatst, leek mij "aanhalen" ('quoten') de beste manier om te reageren, maar mogelijk kan het beter.

Je kunt ook "QUOTE" (rechtsonderaan) kiezen, dan wordt de hele voorgaande draad geselecteerd als quote. Omdat dat altijd teveel is, selecteer je na het klikken van die knop de teksts waar waar je NIET op gaat reageren en delete je dat. Er blijft dan als het goed is een of twee zinnen over. Op telefoon gaat dat iets lastiger, maar kan wel...

Ik heb op een tjalk gewoond 40 jaar geleden, altijd met weemoed terug gedacht aan die tijd. Nu wonen we 7 maanden per jaar op onze zeilboot en zwalken we over de Oostzee. Regelmatig namen we dan een week of twee weken mensen mee die het echt nodig hebben. Nu even niet meer ivb met de Corona. In november zijn we dan weer terug in Nederland. Het gevoel van vrijheid en zwerven is ultiem vinden wij. Ook dat we wat voor de medemens doen geeft een erg fijn gevoel.
Mvg Grover.

Nachtvlinder schreef : Ja, zo deed ik dat ook steeds en aan het eind van die tekst waarop ik wil reageren plaats ik dan "/quote" tussen vierkante haken, om de aangehaalde tekst af te sluiten.
Wanneer ik op meerdere gedeelten uit de oorspronkelijke tekst wil reageren, plaats ik na mijn reactie weer "quote" tussen vierkante haken en herhaal het voorgaande.
Wat kan daaraan beter?