Onderwerp: Hoe lang kan een polyesterboot mee?

Tja, vergelijk is lastig tussen een paar op en top bevlogen specialisten die met hout bouwen en onze seriebootjes die zo goedkoop mogelijk in elkaar gegooid worden. Oftewel iets met appels met peren.

Sunshine 36 schreef :
Ik heb voor mij zelf twee zeewaardige boten gebouwd. Eén van hout één van plastic. Of zoals ik vaak gekscherend zeg, van opgedroogd snot. Ik zou zo gek kunnen zijn om nogmaals een houten boot te bouwen. Als mijn lijf dat zou toelaten. Maar een plastic boot ? Nooit weer.

Tja, in deze discussie kan je je afvragen of er ook houten schepen of polyester schepen zijn van 100-147 jaar oud?
IJzeren schepen en stalen schepen wel!
Inderdaad sleutelwoord is onderhoud.

Ik denk dat ik aardig wat verstand van houten boten en schepen heb.
Daarom heb ik zelf eentje van staal.

Of, anders gezegd: Een houten schip is het mooiste wat er is.
Maar wel van een ander.

3Noreen schreef :
Je hebt toch niet in polyester gebouwd

Maakt het echt zo veel uit? Zelf koop ik het liefst polyester maar dat is omdat ik mezelf ken en weet dat ik een houten of stalen schip niet goed genoeg ga onderhouden. Iemand die bewust een houten of stalen boot koopt zal dat waarschijnlijk beter doen. Maar dan nog is het voor de bulk van boten wel zo waarschijnlijk dst met een jaar of 40, 50 er wel een omslagpunt is dat de kosten puur rationeel niet meer in verhouding staan tot de onderliggende waarde. Zelf zou ik daarom niet gauw een boot kopen die ouder is dan 20 a 25 jaar maar dat is persoonlijk natuurlijk. Er zijn uitzonderingen natuurlijk, (bv IF, regenboog et cetera) maar die bevestigen misschien wel de regel dat met een jaar of 40, 50 de koek wel op is en het EOL is economisch gezien dan.

dehler31abc schreef :
Ik denk niet dat het veel uitmaakt.
Voordeel van oudere scheepjes is dat ook mensen met een kleiner budget op het water kunnen genieten met een eigen bootje. Ook om te beginnen is het niet erg om met een ouder bootje zonder veel poespas te beginnen…
Als je al precies weet wat je wilt, budget hebt en weet dat je veel gaat zeilen is een iets nieuwer bootje misschien wat handiger.

En tegenwoordig zijn 2k verfsystemen zo goed dat zowel staal, hout of polyester lang beschermd zijn, en elke paar jaar schilderen niet nodig is.
Voor ieder wat wils zeg maar…

Onze polyester badkuip is ook best oud (49 jaar), maar is voor hoe wij er gebruik van maken (niet te extreem zeilen, gewoon wat aanrommelen in de zeeuwse delta) qua polyester romp nog prima. Alles wat er op en aanzit heeft wel onderhoud nodig, maar dat begint al vanaf dat je hem nieuw koopt na een jaar of 10 (verstaging, zeilen, motor etc.)

Houten schepen gaan ook lang mee, als je iedere keer een stuk ( lees: alles) vernieuwd, de groene draek (1956) is vrijwel weer nieuw. Kost wat. www.koninklijkhuis.nl/actueel/...cht-de-groene-draeck

Zwaardopzee schreef :
Alleen is de groene draek van staal.

Ik lees het net , de romp is staal, ( hebben ze nu ook aangepakt) maar het meeste werk en kosten zijn in het hout. Voor 1 ton onderhoud per jaar blijft het allemaal tiptop.

Voor 1 ton per jaar blijft ons plastic pieremegoggeltje ook tiptop.

Zelfs als ik dan inruil voor een nieuwe ga ik er ernstig op vooruit.

Ook met je verse elektra Doosje?

Heeft geen gouden connectoren, jammer een gemiste kans.

Berghout-2 schreef :

ja, precies, zo zie ik het ook. Ja, hout is het allermooiste. Maar is natuurlijk een reden waarom 90% van de zeiljachten nu in polyester worden gebouwd.

Zwaardopzee schreef :
Wat economisch natuurlijk helemaal niet uit kan. Het gebeurt alleen omdat wij belastinggeld over hebben voor de monarchie.
Het onderhoud werd vroeger overigens gedaan door firma Damen, wat me nogal overkill lijkt voor een jachtje.... Maar goed, het mag wat kosten.

Berghout-2 schreef :
Openhaard-klasse....

sjoerd1981 schreef :
Begrijpelijk en het bezit van een boot is misschien altijd wel onverstandig puur financieel gezien maar het plezier maakt alles goed eigenlijk.

In mijn ervaring is er wel een soort "sweetspot" waarbij redelijk courante boten van een bepaalde leeftijd (pakweg 20jr) de eerste 5 jaar na aankoop eigenlijk een soort statiegeld boten zijn terwijl bij de boten die een stuk ouder zijn de kosten van vooral reparaties zo hard aan tikken dat je bij een verkoop gewoon veel geld kwijt bent.

Dat hoeft geen probleem te zijn natuurlijk als het vaarplezier dat compenseert maar terugkomend op de titel van het draadje en conclusie in het weekblad zeilen klopt het wel dat er een redelijk harde "End Of Life" grens is economisch gezien dan.

zeilersforum.nl/index.php/foru...ee?start=100#1484037

Calidris schreef :
Je bedoelt de palingaak?

Berghout-2 schreef :
Ssssst!!

In the end gaat het er om of men het waard vindt om een boot te blijven onderhouden en renoveren.

Zo zal uiteindelijk een Renault 5 uitermate zeldzaam worden. En een tegelijk gebouwde Ferrari niet.

Onze plastic schrobemmers vallen niet onder de Ferrari klasse. Als ik nu meewarig kijk naar de bootjes uit de jaren 60 en 70 en sommige '80... Die gaan een keer ten onder. Duurt dan nog lang. Maar levensduur is dus vooral een emotionele en financiele beslissing.

Ik heb me er al lang mee verzoend dat, als ik er mee klaar ben, mijn prachtige Sister Moon gesloopt zal moeten worden om netjes afgevoerd te worden en niet te eindigen als een havenlijkje.

Waar zijn de westerly’s moody’s iroquois enz uit mijn jeugd gebleven ? En de vele anderen die ik ben vergeten. Ook de huidige 12 in een dozijn boten zullen de het zelfde lot ondergaan. Zo iets heet livecycle. Zodra het onderhoud of opknappen meer kost dan een vergelijkbaar nieuw product is het gebeurt met het oudje. Tenzij er geen vergelijkbaar of beter nieuw product is.

Joop66 schreef :
En dan komt een van de grootste voordelen van een polyester boot gelijk naar voren, die kun je best een tijdje vrijwel straffeloos negeren. Te druk met werk, gezin, gezondheid of wat dan ook? Dan kan hout of staal best hard achteruit gaan. Met epoxy systemen is dat natuurlijk een stuk minder het geval.

Ik heb wel eens ergens een polyester kano op de kant gezien. Als je daar een schop tegenaan gaf dan zat er een gat in. Het was bijna een beetje een soort "nat karton". Het broos en zeer slap.

Ik vermoed dat die kano zeer dun was, met goedkoop polyester via spray methode was gemaakt. Met korte glasvezels met veel open einden.. slecht, goedkoop polyester en dan jaren in de zon? gelegen. Of vol regen en dan vorst.. Maar dat ding was echt bizar slap.

Er zit in polyester volgens mij enorm kwaliteitsverschil in soorten, net zoals met metaal.
Je hebt titanium en RVS, maar ook spul waar ze roestende spijkers van maken.

Je hebt gazelle fietsen die na 30 jaar nog geen spatje roest hebben, maar ook hele goedkope fietsen die al roesten als ze een maand buiten staan. Rommel moet je niet kopen.

Wat bij polyester meespeelt:

- Verwerkingsmethode: hand lay up is veel beter dan spray.
- Lengte van de glasvezels. Als een uiteinde van een vezel naar buiten steekt, dan is dat een zwakke plek. Als matten zijn gemaakt van draden van 3 meter dan heb je 100X minder open einden dan wanneer het allemaal vezeltjes van 3 cm zijn. Een wollen trui met te korte wol-draden die gaat kriebelen. Volgens mij zijn in spray- boten soms hele korte vezels gebruikt.
- De kwaliteit van de hars zelf. Sommige boten zijn van een soort "plamuur" gemaakt en andere van een soort epoxy.
- Kwaliteit van de gelcoat.
- Model van de boot: zitten er zwakke plekken in het ontwerp? waar de verstagingen vast zitten? Zit er ergens een kielbout die gaat roesten en uitzetten?
- Gewicht van het geheel en de kiel? Als je een romp van 8 meter hebt, en de ene boot is 1500 kg en de andere 3000. Dan heeft de zware boot 2X zoveel waterdruk op de romp.

Dat een boot na 20 jaar slap zou worden is volgens mij lariekoek, maar die polyester bootjes uit de jaren 70 komen nu wel wat toch op leeftijd, dus eigenlijk wil je voor aankoop toch de staat even controleren.

Wat te doen voor aankoop:
- Kijken of hij niet doorhangt op de bok/steunen (=slappe romp)
- Met droog weer, een vochtmeter gebruiken om te kijken of je geen gekke dingen tegenkomt.
Dus met droog weer de (pinloze) vochtmeter er op, en kijken of je geen zwakke plekken tegen komt. Als je overal 10% meet maar bij de kielbout 60% dan is dat misschien een punt van aandacht. Ook roeren gaan vaak lekken. (zitten vol water)
- En kloppen met een hamer en horen of het hard is of een natte krant is of dat er zwakke plekken zijn.
- En/of: Als je hem uit het water takelt kijken of er blazen van osmose zitten.
- Ook dekken met balsa hout er in kunnen problemen geven. Goed opletten.. Als dat echt slecht wordt dan gaat je boot toch wel een beetje richting economisch total loss..

Ook sandwichboten van Etap, of boten die een beetje "goedkoop" gebouwd zijn met spaanplaat in het interieur daar zou ik een beetje mee opletten. Ook ff checken of andere boten van dat type veel osmose hebben. Een boot van "spuitplamuur" of met "fabricagefouten" die wil je liever niet.
Zo wijn er wel polyester boten gebouwd waar de kielbout in een houten balk was vastgezet en vervolgens alles werd dicht-gepolyestert. Na 30 jaar is die balk rot en komt de kiel los. Dan moet je de hele vloer er uit zagen om het te repareren. Als dan de kussens ook oud zijn en het sandwich dek lekt, dan is het economisch wel ongeveer op.

Maar eigenlijk is het wel handig om voor aankoop een surveyer in te schakelen. Dan weet je precies hoe alles er voor staat. En die geeft je veel tips.





Dat geld bij woningen ook. Daar kun je soms beter een prof bij halen dan dat je gaat beunhazen.
Een aankoopmakelaar verdient zich driedubbel terug en lacht elke particulier en huisjesmelker (pro) allemaal uit. Bij woningen is het zo dat er jaren 30 woningen zijn waar het interieur allemaal wat gedateerd is, maar eigenlijk alles in prima conditie is, op een heel mooie plek, terwijl er ook woningen zijn van dezelfde leeftijd die keurig gepoetst zijn maar eigenlijk rijp voor de sloop zijn. Of zelfs nieuwe huizen aan een kanaal of in Hardenberg boven een gasveld met bevingsrisico's waar de hele boel begint te verzakken. Zo is het met boten volgens mij ook. Ik zou dus opletten bij de aankoop. Niet alleen bij een oude boot maar ook bij nieuw. Je huiswerk doen voor je wat koopt.



De vraag "hoe lang kan een polyester boot mee"...

Dat is naar mijn smaak een beetje van "hoe lang kan een auto mee" Sommige gaan 100 jaar mee terwijl andere van 3 jaar oud al op de sloop kunnen liggen. Dan sluit de deur niet helemaal goed, en dan blijkt dat hij een tik heeft gehad en dat de hele carrosserie is verbogen. Gebreken kunnen heel zichtbaar zijn, maar ook heel veel zaken kunnen onzichtbaar zijn. osmose, vocht, motorproblemen, keerkoppelingen, watertanks, gassystemen, sandwich dekken, roerbladen die lek zijn, verstagingen die op zijn.. Je moet gewoon goed kijken en controleren of het spul in orde is en wat eventueel een reparatie kost.

De vraag in de openingstitel wordt te letterlijk geïnterpreteerd. Datum tot end of life wordt niet bepaald door de letterlijke conditie van het polyester maar door de kosten om de boot vaarklaar te houden. Dat punt hangt van de portemonnee en idealisme/naïviteit van de eigenaar af. Gemiddeld genomen is de koek wel op na pakweg 40 jaar... (op wat courante oldtimers na, de uitzondering bevestigd de regel)