Nachtvlinder schreef :
Na deze lessen over overladen... De high voltage disconnect die op de meeste bmssen aanwezig is, dient deze nu om schade door >3.65V (de spanning, los van SOC) te voorkomen of schade door overladen (ongeacht bij welke celspanning dat gebeurt)?
Maw: geeft een celspanning van (bv) 3.7V dezelfde schade als langdurig diezelfde cel op (bv) 3.5V te laten absorberen? Of is dit echt een ander faalmechanisme waartegen de high voltage disconnect moet beschermen?
Voor zover ik begrijp heeft het te maken met een ongewenste chemisch reactie in het elektrolyt en gaat deze ongewenste reactie sneller bij een hogere spanning. Een hogere spanning betekent dus dat er minder tijd moet verlopen voor gelijkaardige schade.
In de literatuur lees ik praktijktests waar geladen werd tot 4.0V en er 950 cycli behaald werden. De laadstroom was hoog en na het laden werd de cel direct terug ontladen. De spanning was hoog, maar slechts voor zeer korte tijd, en daardoor was de schade ook laag. Enkele minuten 3.7 V aanbieden leidt dus nauwelijks tot schade.
Ga je boven de 4.2V wordt het denk ik anders, dan kan de schade zeer snel optreden.
Schade door overladen treedt reeds op bij langere tijd aan >3.375 V/cel. Een HVD op 3.375V lijkt mij niet echt praktisch omdat deze vaak aan zal slaan terwijl de accu nog niet vol is omwille van spanningsverhoging door laadstroom. HVD op een BMS kan bijgevolg niet alle schade door overladen voorkomen.
Je kan discussiëren over het exacte doel van de BMS. Ik zie het in de eerste plaats als een apparaat dat extreme toestanden zoals brand en vrijkomen van gas door zwaar overladen moet voorkomen. Een HVD met een stevig relais dat schakelt op 3.7V/cel lijk mij daarvoor voldoende.
Nu, als je dan toch een apparaat plaatst dat de accu in de gaten houdt en spanning, temperatuur enzo meet, dan lijkt het mij logisch dat je er ineens ook een stroomsensor aan toevoegt. Met de kennis van celspanningen en stroom kan de BMS vervolgens vrij effectief het laadproces sturen.
Het laadproces controleren met hetzelfde relais als gebruikt voor HVD is nogal grof (MPPTs en alternators appreciëren het niet zo om van de accu losgekoppeld te worden). Daarnaast zorgt het ook voor slijtage op het relais wat de correcte werking van de HVD in gedrang brengt. Eleganter is om de werken met een draadje van de BMS naar de laders. In normale omstandigheden zal, zelfs bij celonbalans, de HVD dus nooit getriggerd worden want de BMS zet de laders uit via het draadje. De wat betere BMSen zoals de REC BMS hebben deze functionaliteit.
Indien je BMS deze functionaliteit niet heeft kan je dit enigszins benaderen met een aparte schakeling zoals de Victron BMVs. Maar dit heeft zijn beperkingen omdat deze de celspanningen niet kennen. Bij onbalans gaat dit systeem bijgevolg de mist in in de zin dat de BMS een HVD zal doen voordat de BMS de laders uitzet.
PS: om onder die stroom-detectie knutsel-reed uit te komen: waarom niet CC laden tot bv 3.55V en dan een BMV (of ander voltage controlled) relais de lader te laten uitzetten bij bereiken van deze spanning? Dan ben je van de variabelen “tijd” en “stroom” af. SOC is dan hoog genoeg toch, of denken we vanaf CV tot bereiken tailcurrent nog significant te kunnen absorptieladen (en dat te willen)?
Dat hangt af van je laadstroom bij CC. Indien je de laadstroom vooraf kent dan kan je uit de tabel van Nordkyn de correcte spanning halen. Je kan een iets lagere spanning dan in de tabel pakken om de accu minder te laden.
In de praktijk merk ik dat laden tot 3.45V met een laadstroom van 1/20 C een quasi volle accu oplevert.