Onderwerp: Dwars in sluis

Airgead schreef :
ahahahahahah nee joh die denkt voldrukken en schutten en om 17:00 loopt me dienst af en ga ik naar huis

zal hem een biet wezen of er op een boot een krasje meer of minder komt

Jeroen-pion schreef :
Daar heb je wel een punt.

Ach ooit een eigen risico betaald op een huur bak, voor een dikke kras op de zijkant van iets van 350 euro, omdat jeroentje dacht moet wel passen, niet dus........

Half uurtje wachten had 350 eurie bespaard, tjonge als ik toch een 700 eurie per uur zou verdienen, dat zou wat zijn.

dus laat iedereen maar lekker druk doen wacht wel een ronde, scheelt me of geld, of schuur en schilder werk, beide opties zijn altijd langer dan wachten.

En ben aan het relaxen niet op de vlucht

Een aantal jaar geleden een dagje zeilen op het marsdiep met de buren. Aan het eind van de middag terug de Koopvaardersschutsluis in, buurman maakt achter vast en Karin voor, ik stop de motor en als ik overeind kom zie ik dat ze de bolder heeft gemist. Bootje dwars in de sluis, achter touwtje stond al snaar strak en was door de buurman vastgeknoopt zoals hij dat als vrachtwagenchauffeur gewend was. Ik heb als schipper net gedaan of dit doodgewoon was, dus touw doorgesneden, rondje gevaren door de sluis en opnieuw afgemeerd.

Deze van TonDini vond ik ook geweldig:
www.zeilersforum.nl/index.php/...oment?start=75#64055

Boot ophalen bij de werf, andere motor ingebouwd. Vanaf het IJsselmeer de Stevinsluis in, bruine vloot aan bakboord dus ik mooi aan mijn favoriete stuurboord kantje, achterkant bij een bolder, afstoppen om de kont bij de kant te brengen, bingo!! Bootje dwars in de sluis, nieuwe motor en schroef zijn dus vanaf heden niet meer links maar rechts draaiend!! Leermomentje in de praktijk. De passagiers van de klipper hadden wel plezier, ik even niet.

Jaren geleden met onze Carter 301 zeiljachtje in de Houtribsluis richting Markermeer. Zie ik aan stuurboordzijde voor me een duwbak liggen van serieus formaat (paste geen jachtje meer naast). Ik had al zo'n vermoeden dat die voor veel stroming kon gaan zorgen, dus bakboordzijde en ruim achter de duwbak aangelegd. En gelukkig maar... jeetje, toen het licht op groen ging gaf de schipper flink gas. De sluisbak leek wel een waterjet. Enorm wat een kracht. Wij blij dat we er niet pal achter lagen.

bertilbeumer schreef :
Dat ben ik dus juist niet met je eens, dat kun je juist wél verzinnen. Als je last van staar hebt ontgaat je dat inderdaad, maar verder moet je op je hele schip letten, ook boven.
Ik ontwijk toch wel eens een boom bewust. Geldt ook voor bruggen die niet geheel openen, zoals in Leeuwarden. Uiteraard ook wel eens een stevige tak op dek gehad...

over de hoogte...zelfde houtribsluis, deuren gaan open en men gooit los om met flink gas de sluis uit te varen.
Jammer dat ze niet even hadden gewacht tot de brug open ging...

Vorig jaar kwam ik via de SMR weer vanuit het noorden naar het Volkerak. Een aardig stukje wind (25-30 knopen) die in de sluis bijna pal op de kop stond. Een makkie, want al geef je veel gas, hard gaat het toch niet. Toch?
Helaas, nadat we de brug voorbij gevaren hadden, kwamen we in net iets andere wind: aflandig. En daar ging de neus rond, er was geen houden meer aan. Relatief lichte boot, weinig snelheid en wind schuin op de kop, daar kan je niets mee. Dus wij lagen dwars.

Nu is die Volkeraksluis best fors, dus we maakten een rondje en probeerden het opnieuw. Met uiteraard hetzelfde effect Uiteindelijk omgekeerd vastgemaakt en achteruit de sluis uit gevaren. Dat gaat tergend langzaam (0,8 knoop) als je 30+ knopen wind op de kont hebt, maar het werkt, is zeer betrouwbaar en beheersbaar. Interesseert me geen drol of er mensen naar kijken, als het werkt, dan werkt het.

Delphi32 schreef : Zolang je er een stalen gezicht bij houdt is er niets aan de hand

80er jaren.
Ik moet met mijn tot motorjacht omgebouwde reddingssloep van de Westerschelde naar Gent.
Er staat reeds dagen Noorder storm, dus we beslissen Zuid te gaan over de kanalen in plaats van Zeeland in.
Uit de jachthaven Terneuzen even naar het sluizencomplex is reeds geen grapje. Er staan enorme golven. Ik red het veilig aan te leggen aan de wachtsteiger – dukdalf voor de jachtensluis.
Daar hing toen zo´n intercom.
Blijkt de kleine sluis gestemd, we moeten na de beroepsvaart in de grote sluis. Laat de Rijnaak nog voorgaan, dan kom jij zegt de stem.
Ik zie een grote Rijnaak naar binnen varen, maak los en ga op de grote sluis af.

Ik wist reeds dat het geen grapje zou worden, die reddingssloep had de schroef net onder het wateroppervlak en bij achteruit slaan trok die schroef lucht en werd zowat onbruikbaar. Met de stormachtige wind zou dat zeker problemen geven. M´n knieën schudden reeds.
Ik kom voor de sluis en zie een enorm zeeschip aan bakboord liggen, dan aan de andere kant grote Rijnaken. Twee dik en twee breed. Ik moet er achter, daar is plaats zat maar er zijn geen aanmeerpunten zie ik.
Ik geef achteruit, probeer op de motor de boot ter plaatse te houden. De Rijnaken hebben hun schroef opstaan, het zeeschip ook en ik zie ( Het ding is leeg ) iedere keer een reusachtig schroefblad uit het water draaien. Traag maar snel genoeg om ieder boot tot schroot te hakken.
Op een of andere manier wil de boot steeds onder de kont van dat zeeschip en in die draaiende schroef. Ik zweet bloed, weet echt niet meer wat of hoe. De combinatie van stormwind draaiende schroeven , één keer komen we tot op vijf meter van die reusachtige draaiende schroef.
Van de laatste Rijnaak komt geschreeuw, er staan mannen te wuiven, ik ga voluit achteruit dwars achter ze tegen hun roeren liggen, ( ze hebben ondertussen hun schroef gestopt ) en het zijn die kerels die mijn boot vastmaken aan hun schip terwijl ik met vooruit en achteruit probeer van onder dat zeeschip te blijven.
Dank voor die mannen, was onze boot in die schroef gekomen waren er 4 doden geweest.
Zonder een portie geluk kom je nergens.
Als de deuren dicht zijn is ook de meeste wind weg en manoeuvreer ik onze boot tot achter de Rijnaken tegen de wand. Er zijn geen aanmeerpunten behalve kettingen waarmee een houten op het water drijvende balk op hun plaats gehouden worden.
Ik heb een foto van dat moment. Het zeeschip was de Boro Ro Ro en de foto is gemaakt door mijn passagier die gewoon een eindje over die drijvende balk teruggelopen is om te fotograferen.

Tjonge jonge, cowboy jaren.

Okee, dit is dus géén motiverend topic als je binnenkort SOLO je eerste sluis wilt doen.

mystudio schreef :
Dit zijn over het algemeen grote uitzonderingen. Ik kan (uiteraard) niet voor anderen spreken, maar ik heb nog nooit dwars gelegen in een sluis, en ook nooit echt last gehad van schroefwater van grote schepen. Wel regelmatig alleen of met één ander aan boord een sluis doorgevaren, met kleine en grotere boten.

Lees ook eens het topic "je mooiste aanmeer of sluis moment", daar staan de mooiere sluisverhalen in.

Mijn meest vervelende sluiservaring:

Ik kom met mijn varend woonschip, een voormalig vrachtscheepje van zo'n zestien meter bij de Oranjesluizen aan om naar het IJsselmeer te gaan. Ik leg netjes aan bij de wachtsteiger en meld me via de intercom bij de sluismeester. Die vraagt hoeveel vermogen ik aan boord heb. Enigszins verbaasd antwoord ik: "80 pk, hoezo?" "Nou" zegt de sluismeester, "bij de derde sluis staan de deuren aan beide kanten open om te spuien. Er staat een stevige stroom die je tegen hebt, maar met 80 pk kom je daar wel tegenin."

Ik gooi dus los, en ga met een ruime draai naar de derde sluis toe. Nog voor ik daar ben word ik door de stroming anders gedraaid dan ik wilde, maar ik kom na een lichte botsing met de sluismuur toch middenin de stroming in de sluis terecht. Daar moet ik echt vol gas geven om er tegen in te varen. Ik kom toch goed vooruit, en nader het einde van de sluis. Op dat moment zie ik recht voor me een klassiek zeiljacht met zijzwaarden recht naar de sluis toe varen. Met de volle stroom op zijn kont dus, en recht naar mij toe. Boven het gebulder van het stromende water uit hoor ik de sluismeester via de luidspreker brullen dat dat jacht daar weg moet. En gelukkig, ik zie dat ding langzaam maar zeker omzwaaien en wegdraaien. Hij was een meter of acht bij mij vandaan toen ik de sluis uit kwam, veel minder dan ik nog prettig vond.

Ik heb daarvan in ieder geval geleerd om niet zomaar een sluis door te varen waardoorheen gespuid wordt. Ook niet met een groot motorvermogen, want er hoeft maar een heel klein ding mis te gaan en de gevolgen zijn niet meer te overzien. Ik ga wel rustig liggen wachten totdat de sluismeester de tijd kan vinden om mij netjes te schutten...

De grote sluis van Terneuzen was wel een der griezeligste ervaringen. Ik heb met die omgebouwde reddings- sloep zowat alle kanalen en grote rivieren van België Nederland en Frankrijk bevaren, later met mijn zeilscheepje ( mast gelegd ) hetzelfde. Heb dus wel wat meegemaakt wat sluizen betreft. Ik was vroeger ook nogal testosteron geladen, heb verhalen die ik hier maar niet vertel.
Die opvliegendheid heeft me eens in een Turkse gevangenis gebracht, sedertdien tel ik eerst tot tien voor ik gekheden ga doen.
In de zeil forums kwam onlangs een vraag van een Engelse narrow boat bezitter die er ernstig over nadacht een zeilboot te kopen en eens Zuid, naar de Med te varen. Enkele zeilers vielen gelijk over die man heen, hij moest eerst maar eens leren zeilen want op zee varen is moeilijk.
Ik zie dat anders. Akkoord, je moet kunnen zeilen, is nogal moeilijk ook, ieder zesjarig kind met een optimist kan het, dus echt moeilijk is het niet. De meeste van die Engelstalige forum zeilers hebben nog nooit een sluis genomen en zitten op een kapitaal zowat onzinkbaar jacht. 54 voet is tegenwoordig standaard hier in de Med. Bovendien is de Middellandse zee een makkie.
Bij zeezeilen is vooral de kwaliteit van je boot van belang, bij kanalen en grote rivieren moet je die boot ook nog kunnen varen. Bovendien leer je zoiets niet in een cursus.
Laat die gasten maar eens een sluis doen met een klein bootje. Zullen ze wel anders praten.

Overigens heb ik heel vaak solo sluizen gedaan met mijn zeilboot. Ik gebruikte een blok iets vóór het midden van de boot, daar ging een lijn door. Was het niet druk dan gewoon tot naast een bolder of aanmeerpunt, lijn beleggen vanuit de kuip, schroef er op met vastgezette helmstok. Paragon koppeling met vertraging, ik kan onze schroef zo traag laten draaien dat je ze kunt zien draaien. Toch is het koppel net genoeg om de boot zachtjes in de meerlijn te laten hangen. Dan kon ik rustig voor en achterlijnen aanbrengen. Ik gebruikte die eigenlijk niet maar je weet maar nooit.

Bij een volle sluis was het nog veel eenvoudiger. Bij drukte aan de sluis tussen het Veerse meer en de Oosterschelde wachtte ik tot de sluis proppensvol lag, kwam dan als een der laatste aan en stuurde mooi voor een plaatsje in het midden. Onze boegspriet en het feit dat er niemand voorop stond zorgde er voor dat er een explosieve groei van het aantal stootwillen bij de jachten voor me ontstond en er op een of ander manier toch plots een plaatsje vrijkwam. Nooit een krasje gehad in een sluis terwijl onze zeilboot zelfs met Coelan gelakte schuurlijsten heeft.

Boegsprieten werken geweldig inderdaad. Tenminste, als het meer is dan zo'n stokje van amper een meter.

plusfast schreef :
Tegen de stroom in lijkt me ook lastig omdat de stroom je alle kanten op wil duwen.
Met de stroom mee heb ik een keer meegemaakt in de Geestesluis in Bremerhaven toen ik toevallig aankwam op het moment dat het water binnen en buiten vrijwel gelijk stond (kort na HW).
Grappig genoeg bleef de boot bijna vanzelf in het midden van de sluis varen zonder veel bij te hoeven sturen.
Ad

in Harlingen ben ik zo eens door de hiddessluis naar buiten gespoeld achter een vissersschip aan. ze waren vet aan het spuien dus in recordtempo in kornwerd...
wel eerst aan de sluis gevraagd of het mocht...zal je aankomen en met vette stroom mee de brug naar beneden zien gaan

Jutter schreef :

Beter, ik heb een foto van google maps van een sluis in Duitsland. Het is niet echt een goed voorbeeld waar het inschuiven op de zien is, maar hieruit blijkt wel dat het (nog steeds) standaard procedure is voor binnenvaartschepen om dwars af te meren in duitse sluizen op de diverse kanalen.

Hier is geen sprake van "naast "elkaar ,met Pythagoras kun je wel stellen dat er enkele centimeters lengte wordt gewonnen zo.

Voor charterschepen in de sluis van lauwersoog is dit ook gebruikelijk. Door schuin te liggen kan de 2e ongeveer met z'n voorbolders dwars van de achterbolders van de voorste komen. Heb je 1 ́a 2 mtr schip plus de kluiverboom lengte gewonnen.

~'93

Zonovergoten, windstille dag, de sluit bij -ik meen Vollenhove-

Hutjemutje, maar achter valt nog een gaatje.

Een meneer in een waarscheepje 570 heeft veel vertrouwen in de africhting van zijn vrouw, die geroutineerd de touwen en stootwillen in gereedheid brengt.

Met een daadkrachtige vaart stevent hij op de sluis af.

De man staat wijdbeens over de kuip bet op elke kuipbank een been. Af en toe nonchalant met zijn been de gashendel bedienend.

In de laatste meters van de aanvaart probeert hij nog een commando naar het voordek over te brengen en de motor in zijn achteruit te zetten met zijn teen. Dat multitasken gaat hem slecht af, glijdt uit en blijft met de pijp van zijn korte broek achter de gashendel hangen, welke volgas schiet....

De rest laat zich raden en resulteerde onder andere in een hele ferme kras in een SuperVanCraft...