Onderwerp: Lelystad Regatta

Big Time schreef :
Of weinig mijlen natuurlijk...

Gewoon onder de koude douche briefjes van honderd verscheuren.

Kapiteinmomo schreef :
Dat doe ik ook, maar ik houd het niet zo lang vol als zeilen.

Je kunt natuurlijk ook een volledig afgeschreven boot kopen. Daar wordt het echt een stuk minder duur van....
Doe je toch leuk mee.

H

Ik heb het net even opnieuw berekend.
Met een redelijke verkoopprijs, alle kosten meegenomen, zit ik ondertussen op ca 12 euro per mijl.
De afschrijving gaat natuurlijk steeds langzamer....

Wordt zo langzamerhand een aantrekkelijker boot om te hebben - eur 12 per mijl huur je niet eens voor Maar je betaalt niet per mijl, toch?

Baasklusje schreef :
Hoeveel mijl per jaar?

ca 1200

Kapiteinmomo schreef :
Als je het ongezellig vind met je bemanning ja. Zo 'n Lelystad Regatta winnen is ook leuk. Wim "the Iceman" Hof vind waarschijnlijk zelfs een VOR-voordekker enigzins een softy qua ontberingen. 's Winters windsurfen heb ik geen zin meer in. Die briefjes van duizend, tsja het is een dure hobby. Maar wel leuk.

Boatlover schreef :
Ik heb toen het vroor nog wel eens mijn (teakhouten) surfgiek met zout ingesmeerd, dat ie niet zo glad werd. Maar dat doe ik ook niet meer....

Teakhout/zout .Teakhout heb ik net niet meegemaakt. Wel van die mastvoeten met metalen pin die zonder borging in een gat in de plank zaten. Leuk voor je schenen. Die driehoek/low aspect stormzeilen heb ik ook nog meegevaren. John van de Starre was in mijn begintijd de rondbodem/marathonman zoals jij nog beter weet. Grappig en knap dat hij nu in het zeilen ook zo piekt. Hij moet een haast maniakale sportbenadering hebben.

Boatlover schreef :
Om die mastvoet had ik altijd een sok zitten; klemde hij beter in de plank en stootte je er niet zo hard tegen.

John en ik zaten in dezelfde gewichtsklasse, de C(tot 75 kg). Ik heb tientallen wedstrijden tegen hem gevaren, hij ging wat harder (maar is ook een stuk jonger dan ik).
Hij heeft er zijn vak van gemaakt, is professioneel gaan surfen.
Op deze foto staat hij ongetwijfeld op, ik weet zijn zeilnummer niet meer. De H3 ben ik...
Vlak daarnaast de H167, een van de gebroeders Tellier, ook razendsnel.

Mooie foto uit de oude doos. Onno Tellier heb ik ook nog meegemaakt. Dit is toch de Ten Cate windsurfer?

(dan maar weer on topic )

De Enige Echte Ten Cate. Houten giek.
Dit is 1977 of 78. Mijn blauwe neopreen natpak vaart tegenwoordig in een Pluis

Dat zeilen is toch: in de koelkast gaan zitten en iedere keer als de deur open gaat 1000 euro naar buiten tieften en een emmer water op je bakkes krijgen.... Maar er is niets mooier zeg ik!

Baasklusje schreef : Meer varen dus

koko schreef : De 24uurs is ook "kamelenkoers" werk natuurlijk, om maar een zekere forummer te citeren. Dat ligt me wel. Up/down blijkt echt een heel ander verhaal. Misschien moet ik de woensdagavonden ook maar ergens gaan varen waar ik niet tegen landelijke ORC1/2 kanonnen uitkom...

boarderbas schreef : Dat laatste betwijfel ik dus. Je vaart tussen schippers die zich in 10+ jaar hard werken tot in of boven de middenmoot gewerkt hebben. Jij bent de uitzondering, niet de regel. Voor wat betreft up/down dan he. En je kunt het niet in je eentje...

boarderbas schreef : Precies. Maar het is best moeilijk om een gemotiveerd en getraind team op te bouwen als je jarenlang alleen maar achteraan vaart. Zo'n "kindercompetitie" heeft echt wel een functie. Het is leuk - in alle sporten - als je van de top in de ene klasse kan doorstromen naar middenin de achterhoede van de volgende klasse, met verschillen die enigszins te overzien zijn. Deze drempel is een stuk hoger dan dat.

boarderbas schreef : Was het maar waar - het is 10 minuten op 50 minuten varen. Dat is echt gigantisch veel, en dan dacht ik dat ik in 6 1/2 jaar kleuterklas-zeilen inmiddels best wat geleerd had. Ben dus een beetje bang voor de 80/20 regel. De laatste 20% kost 80% van de tijd. 6 1/2 jaar maal vier is... mijn pensioen

Maar ook je leercurve gaat steiler omhoog als de competitie beter is. Dat is in alle sporten zo, dat is met musiceren op hoog niveau zo, dus, dat zal met zeilen ook zo zijn. Je wordt mee omhoog gelift naar een nieuw niveau.

Overigens, er staan nieuwe foto's online op de site van de Lelystad Regatta, voor wie het nog niet gezien had. De eerste twee mapjes.....

Baasklusje schreef : Dat is sowieso een goed plan Alweer lang geleden, dus nu pik ik er andere/meer dingen uit op dan toen...

Alle ORC gemopper terzijde heb ik trouwens wel een TOP weekend gehad hoor.

Vlak voor de start nog een cunningham toegevoegd die goede zaken gedaan heeft, eerste keer symmetrische spi en fanatieker dan ooit gevaren. Top zeilweer, mooie races... en dan nog winnen ook! Genieten!

web schreef :
Het is vooral een kwestie van een paar dingen:

- je boot en je zeilen enorm goed leren kennen. Heel veel varen met licht weer en met wat meer. Ik heb natuurlijk 50 trimclinics op mijn eigen boot gedaan. Daar heb ik de boel echt beter van leren kennen met licht weer. Resultaten is 2 en 3 bij Oktoberraces en 2e plek op zaterdag Lelystad. Met wind boven 14 kts ken ik de zeilen niet genoeg. De HA heeft er misschien 1 keer opgestaan in een wedstrijd, en ik had geen idee hoe het moest. Nooit geoefend...

- feedback. De performance in beeld doet echt enorm veel. Het gaat er niet om of het ding op 100 staat, het gaat erom of je het getal hoger weet te krijgen, altijd weer hoger. Je ziet echt alles gebeuren. Voorbeeld: Lelystad zondag. Na de EA2 (van voor de wind naar halve wind) 80 a 85 %, op halve wind! zoeken zoeken zoeken, de hekstag 5 cm dichtgedraaid, en 95%. Zonder die meter hadden we niet eens geweten dat het te langzaam ging....

- concentratie van de bemanning. Wij varen maar 1 keer per jaar samen up-down (Oktober, nu Lelystad). En geen 10 jaar oefenen, maar 4 of 5 keer 2-daagse potjes.
Maar! Michel stuurt en doet NIETS anders (wel beetje om zich heen kijken). Alfred en Marijn zijn de meesters op het voordek en soms bij een overstag in de kuip.
Ik doe niets anders dan kijken of de boot loopt, trimmen, en beetje de tactiek bij starten, bovenboei en afkruisen. Samen met Michel zoek ik de gaatjes bij start en boeien, hij moet het kunnen sturen, immers. En dan zijn er nog 2 opstappers, mijn vrouw en 'iemand die mee kan en wil'.
Zondag in Lelystad was Michel er niet bij. Eén extra opstapper, dus maar 3 vaste krachten. En dan stuur ik de lastige stukjes: start (ik kan het nog ) en kruisrak. Maar ik concentreer me niet genoeg op dat sturen, want ik kijk ook naar de trim, kan ik toevallig het beste van de aanwezigen. Vervolgens ben ik 5 seconden afgeleid en 10 graden uit de groove. Niet een keer, maar 5 keer op 1 mijl kruisen. En dan heb ik ook nog niet uitgezocht (tactiek!) hoe we om dat baggergebied moeten, kies ik fout (verlies 1 minuut, 3e plaats weg) en moet ik naar binnen, weg uit de kuip, om te kijken hoe het wel moet. De gevolgen van gebrek aan concentratie... weg 3e plek. Niet erg, maar het geeft even aan hoe belangrijk specialisatie en concentratie is.

Niet opgeven web! Zoeken naar 4 vaste-kern bemanningsleden en 1 keer per jaar vlammen!

hoe ik dat solo allemaal doe snap ik eigenlijk niet!

Het is me die zondag weer opgevallen: alles moet kloppen om te kunnen winnen. En de voorbereiding moet kloppen. Dat is in de ORC helemaal sterk aanwezig.

De uitdaging ligt in mijn ogen om de boot, crew en navigatie zodanig op orde te hebben dat er niks extra's gedaan hoeft te worden en iedereen zich kan (moet) concentreren op zijn taak.

roozeboos schreef :
Nou, je neemt er gewoon tenminste twee keer zoveel tijd voor. Dan gaat het ook.... maar je vaart dan niet vooraan natuurlijk