Shark 24 schreef :
@jasper schreef :
messing is een no go
rvs mwah
maar brons overleeft ons
Mag ik vragen waarom messing niet goed is?
Het is toch een combinatie van brons met .... (vergeten)?
Is het niet sterk genoeg of is er wat anders mee?
Paulien
Hallo Paulien, je stelt de vraag waarom messing niet goed is en brons wel.
Ga je er even voor zitten? Dan ga ik proberen het uit te leggen. Maar om het goed te vertellen, moet ik behoorlijk technisch worden. Hier gaattie.
IN het algemeen onstaat corrosie waar 2 verschillende materialen zowel in contact staan met water, als (langs de achterkant) in electrisch contact staan met elkaar. Als dat zo is, is een van de metalen edeler dan de ander. De minst edele wordt dan opegeten.
Op deze manier werken zinkanode's. De zink is minder edel dat het ijzer (staal) en wordt opgegeten en het staal blijft intact.
Ben je er nog bij?
Nu naar messing en brons. Messing is een mengsel van koper en zink, op z'n Brabants: me-zink. Brons is een mengsel van koper en tin.
Wat is nu de truuk? Tin is in de vaste stof (dus niet gesmolten) oplosbaar in koper. Zink is dat niet.
Bij Brons ontstaan dus kristallen die bestaan uit een mengsel van koper en tin.
Bij Me-zink, ontstaan er dus kristallen koper, EN kristallen zink. In de koper kristallen zit geen zink en omgekeerd.
Daar gaat het mis: er is dus pure koper en pure zink, electrisch met elkaar verbonden (want hetzelfde stuk metaal) incontact met water. Daardoor wordt het zink opgeofferd, en verdwijnt. Het koper blijft staan.
Hierdoor, onstaat er dus een poreuze koperstruktuur. Die struktuur is zacht (koper) en poreus en heeft daardoor maar weinig sterkte, terwijl je er aan de buitenkant niets aan ziet.
Er is dus geen waarschuwing, tot het onderdeel ook daadwerkelijk breekt, en het water met sloten tegelijk naar binnen stroomt.
Bij Brons gebeurt dat niet: alle kristallen hebben dezelfde samenstelling: een mengsel van koper en tin. Dus niet aparte kristallen voor de koper en aparte voor de tin.
Op een schip dat op zoutwater ligt, gaat dit proces vele malen sneller dan op een schip dat op zoet water ligt. Dat ligt aan het feit dat zout in water uiteenvalt in lossen atomen. Maar die atomen zijn wel geladen. Dus NaCl (zout) valt uiteen in Na+ en Cl-. Ionen worden die genoemd. Doordat er dus veel meer vrije geladen deeltjes zijn, kan electrische stroom veel makkelijker door dat water heen. Ook daardoor verloopt dat corrosie proces, waarbij het onedele metaal wordt opgegeten (zink), veel sneller.
Ik hoop dat deze (behoorlijk) technische uitleg een beetje duidelijk is. Mocht dat niet zo zijn, hoor ik graag van je.