Ik heb een haat-liefde verhouding met mijn buikgevoel
Als ik er niet naar luister, kom ik bedrogen uit.
Luister ik er teveel naar, dan blijkt het soms een eendagsvlieg, en gaan praktische zaken daarna snel ergeren.
Gister met een Scanmar 33 gevaren. Een stukje het kanaal op en neer, want de sluis was te druk. Zo'n stuurwiel is beslist even wennen. Motoren ging goed, aan de wind ging vanzelf, maar gek genoeg wende ruime wind maar moeilijk. Ik schat dat "gespiegeld" sturen op golven ook wel een uitdaging wordt, dat doe ik pas sinds m'n 9e met helmstokken tenslotte...
Maar ik heb niet het idee dat ik gevoel mis, ondanks dat het superlicht stuurt. Echt een fijne stuurinrichting, al mag ie best wat directer (2 volle omwentelingen tussen de aanslagen is wel veel).
'Even keren' in het kanaal gaat met een Dehler 34 toch echt beter, die draait op een postzegel. Terwijl een flinke roeruitslag wel hard remt. Maar dat is gewoon geen eerlijke vergelijking. Een Dehler 34, die volledig schegloos is, met de schroef vlak voor het roerblad, draait zowat stilstaand nog om z'n as. Korter dan m'n Maxi 77 ook (die net als de Scanmar een saildrive heeft). Dat moet ik niet vragen van een 33-voeter, denk ik. Iets met referentiekaders, want in tests wordt de wendbaarheid van de Scanmar juist geroemd. Het wordt wel even experimenteren wat de juiste roeruitslag is om bij licht weer soepel en zonder veel snelheid te verliezen overstag te gaan. Een vrijhangend roerblad remt minder hard dan eentje met scheg, lijkt mij. Maar dit aan de uiteinden opgehangen blad wringt weer een stuk minder in z'n lagers, waardoor het lang licht en spelingvrij blijft sturen.