De Dehler van WhiteMagic is inmiddels verkocht... maar niet aan mij.
Woensdag dus de Granada 35 bekeken en... een First 32S5 !
Wauw... die laatste... echt bijzonder, dat Philippe Starck design-interieur, en het exemplaar was ook super netjes.
(foto van internet geplukt).
Tacktick instrumentarium en de hele rataplan. Geen heel geweldige zeilen, verder zo'n beetje helemaal af. Interieur voelt net als voorganger 325 een tikje "vol", maar m'n grootste bezwaren zijn opgelost: de WC zit niet meer achter de keuken, en er is wat meer beweegruimte rond de tafel doordat er geen L-bank meer in zit. Wat ook meteen een klein beetje jammer is natuurlijk.
Verder:
* De mast is net een rietje, zo dun. Licht, snel... maar kan het ook een stootje hebben?
* Rod rigging hou ik ook niet zo van. Metaalmoeheid zie je pas als de mast al overboord ligt. Gewoon 1x19 kan tenminste nog een béétje waarschuwen. Maargoed, dat is relatief goedkoop te vervangen.
* Constructief dezelfde bedenkingen als tegen de 325 eerder. Wrangen zijn een opgelijmde matrix, kielbouten dicht op elkaar, gegalvaniseerd met lullige ringetjes eronder als enige versterking, die na 25 jaar wel door hun zinklaagje heen zijn en beginnen te roesten.
* Je waant je in een zwartgelakte piano met al die hoogglans gelakte diep-roodbruine oppervlakken. Continu bang om een krasje te maken... om die witte stof vies te maken... dat soort dingen. Het is mooi... om naar te kijken, maar niks voor mij om in te leven, al helemaal niet met af en toe kinderen aan boord. Ik zou continu met kromme tenen zitten. Mijn huis is ook niet Jan des Bouvrie oid, dus waarom mijn boot wel?
De Granada daarentegen... met dat mooie lijntje... ziet er wat minder florissant uit dan op de foto's. Echt wel werk aan. De saildrive heeft forse corrosie plekken (mede door gebruik van koperhoudende antifouling vrees ik), de kiel mag ook een keertje kaal en in de epoxy, en de antifouling bladdert er her en der af; eigenlijk moet-ie volledig kaal en strak gemaakt worden. De Bukh die er op het eerste gezicht als fossiel uitziet blijkt gewoon nog nieuw leverbaar, dus qua onderdelen maak ik me nog geen zorgen.
Maar verder is het wel zo'n beetje wat de Dehler 34 voor mij had "moeten" zijn: 99% stahoogte tot een halve meter achter de mast, geen klotskont, iets hoger vrijboord en een wat directere stuurinrichting (volle roeruitslag 1,5 keer rond). Qua polar levert ie alleen aan de wind boven de 12 knopen een fractie in t.o.v. een Dehler 34; bij minder wind of een knik in de schoot (zelfs 52gr TWA) is de Granada sneller op de polar...
Niet zonder minpunten: beetje jammer dat ik in déze lengte nog overdwars moet liggen in de achterkajuit, en door de onhandige indeling achterin, geen grote bakskist aan één zijkant heb. De achterkist ligt daarom vol met stootwillen en andere meuk, die daar ligt te wachten om verstrikt te raken in de stuurinrichting. Dat kan vast handiger, maar dat is misschien achteraf ook nog te realiseren.
Het voorpunt bed is ouderwets-hoog, en ook niet bijster ruim. Gemiste kans, die had best tien centimeter langer gekund op zo'n schip zou je zeggen, maarja.
De extra voeten lengte zijn, ipv in slaapplaatsen, omgezet in een vrij lange natte cel (helaas onder de mast) met toilet in de lengterichting, en daar tegenover enorme kastruimte. In de salon kun je de rugleuningen omhoog klappen waaronder de zitkussens doorlopen in een loze ruimte, zodat je ook daar nog flinke slaapplaatsen kan creeeren.
De afwerking is gewoon heel fraai, ookal laat het "foam backed vinyl" in de AK een beetje los. Tja, zo blijf ik toch op Scandi's uitkomen...