Onderwerp: Beste 30-34 ft Zeilboot voor wereldreis

Van diegene die nu te koop ligt? Dat weet Sjaak, de eigenaar, ongetwijfeld....

Nee, letterlijk, welke werf bouwt de vd Stad 34?
Zijn er meerdere waarschijnlijk.
Zijn ze allemaal op de werf afgebouwd?
Zijn er misschien ook handige Harry's die dat zelf deden?
Zijn ze onder toezicht gebouwd van Lloyds o.i.d.?
Zijn ze allemaal van hetzelfde materiaal gebouwd?
Zijn ze allemaal voorzien van eenzelfde tuigage?
Is iedere vd Stad 34 uitgerust om verre reizen te maken?

Blijkbaar is de uitdrukking : "vd Stad" al voldoende om een aureool van vertrouwen te geven.
Mijn idee is: een leuk ontwerp is een en daarna gaat iedereen er mee aan de haal en moet je vooral blijven geloven dat je een topprodukt hebt!
Dat kan inderdaad maar garantie nul en je moet er echt verstand van hebben of er ver van weg blijven.

weer even persoonlijke noot:
Als ik een grote tocht met een bootje maak dan wil ik eigenlijk elke schroef, bout, lijmverbinding, constructie, draadjes voor elektriek, touwtjes, zeiltjes, rondhouten, bevestigingen, stuurzaken, etc, etc etc kennen. En als ik met iemand mee zou zeilen, dan zou ik willen dat tenminste hij of zij dat doet.
Een bootje uit het schap rukken of een drijvend bakje van iemand overkopen en op iemands al of niet blauwe ogen geloven dat het bakje "zeewaardig" is, met of zonder CE-merk is iets wat ik persoonlijk niet een erg prettig begin van zo'n reis zou vinden.
Daarnaast vind ik het prettig om te weten dat ik elk aspect van de boot zodanig ken, dat ik de meeste ongelukjes met het spul zelf kan verhelpen of in een haven of werf zodanig verstand van die zaken heb, dat ik tenminste mee kan denken en praten over de wijze waarop een en ander in orde wordt gemaakt.

Met die basis lijkt me zo'n vd Stadt 34, of een dito Dehler of een andere derivaat van dat ontwerp in principe een prima begin en ook een overzichtelijk begin.

steef ton schreef :
Zoals eerder al aangegeven komt een Dehler van 1 werf met 1 redelijk constante bouwkwaliteit. Bij een vd Stadt ontwerp (= geen werf) is het kwaliteitsniveau veel diverser. Los daarvan mag je je na 30+ jaar best afvragen wat er van de oorspronkelijke bouwkwaliteit is overgebleven door slijtage, schade, wijzigingen, etc.

Overigens heeft bijvoorbeeld ook Breehorn - om maar eens een ander merk te noemen - in de beginjaren casco's opgeleverd die door diverse handige Harry's met verschillend kwaliteitsniveau zijn afgebouwd. Daar moet je bij "werf gebouwd" dus nog steeds voor opletten.

Wat ook nog wel eens voorkomt is dat iemand in de categorie vd Stadt, Koopmans, etc. iets aanbiedt wat het niet is. Zo heb ik zelf alweer een tijdje geleden gezien dat een Koopmans 37 werd aangeboden, terwijl dat een Kustvaarder 4 bleek te zijn.

hnrts schreef : Altijd gevaarlijk om maar een deel van een verhaal te quoten, want het verhaaltje er voor hoorde wel bij die opmerking. Wel eens met je verhaal overigens

steef ton schreef :
Er zijn "gekkies" die dat gewoon gedaan hebben hoor en niet eens kunnen zeilen, zie Mark Slats.

Ik durf te stellen dat de meeste mensen niet weten hoe hun boot precies in elkaar zit, tenminste helft van het forum draait erop, is dat erg nou nee.

Ondanks dat ik 99,5% van me Pion herbouwd heb ben ik ook weer een hoop vergeten hoe het precies zat, ik verdiep me er wel weer in als het aandacht behoeft.

Dat je beetje technisch inzicht hebt en in staat bent wat zaken onderweg slim te fixen is wel een pre. inderdaad. Maar dat is het eigenlijk altijd of je nu 150 mijl uit de kust bent of 1000 mijl, ongemak is hetzelfde .

Er zijn "gekkies" die dat gewoon gedaan hebben hoor en niet eens kunnen zeilen[/quote]


Ik kwam deze tegen op K. Verde.
Nog nooit gezeild, bootje gekocht in Frankrijk en onderweg naar Brazilie.
Geen comfort, alleen een hand GPS en copy van papieren zeekaart. Was al aardig ver gekomen vond ik.

steef ton schreef :

hier kan ik het wel mee eens zijn. Van de oude Aquila, wist ik alles. Na 15 jaar onderhoud en upgrades (het meeste deed ik zelf, behalve inbouw nieuwe motor) weet je zo'n aardig wat van de constructies, tuigage, elektrische systeem, etc. Als ik ooit op wereldreis zou gaan, dat is dat zeer belangrijk, omdat je bij problemen vrijwel direct weet waar het aan scheelt. In zekere zin. begin ik nu met een nieuwe boot weer opnieuw. Rustig aan dus.... . Maar voor TS is dit ook een punt: misschien moet je het gewoon zien als "een cursus in je eigen boot'.

Sunergon schreef :
Er zijn er ook die niet aankomen en waar je nooit meer iets van hoort. Is overigens net zo goed met een splinternieuw jacht mogelijk.

Inderdaad, alles kan.

Van verschillende werven volgens mij en ze zijn ook wel als casco's geleverd om door de eigenaar zelf af te bouwen. Namen van werven moet ik je schuldig blijven.

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

holtere schreef :
Is ontworpen als bouwpakket.
Veel werven.
Veel doe het zelfers, zowel romp als afbouw.
Gebouwd naar keuze in staal of aluminiun als multiknikspant.
Ook gebouwd als rondspant in woodcore.
Misschien ook in polyester, maar dat weet ik niet zeker

Geen bouwpakket maar stock design. Dat is toch wel wat anders.
Ik geloof dat Kolibri wel een bouwpakket op basis van casco kon leveren.

[/quote] Ik kwam deze tegen op K. Verde.
Nog nooit gezeild, bootje gekocht in Frankrijk en onderweg naar Brazilie.
Geen comfort, alleen een hand GPS en copy van papieren zeekaart. Was al aardig ver gekomen vond ik.


[/quote]

Er zijn er ook die niet aankomen en waar je nooit meer iets van hoort. Is overigens net zo goed met een splinternieuw jacht mogelijk.

Inderdaad, alles kan.[/quote]



Deze zag ik in Bermuda binnenkomen. Had zijn mast ergens bij Suriname verloren en toen maar een telefoonpaal erop gezet. Zeilen ging daar nauwelijks mee, vertelde hij, maar hij had ontzettend veel jerrycans diesel op zijn dek ingeslagen, dus motorde hij alles. Moest terug naar Frankrijk voor zijn werk. Hij ging een dag voor ons weg. Geen idee of hij ooit is aangekomen.

Jeroen-pion schreef :
Zeker en Mark Slats is natuurlijk wel een vrij uitzonderlijk voorbeeld, waarbij het bovendien zo is dat zijn zeilkennis nog niet zo op niveau was, maar overleven in onbekende situaties en zelfredzaamheid des te meer.
Hier op dit forum zijn helaas ook diverse voorbeelden beschreven van mensen die werkelijk geen idee hadden en waarbij het helemaal niet zo mooi is afgelopen.

Maar ieder zijn/haar meug maar weer. Ik gaf ook aan dat dit mijn manier is. Net zoals een v/d Stadt 34 ook best voor een deel naar mijn smaak zou kunnen zijn.

Tilikum schreef :
Uit de losse pols:
Bermuda - Frankrijk = 3000 mijl rechte lijn
Motor = 2,5 liter per uur verbruik
Snelheid = 5 knopen

Dat betekent een reis van 600 uur ofwel 1500 liter diesel als het allemaal meezit en je in een rechte lijn zou kunnen varen.

Ik tel 20 jerrycans aan 1 zijde op de foto. Stel dat er aan de andere kant net zoveel staan en elders nog wat = 50 jerrycans totaal. Zo te zien jerrycans van 20 liter x 50 stuks = 1000 liter als de jerrycans helemaal vol zitten, wat volgens de foto niet het geval is. Ze moeten tenslotte blijven drijven als ze overboord slaan.

Bijtanken op de Azoren = 2000 mijl rechte lijn uit de losse pols = 1000 liter nodig om daar te komen.

Allemaal berekeningen uit de losse pols met de nodige mitsen en maren.

Dan nog een tip: veel ongelukken gebeuren op zondag, omdat mensen maandag op hun werk "moeten" zijn - weer of geen weer. Dit verhaal klinkt ook een beetje zo. Maar misschien is het allemaal goed afgelopen. Wie weet.

Dat je beetje technisch inzicht hebt en in staat bent wat zaken onderweg slim te fixen is wel een pre. inderdaad. Maar dat is het eigenlijk altijd of je nu 150 mijl uit de kust bent of 1000 mijl, ongemak is hetzelfde .

Ongemak misschien hetzelfde, maar gevolgen niet.

Onderweg stopte de generator ermee. Niet erg, binnen 22 uur zouden we wel een haven bereiken, dan aan de walstroom, geen probleem.

Andere keer, ook onderweg, de generator stopte ermee: midden in de Indische Oceaan. Dan helpt de walstroom in de haven niet, want die haven is er niet. Maar 1 oplossing: repareren op volle zee.

Advies: neem geen apparatuur aan boord mee die kritisch zijn voor overleven zonder dat je reparaties kan uitvoeren.

Dus weet hoe je een val inscheert op volle zee (ik herinnerde me al klauterend in de masttop ik als klein kind las dat Chichester in de jaren 60 dat ook al deed) en ja dat levert blauwe schenen op. Ver weg op zee is geen mastenkraan. En een 34 voet zeilboot motert niet ff naar de overkant.

Voorbeelden genoeg te bedenken.

Verre reizen met een boot is synoniem met "je boot repareren op de mooiste plekjes"

holtere schreef :
Ik zou zeggen, bekijk die v/d stad van sjaak en druip af met blosjes op je wangen. Wát een negativiteit zeg.

Tilikum schreef :
Lijkt wel een beetje op een Andersson 42



[/quote]

Ronaldl schreef :
ahahah tja hoort er allemaal bij en nog zelf voor gekozen

Toch gebeurt er met mensen iets " raars " als ze de normale risicovolle zaken verlaten en bv op een boot stappen, in het verkeer reden we vroegha gewoon 130km/h en ach rijd lekker door toch, je passeert elk kaar op een provenciale weg op 1,5 meter met 80 kmh vinden we allemaal dood normaal, 1 van 1 sec stuur fout en je bent hartstikke dood.

Dus ik vind dat allemaal aardig om elk lijm naadje van je boot te kennen, maar tja waarom moet dat? checken we ook elke dag onze auto van top tot teen om te zien of we de rit er mee kunnen overleven? je moet je spullen op orde hebben , dat is duidelijk, maar het moet geen in mijn ogen neurotische vormen aan gaan nemen.

En dan nog denk ik dat de boot de hardware altijd nog een minder zwakke schakel is dan de software, de mens. door bv het trappetje af te donderen en wat flink te breken..... niet handig zeker als je solo bent.

Dan is het hebben van geen stroom een iets wat in het niet valt, er zijn miljoenen zaken om je heen die een bedreiging voor je zijn, op het water voel ik me toch echt veel veiliger met flink wat ruimte om me heen

Ik moet even aan die quote van Frtiz huppeldepup denken die met zijn Delher 29 naar Newport met de Jester challange zeilde ; prepare Yourself properly

Jeroen-pion schreef :
Helemaal mee eens Jeroen-pion! Er wordt hier wel erg dramatisch gedaan over je boot niet perfect te kennen. Als je de standaard checks hebt gedaan van onderdelen zoals motor, transmissie, verstaging, zeiluitrusting etc. Wat prima in een dagje te doen is en wat reserve onderdelen en gereedschap inslaan. Als er iets mis is op zee kun je ook het analytisch vermogen aanwenden om het (provisorisch) te fixen. Op de zee zal het niet zo’n probleem zijn om een tijdje rond te dobberen voor reparaties ofzo. Motor heb je alleen nodig als je te weinig wind en voedsel, haast of geduld hebt tijdens een oversteek

Ik denk dat het ook veel te maken heeft met de mindset van de zeiler. De één is wat meer optimistisch ingesteld en vertrouwd op zijn kunnen eventuele problemen onderweg te fixen. De ander is wat pessimistischer en dient voor ieder denkbaar probleem reeds van te voren een plan te hebben en zal stress ervaren indien dit niet het geval is. Deze laatste zal dan ook flink meer stress ervaren in onvoorziene situaties. En die zullen er zeker zijn.

De één zal moeten opletten dat er niet te snel wordt vertrokken, de ander aan niet teveel overdenken en wellicht nooit zal vertrekken.

Orange Sunset schreef :
ik denk dat een combi van beide de meest voorkomend is ? denken te weten wat er defect gaat , zo veel als mogelijk alternatieven bedenken en inbouwen maar toch accepeteren dat het niet / nooit helemaal dichtgetimmerd kan worden , zowel met techniek, zeil kunde, technische kennis en ook maar gewoon accepteren dat het toch allemaal in nat zand geschreven staat

Mijn bovenvermelde ontboezemingen zijn niet gebaseerd op mijn gemoedstoestand vóór aanvang van de circumnavi maar zijn gebaseerd op overdenkingen van ervaringen ná het rondje.

I rest my case.

Ronaldl schreef :
De hamvraag is dan,

Doe je het nog een keer ?

hnrts schreef :
Ongeveer die berekening maakte ik ook voor hem. Maar het was een hele laconieke jongen - hij zag het probleem, maar had ook nog de (forse) eigen tank van het schip erbij. Met het noodzeil liep hij niet meer dan twee knopen. Hij was van plan om de Azoren aan te lopen en daarna als het tegenzat eventueel Coruna. Hij moest naar La Rochelle.

Jeroen-pion schreef :

ik kan niet voor Ronald spreken , maar na pas 2 jaar zijn wij nog (lang?) niet klaar , we denken er zelfs over om van bootje te wisselen en er nog een paar jaar aan vast te knopen , zelfs onze meiden (7 en 10 ) zijn er helemaal ingegroeid en vinden het allemaal prachtig , ze weten inmiddels niet beter

'nog' een keer hangt denk van heel veel factoren af ? als het de 1e keer leuk was (of leuk voor meer dan 50% van de tijd) blijft de vrijheid en het reizen/zeilen trekken , als je de eerste keer (veel) problemen gehad hebt denk je op de Kaap Verden 'geef die van mij maar aan Maarten'