Onderwerp: Gaten dichtmaken in onderwaterschip.

Yellow Boat schreef : Je bent je onvoldoende bewust van de mogelijkheden die snelle harders bieden.
Uitgangpunten zijn: gebruik snelle harder (te gebruiken tot 5 graden celsius) en luchttemperatuur dus niet lager dan 5 graden. Dat betekent dus ook dat het 's nachts niet kouder moet worden dan dat. Binnen die randvoorwaarden bereikt de hars uiteindelijk zijn volledige uitharding. Na 24 uur plakt het niet meer.
Het opwarmen met de föhn dient slechts om de reactie op gang te brengen. Hoe sneller die bij lage temperaturen en hoge luchtvochtigheid start, hoe beter. Vermindert de kans op aminoblush en dat soort dingen.

Ik heb het regelmatig zo gedaan en het gaat prima.

--
stegman

Tussen 5 en 15 grC dus de snelle harder en boven 15 grC de normale?

Wat doe je bij 14 grC? Is die snelle harder dan al niet veel te snel? Of is dit wel te doen?

Nachtvlinder schreef : In mijn ervaring is de potlife bij gebruik van een snelle harder en 15 graden nog steeds heel hanteerbaar. Bij 20 graden is deze volgens gebruiksaanwijzing 10 minuten.
In de praktijk is de potlife sterk afhankelijk van de hoeveelheid gemengde hars die je aanmaakt. 500 gram in een pot reageert veel sneller dan 100 gram in dezelfde pot. Bij niet te grote hoeveelheden en 15 graden is de potlife altijd nog wel 15 - 20 minuten, schat ik. Nooit meer aanmaken dan je nodig hebt, dus. Beter bijmaken als je tekort komt, dan onvoldoende tijd hebben om de aangemaakte hars te verwerken.
Als je wilt lamineren helpt het ook om het mengsel direkt na aanmaken over te hevelen in een rollerbakje waarin het een niet zo dikke laag vormt. Dan zal het niet zo snel warmte ontwikkelen en start de reactie wat later.
Maar tussen 15 en 20 graden gebruik ik altijd de standaard harder, die een potlife heeft van ongeveer 25 minuten bij 20 graden.

Bij een voorbeeld als het dichtmaken van een gat in een romp met bijvoorbeeld een huiddikte van 10 - 15 mm bouw je een laminaat op van dezelfde dikte. Als je daar een snelle harder gebruikt is alleen die dikte al een garantie dat de reactie goed op gang komt, zelfs zonder tijdelijk te verwarmen, denk ik.

--
stegman

Duidelijk, thx. Die opwarmtruc vind ik wel aardig, alsof je de reactie een zetje geeft. Kun je eerst rustig door lamineren en dan de reactie opstarten. Ongeveer

Ken overigens ook van polyesterhars dat effect dat je niet teveel reagerende massa op een kluitje wilt hebben. Heb wel eens rokende potjes hars gezien (en geroken!) Is dan geen houden meer aan en binnen seconden kei hard.

Nachtvlinder schreef : Ja, zo kun je het zien. Er is een soort kantelpunt waarop de reactie echt van start gaat. Dat is in de praktijk het moment waarop de potlife eindigt.
Maar bij 5 - 10 graden kan het, ondanks het gebruik van snelle harder tamelijk lang duren eer de reactie start. De boel even op gang helpen met wat extra warmte kan dan helpen. Als de reactie eenmaal op gang is produceert deze zelf wat warmte om de reactie gaande te houden. Als de boel al een beetje begint te geleren is er nauwelijks nog vrije harder die met vocht uit lucht kan reageren en een kleeflaag vormen.
De reactie kan nog uren (dagen) daarna doorlopen, maar alle harder is gebonden in de reactie.

--
stegman

lodewijk stegman schreef :
Geleert epoxyhars eigenlijk wel of werkt dat anders? Dit ivm nat schuren epoxy op gestraalde kiel (idee van 3Noreen dacht ik)

Nou dat word het dan!
Angst heb ik niet voor het klusje maar ik kom liever goed beslagen ten ijs dan halverwege de klus er achter komen dat ik toch maar beter.... etc.

Volgend weekend gaat de boot op de kant en een week later een uurtje de föhn er op.
Föhn er af en de kantjes schuin slijpen en NIET schuren.
Kartonnetje van binnenuit op maat in het gat met wat vershoudfolie of vuilniszakje er omheen gespannen en van binnenuit vastzetten met een plakbandje.

Vervolgens m'n glasvezelmatjes (geen glasvezel) op maat knippen en rafelig maken.
Epoxy aanmaken en de buitenlaag lamineren.
Eventueel föhn er weer even op om uitharding op te starten.
Zodra deze klaar is en uitgehard, karton en plastic verwijderen en de binnenzijde lamineren met epoxy met hetzelfde proces.

Eventueel na uitharding de boel nog even netjes slijpen danwel schuren en polijsten en anti-fauling erover.

Boot weer te water in het voorjaar, bier voorraad aanvullen en vrolijk weer van het voorjaar genieten op het water
Als je me tegenkomt.... kom gezellig een biertje bij me drinken

Kijk aan, weer wat geleerd toch ! Leuk hoor en succes ermee, al zou ik zelf de föhn verruilen voor een 150 watt halogeen lamp want dan gaat het niet zo hard met verwarmen en gebied is wat groter. Kun je heel goed regelen met de afstand. Het materiaal hoeft maar rond de 20 - 25gr te zijn tenslotte.

Sloe Gin schreef :
Bijna:
Geen matjes:


Maar weefsel:

In deze ben ik dan liever toch even eigenwijs svalk!

De föhn op een afstandje zal niet heter worden dan die 25 graden en met een bouwlamp (die ik niet eens heb) ben ik eerder bang op verbranding.

Gaat wel goed komen met die föhn

Ja die bedoelde ik Koezt.

Maar in elk geval bedankt voor de verhelderende foto's

Ieder zijn meug zei de boer en hij ........, ik vind een lamp op een statiefje perfect werken maar zoals gezegd, ga lekker je gang en doe je ding.

M'n volgende topic word : Saildrive manchet vervangen of niet






Mag nog niet op geantwoord worden

Om poly op oude polyester te doen hechten kan je toch G4 gebruiken? dit is een hechtprimer die de oude poly week maakt > [url=http:///www.vosschemie-benelux.com/nl/c/product/PUH16070001]link[/url]

Kan ook natuurlijk al doe ik het zelf met een doek die doordrenkt is met aceton.

Sloe Gin schreef : Ik zou de hele opvulling in één keer proberen te lamineren.
Dus na afschuinen gatranden (van binnen of van buiten uit, dat maakt met een goede hechting weinig uit) de kant met de kleinste diameter (waar het gat dus nog zo'n beetje de originele maat heeft) afdekken met PE-folie met ruime overlap, gesteund door een stukje goed buigzaam maar stijf materiaal (karton, of dun triplex). Vastplakken met tape dat een beetje kracht kan opnemen.
Daarna tegen de PE-folie beginnen met lamineren en doorgaan met het opbouwen van dikte door laagje glasweefsel over laagje glasweefsel te leggen en dit laag voor laag te impregneren met epoxyhars. Het eerste laagje passend in het originele gat, de opvolgende laagjes steeds iets groter, aansluitend op de afgeschuinde kanten. Doorgaan tot je gelijk met de binnenkant (of de buitenkant) van de huid komt. Tussen de laagjes door zoveel mogelijk lucht uit het laminaat drukken. Hoe steviger de 'backing' is, hoe beter dat lukt.
Probeer wat in jouw geval het beste werkt; eerst een passend stukje glasweefsel op een ouwe krant met hars impregneren en dan op z'n plaats leggen, of de stukjes weefsel 'in het gat' met hars bevochtigen.

De beste kwaliteit krijg je als je zoveel mogelijk glas en zo min mogelijk hars gebruikt en geen luchtbellen in het laminaat overhoudt. Het glasweefsel moet echter wel volledig door hars zijn omgeven. Het weefsel wordt grotendeels doorzichtig op het moment dat dit zo is.

Bij een goede voorbereiding (reeks van glasweefselstukjes in opvolgende maten gereed leggen, stevige backing om tegen te lamineren) kun je snel werken en kun je binnen een halfuurtje de zaak vol lamineren, lijkt me. Afhankelijk van de temperatuur en het type harder kun je dat met één of twee shots hars doen, denk ik.

Verder natuurlijk alle andere randvoorwaarden respecteren. Welk met nitril handschoentjes aan, probeer huidcontact met hars en (vooral) harder te voorkomen.
Als je nog nooit met epoxyhars en glasweefsel hebt gewerkt, maak dan eerst eens op een stuk PE-folie een stukje los proeflaminaat op de beschreven wijze. Dan heb je al een beetje 'feel' voor het materiaal en de werkwijze.

Succes!

--
stegman

lodewijk stegman schreef :
Ik heb gemist dat je over een fohn schreef, maar inderdaad: een haarfohn is beter qua temp.
Verder had ik het over het drogen van het oude laminaat, en jij over het uitharden van het nieuwe.

Ik heb de scheur in mijn romp gerepareerd met Epoxy en versneld laten uitharden met een bouwlamp, bijgestaan door een infraroodthermometer (50gr). Dat verwarmen lijkt mij minder nodig bij vinylester, maar daar weet Arent weer meer over te vertellen.

Nachtvlinder schreef : Nat schuren van epoxy? Ik kan me daar weinig bij voorstellen.
Ja, volgens mij geleert epoxy wel. Als het te snel uithard, schiet het ook op 'klonten', als het ware. Sommige delen van het mengsel gaan dan ineens veel harder dan andere.

--
stegman

koko schreef :
Klopt, dat was ik vergeten te zeggen in een eerdere reactie. Een graad of 15 is warm genoeg en een beetje meer harder brengt de reactie wel op gang.

Vinylester heeft gewoon meer hufter-proof eigenschappen dan epoxy en is dus in mijn opinie een veel logischer keus dan epoxy voor de gemiddelde amateur.
Maar die discussie lijk ik hier maar niet te kunnen winnen. Soit
Bovendien heeft Sloegin al beslist hoe hij zijn reparatie gaat doen.

Gr, Arent

nou mij hoef je niet te overtuigen hoor, ik repareer als dat al nodig is en doe het op mijn vertrouwde manier.

Trouwens, over dat verwarmen....

Ik zou gewoon de verfföhn pakken (vaak genoeg gedaan). De meeste föhns zijn ten minste een beetje te regelen. Ik heb hier thuis één die wel 20 standen heeft, zodat je bijna koude lucht blaast, maar je hoeft hem er natuurlijk ook niet tegenaan te houden

Bovendien hoef je alleen de reparatieplek te drogen en heb je die al afgeschuind, dus is er weinig nat oppervlak meer over

HDT van de bestaande hars zal zo rond de 70 gaden liggen, dus je hebt het ook niet meteen verprutst.

Maak je dus niet teveel zorgen, gewoon een beetje uitkijken...

Je kunt als het allemaal erg koud wordt ook de hars voorzichtig warm maken om de reactie te starten. Sowiezo moet je in een warme ruimte opslaan en mengen, zodat de hars zo warm mogelijk begint.
Als je gemengd hebt, het potje stevig in een hand houden, dan verwarm je de hars zelf ook nog (met lichaamswarmte dus).

Gr, Arent

Arent schreef : Wat nu precies vinylester hufterproof maakt en epoxy zo'n gevoelig goedje is mij niet duidelijk.
Epoxyhars en harder hebben een vaste mengverhouding, waar je niet teveel van af moet wijken. Je hebt dus een weegschaal nodig of een mengbeker met maatstreepjes. Dat is het enige moment dat je serieus op moet letten met Epoxyhars.
Polyester en vynilester maak je aan met een katalysator, waarvan de mengverhouding minder kritisch als het gaat om goed uitharden. Hoe snel de hars uithardt lijkt me voor een amateur in eerste instantie wat lastiger in te schatten. Zeker als je qua toevoegen van katalysator 'maar wat doet'.
Als je wat dat betreft een voorspelbaar resultaat wil hebben moet je ook gaan meten.
Voeg daarbij de onovertroffen hechtingseigenschappen van epoxy (ook ten opzichte van vynilester) en ik snap niet zo goed waarom vynilester voor een amateur het ei van columbus zou zijn.

In de praktijk kun je met geen enkel 2-componentenprodukt maar wat aanrotzooien. Ook met vynilester niet.

Het prijsverschil maakt bij de hoeveelheden waar we het hier over hebben maar weinig uit. Maar dat is al eerder genoemd, geloof ik.

--
stegman

lodewijk stegman schreef : Dat is een prima methode om goede hechting met metalen te krijgen.

Trapsgewijs opvullen met glasweefsel bij voorkeur van groot naar klein. Dus groot beginnen en klein eindigen. Andersom, zoals hier boven gepropageerd, geeft meer kans op luchtinsluiting op de overlap. Voor het nette zou ie kunnen eindigen met de grootste.

Wat een gedoe allemaal om een gaatje. Vullen met ingedikte epoxy en aan beide zijden met een overlappend matje afwerken, o sorry, weefsel.

Arent schreef :
Niet alleen voor de amateur, ik gebruik het ook om mallen te maken voor gebruik in de autoclaaf

Noballast schreef : Mooi verhaal, maar door de vorm van het gat (afschuining) kan dat van groot naar klein dus niet, hè?
Ik legde ook niet voor niks de nadruk op het vermijden van luchtinsluitingen. Als je rustig en zorgvuldig werkt zal het allemaal wel meevallen..

--
stegman