Mijn spiboom zit inderdaad naast de giek. Aan beide kanten van de giek heb ik een stukje pvc-pijp, afhankelijk van over welke boeg ik dan vaar. De trimlijn voor de spiboom (enkel de ophouder) wordt door de stuurman op hoogte gezet (zie tekening in mijn laatste post). De neerhouder is een simpel zwart elastiek naar beneden gemonteerd en staat dus altijd strak.
Op het moment dat de boom uit de giek gaat, laat ik de spiboom-ophouder wat zakken tot ie horizontaal hangt. Heb op dat punt een knoopje gemaakt. Het knoopje loopt altijd vast in de klem waardoor de boom altijd op juiste hoogte hangt zonder te kijken.
De boom schuif je na gebruik weer naast de giek. Helaas zorgt het neerhouder-elastiek er steeds voor dat de boom net wat voor de mast uit blijft steken en dan lekker in de weg zit voor het fok. Een elastiek aan het uiteinde van de giek monteren die 'm dan weer intrekt werkt ook niet. Dus ik ga nu iets met een klein klemmetje bedenken aan de mastzijde van de giek.
De spinnakerval wordt ook door de stuurman getrokken. Twee halen en hij zit boven.
Resumerend: Ik doe er dus net zo lang over als jij. Er zijn van die systemen waarbij je de boom uitschuift middels het aantrekken van een een lijntje. Google maar eens op 'spinnaker spiro'. Misschien nog iets voor de toekomst, maar ik ga er voorlopig niet aan beginnen.
Dag 3
Vandaag weer gevaren. Wat een feest. Het begin van de dag leek erg slecht te zijn met behoorlijke regen. Later werd het beter. Dus ben om 14.30 u gaan optuigen / traileren.
En de lekkere wind die er leek te staan was ineens weg.
Wel leuk dat op de Kraaienbergse Plassen een weerstation is zodat je met de wind-app hele goede informatie krijgt.
Hier zien we keurig de dip rond 15:00u.
Maar daarna het gedeelte tot 17.30u heerlijk gevaren, en zelfs geregeld even kunnen planeren!! Wat was dat lekker. Die kick die je dan krijgt is geweldig. Met een 3+ Bft lukt dat dus al.
Het spinnaker ook geprobeerd, net op moment dat er weinig wind was. Dus de gehele plas in 1x gepakt voor de wind. Halverwege trok ineens de wind flink aan en dat gaf wel even een lichtelijke paniek. Was me toen even aan het bedenken of ik dat ding wel snel genoeg binnen zou kunnen halen. De wind trok meer en meer aan, en heb 'm toen maar binnengehaald. Het ging ineens zo hard allemaal.
Tot nu toe nog steeds geen moeilijkheden, geen mastbuiging, en verder geeft ie geen krimp. Waar voorheen in de oude setting met wat meer wind constant flinke roerdruk aanwezig was (en je dus hard aan het remmen bent), kan er nu nog steeds met een vinger gestuurd worden. Blijft super neutraal en ligt lekker in balans. Me happy!
Maar goed, nog steeds niet echt flinke wind gehad.
Bij terugkomst bij de helling weer keurig met de kop in de wind aan de steiger gevaren, lijntje vast. Beetje klapperen. Het gaat al helemaal prima.