Onderwerp: 11 opvarenden gered van Deens zeiljacht voor kust

WADnWIND schreef :

juist, en dat doen we dus ook niet. Soms zijn ferry's zonder masten al gevaarlijk.

Andreaquila schreef :
Warnow vind ik toch een wat ander verhaal. Dat is, met alle respect, niet meer dan het geklungel van een stel onkundige hippies. (ik wilde het woord junks niet gebruiken. (of eigenlijk wel, maar dat is niet netjes)) Zij zijn door de Zee goed gewaarschuwd. Voor de laatste tocht zijn ze 2 keer door de RNLI van zee gehaald.

De Svartloga lijkt toch wat meer fundament onder te zitten. In ieder geval lijkt er een echt ontwerpbureau bij betrokken geweest. De vraag is een beetje hoeveel invloed die gehad heeft in de uiteindelijke uitvoering, maar goed.

Er zijn een aantal essentiele verschillen tussen een zeilschip en een motorschip.
1: Bij zeilschepen is de opbouw, zonder uitzondering, laag. Er is ruimte nodig voor zeilen. Die wil je zo laag mogelijk hebben om het geinduceerde kantelkoppel laag te houden.
2: Omdat een zeilboot helling gaat krijgen tgv voorgenoemd kantelkoppel van de zeilen, en de wind inderdaad wel eens gekke dingen doet, wil je een constructie die ook onder grote belastingen zijn intergriteit behoudt. Dus geen grote ramen, bijvoorbeeld. M.a.w. platslaan hoort deel van de ontwerp overwegingen te zijn.
3: Kwa rompvorm ben ik minder op de hoogte, maar je kunt die vormgeven om vormstabiliteit te geven. Zie bijv onze platbodems.
4: Dan kun je stabiliteit door balast creeëren.
5: Als je geen diepgang extra wilt maken, kun je het verlijeren nog wat beperken door een loefbijter te plaatsen. Of flaporen te plaatsen.
6: Zeilplan zal in overeenstemming moeten zijn met de totale stabiliteit. Een ENORME genua als kluiver... Ik weet niet hoe ik dat moet rijmen.

De foto bekijkend van het geborgen schip, kan ik me ook nog de volgende opeenvolging van gebeurtenissen voorstellen:

Er wordt gevaren met beperkt zeil. Algemene koers: halve wind. Dan is het fijn om een flink voorzeil te hebben staan, en een bezaan voor de balans. (tweemasterlieden hier?) Wellicht dus een deel van de grote kluiver en de bezaan.

Stel je voor de enorme valwind komt. De zaak gaat hellen, de schoot van de kluiver is belegd en niet zomaar gelost. De kluiver hapt water, rukt de boegspriet er af. Vormt zo een nog diepere zak, en trekt te boot plat. Vervolgens houdt het raam aan bakboord het niet, en de zaak loopt vol en borrelt af. Zoiets?

In dat geval een wonder dat ze iedereen van boord hebben gekregen. Zeker als er nog iemand binnen was (wat we niet weten).

Toch verschilt de vorm van de Svartloga zo op het eerste gezicht niet veel van de oude houten viskottertjes die ook veelal onder zeil voeren. Kan in de praktijk wel behoorlijk verschillen natuurlijk. Zo zie je oa niet hoeveel kg ballast hij heeft

Joop66 schreef :
Zoiets wordt in de klassieke botenwereld toch een halfwinder genoemd?

de Warnow en de Svartloga zijn beide nooit gebouwd als vrachtschepen.
Als je een vrachtschip ombouwt tot zeilschip gebruik je de ladingscapaciteit om een lading met een hoog soortelijk gewicht onderin de boot te plaatsen. Ballast dus. Bij een loodsboot en een mijnenveger heb je niet vanzelfsprekend een grote ladingscapaciteit en kunt dan slechts relatief weinig ballasten.
De zaterdag dat de Svartloga verging was ik ook op het water. Het viel mij direct op dat ze met een telefoon hun eerste noodoproep deden. Wat bleek uit de reactie van de kustwacht. De kustwacht wist niet waar ze waren en zochten "in de buurt van Amsterdam". Zoals zij de noodoproep binnengekregen hebben. Het duurde ook best wel even voordat een vliegtuig hun spotte. Voor mij was de manier waarop ze hun laatst bekende positie doorgaven wel een indicatie van hun onkunde.

Brinta schreef :
Ja, maar of je dat met 25 knopen nog moet hebben staan....?

Een normale kluiver ziet er zo uit:

upload.wikimedia.org/wikipedia...x-Gafftender.svg.png

Overigens een screenshot uit een video van de berging, op de site van RWS:



Inderdaad: Bezaan en halfwinder staan.

Breeze schreef :
In Nederland hebben wij de houten zeilende kotters overgeslagen, we gingen vanaf c.a. 1880 gelijk over op ijzer en later staal, met loggers.

Dit schip beschreef ik al eerder, een Deens Groenlandse kotter. Heeft tot op heden alle stormen doorstaan. Ik heb er begin 80er jaren op gevaren.

home.kpn.nl/hooge346/images/flyvholm_groot2.jpg

home.kpn.nl/hooge346/images/flyvholm_groot1.jpg

hiveminer.com/Tags/flyvholm

Je ziet daar dat veel constructies er gelijkend uitzien, daar zat het probleem niet bij de Svartloga.

Heb je een youtube linkje van dat filmpje

met de songtekst; where are you now...

Joop66 schreef :
De afgelopen 35 jaar ben ik vaak ingehuurd om dit soort kotters te herstellen, soms zeer ingrijpend.
Alle kotters, zowel de zeilkotters als de motorkotters, ontlenen hun stabiliteit (nagenoeg) volledig aan ballast, dus niet of nauwelijks aan hun vorm.
Op zee geeft gewichtsstabiliteit een veel prettiger gedrag dan vormstabiliteit.
In de landen waar kotters oorspronkelijk werden gebruikt hoeft men net te beknibbelen op diepgang, dus dat geklooi met platte bodems en kwetsbare zwaarden was daar niet nodig. (Overigens spraken tjalkschippers vroeger over hun Deens/Zweedse collega's smalend van:"Hoog van masten, laag van lasten" dus weinig laadvermogen)

Er is geen groot verschil in rompvorm tussen de als zodanig gebouwde zeilkotters en motorkotters: ze zijn allemaal diepstekend, gebouwd op een rechte kielbalk, met scherpe kop, geveegd achterschip en een dikke buik. Vaak wordt er al tijdens de bouw beton ingestort, vooral in de voor- en achterpiek. Verder wordt er veel ballast ingebracht, vaal tientallen tonnen, in de vorm van broodjes ijzer, broodjes lood, zwerfkeien e.d.
Die ballast moet natuurlijk verdomd goed vastgezet worden. Ik was er even bang voor dat dat bij dit schip foutgegaan was: platgeslagen worden waarbij de ballastblokken naar de zij donderen, maar aangezien het schip keurig rechtop stond is dat dus niet gebeurd.

De diepgang van de geballaste houten kotters is vaak meer dan de helft van hun breedte. De diepste waar ik aan gewerkt heb, stak 3,60 meter op een breedte van 6,5 meter.

Ik heb ook wel gezien dat men bij de ombouw van motor- naar zeilkotter een extra kiel aanbracht: er werd een stalen I-profiel van 500 mm hoog en net zo lang als de kielbalk van de kotter neergezet op een hellingkar, waarna de kotter er bovenop werd gezet. Dit werd zeer degelijk met elkaar verbonden, waarna de beide zijden van het I-profiel werden volgestort met verzwaard beton.
Een uitstekende oplossing die goed werd uitgevoerd.

Soms wordt bij een ombouw een kleinigheid vergeten. Zo weet ik van een grote kotter (ik zeg niet welke..), een uitstekend gezond schip dat als motorkotter gebouwd was, die werd omgebouwd tot zeiler. Men plaatste de grote mast op de kielbalk: dat was immers het sterkste deel van 't schip. Bij de proefvaart (met stijve bries) ging het mis: de verstaging kwam slap te hangen en het schip maakte genoeg water om de Sahara vruchtbaar te maken. Op de helling werd niets gevonden.....
Inderdaad: de kielbalk was niet berekend om de neerwaartse krachten van de mast op te vangen en werd naar beneden gedrukt. Oeps.

Maar hoe dan ook: kotters (zowel zeil als motor) zijn uitstekende zeeschepen.
Maar ook uitstekende schepen kunnen vergaan.

Wim.

Berghout-2 schreef :
En zoals je zelf opmerkt: er hoeft maar een kleinigheid vergeten te worden.

En nog even terzijde. diezelfde dag verging een Belgisch visserschip voor de Engelse kust.
Toeval ? mogelijk, maar misschien waren er ook zeer sterke windvlagen ver boven de normale te verwachten windvlagen bij het toen heersende weer.
Waardoor een normaal goed op te vangen windvlaag resulteerde in volledig platslagen van de Svartloga.

Goed verhaal van Berghout-2. Zeilschepen werden vroeger altijd geballast. De WASA ging in de 17e eeuw tijdens zijn eerste vaart,om in een vlaag omdat de ballast ( zwerfkeien) nog niet was aangebracht. In ons land worden vaak ijzeren kanonnen opgevist die als ballast dienden. Op de nieuwe boulevard van Scheveningen staat zo’n kanon waarvoor ik meewerkte aan een nieuw rolpaard.
Als ik het filmpje van het lichten bekijk is het net alsof er helemaal geen zeil is geminderd.

Doe even mee met speculeren: Als iedereen buiten was en de marifoon binnen konden ze niet anders dan per telefoon alarmeren.
Begrijp dat de EPIRB de positie verschafte.

CeesS schreef :
Zou het? Also het casco nog goed is ben je al een stuk verder als de meeste nog drijvende houten kotters. Masten en rest van het zeiltuig er weer af, stukje nieuwe verschansing, nieuwe systemen en je hebt toch best nog een leuk motorschip. Kun je beter hebben als zo'n kotter die rechtstreeks uit de visserij komt. En die worden toch best nog wel eens verkocht om als groot jacht/woonschip te dienen.

Maar als het doel herstellen van verzekeringsgeld is, ja dat zie ik ook niet gebeuren.

Tony2920 schreef :
Ja toeval,visser had zware grond in net:
www.visserijnieuws.nl/nieuws/t...rs-bij-ramp-met-z-19

Waterblok schreef :
Per telefoon alarmeren is denk ik niet problematisch. Het geen flauw benul hebben waar je bent is wél een teken aan de wand. Zonder je exacte positie te kennen zou een aanduiding als "10 mijl uit de kust ter hoogte van Zandvoort" al heel wat beter zijn dan "in de buurt van Amsterdam". Een oudere EPirb kan er wel 4 uur over doen om een globale positie te geven. Voor die tijd had een vliegtuig ze als gespot.

JRomkes schreef :
Het was misschien wel een krotter maar nooit een kotter. Het is een ex marine mijnenveger.

Qua bouwwijze en rompvorm verschilt dat niet, wellicht dat deze (nog) zwaarder gebouwd is. In ieder geval geen visruim waar het een en ander aan vocht in is getrokken, en afhankelijk van type visserman is deze gedurende de jaren beter onderhouden.

3Noreen schreef :
Waar haal jij die wetenschap vandaan?
En wat is volgens jou "een oudere EPIRB"?

WADnWIND schreef :
oeps, aanvaring met forum expert ! Mijn oprechte verontschuldigingen.
Uit mijn linker duim ! En uit de wetenschap dat de kustwacht een aantal uren er over gedaan heeft om Deenen te vinden.

JRomkes schreef :
Gelukkig ben ik niet gehinderd door enige kennis van zaken. Maar als leek heb ik het sterke vermoeden dat aan een mijnenveger andere eisen gesteld werd dan aan een viskotter met een visruim. De meeste marine schepen moesten een minimale snelheid kunnen halen bijvoorbeeld.

3Noreen schreef :
Tegelijkertijd moet een viskotter netten kunnen slepen met flinke motor. Snelheid tegen trekkracht. Dat betekent echt wel wat voor de constructie. De vraag is waarin precies.

Ik denk dat zulke eisen en dergelijke toch in het voordeel zouden zijn van een schip gebouwd voor de marine als voor een particulier. Zou liever het casco van de svartloga opknappen als een oude houten kotter uit het zelfde jaartal die nooit op de bodem gelegen heeft...