Onderwerp: Ken ik de voorrangsregels nu niet???

holtere schreef : en hijst de kegel?

holtere schreef :
Terwijl jij zit voor te gloeien ben ik al lang voorbij

Dan gloei ik nog wat na ook

Vanmorgen van Terschelling naar Harlingen langs de Pollendam gekruisd. Bijna niets in de hoofdgeul en de meeste andere recreanten opweg naar huis motorden in de recreatiegeul (helaas wel allemaal naast groen -hun BB kant van de recreatiegeul en niet aan de gele (voor hun SB) kant. Formeel hadden ze dus geen voorrang, desalniettemin kozen wij onze slagen conflictvermijdend zodat we er er precies (meerdere bootlengtes bedoel ik, geen “paar meter”) voor of achterlangs kruisden om dan iets voorbij de gele tonnenlijn overstag te gaan. Helaas hebben we 5x vroegtijdig overstag moeten gaan omdat sommige boten zenuwachtig werden en onnodig uitweken, ook naar BB(!) de hoofdgeul in zodat wij ze ná de overstag opnieuw zouden tegenkomen. Verder dus maar niet in de recreatiegeul gekomen.

Onnodig uitwijken of uitwijken wanneer je koers en vaart moet behouden werkt heel verwarrend!

3Noreen schreef :
exact.

De enige troost bij jachten is altijd dat "hun" boot altijd nieuwer is en veeeel duurder dan de onze.
En dat daar weinig vaardigheden voor nodig zijn om dat waar te nemen.


Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Baasklusje schreef :
LeisureLola schrijft niet dat ze vroegtijdig koers wijzigt, denk ik.
Wel dat ze er rekening mee houdt dat de andere de regels niet kent.

Het scherp langs anderen sturen is nodeloos machogedrag.
2m? Achterlangs of voorlangs?
Denk niet dat dit onder goed zeemansschap valt...

Calidris schreef :
Dit volg ik nog wel, al is 2 à 3 lengtes mijns inziens beter.
Al meegemaakt dat de andere plots stevig uit het roer liep... Dan gaat het plots alle kanten op!

Baasklusje schreef :
Waarom??? Wat is de lol hiervan, als je om je heen kilometers vrij water hebt? Het levert alleen stress op voor minder ervaren schippers. Dan moet je niet zeuren als die in onzekerheid geraken en fouten gaan maken.

Ik zorg dat ik op een afstand van 50-100 meter al van koers verander, zodat de ander zijn/haar koers kan houden. En daarbij zorg ik zeker dat ik uit het pad blijf. Niks geen 'eigen regels bedenken' maar gewoon elkaar de ruimte geven. Er is plek zat op het water.

LeisureLola schreef :
Ik snap je goede bedoelingen. Echter…

Dat is slechts 5 tot 10 scheepslengtes naderingsafstand ongeveer; het wijkplichtige schip zal dan meestal al van koers zijn veranderd of dat op dat moment gaan doen. Zorg dan wél dan dat je zeker weet dat jij uitwijkt in de andere richting dan jij verwacht dat het wijkplichtige schip waarschijnlijk nog gaat doen.

Het gevaar schuilt in “verwacht” en “waarschijnlijk”: grote kans dat je opeenvolgende tegen elkaar in manouevres krijgt. Erg onhandig en ook gewoon verboden. Gedraag je gewoon zelfverzekerd, voorspelbaar en zoals de regels voorschrijven. Daar doe je iedereen een plezier mee. Jouw voorbeeld zie ik als iemand die goedbedoeld een timmerman ongevraagd helpt ergens een spijker in te slaan maar die spijker scheef houdt.

Als jij aanvaringskoersen wilt voorkomen, moet je je koers véél eerder kiezen zodat deze vrij blijft van anderen zodat er überhaupt geen sprake kan zijn voor gevaar voor aanvaring.

Als je een koerswijziging doet, kijk je toch welk effect dit heeft ten opzichte van de andere boot?
Bij 5 scheepslengtes weinig aan de hand: tijd om desnoods opnieuw bij te sturen.

Oncontroleerbaar wordt het als je tot 1 scheepslengte wacht...

Ik zou niet te snel roepen dat wijken "verboden" is op 5 scheepslengtes. Naargelang van de omstandigheden wordt het raakvlak met goed zeemansschap dun.

Waar het allemaal wat spannender mag zijn, is zoals de situatie gisteren: het was stevig aan het waaien en lekker actief opkruisen vanaf de Zeelandbrug richting Wemeldinge.
Een boot of 15.
Dan kom je elkaar heel vaak tegen en weet je wat je aan elkaar hebt. Opvallend: iedereen kende de regels, zo te zien.
Afsnijden kort achter was op dat moment ok.

LeisureLola, heb je het voorbeeld gelezen op de blog waarnaar ik in een vorige reactie verwees? Ik ben oprecht benieuwd wat je daarvan vindt.

Of je als watersporter alle tijd van de wereld hebt doet er totaal niet toe. Ook niet hoeveel vaarwater er om het schip dat je kruist verder nog is. Op het water ben je per definitie gehouden aan de regels die daar voor iedereen gelden. Net zoals in het wegverkeer zijn die regels niet facultatief. En net als op de weg is het tijdens een vaardag in Nederland onmogelijk om de hele dag zover van anderen weg te blijven dat geen van de regels om botsingen/aanvaringen te voorkomen in werking treedt.

Ik denk dat niemand hier aan je goede bedoelingen twijfelt. Maar het systeem van regels zit heel doordacht in elkaar. Dat systeem heeft niets te maken met elkaar wel of geen voorrang gunnen. Wel met duidelijkheid en voorspelbaarheid, waardoor het voor iedereen veiliger (en daarmee ook leuker) wordt.

Door (met de beste bedoelingen!) je eigen plan te trekken wordt het voor anderen onvoorspelbaarder en lastiger om goed te anticiperen. Het wordt het dus netto onveiliger. Precies datgene wat je niet wilt!

Ilex schreef :
Het gaat er denk ik om dat je duidelijkheid hebt over wat de ander van plan is te doen. Als iemand aan het opkruisen is dan is dat snel duidelijk. Maar er zijn tal van situaties waarbij je afvraagt wat de ander van plan is te doen. En uiteindelijk ben je ook al niet wijkplichtige verplicht alles in het werk te stellen een aanvaring te vermijden. Bij 6 knoop snelheid leg je een afstand van 5 bootlengtes af in minder dan 30 seconden. Dat is heel weinig tijd om nog iets te doen.

Ilex schreef :
Hopelijk wel, maar als je het plan van die andere boot niet kent of dat inzicht niet hebt (ik heb bv geen idee hoeveel ruimte een mij aan lei, vlak aan de rand van de geul oplopende trimaran nodig heeft om voor mijn boeg overstag te gaan), komt het regelmatig voor dat je onbedoeld dat plan verstoort.

Opkruisen in nauw vaarwater bijvoorbeeld met meeliggende huurmotorjachten die netjes SB wal houden maar toch heel beleefd gaan uitwijken om jou ruimte te geven en dus effectief gaan meekruizen. Daar komt de term motorkruizer mss wel vandaan. Erg verwarrend. Komt op de Boontjes regelmatig voor: je blijft elkaar tegenkomen en kost onnodig ruimte. De regels volgen is effectief veel beleefder dan hier zonder overleg op eigen inzicht vanaf te wijken.

Afstand waarop je uitwijkt, van iemand plant vrij te blijven en hoe je die afstand ná uitwijken kiest hangt natuurlijk sterk van de omstandigheden af. Bij harde vlagerige wind in golven veel lastiger in te schatten, wat alleen al meer marge behoeft, buiten dat de snelheden hoger zullen liggen.

3Noreen schreef :
Op binnenwater en bij kleine schepen onderling kun je met een duidelijke koerswijziging in de meeste gevallen aangeven dat je de ander hebt gezien en als wijkplichtig schip wijkt. Oogcontact van beide schippers helpt ook om onzekerheid op het koers en vaart houdende schip te verminderen. Bij opkruisende schepen valt deze visuele cue soms weg maar heb je vaak na één slag wel door of de ander de regels hanteert.

Op zee met grote schepen en veel grotere afstanden is dat een stuk lastiger. Wijkplichtige grote schepen wijzigen doorgaans in een vroeg stadium maar enkele graden koers (als dat nodig is) zodat ze tijdens het passeren een veilige afstand houden. Als stand-on vessel moet je er zonder duidelijke visuele aanwijzingen op vertrouwen dat het wijkplichtige schip voldoende afstand houdt tijdens het passeren.

Dat is op zee met professionele bemanningen op de brug ook (vrijwel) altijd het geval. Het voorbeeld op het blog dat ik eerder vermeldde is voor nieuwkomers misschien een goede eye-opener.

Een AIS ontvanger/transponder helpt bij het inschatten van de CPA en het eventueel oproepen van kruisende of oplopende schepen. Geeft een boel rust aan boord in drukke gebieden op zee.

Goed stuk hoor! En bij twijfel niet schromen de marifoon te pakken dus.

Hans V schreef :
Hoewel ik geen LeisureLola ben, heb ik het voorbeeld ook gelezen op het blog.

Wat ik daar van vind? Tja, we praten hier over een situatie op zee tussen een heel groot schip en een ienieminie zeilbootje.

In dat geval is de beste denk ik oplossing dat het zeilbootje gewoon ff via de marifoon kort contact zoekt met het grote schip en je intenties via de marifoon duidelijk maakt. In dit geval had het zeilbootje voor dat ze overstag gaan beter ff het grote schip kunnen oproepen.
Ik neem daarbij aan dat je als je op zee vaart wel een marifoon hebt…

Op het ijsselmeer ofzo tussen zeilboot (jes) onderling is natuurlijk een andere situatie. Je gaat elkaar dan niet iedere keer oproepen via de marifoon, en dan is koers en snelheid behouden als de ander moet wijken inderdaad het beste.

sjoerd1981 schreef :
Niet alleen het beste. Het moet van het BPR.

Weinig dingen op het water hinderlijker dan een boot die koers verlegt terwijl dat niet moet.
Heb ik net mijn koers aangepast als wijkplichtige, moet ik dat weer doen. Enzovoorts.

Koers en snelheid behouden totdat Goed Zeemanschap iets anders vereist.

Overigens is in de meeste gevallen als boten elkaar ontmoeten geen enkele noodzaak tot wijken.
Als er 'vanzelf' nog een paar scheepslengtes overblijft is uitwijken niet nodig.
Dat is pas aan de orde als er zonder actie te nemen een aanvaring zou kunnen komen.

Wat betreft hoe gevaarlijk ik op het water ben:
de laatste schade was in 1974, een gebroken teakhouten giek van een Windsurfplank. Geen aanvaring, gewoon doormidden getrokken. Daarna nooit meer zelfs maar een krasje, niet op de eigen en niet op andermans boot. Dus als ik eens op vlaggestoklengte met 7 kts achter je langs vaar, wees gerust
Zie het als een gratis zeilles

En het rituele zwaaien is ook wat persoonlijker als je elkaar goed in de ogen kan kijken

Tja, en op welke afstand denk je dat ik kan herkennen dat het BK is, en niet een of andere onervaren vogel met een willekeurige 36voeter, die probeert mijn vlaggestok van het roer te varen?
Als iemand onder toeromstandigheden probeert op minder dan een halve scheepslengte te passeren, heb ik allang de zeemansplicht om een aanvaring te vermijden.
Tijdens een westrijd ligt dat anders en zou ik ervan uit durven te gaan dat de ander de regels kent.

Apae schreef :
Dat kan op tientallen mijlen, met AIS.

Maak je geen zorgen. Ik vaar nooit schade, en ik hou rekening met allerlei idioten, onkundigen en andersoortige probleemgevallen op het water. (bedoel ik jou niet mee Willem )

sjoerd1981 schreef :
Goede kans dat het jachtje overstag ging om het naderende grote schip te ontwijken. Maar ook als ze toch al van plan waren om overstag te gaan hadden ze volgens het internationale BvA verdrag (COLREG) dat op zee geldt in principe koers en vaart moeten houden zolang het wijkplichtige en nabije schip voor hen aan het wijken was. Het is een misverstand te denken dat dat koers en vaart houden een vrijblijvend advies is! Dus ja, dat beperkt je vrijheid als niet-wijkplichtige schip om maar te varen zoals de schipper dat op enig moment goeddunkt. Aan land conformeer je je als het goed is aan regels op het moment dat je de openbare weg opdraait. Dus zo vreemd zouden niet-vrijblijvende regels op het water toch niet moeten zijn.

Het oproepen van het grote schip was een optie geweest om bij twijfel helderheid te krijgen of geven over de wederzijdse intenties, maar is géén vervanging van de regels ter voorkoming van aanvaringen op zee (BvA/COLREG). De regels zijn juist bedoeld om zònder marifoonverkeer voor iedereen helder te hebben wie wijkt en wie koers en vaart houdt. Dat er soms - ruim van tevoren - via de marifoon onderlinge afspraken worden gemaakt die afwijken van de standaard regels doet hier niets aan af, en kan ook alleen maar omdat de marifoonfrequenties niet overspoeld worden met kruisende of oplopende schepen die elkaar moeten oproepen om problemen te voorkomen.

sjoerd1981 schreef :
Op binnenwater is door de kleinere afstanden (en doorgaans ook kleinere schepen) de situatie inderdaad anders dan op zee. Maar ook op zee roep je elkaar dus niet iedere keer op, ook daar gelden gewoon de daar geldende regels en wordt de marifoon in principe alleen gebruikt bij onduidelijke of afwijkende situaties (zoals het halverwege verlaten van een VTS, lange sleeplijnen, etc.).

En wat Baasklusje ook schrijft: het gaat niet om wat in onze ogen het beste is, maar om gewoon de geldende regels te volgen (die in zo'n beetje alle situaties voorzien). Waarom moeilijk doen als een goed systeem al lang geleden is uitgedacht en vastgelegd?

Hans V schreef :
Doet me denken aan beroepsvaart gaat voor pleziervaart, en klein wijkt voor groot. Dat is denk ik toch wat de meeste schippers met weinig zee ervaring in het hoofd hebben. Als het koopvaardijschip op koers was gebleven, was het zeiljacht netjes buiten zijn pad gebleven.

Als je met een 8m jachtje zeilt en zo’n schip van 180m komt met een noodvaart dichterbij, dan kan ik me voorstellen dat je liever achterlangs vaart. Het had het koopvaardijschip gesierd om de marifoon op te pakken en te vragen wat de zeilers van plan waren. Had van beide kanten flink wat zweetdruppels gescheeld.

Calidris schreef :

Dat is bij ons ook zo. Ben benieuwd hoe dit gaat als wij elkaar tegenkomen Oja... wij zijn van staal !!

LeisureLola schreef :
Op zee word een halve mijl (600 meter) al als dichtbij ervaren. Verder is in geen enkel reglement een onderscheid tussen beroepsvaart en pleziervaart.