Onderwerp: Corona crisis en zeilen

Vanochtend een 2 pagina's lang artikel gelezen over hoe het verder moet met de afhandeling van de Corona besmettingen. De meest gunstige scenario's geven aan dat het 1 a 2 jaar gaat duren om dit te boven te komen. Er komen allerlei methodes naar voren, maar duidelijk is hoe je het ook aanpakt, we gedurende langere tijd enige vorm van social distancing in acht zullen moeten nemen. Dat blijft nodig om de belasting op de gezondheidszorg voldoende laag te houden.
Als we dit even voor waar aannemen, dan denk ik dat de discussie die op dit moment steeds in de verschillende corono gerelateerde draadjes tevoorschijn moet, die tussen rekkelijken en preciezen, in een ander licht komt te staan: we zijn als volk denk ik niet in staat om een jaar lang zo gedisciplineerd afstand te houden.
Ik hou zelf op dit moment veel afstand, alhoewel ik wel 2x op de boot ben geweest om te klussen, maar die ligt prive waar ik niemand tegen kom. Maar ik denk op basis van die 1 a 2 jaar doorlooptijd dat we wegen moeten vinden om het vol te houden. Ofwel, hoe kunnen we wel naar buiten/dingen doen/sociaal interacteren maar zonder teveel kans op besmetting?
Wat dat betreft is onze bootjes hobby zo slecht nog niet, zodra je met max 3 mensen of je eigen gezin op de boot aan het varen bent is er verrekte weinig kans op besmetting. De weg naar de boot vergt dan wel discipline, als we die opbrengen dan is dit wellicht nog niet zo'n slecht idee...

Ik heb bewust even een nieuw draadje gestart, lijkt mij een goed idee om de algemene discussie over zeilen en corona hier te voeren en bijvoorbeeld het draadje over het sluiten van jachthavens alleen voor die specifieke informatie te gebruiken...

Goed idee dat andere draadje. De argumentatie die jij gebruikt kon ik zo even niet over de lippen krijgeb, maar ben het daar helemaal mee eens.

Zo strak en strikt gaan we het inderdaad niet leefbaar houden. Dat we er mee geconfronteerd blijven worden, is een feit. Zolang er geen vaccin is, zullen we op onze hoede moeten blijven en zullen sociale contacten anders ingevuld moeten worden. Om het vol te houden zullen we ook een bepaalde leefbaarheid moeten nastreven. Het gaat anders meer kosten als dat het oplevert. En dat is niet alleen economisch bedoeld.

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Wij slaan waarschijnlijk om deze reden de vakanties voor dit jaar over en zoeken een andere manier om wel dit gevoel te bereiken.

Gepost met de officiële Zeilersforum-app

Dat schreef ik al een aantal keer; na een periode van "dom snijden" in de maatschapij, komt er ene periode van zoeken naar wat verantwoord kan.

Dat kun je ook maar beter snel doen, want het begrip "verantwoord" word nogal rekkelijk als een groot deel van de populatie zijn inkomen (duurzaam) kwijt is. Te laat komen met specifieke verlichtingen van de regels werkt anarchie in de hand.

De "preciezen" staat wat mij betreft ook gelijk aan "de beperkten". Er is meer aan de hand dan Corona. De wereld is grijs, niet zwart-wit.

De personen die bewezen het virus hebben gehad zijn in principe immuun. Als zij genezen zijn kunnen ze díe mensen een document of iets anders geven zodat ze terug hun of andere taken in de samenleving kunnen opnemen. Dan in volgorde van urgentie mensen testen op antistoffen en indien positief kunnen deze ook aan de slag. Vervolgens de groepen die het minste kans hebben om op spoed te belanden enz.

Dit is volgens mij het scenario voor het snelst terug te starten.

ErikSnel schreef :
Een link naar het artikel zou een goed idee zijn. Dan starten we allemaal vanuit dezelfde premisse.
Ik zou wel even willen weten waar die tijdspanne van 1 tot 2 jaar op gebaseerd is.

Als schot voor de boeg: het zou kunnen dat zo lang de jachthaven gesloten blijven voor passanten het veel drukker wordt op de bekende ankerplaatsen. Mogelijk worden de Nederlandse jachtschippers door de corona-crisis doorgewinterde ankeraars..

Of er immuniteit ontstaat, en met name hoe lang is volstrekt onzeker. Verder komen bij het publiekelijk aanmerken van "übermenschen" en "untermenschen" traditiegetrouw enkele maatschappelijke bezwaren. Wat denk je dat er met de zorg gebeurt als Corona-immuniteit een asset word?

Wadloper schreef :
Slim, daar had ik niet bij stil gestaan. Bij deze: www.nrc.nl/nieuws/2020/04/05/i...ie-tijdlijn-a3995973

boarderbas schreef :
Dat is zeker waar. Maar aan de andere kant zit ik ook te denken aan de andere kant van jouw 'asset' veronderstelling. Stel dat mensen die dat zien zitten en niet in de bekende risico groepen zitten zich vrijwillig laten besmetten, om op die manier veel sneller een groot percentage immuniteit te bereiken.

Ik ben net jong genoeg en behoorlijk gezond, zou me zo aanmelden.

Ik ook. Maar lees het artikel even in de volkskrant vandaag.

Dan snap je dat dit beter klinkt dan het is en waarschijnlijk tienduidezenden doden op gaat leveren, en dan échte doden, mensen die een heel leven voor zich hadden.

interessant artikel

Yuval Noah Harari: the world after coronavirus | Free to read

www.ft.com/content/19d90308-68...ea-a3c9-1fe6fedcca75

boarderbas schreef :
De utopie dat iedereen gelijk is kan je al zien aan de uurlonen, of wie wel of niet een boot heeft.

Het gaat mij niet om personen maar groepen. Eerst bv de zorg, dan urgentie diensten, mensen in de energievoorziening, voedselvoorziening enz.

Welk voorstel had je zelf?

ErikSnel schreef :
Ik zou maar oppassen met dit soort opmerkingen. Groepsimmuniteit is op zijn best een ver verwijderde utopie. Er zijn best wat mensen in mijn omgeving die echt goed ziek zijn (een week koorts, 2 weken totaal vermoeid) die nog niet eens getest worden. Je grootste prioriteit moet zijn om niet ziek te worden nu. Je übermensch gevoel kan je best wel eens in de steek laten als je echt besmet wordt.

boarderbas schreef :
Nou, dat waag ik te betwisten. Want die mensen raken in de modellen die 1 a 2 jaar duren ook besmet, want dat is juist het mechanisme om er doorheen te komen. Je moet alleen voorkomen dat je zoveel mensen tegelijk besmet dat de gezondheidszorg de benodigde capaciteit niet heeft om de mensen die wel echt ziek worden op te vangen. Maar het % mensen dat wel ziek wordt is dan wel weer veel kleiner dan in de risico groepen.

Ik ben blij dat er meer ruimte komt in de media voor stemmen zoals die van voormalig huisarts en hoogleraar filosofie Marli Huijer, zoals deze zinvolle bijdrage en ook in mainstream media zoals hier bij Nieuwsuur, dit opiniestuk in Trouw en de artikelen in de hierboven genoemde dagbladen.

Deze langere termijn afwegingen komen voor mensen aan het corona front - IC artsen, (familieleden van) kwetsbare mensen en ernstig zieke corona patiënten - èn voor bange burgers bijna per definitie te vroeg op de agenda. En dat is volledig begrijpelijk als je op het punt staat om een patiënt of geliefd familielid te verliezen of vreest voor je eigen leven.

Ik ben blij dat het kabinet in de corona crisis zwaar leunt op het RIVM. Dat probeert zich op haar beurt (voor zover ik uit o.a. de wekelijkse technische briefings kan opmaken) te baseren op feiten, afgewogen aannames èn het langere termijn plaatje.

Dit bredere perspectief geeft geen pasklare antwoorden op het wel of niet zeilen in tijden van corona maar kan ons wel helpen om uit zwart-wit denken te komen. De wereld is complex, en zoals Bas hierboven ook al schrijft zeker niet zwart-wit.

Zeilen en Corona.

De zeiler vind dat hij of zij kan zeilen want het risico is minimaal.
Je stapt in de auto, rijd naar de boot, en vaart weg.

De motorrijder vind dat hij of zij kan motorrijden, want hij of zij stapt op zijn of haar motor, rijd weg en komt weer naar huis.

De fietser, wielrenner of mountainbiker vind dat hij of zij kan fietsen, want hij of zij stapt op zijn of haar fiets.

Wandelaar net zo, die pakt de benenwagen.

En zo heb je nog veel meer voorbeelden.
Waar trek je de grens als overheid?

In ieder geval hebben ze ons al zoveel mogelijk beperkt, behalve een vaarverbod.

Bewust heb ik de termijn van 1 a 2 jaar in de openingspost erbij gehaald. Voor de korte termijn doe ik wat de overheid aanbeveelt, zoveel mogelijk interactie vermijden.

Maar nu de langere termijn: we gaan het met z'n allen niet slecht volhouden onder het regime wat nu van kracht is. Kan je dan niet beter voor de langere termijn een gesprek gaan voeren over wat wel kan en wat niet kan? Want als je dat gesprek niet voert zal de ongedurigheid toenemen en zullen steeds meer mensen zich slecht gaan houden aan het regime...

ErikSnel schreef :
Erik, lees het artikel even. Het punt waar het om gaat is dat is je overduidelijk volledig ontgaan.

Ja dat is wel een goede Erik, scholen kunnen straks hopelijk weer open.
Dat neemt bij veel mensen al wat druk van de ketel.

En wat ik verwacht is dat als het RIVM tevreden is, en de ziekenhuizen het goed aan kunnen, dat de regels die er nu liggen wat versoepeld kunnen worden. Maar wel met goed afstand houden etc.

Of er gaat streng gehandhaafd worden op de huidige regels, maar daar zie ik haast geen draagvlak voor.

Ik verwacht ook dat er sneller medicijnen zijn voor behandelen, dan dat er een vaccin is.
Dat zou ook al veel schelen denk ik.

Het tijdstermijn wat je stelt, vind ik wel realistisch, we zijn er denk ik voorlopig nog niet klaar mee.

Wat zeker is, is dat we te maken hebben met een nieuw virus in een menselijke populatie waarvan we alle ins en outs nog niet kennen. Zoals gisteravond op televisie mooi werd gezegd, pas over 5 tot 10 jaar kunnen we zeggen of we het allemaal nu wel goed hebben gedaan. Om met de streektaal te duiden, achteraf is het eenvoudig om de koe in de kont te kijken Er zullen nu ongetwijfeld maatregelen genomen worden die achteraf niet nodig bleken, er zullen ongetwijfeld straks fouten naar boven komen die nu gemaakt worden. Dat heet ervaring opbouwen, maar voor nu moeten er beslissingen genomen worden op basis van de gegevens die nu bekend zijn. En als er een bepaalde onzekerheid bestaat kan je maar beter het zekere voor het onzekere nemen. En dat is lastig, zeker met de moderne media en sociale media waarin zo ontzettend veel verschillende meningen verkondigd worden. Wat dat betreft had Brussel zich ook eens kunnen laten gelden, ipv zich druk te maken over hoe krom een komkommer mag zijn zou het goed zijn geweest om 1 Europees beleid te maken. Maar het schiet nu tekort.

Wat betreft 1 tot 2 jaar, dat is een algemene geldende regel bij heel veel nieuwe introducties van ziekten. Twee voorbeelden vanuit de diergeneeskunde, maar dat gaat ook op voor humaan, dynamiek is uiteindelijk gelijk.
1. Blue tongue is een schapenziekte die onder schapen voorkomt. In Nederland kwam dit 10 jaar geleden on de schapen, in het eerste jaar veel problemen ermee, in het tweede jaar nog nauwelijks problemen en nu is het endemisch in Nederland met weinig tot geen problemen.
2. Schmallenberg virus, een aandoening bij met name koeien en ook in mindere mate schapen. Dit virus kwam zo'n 6 jaar geleden in Nederland binnen, wederom eerste jaar veel problemen, tweede jaar al veel minder problemen en nu nog sporadisch.
Les die je hier uit kan trekken, uiteindelijk ontstaat er een situatie van evenwicht tussen immuniteit van de populatie en het virus en dat geldt voor heel veel ziekten. Dus wat dat betreft is die 2 jaar niet vreemd, alleen de vraag zal zijn in hoeverre er beperkende maatregelen nodig zijn. Testen is wel cruciaal om de situatie goed in kaart te krijgen en te houden, opbouw van immuniteit op welke wijze dan ook is stap twee.

boarderbas schreef :
Nou, dat geloof ik niet. Maar als je niet vertelt wat mij ontgaan is zullen we dat natuurlijk nooit weten...

Mijn punt is, dat als je niets doet, de ziekte via de natuurlijke weg ook tot besmetting van een groot deel (>60%) van de bevolking zal leiden. Die worden dan dus net zo goed ziek als wanneer ze bewust besmet zouden worden. En net zo goed zal dat in een behoorlijke hoeveelheid leed resulteren. Maar zo lang we geen medicijn hebben (en dat is echt lange termijn werk) gaat dat zowieso gebeuren. Het enige wat we kunnen beinvloeden is de snelheid waarmee dat gebeurt.

ErikSnel schreef :
en toch is dat ook weer gevaarlijk, want er vallen ook best wat jonge slachtoffers...

Die anders een grote kans hebben om ook besmet te raken.

Ik nodig je toch uit even te lezen. Ik kan hier het artikel niet herhalen, maar ook bij als we alle risicogroepen zouden deporteren naar een waddeneiland en de gezonden het virus het hoofd zouden bieden, schat men een IC capaciteit nodig te hebben die 50 keer zo groot is als wat nu als maximaal haalbaar word gezien. Onder de jongeren en fitten komt het sporadisch voor dat behandeling nodig is. Maar zelfs met aantallen van tienden van procenten daarvan zou de zorg compleet overstelpt zijn.

Veel mensen denken dat er nu veel mensen corona hebben, maar afgezet tegen de gehele bevolking is het niet eens 1 op de 1000

Ik heb het artikel nu 2x gelezen maar haal er toch niets uit dat mijn suggestie onderuit haalt. Het artikel gaat er vanuit dat je iedereen onder een bepaalde leeftijdsgrens in 1x zou blootstellen. Dat is niet wat ik voor heb. Mijn idee zou zijn om gecontroleerd en gedoseerd mensen buiten de risicogroep bloot te stellen. Door de dosering kan je de capaciteit van de gezondheidszorg in het oog houden.

Ik denk wel dat we op hetzelfde uitkomen, namelijk wat in het NRC artikel stond wat ik deelde: hoe je het ook wendt of keert, we zullen een lange tijd onder het juk van het virus gebukt gaan.