Onderwerp: Tarieven sleep- en bergingsbedrijven

In Schuttevaer:

Particuliere sleep- en bergingsbedrijven mogen niet zomaar hoge bedragen vragen voor hun hulpverlening. Dat stelt de kantonrechter in Rotterdam.

Ik heb helaas geen toegang tot het verdere artikel, wie wel?

Zeilzin schreef :
Volgens mij staat hier
deeplink.rechtspraak.nl/uitspr...I:NL:RBROT:2020:9946
de zaak, ik heb het nog niet gelezen

Copy/paste vanuit mijn Schuttevaer-abonnement:



Berger mag niet lukraak hoge kosten in rekening brengen

Email

ROTTERDAM09 november 2020, 17:00

Particuliere sleep- en bergingsbedrijven mogen niet zomaar hoge bedragen vragen voor hun hulpverlening. Dat stelt de kantonrechter in Rotterdam.


Een maritieme bergingsdienst uit Makkum kreeg onlangs het lid op de neus. Het bedrijf stuurde de eigenaar van een zeiljacht een rekening van 2500 euro voor het lostrekken van zijn schip. De kantonrechter in Rotterdam oordeelde dat een vergoeding van 350 euro in dit geval voldoende was.

De hulpverlening speelde zich af in de zomer van 2018. Een klein huurzeiljacht (7,76 x 2,76 meter) liep aan de grond op het IJsselmeer bij het Friese Gaast. De huurder zag geen kans het vaartuig zelf los te krijgen en belde de havenmeester van jachthaven It Soal in Workum. Die adviseerde de Kustwacht of de KNRM te bellen. Maar de hulp kwam veel sneller dan verwacht. ‘Een paar minuten later kwam er al een rubberboot aan met vier mannen waarvan een aan boord kwam en zei dat hij ons ging lostrekken’, verklaarde de jachtschipper. ‘Op onze vraag wat het zou kosten kwam geen antwoord, ook niet bij benadering. Iemand op hun kantoor zou dat beoordelen.’
Zonder moeite

Het lostornen ging zonder moeite. Nadien sleepten de hulpverleners het scheepje een flink stuk het IJsselmeer op, veel verder dan volgens de jachtschipper nodig was. Vervolgens voeren de redders naar Workum en gingen met hun sleep aan de jachthavens voorbij. Toen de jachtschipper vroeg waar dat voor nodig was, kreeg hij als antwoord dat die tijd nodig was ‘om alle gegevens te noteren’. Maar volgens de jachtschipper was dat al gebeurd. Hij had op dat moment al een hulpverleningsovereenkomst ondertekend, waarbij echter geen prijs werd afgesproken.

Een paar maanden later bleek dat de redders zich vorstelijk wilden laten belonen voor hun klus. Voor het sleepwerk, dat in totaal maximaal een uur had geduurd, werd 2500 euro in rekening gebracht. De verhuurder van het zeiljacht was het daarmee niet eens en stelde voor 250 euro te betalen. Daarop stapte het bergingsbedrijf naar de rechter.
Wettelijke lijst

De zaak diende afgelopen maand bij de kantonrechter in Rotterdam. Die oordeelde dat er inderdaad een hulpverleningsovereenkomst tot stand is gekomen. Volgens de rechter is de jachtschipper in dit geval opgetreden namens de verhuurder, die verantwoordelijk is voor een eventuele berging. De verhuurder voerde aan dat de bergers misbruik hadden gemaakt van de situatie en de schipper hadden overrompeld. Daar was de rechter het niet mee eens.

Maar over de hoogte van het hulploon was niets afgesproken. De kantonrechter raadpleegde daarvoor het Burgerlijk Wetboek. Daarin is bepaald dat, als partijen onderling geen hulploon hebben afgesproken, het bedrag kan worden vastgesteld door de rechter. De wet geeft zelfs een hele lijst met concrete criteria aan de hand waarvan de hoogte van het hulploon kan worden bepaald. Dan gaat het onder meer om de waarde van het schip in nood, de aard en ernst van het gevaar, de vakkundigheid en inspanning van de hulpverleners en de tijd die de operatie kost. De hele lijst staat in artikel 8:563 lid 2 van het Burgerlijk Wetboek.
Berekening

Met die lijst ging de kantonrechter aan het werk. Hij schatte de waarde van het jacht op 16.000 euro. De hulpverlening werd vastgesteld op een half uur. De rechter is het namelijk met de jachtverhuurder eens dat het jacht, nadat het was losgekomen, zelf naar een haven had kunnen varen. Het sleeptochtje van een half uur en het heen en weer langs de jachthaven van Workum varen, waren niet nodig geweest.

De kantonrechter rekende voorts een uurloon van 45 euro per bemanningslid (vier man een half uur, in totaal 90 euro), een bedrag van 30 euro aan benzine en 50 euro overheadkosten. Ook telde hij mee dat het bergingsbedrijf een speciaal uitgerust hulpverleningsvaartuig inzette met een waarde van 80.000 euro. Alles afwegende komt de kantonrechter op een hulploon van 350 euro. (Bart Oosterveld)

Dat is mooi, een stuk jurisprudentie. De eis van de redder van € 2500 met 86% verlaagd. En gehakt gemaakt van de bijdrage in de 24 uurs beschikbaarheid.

Dus als er nu een commerciële redder/sleepdienst je te hulp komt heb je een richtbedrag wat die hulp mag kosten. De rechter heeft dat bepaald op 350 euro voor een half uur, dus 700 euro per uur. als er meer wordt gevraagd kun je dus wijzen op deze rechterlijke uitspraak...

Niet helemaal deels afhankelijk van de waarde van het schip zoals ook in het vonnis naar voren komt. iig een mooi stuk kan je ook goed lezen welke vragen je moet stellen om bij een eventuele zaak het bedrag lager te krijgen. Geen nood waarde van je vaartuig laag houden. Je bij geen nood beroepen op je bedenktijd. Het stukje mbt wie er nu een overeenkomst heeft gesloten ook wel interessant gezien het een huur schip betrof.

CeesS schreef :
Dat klopt niet.
In de wet staat dat er 10 criteria zijn die de rechter moet meewegen als er geen hulploon is afgesproken, waaronder de beschikbaarheid.

De kantonrechter heeft wel rekening gehouden met een bijdrage in de 24 uurs beschikbaarheid (rechtsoverweging 4.5.9.). Dat moet ook van de wetgever en lijkt mij ook terecht. Het is de vraag welk bedrag dan redelijk is en dat moet de rechter beslissen als er niets is bepaald in de hulpverleningsovereenkomst.

Verder is ook rekening gehouden met de waarde van de geholpen boot (4.5.1.: vastgesteld op € 16.000)) en de waarde van de speciaal voor dit soort hulp ingerichte boot (4.5.10., vastgesteld op € 80.000).

Ook is het gevaar van belang. De rechter vond dat er voor de schipper van de vastgelopen boot sprake was van 'enige mate van gevaar, maar in geringe mate' (4.5.4.).

De kantonrechter heeft de gemaakte kosten vastgesteld op € 90 personeelskosten, € 30 brandstof en
€ 50 overhead (totaal € 170, rechtsoverweging 4.5.6.). De kosten van het 'omvaren' tijdens de terugtocht zijn niet meegenomen.

Alles afwegend is € 350 toegewezen. Je zou dus kunnen concluderen dat dan dus € 180 is toegewezen voor de andere ook meegewogen criteria.

@Plusfast: het is te gemakkelijk om uit te gaan van € 700 per uur. Met hele andere gemaakte kosten plaatjes heb je met dit vonnis een argument.
Maar bij andere waarden van het gesleepte schip en meer gevaar kan een ander bedrag redelijk zijn.

Les 1 na deze uitspraak: als je niet echt in nood bent, gewoon eerst lekker het gesprek met de bergers aangaan en een prijs afspreken voor de te verlenen dienst. Als dat niet lukt dan is de KNRM een mooie 2e optie.

Minim schreef :
Dat klopt zeker, de in rekening te brengen indirecte kosten heeft de de rechter verlaagd van € 2330 ( = 2500-170) naar € 180 (= 350-170). Dat mag ik toch wel een gehaktmolen noemen.

De zeilende rechter misschien

Wel een topper die eindelijk die schurken aanpakt!

CeesS schreef :
We leven in een vrij land. Je mag alles een gehaktmolen noemen.
Ik reageerde omdat je na je constatering dat 86 % van de vordering was afgewezen, daaraan toevoegde dat van de bijdrage in de 24 uurs beschikbaarheid gehakt was gemaakt. Ik denk dat veel lezers dan denken dat daar geen bijdrage voor betaald hoeft te worden. Het leek me van belang er op te wijzen dat de rechter een bijdrage daaraan juist wel had toegewezen (zonder er een concreet bedrag bij te noemen).

Berghout-2 schreef : Dat vind ik dan wel weer laag als ik eerlijk ben.

30 euro benzine is tegen de tarieven van vandaag 18.2 liter. Van Gaast naar Workum is 5 mijl. Ik zou het redelijk vinden als zowel de heen als de terug reis voor de berger betaald zou worden. De vergoeding bedraagd 1.8 liter brandstof per mijl, dat kan zeker niet uit als je een deel daarvan ook nog een boot moet slepen.

Een ander deel wat ik niet helemaal als eerlijk ervaar tegenover de berger is het feit dat slechts een half uur in rekening gebracht mag worden. De rechter heeft dan bepaald dat het sleepje niet langer als een half uurtje geduurd had mogen hebben (lijkt me een zeer redelijke beslissing als dit verhaal correct is), maar de mannen moeten ook naar hun boot toe, moeten naar het scheepje dat hulp nodig heeft toevaren, en daarna moeten ze ook weer ergens heen.
Hoeveel hulp verleningen doen ze op een dag? Ofwel over hoeveel diensten moeten ze hun dagelijkse kosten verdelen om alles te kunnen betalen? Uiteraard vind ik €2500 buiten proportioneel, maar als ik eerlijk ben vind ik die €350 die de rechter bepaald heeft geen bedrag waar je je brood mee kunt verdienen. En in essentie is dat laatste toch niet meer als redelijk lijkt me?

Misschien een lesje in bescheidenheid of een correctie op de vele eerdere overdreven hoge nota's?
Ik neem zonder meer aan dat de rechter ook wel gedacht heeft dat de berger het even moest voelen. En terecht!

Voor zover ik begrepen heb heeft de berger geen wetten overtreden met de manier waarop ze rekenen. Is het niet onjuist gebruik van een rechtssysteem om iemand te straffen die geen regels overtreden heeft?

Nogmaals; ik vind dat die bergers veel en veel te veel geld rekenen en daar ook veel te geheimzinnig over doen op voorhand, maar ik vind dit toch echt wel het andere uiterste en hier kun je zeer zeker geen hulpverleningsbedrijf voor runnen.

Erikdejong schreef : Misschien dat de bergers hierdoor 'leren' dat het wellicht lucratiever is om voordat er uitgevaren wordt een prijs overeen te komen.
Als de berger pas gaat onderhandelen over een prijs/opdracht als hij al naast de boot ligt, gaat in mijn optiek zijn onderhandelingspositie wel wat achteruit.

Daar ben ik het deels wel mee eens natuurlijk. Echter weet een berger ook van te voren niet hoe de berging gaat verlopen en hoeveel tijd het ze gaat kosten. Wat ze zouden moeten doen is dat deel van het wetboek uitprinten en overhandigen aan de personen die geholpen moeten worden. Dan erbij zeggen "dit is hoe we de uitendelijke kosten zullen berkeneen".

De rechter is geen calculator Erik. Hij geeft hiermee geen prijskaartje af wat een berging mag kosten. Hij zegt wel luid en duidelijk dat er in dit geval iets anders uit komt en dat is het dan. Volgende ronde nieuwe kansen. Je maakt er veel meer van dan dat het is!

Ik weet niet of ik er veel meer van maak dan het is. Jurispedentie is erg belangrijk en er is duidelijk een voorbeeld van ze gemaakt. Dit gaat gevolgen hebben voor de toekomst. Ik zou het niet fair vinden dat de bergers daar de dupe van worden. Dat is principieel niet waar een rechtssysteem voor bedoeld is.

Erikdejong schreef : Dat is altijd bij aangenomen werk, het is of dat, of een uur tarief afspreken.
Als ik niet urgente hulp nodig heb, ga ik nergens mee akkoord als ik niet weet hoeveel het me gaat kosten.

Lijkt me meer dat de rechter geoordeelt heeft dat het in dit geval meer een hulploon dan een bergingsloon moet zijn. En dat is me allerzins redelijk, iemand lostrekken bij windkracht 3 is geen berging.
Als ze 'besteld' zouden zijn dan mag je ook aan en terugvaar kosten rekenen, maar nu zijn het eigenlijk gewoon toevaligge passanten die in de buurt waren en even komen helpen.
En dat ze rond varen in dure Ribs met 2x250pk om toch vooral maar ergens te zijn voordat de KNRM ter plekke is, moet je dat als (onwetende) gebruiker betalen??
Bergers mogen/moeten naar prestatie betaald worden, maar de cowboys moeten we vanaf. Hopenlijk helpt deze uitspraak daarbij.

Erikdejong schreef :
Dit soort roofridders ligt al te wachten bij de ondieptes.
Ze hebben geen heenreis

Erikdejong schreef :
Ik weet niet of dit zo veel gevolgen gaat hebben.
Het rechtssysteem bevat een duidelijke regel: als je iets afspreekt, is het dat; en anders moet de rechter het hulploon bij een geschil vaststellen en in dat geval moet de rechter rekening houden met allerlei criteria.
Dat systeem heeft de kantonrechter gewoon toegepast, rekening houdend met wat beide partijen hebben aangevoerd.

Uit het vonnis blijkt dat een deel van de uitkomst komt door de informatie die de berger heeft gegeven. Op basis van die uitkomst heeft de rechter een bedrag aan gemaakte kosten vastgesteld. Anders dan de berger wilde heeft de kantonrechter de berekende tijd en daarmee de verbruikte brandstof verminderd, omdat de kantonrechter kennelijk de schipper geloofde dat er onnodig was omgevaren. Net als een taxichauffeur die niet via de kortste weg maar de bestemming rijdt, krijg je dan niet betaald wat je in rekening hebt gebracht. Op basis van de informatie van partijen heeft de rechter geconcludeerd dat de aanvaartijd 5 minuten is geweest.

De kantonrechter heeft er nadrukkelijk (overweging 4.5.) op gewezen dat een hoger hulploon zou zijn toegewezen als met het vlottrekken meer tijd, kosten en risicovollere inspanningen zouden zijn verricht dan nu het geval is geweest en de vlotgetrokken boot een hogere waarde had gehad dan het geval is.

Verder heeft de kantonrechter bij dit geval een hulploon toegewezen dat iets meer dan het dubbele was van de met de hulp gemaakte kosten. Misschien is dat niet genoeg om een hulpverleningsbedrijf op te kunnen baseren, maar dan zal de berger dat duidelijk moeten maken.

Ik denk overigens dat de bergers er goed aan doen duidelijker tarieven te ontwikkelen en dat tevoren kenbaar te maken.

Ik heb ooit hierin de wet en jurispudentie uitgezocht:

Mijn conclusie:
Er is een duidelijk verschil in beiden tussen een sleepje en een berging.
De “cowbys” vervalsten dan ook wel eens de omstandigheden. 3 btt is dan in een keer 5bft op bergingsverslag om de sleep een berging te laten worden, voor een berging moet er ook iemand van de bergers aan boord zijn geweest volgens jurispudentie.

Bij een echte berging, oa ter voorkoming van grotengevolgschade, mag oa het tarief afhangen van de waarde van het ingezette materiaal etc.

holtere schreef :
Mag hopen dat nederlandse rechters niet op zo'n manier recht doen!

Dank voor het delen! Interessante materie.
Ik heb me vaak afgevraagd wat nu de prijs voor een dergelijke actie bepaald. Dit artikel geeft een richting.

Het bevestigt ook het negatieve beeld van de bergers, 350 of 2500 is echt een enorm verschil.

Zouden deze praktijken nu stoppen door de nieuwe regels? (dat de kustwacht inschat bij een oproep of de knrm ingeschakeld moet worden of dat de burger zelf een berger annex sleepdienst kan bellen?).?..Wellicht een retorische vraag?

Hoe weet je welke berger een reële prijs vraagt? Lastige rekensom vanaf je vastgelopen boot... De marktwerking tussen bergers kan z'n werk gaan doen als ik zou weten welke berger dit was, deze boef zal ik dus niet snel bellen mocht ik ooit voor de keus komen te staan.

Eerste gedachte is dat de "bergingsdienst" van de knrm geen absurde prijs zal rekenen, uitgaande van hun achtergrond, vooralsnog een veilige keus.





Gepost met de officiële Zeilersforum-app