Onderwerp: Vonnis bootongeval van invloed op recreatievaart ?

Ik ga helemaal mee in jouw betoog, met een klein verschil:
betalende gasten voor de sloepschipper.

Dat betekent dat je als uitbater/sloepschipper ook plichten hebt.

...
Toch sluit ik niet uit dat er naar aanleiding van dit soort incidenten meer regelgeving komt. Dat is regelmatig de reflex van overheden en heeft onder meer te maken met angst voor aansprakelijkheid in een toenemende claimcultuur.

... Meen ergens gelezen te hebben dat de 'betalende gasten' ook een civiele zaak hadden aangespannen. De civiele normen (mogelijk een OD, maar door wie: schipper sloep, schipper watertaxi of beide?) hoeven niet gelijk te zijn aan de strafrechtelijke normen. M.i. prevaleert het legaliteitsbeginsel bij de laatste, maar civiel zou het best wel nog eens interessant kunnen zijn....

Tenzij de sloep in de veronderstelling voorrang te hebben ook voorrang heeft afgedwongen zie ik het gewoon echt niet gebeuren dat een hogere rechter hier met het "goed zeemanschap vereist vaarbewijs / VHF" argument mee zal gaan.

Volgens de rechter heeft de bestuurder van de watertaxi niet goed opgelet en gaf de andere schipper geen voorrang.

De slachtoffers krijgen geen schadevergoeding, ze moeten daarvoor naar de burgerlijke rechter.

Hierbij het persbericht van de rechtbank, de uitspraak staat nog niet volledig online.

De schipper werd ook verweten dat hij geen groot vaarbewijs, een basiscertificaat marifonie, een marifooninstallatie aan boord of een draagbare marifoon had. Daarnaast beschikte de sloep niet over een verklaring van deugdelijkheid of was deze niet aangeboden ter keuring. Voor deze zaken geldt geen wettelijke verplichting oordeelt de rechtbank. Ook kan een verplichting daartoe evenmin worden aangenomen op grond van de algemene zorgplicht tot het treffen van alle volgens goed zeemanschap, of door de omstandigheden waarin het schip zich bevindt, geboden voorzorgsmaatregelen. De omstandigheid dat het gebruik van een marifoon in de gegeven omstandigheden is aan te raden, is onvoldoende om te kunnen concluderen dat bij het niet gebruiken daarvan sprake is van strafrechtelijk verwijtbare nalatigheid.

...Ben benieuwd naar de uitwerking in de uitspraak.

JotM schreef :
Ik ook en dan graag met situatietekening, want als 'onze' oogetuige het goed gezien heeft, dan treft de sloepschipper geen schuld.

Solo schreef : rechtbank Rotterdam schreef :
Die lijkt me duidelijk. De schipper van de sloep wordt alleen aangewreven dat hij geen poging heeft gedaan uit te wijken. Dat is een bekend verwijt.
De rechtbank heeft kennelijk geoordeeld dat de omstandigheden in Rotterdam niet leiden tot een de facto verplichting van marifoon of groot vaarbewijs op grond van het voorzorgsbeginsel.

Ben benieuwd naar de uitwerking in de uitspraak.

...
Met deze uitspraak in de hand neem ik aan dat het Havenbedrijf Rotterdam opnieuw zal aandringen op het aanpassen van het wettelijk kader, omdat de 'algemene zorgplicht' hier onvoldoende aanknopingspunten geeft voor een strafrechtelijke vervolging van het niet nakomen van voor de rechter niet ter discussie staande 'geboden voorzorgsmaatregelen'. In dat geval verwacht ik wel degelijk gevolgen voor de recreatievaart.

Varen op het water van de Nieuwe Maas wordt beheerst door vaarregels die zijn opgenomen in het BPR. Daarin zijn bepalingen opgenomen ter voorkoming van aanvaring op de openbare wateren waar dat reglement geldt. In artikel 1.04 BPR is bepaald dat een schipper ondanks het ontbreken van uitdrukkelijke voorschriften in het reglement, gehouden is alle voorzorgsmaatregelen te nemen die volgens goed zeemanschap en door de omstandigheden worden vereist om gevaar voor aanvaring en het ontstaan van schade aan het schip en levensgevaar voor personen te voorkomen.

De rechtbank ziet zich derhalve gesteld voor de vraag of de verdachte op grond van die bepaling een strafrechtelijk verwijt kan worden gemaakt.

In het BPR zijn bepalingen betreffende voorrangsregels opgenomen. Daarbij stelt de rechtbank voorop dat, anders dan door de verdediging is bepleit, de watertaxi niet op grond van het bepaalde in artikel 6.02 BPR zonder meer gehouden is andere schepen voorrang te verlenen, ondanks dat de watertaxi meer vermogen heeft en aldus sneller en wendbaarder is dan de [naam sloep] . De watertaxi is volgens de bepalingen van artikel 1.01 BPR niet aan te merken als een snel schip waarop de bepaling van artikel 6.02 BPR van toepassing is, maar als een snelle motorboot.

Uit de bepalingen van de artikelen 6.17 BPR en 6.03 BPR volgt dat een schip dat niet de stuurboordzijde van het vaarwater volgt voorrang dient te verlenen aan een schip dat de stuurboordzijde van het vaarwater volgt. Daarbij dient tijdig door een koerswijziging en snelheidsverandering de ruimte te worden gelaten aan het schip dat van stuurboordzijde nadert om zijn koers te volgen. Vast staat dat de watertaxi de stuurboordzijde van het water volgde. De verdachte was bezig met het oversteken van het vaarwater richting de rechteroever en volgde met de [naam sloep] niet de stuurboordzijde van het vaarwater, de verdachte had dus voorrang dienen te verlenen aan de watertaxi.

Vast staat verder dat de [naam sloep] een sloep is die werd aangedreven door een motor met een beperkt vermogen. Daardoor kon met de [naam sloep] , te meer omdat zich naast de schipper nog elf passagiers aan boord bevonden, slechts langzaam worden gemanoeuvreerd. Hoewel de verdachte alstoen varend op de Nieuwe Maas op zich voldoende uitkijk heeft gehouden en zich op enig moment heeft gerealiseerd dat de watertaxi snel naderde en bovendien heeft voorzien dat een gevaarlijke situatie zou ontstaan, heeft hij nagelaten tijdig het nodige te doen om een aanvaring te voorkomen. Immers, uit de bewijsmiddelen in het dossier en het behandelde op de zitting blijkt dat de verdachte geen actie heeft ondernomen door zijn snelheid of koers te veranderen om de watertaxi de ruimte te bieden zijn koers te volgen. De getuige [naam getuige] die meevoer op de [naam sloep] heeft in dat verband verklaard dat zij niet merkte dat de schipper iets deed. Evenmin heeft de schipper een geluidssein als bedoeld in artikel 4.02 BPR gegeven om de schipper van de watertaxi te waarschuwen. De passagiers hebben allen verklaard geen hoorn (toeter) te hebben gehoord.

De rechtbank komt op grond van het voorgaande tot de conclusie dat de verdachte zich niet heeft gehouden aan de bepalingen van het BPR die voorschrijven dat een schipper alle voorzorgsmaatregelen dient te treffen die van hem als schipper van de [naam sloep] met passagiers aan boord mochten worden verwacht om te voorkomen dat de [naam sloep] beschadigd raakte en zonk, en om levensgevaar voor de opvarenden te voorkomen.

Dat de schipper van de watertaxi mede schuldig is geweest aan de aanvaring is geen omstandigheid die het gedrag van de verdachte rechtvaardigt of diens schuld in strafrechtelijke zin wegneemt.

Voor zover het verwijt betrekking heeft op het ontbreken van een groot vaarbewijs, een basiscertificaat marifonie, de keuring van de [naam sloep] , een verklaring van deugdelijkheid, een marifooninstallatie aan boord of de verplichting tot het gebruik van een draagbare marifoon, wordt overwogen dat er geen wettelijke verplichting geldt voor deze onderdelen (zie overweging 5.1), terwijl een verplichting daartoe evenmin kan worden aangenomen op grond van de algemene zorgplicht tot het treffen van alle volgens goed zeemanschap, of door de omstandigheden waarin het schip zich bevindt, geboden voorzorgsmaatregelen.

De omstandigheid dat het gebruik van een marifoon in de gegeven omstandigheden is aan te raden, is onvoldoende om te kunnen concluderen dat bij het niet gebruiken daarvan sprake is van strafrechtelijk verwijtbare nalatigheid.

Dit is een van de in de afgelopen jaren vele openbare reacties vanuit het Havenbedrijf :

'Het ongeluk twee jaar geleden vormde de aanzet voor een discussie over de drukte op de Rotterdamse rivier, waar schepen uit de haven, personenvervoerders en recreatieverkeer door elkaar varen. De havenmeester dringt bij het ministerie van verkeer en waterstaat aan op strengere regels, maar daar is het tot nog toe niet van gekomen. Het lijkt er op dat deze rechtszaak nu de opmaat is naar een strengere benadering van het verkeer op het water.'

Bij één op de tien ongelukken in de Rotterdamse haven is recreatievaart betrokken. ,,Dat is te veel voor zo’n kleine groep vaarweggebruikers’’, zegt havenmeester René de Vries.

Bij drie van de vier ernstige ongevallen was passagiersvaart betrokken, evenals bij tien procent van alle ongevallen. Havenmeester René de Vries is duidelijk over de prominente rol van de passagiersvaart in het aantal incidenten: “Dat is veel te veel voor zo’n kleine groep vaarweggebruikers. We hebben het toezicht aanzienlijk verhoogd, maar het blijft een zéér kwetsbare groep. Zo zijn we in gesprek met het ministerie over aanvullende maatregelen. Er moet wat gebeuren”, ...

Het leest als een geval "stuurboordswal gaat voor", icm "geen handelen vanwege goed zeemanschap", wat niet gekoppeld is aan ontbreken groot vaarbewijs en/of marifoon.

Artikel 8.05. Verplichtingen bestuurder
1 De bestuurder van een snelle motorboot moet tijdens het varen:
...
c. zich zodanig gedragen, dat geen hinder of gevaar voor andere gebruikers van het vaarwater wordt veroorzaakt.

Het enige wat ik eigenlijk graag nog had gezien was een oordeel van de rechter mbt wat in situaties als deze aan betekenis moet worden toegekend aan BPR Art 8.05, eerste lid, onder c.:
Je zou dat mijns inziens kunnen lezen als: "vanwege de situatie mag verwacht worden dat de vaarsnelheid wordt teruggenomen".

9. Toepasselijke wettelijke voorschriften
Gelet is op de artikelen:
- 23 en 24c van het Wetboek van Strafrecht;
- 1.04 van het Binnenvaartpolitiereglement;
- 7a van het Vaststellingsbesluit Binnenvaartpolitiereglement;
- 31 van de Scheepvaartverkeerswet.

De watertaxischipper had zich tijdens het varen zodanig moeten gedragen dat geen hinder of gevaar wordt veroorzaakt. De aanvaring is het ultieme bewijs dat hij dat niet heeft gedaan, maar daar wordt hij niet op aangesproken.

Ik snap nu inerdaad waarom men de sloepschipper schuld kan aanwrijven ... maar het blijft grotendeels onzin.

Met 5 knoop kun je niet uitwijken voor een 25-knoper. De achtergrondpeiling verandert zo snel, niet te doen.

Maar je moet wel een geluidssein geven en koers en vaart aanpassen: goed zeemansschap.

En ook al is het niet verplicht, deze "beroepsschipper" moet natuurlijk niet daar varen zonder marifoon. Dat zal in een civiele procedure hem zeker opbreken.

(...) Strengere wetgeving ter plekke lijkt me wel wat. Bijvoorbeeld tenminste een kleinvaarbweijs en marfifoonverplichting voor ALLE beroepsvaart terplekke (...)

La Mavare schreef :
De facto, als je het even helemaal uitkleedt, wordt de sloepschipper dus verweten dat hij niet getoeterd heeft.

Ik heb eerder gehoord dat een rechter daar groot belang aan kan hechten. Als je niet fysiek kunt uitwijken, is dat idd je laatste redmiddel. Bovendien: de sloepschipper was redelijk lang in de situatie dat hij dat had kunnen doen.

Strengere wetgeving ter plekke lijkt me wel wat. Bijvoorbeeld tenminste een kleinvaarbweijs en marfifoonverplichting voor ALLE beroepsvaart terplekke.

ALs je de situatie en het gedrag kent, zou ik het zelf prettiger gevonden hebben als er wat harder op de wateraxi geleund was in het vonnis. Los van de voorschriften, had die alle kaarten in handen.