Onderwerp: Onzinkbare Etap.

De Etap maakt in "iedere" reclame uiting gewag van het feit dat hun schepen onzinkbaar zijn.
De vraag?
Hoe veilig zijn de etaps?
Is een schip met een airbag even veilig?
Wie heeft bewust voor een Etap gekozen vanwege deze eigenschap?
Wat is en hoever strekt hier de definitie: onzinkbaar?
Wie kent een verhaal waarbij de Etap vanwege deze eigenschap levens heeft gered?

Een paar jaar geleden is er een 21i met open afsluiters het kanaal overgestoken en de boot bleek nog prima zeileigenschappen en ruim voldoende vrijboord over te houden. In die zin is de onzinkbaarheid dus geen lulkoek. Wel zou ik met een etap op zee (ik ben nooit zelfstandig op zee geweest maar stel me dat zo voor)dan alsnog een reddingsvlot meenemen, want wat heb je aan een onzinkbare boot met bijvoorbeeld uitslaande brand?
De slagzin van etap was altijd 'relax, 't is een etap'. Denk dat dat ook de kracht is van de methode, mensen een veilig gevoel geven in moeilijke situaties en dat in geval van échte maar gelukkig zeldzame nood ook nog waarmaken.

Ruben
(overigens geen etap vaarder )

groom schrijft:
Als dergelijke vragen langs komen wordt ik altijd erg nieuwsgierig... Interesse om een Etap te kopen vanwege de veiligheidsclaim?

Heb overigens jaaaaaaren Etap gevaren, maar niet omdat ze onzinkbaar zouden zijn. Vond het gewoon prettig eigenwijze bootjes. Lekker comfortabel, prettige dealer, en heerlijk "droog" van binnen door de dubbele, geisoleerde schaal.

@Edward,
Je kijkt altijd om je heen.
Als het zo'n goed concept is waarom is Etap dan de enige vraag ik me al tijden af. Vandaar dat ik mijn hersenspinsels en vragen maar eens aan het forum presenteer.
De vraag over de airbag is ingegeven nada deze een aantal weken hier werd geintroduceerd.

Niet bewust voor het onzinkbare een etap genomen,wel in het achterhoofd een prettig gevoel om te leren zeilen.

groom schrijft:
Ik denk dat het concept in basis goed is.
Maar het is natuurlijk een relatief duur bouwconcept en om de boel echter drijvend te houden is er een hele grote hoeveelheid schuim nodig. Het grootste deel hiervan is verstopt onder de bedden. (voor en achter)
Hierdoor is er op die plaatsen vrijwel geen bergruimte. Watertanks, accu's e.d. zijn mede daardoor geplaats onder de kajuitbanken. Op zich een goede plaats (lekker centraal in de boot), maar je houdt hierdoor ook geen ruimte meer voor je eigen spullen. Vond ik echt een heel groot nadeel.

En door de dubbele schaal is de binnenruimte gewoon minder dan bij vergelijkbare schepen qua lengte / breedte.

Wellicht dat daar een reden in is te vinden dat andere werven het niet hebben overgenomen.
En als je dan ook nog kijkt hoeveel zeilbootjes er jaarlijks zinken door aanvaring o.i.d denk ik dat de nadelen (ruimte, prijs) niet opwegen tegen het veiligheidsaspect.

Zomaar een spontane reactie.
Ja, ik vaar in een Etap. Neen, ik heb niet gekozen voor de Etap om de veiligheid maar om de kwaliteit en het (bakdekker) model; een heerlijk vlak dek waar je alle ruimte hebt. Feit is dat de Etap zwaarder aanvoelt dan een vergelijkbare lengte zonder (deels) dubbele schaal; blijkt uit meerdere testen. Feit is dat je een heerlijk droge kajuit hebt zonder condens. Ja, dit kost binnenruimte, maar we zijn nog nooit ruimte te kort gekomen. Watervoorraad (tank van 60 liter) zit overigens onder de navigatietafel en de accu's op het laagste punt bij de kajuitingang. Verder is het wel een prettig gevoel dat de Etap onzinkbaar is. Natuurlijk heb je er niets aan als er brand uitbreekt. Hoe vaak gebeurt het echter dat een schip volledig uitbrand op het water? En ik zie toch ook heel veel schepen langs de kust op de Noordzee varen zonder reddingsvlot aan boord. Kortom; ik ben uitermate tevreden over de Etap.

Groet,
Hans

Hier ook een Etap liefhebber.

Een boot onzinkbaar maken is geen kunst. Echter, hoe Etap het doet wel!
De onzinkbaarheid zijn geen loze woorden. Alle Etaps zijn in volgelopen toestand nog tot minstens 90° zelfrichtend met het maximum aantal personen aan de lage kant en volgeladen...!
De boot moet in volgelopen toestand nog goed te zeilen zijn en nog x-aantal % van zijn vrijboord overhouden (hoeveel ben ik kwijt).

Het berekenen, produceren en laten testen van zo'n huzarenstukje kost bergen vol geld. Dat is dan ook de hoofdreden waarom anderen niet gevolgd zijn, ondanks dat er best wel veel boten "onzinkbaar" zijn.
Als ik het goed heb moeten alle kleine boten tot een meter of 7 onzinkbaar zijn volgens de Franse wetgeving. Deze vorm van onzinkbaar is dus gewoon "kunnen dobberen". Dat is dus iets heel anders dan de Etapjes...

Het gebrek aan ruimte door het vele gebruik van schuim zal wel ergens waar zijn natuurlijk, maar op onze 34 hebben we daar minder last van. In de loop der jaren heeft Etap beter en beter kunnen uitwerken waar het schuim moet zitten, waardoor minder ruimte verloren gaat.

Wij hebben bewust voor Etap gekozen voor een aantal redenen: de onzinkbaarheid was daar zéker een van. Verder het werkelijk condensvrij zijn dankzij de sandwichconstructie (kan ik elk weekend weer vaststellen aangezien wij doorzeilen), het constante hoge niveau van bouwwijze en afwerking (zonder evenwel een grote luxestandaard te bereiken zoals enkele topmerken die zware teakhouten deurtjes enzo gebruiken)en het eigenwijze dat Etap toch wel heeft/had. Onzinkbaarheid is daar een van, de tandemkiel een andere evenals EVS en alu buisjes hier en daar.
Neen. Onzinkbaar kan op deze manier wel, nog enige vaareigenschappen overhouden niet. Je hebt dan een drijvend reddingsvlot, niet meer.

Levens niet, boten wel.

Alvast dank voor jullie antwoorden.
Daar de romp van de etap bestaat uit een sandwich constructie is het mogelijk dat er een lek optreed in de buitenschaal en je deze niet ontdekt. Zuigt de tussenlaag zich dan niet vol? Tevens is er dan de kans dat er ergens water binnenkomt maar je niet weet waar het lek in de buitenschaal zit. Of dat er een lek in de buitenschaal zit die je nimmer of te laat in de gaten hebt. Zijn dit reeele veronderstellingen of?

Geert,

Voordelen kennen (uiteraard) nadelen, om met Johan Cruijff te spreken.
Een zeilmaat van mij had lekkage op zijn Etap 38i, waarschijnlijk ergens bij de dek-rompverbinding aan stuurboord. Na 8 jaar hing de boor 15° graden uit het lood. Men schatte dat er zo'n 800 KG water in het schuim was opgenomen.
Hij heeft in 2001 een nieuwe Etap 38i gekocht en die heeft nu weer hetzelfde probleem. Daarnaast had hij een probleem in een electriciteitsleiding en kon er gewoon niet bij.
Hetzelfde met bij voorbeeld zeil oprollen in de mast: als er gedonder is, kun je er niet bij, zonder extra kosten te maken.
Voor mij geldt: dan maar iets minder sjiek, maar niks is eeuwig en ik wil het altijd zelf kunnen oplossen.

Ik heb net even het Zo-goed-als-nieuw testverslag van de Etap 22 uit de waterkampioen van
07/2001 eens nagelezen,omdat daar het één en ander over de schuim verteld word.Uit testen bleek dat het schuim max 5% van z'n gewicht aan vocht op neemd.Het schuim weegt 35 kg per m3.Dus duizend liter schuim neemt niet meer dan 3.5 liter water op.Dus straf verhaal van Etaps met 800 kg water in het schuim.

Het zal me jeuken wat de Waterkampioen zegt. Heb het ook niet van horen zeggen of zo. Zag met mijn eigen ogen dat de boot altijd scheef lag.

Intruder schrijft:
En heb je ook gezien dat het het schuim was dat zich had volgezogen?Of zat er water in de niet schuimgevulde ruimtes tussen
buiten en binnenschaal?

Zo sta ik er ook in.

Maar de discussie over de absorptie capaciteit van het schuim is interessant. Ik hoop dat de waarheid over dit punt hier nog duidelijk wordt.
wat was de motivatie van je zeilmaat om toch weer een Etap te kopen? Hij had nu niet wat je neomt een goede ervaring met het merk.

schuim bestaat natuurlijk grotendeels uit lucht. En cellen-schuim kan verkruimelen etc etc en dan komt er meer dan genoeg ruimte vrij voor: juist, voor water!. Ik heb geen idee wat voor schuim er in een Etap zit.....

Volgens mij wordt er PU schuim tussen de schalen gebruikt(hetzelfde spul in die roeren die uit elkaar vallen )
Dat neemt in principe weinig water op, maar bij langdurige blootstelling aan water verouderd het schuim wel. Het wordt veel brosser, en gaat meer water opnemen.
Daarbij is het wel makkelijk in de bouw, even mengen, er in gieten, en de schaal er op. Net als bij een bepaalde serie sailhorses.

groom schrijft:
Mijn maat heeft toch weer een Etap gekocht vanwege de aparte indeling en de onzinkbaarheid.

Ik heb me verder niet bemoeid met dat lekkageprobleem. Hij was zelf ook niet gemotiveerd om het aan te pakken. Het schuim zag er gelig uit en was iets fijner van structuur dan purschuim.

susho schrijft:
PU is natuurlijk erg zacht, in te drukken en veert niet terug... blijvende schade.
Is de uitzetting wel voldoende te controleren? Heb er ooit een PE windsurfer van Ten Cate mee bijgevuld en die ging oncontroleerbaar bol staan

groet
t

in de mal wel, de sailhorse werd op dit principe gebouwd: erg dunne laminaatjes, schuim er in, schalen op elkaar drukken, en je hebt een erg stijve (en goedkope) boot.

Onzin natuurlijk dat er hetzelfde schuim gebruikt wordt als in de bouw!
Het gaat om tweecomponenten schuim met gesloten celstructuur en met een wateropname van max 3%.
Langdurige blootstelling maakt dit schuim niet brosser en laat het ook niet verouderen. Waarom zou het?

Ook het procedé van even mengen en inkappen is volledig uit de lucht gegrepen. Doe je dat dan heb je plaatselijk een sterke warmte ontwikkeling wat het uitschuimen nadelig beïnvloedt. Bovendien zijn de expansiekrachten zo niet controleerbaar.

Anti-Etappers kunnen beter onderbouwde kritiek geven dan losse flodders...

Een sandwichconstructie kan nadelen hebben. Maar ik heb er liever een met schuim tussen dan met balsa...
En ergens niet aankunnen is of kan een erg groot nadeel zijn. Volkomen mee eens.

PU is een gesloten celstructuur schuim. En wordt heel veel in de watersport gebruikt. Surfplanken, sailhorses, en erg veel in roeren en dergelijke. Als je nog eens een roer tegen komt waarvan een blad mist, moet je maar even voelen
Nu weet ik niet of het PU schuim is tussen de schalen, maar het lijkt er wel op. een epoxy schuim is veel harder en vooral zwaarder, PVC en SAN worden naar mijn weten alleen als platen/blokken verkocht. Dat zou erg prijzig zijn om allemaal te laten frezen en er in te lijmen.
(herman)
(herman)

En het inkappen levert in de sailhorse juist de grote stijfheid op, met erg dunne laminaatjes. Waarom zou etap dit niet kunnen gebruiken? Op welke manier zou etap het schuim er anders tussen krijgen?

Balsahout/PU schuim? PU hoort niet in een omgeving met water thuis. Balsa ook niet (en polyester ook niet, haha ). Goed verwerkt kan het beide (maar balsa is wat sterker en stijver )

En anti-etap ben ik ook niet, ik vind het over het algemeen mooie bootjes, handig ingedeeld, en dat onzinkbaar, dat hoop ik toch nooit te hoeven gebruiken

Het is een PU schuim. Kijk maar even op de site van Polyarc.
Staat een stukkie over Etap.

Zal wel een andere soort zijn als het Pur-schuim uit de bouw...

Intruder schrijft:
Als je zoiets echt wil weten of het water is ...
boot uit 't water en maak er een gat in de buitenste schaal dat je nadien terug dichtmaakt (of je maakt een extra afsluiter, kan altijd van pas komen )
800L water zal wel even eruit lopen en je weet direct waar 't zat.

Wat zei Etap zelf eigenlijk van dit probleem?

Op een open dag bij Polyarc heb ik een aantal jaren geleden een echtpaar gesproken met een Etap 35.

Bij Noorwegen zijn ze in heftig weer een keer volgelopen vanwege achteroplopende golven. Het water stond boven de banken.

Onzinkbaar dus. Het verhaal zal wat aangedikt zijn, de man had een heilig vertrouwen na die ervaring.

Tests hebben eveneens uitgewezen dat de geclaimde onzinkbaarheid waargemaakt wordt.

groet,
Maarten

Nogmaals iets over het schuim: het is niet hetzelfde soort PUR als gebruikt wordt in de bouw. In de bouw heeft die open celstructuur (één component)wat veel water kan opnemen.
In botenbouw zou het tweecomponenten moeten zijn en dus een gesloten celstructuur.

Het ene schuim is het andere niet, hoor!