Onderwerp: het begrip "zeewaardigheid"

Regelmatig kom ik op het forum het begrip zeewaardigheid tegen.

Ik begrijp dat een schip zo zeewaardig is als de schipper en zijn bemanning, maar toch. Wanneer is een schip zeewaardig?

Waaraan moet een schip voldoen om met een zeewaardige bemanning zeewaardig te zijn?

Ik bedoel niet de aanwezigheid van marifoon oid, deze is later zelf wel in te bouwen, maar pure argumenten zoals vorm onderwaterschip, bouwwijze, lengte waterlijn en dat soort zaken. Is het begrip zeewaardigheid een algemene omschrijving of is er een technische definitie?

Of kun je zeggen dat zelfs een notedop wel zeewaardig is, mits zelfrichtend en de bemanning bereid is om met blauwe plekken weer bovendeks te komen?

Bestaat er ook zoiets als een minimum zeewaardigheid?

Met dan aan http://www.vaartips.nl/tipz.htm

Een veel gestelde vraag. Wanneer is een schip zeewaardig? Een eenvoudig antwoord is er niet. Men zegt wel dat een schip zo zeewaardig is als de bemanning, maar vermoeidheid bij zware zeegang kan zelfs bij echte "buienkauwers" een gevaarlijke factor worden. Men hanteert liever de omgekeerde redenatie. Een schip is onzeewaardig bij onvoldoende sterkte, stabiliteit of reservedrijfvermogen; bij gebreken aan het schip of de voortstuwing; bij onvoldoende of onbekwame bemanning, onvoldoende brandstof, proviand en/of uitrusting. Er zijn voor het schip echter een aantal vuistregels. I.v.m. de zeegang wordt een scheepje van minder dan 7m lengte als niet zeewaardig beschouwd. Overkomend water moet snel afvloeien en niet naar binnen kunnen. Ramen niet in rubbers, maar b.v. in aluminium en het securityglas van voldoende dikte, want het geweld van een grote golf kan een raam in één klap doen springen. Het classificatiebureau Lloyd's Register of Shipping schrijft voor zeegaande jachten zelfs een glasdikte/oppervlakte verhouding voor:
- 6mm tot een oppervlakte van 0,45m²
- 8mm tot een oppervlakte van 0,80m²
- 9mm tot een oppervlakte van 1,00m²
- 10mm tot een oppervlakte van 1,25m²
- 12mm voor een oppervlakte > 1,25m²
De vorm van het onderwaterschip bij voorkeur rondspant, S-spant of multiknik. Standpijpen van toilet (gerief) en gootsteen moeten afsluitbaar zijn. Er moet een bilgepomp met groot debiet aanwezig zijn. De inboardmotor moet maritiem geinstalleerd zijn, d.w.z. geen (auto) ribbeltjesslang in het koelsysteem en luchtinlaten van de machinekamer moeten voorzien zijn van dorades. Er dient een waterafscheider in de brandstoftoevoer aanwezig te zijn.
Verder zijn een marifoon of EPIRB (noodzender) en goede reddings- /drijfmiddelen / vuurpijlen noodzakelijk. Uiteraard moeten kommaliewant en vooral zware voorwerpen zeevast gestouwd zijn. Probeer je maar eens voor te stellen wat een schuivende accu of gasfles kan aanrichten. Bij nieuw gebouwde schepen is de CE-categorie een leidraad. A en B duiden een behoorlijke mate van zeewaardigheid aan. Bij categorie C is het schip ontworpen voor niet meer dan kustwateren en bij D moet je beslist van zee wegblijven.

dat je de tijd en zin had om zo'n verhaal met deze benauwdheid te beantwoorden. ( neem aan dat he bij jouw ook warm is )

je heb wel je lessen goed geleerd
heb het boekje varen in zwaar weer met kleine schepen binnen en druk aan het lezen.
de punten die je benoemd staan ook in dit boekje.

Nee, dit was de afdeling 2 seconden knippen en plakken met bronvermelding

Uiteraard heb ik de afgelopen dagen gezocht op trefwoord zeewaardigheid en daarbij ook jouw tekst gevonden. Doch het is niet helemaal wat ik zoek. Laat ik wat specifieker zijn, misschien ben ik niet duidelijk genoeg geweest:

Mijn domp 7.40 is niet zeewaardig. dit denk ik te weten vanwege de aanwezigheid van een BBM. bij zeegang slaat de schroef dus constant in de lucht. De ramen zijn daarentegen wel van slagvast perspex, gevat in een RVS mal, en dus niet in een rubber. Maar dit maakt mijn Domp niet zeewaardig. want dit is nog maar één aspect van het begrip zeewaardig zijn.

Waarom ik dit vraag? Nou eigenlijk om mijn volgende bootaankoop voor mijzelf te kunnen be-argumenteren. Ik wil op termijn een ander scheepje. Eén die ruimer is zodat ik een fatsoenlijke slaapplaats heb en ook de overkant ( UK of iets dergelijks) eens aan kan tikken.

Veel adverteerders in de tweedehandsmarkt schermen met de zeewaardigheid van hun scheepje, maar waar ligt het (letterlijke?) zwaartepunt van een zeewaardig schip?
kan ik dat zien aan (uitvoering van) de tuigage? de lengte? het vrijboord? Het over-gedimentioneerd zijn van bepaalde onderdelen?

Als ik de forumberichten doorlees komen er heel veel fabrikanten voorbij. Het ene schip is, of wordt geroemd om zijn stabiliteit, de ander vanwege zijn binnenruimte of zijn onzinkbaarheid. Maar waarom spreekt een Marieholm meer mensen aan dan een Etap? Is dat omdat een marieholm er meer (met alle respect voor de eigenaren van een Etap overigens) als een "echte" zeilboot uitziet? Vanaf welke lengte kan ik met een redelijk gemoed een windkracht 6 trotseren in een shippinglane? Geldt een CE certificering ook bij schepen die in de jaren 80 gebouwd zijn?

Kortom: Waar op te letten bij een aanschaf van een andere boot zonder meteen na aanschaf een diepte-investering in zeewaardigheid te moeten doen.

Is de beste omschrijving van een zeewaardige boot dan niet; die boot waar jij je vertrouwd mee voelt? (als dan al voldaan is aan de bovenvermelde minimumeisen)

Het zal bijvoorbeeld ook van je bemanning af kunnen hangen (hoeveelheid proviant en vers water wat je mee kunt nemen). Volgens mij is er niet een eenduidig antwoord te geven.

Is aan te bevelen om eerst te lezen voor je een nieuw "zeewaardig" schip koopt.

Als ik ga zoeken op CE klassering is er genoeg te vinden wat betreft de te verwachten zeewaardigheid. Tevens wordt ook duidelijk dat een platbodem of rondbodem een A klassering kan krijgen. Als je met zo'n vaartuig bekend bent zul je weten dat ze stabiel zijn tot op zekere hoogte, maar als ze "gaan" is het afgelopen en er worden dan ook vraagtekens te plaatsen bij de CE zeewaardigheids klassering. Zo zijn er meer gevallen bekent waar een boot een hogere klassering toegedeeld krijgt door het aanpassen op 1 onderdeel van de boot. Hgere klassering is beter verkoopargument. Dan heb ik liever een onkenterbare boot van de jaren zeventig in plaats van een "opgefokte" CE klasseringsschuit.

Gr. ,Dennis

Ik ben opstapper lid bij Zeezeilvereniging Y.S.Y te ijmuiden, er varen daar diversen scheepjes mee.
Veel gehoorde opmerking is dat voor op zee (lengte) is toch wel vanaf 9 a 10 meter. Dan heb je ook meteen behoorlijk wat ruimte erbij.
Vraag ook wat de vorige eigenaar er mee heeft gedaan.

Een 6 kunnen trotseren? Als je op tijd reeft mag dat geen probleem zijn.
Een langkieler zal stabieler varen dan en vinkieler(rustiger)
Het zelfde geld voor een lichte of een zware boot.
Maar met een lichte boot ga je weer sneller en kun je sneller een bui bv omzeilen.

Een marieholm vind men denk ik vaak mooier dan een etab, een etab zinkt weer minder snel :cry:

Vertrouw op je gevoel.

Zeewaardigheid????? ik denk dat het voor iedereen weer anders is, kijk hier maar eens http://folk.ntnu.no/siriholm/valkyrien/batene.htm. Dit betekent nog niet dat ik dit zeewaardig vind

ik ga maandag naar de bibliotheek om het boek van marfamke te lenen. Toevallig zocht ik nog een boek voor de komende vakantie naar Frankrijk, dus dat komt mooi uit.

Ook de tip om de vorige eigenaar te (onder) vragen is voor mij waardevol. bedankt voor de reacties!

ik denk dat je daar inderdaad wel een punt hebt, ja..

Groot ballastaandeel, zelflozende kiel zeerailing. Dit scheepje blijft natuurlijk een notendopje, maar het het zou best geschikt zijn om mee naar Engeland te zeilen.

Hij heeft wel een bbm...

Op de oceaan gebruik je die toch niet. Op de foto's hebben ze hem dan ook opgeborgen. Bij een wereldomzeiling met een klein bootje is dat een voordeel, je hebt veel meer ruimte voor het opslaan van proviand.

Nog een tip voor de lezers:

Vier zomers Zeilen van Henk Bezemer. Waarin hij met een Waarschip 570 naar de Azoren zeilt op zoek naar de minimale uitrusting voor een oceanreis.

Hierop aansluitend; Vraag me ook af in hoeverre het begrip zeewaardigheid aan verandering onderhevig is.
Ik heb zelf een Kelt 620, in de jaren '70 ontworpen als kustvaarder. Ik heb het idee dat volgens hedendaagse begrippen dit schip alleen geschikt is voor friese meren en ijsselmeer. Dit volgens sommige "deskundigen".
Is men door schade en schande wijs geworden of is het een modegril?

gr. Michiel

Brandaan is in een open bootje van wilgentenen en huiden naar Amerika gezeild. Het begrip zeewaardigheid is wat dat betreft beslist aan mode onderhevig.

Helemaal mee eens .

Leuk topic ! Toevallig was ik zelf de afgelopen 2 jaren al elke dag met dit onderwerp bezig.

Mijn situatie:

Contest 25 uit 1976.

Optisch 'overall': zeewaardig.

Type zeiler: Vrijwel altijd solo vanwege de meest totale 'zeemanschapbeleving'. Deze boot heb ik nagenoeg compleet onder controle, en ik heb het idee dat dit bootje met zijn degelijke vormen, tuigage en details, in zwaar weer de schipper beschermt, zoals o.a. in de genoemde zeilersbijbel bedoeld wordt (andere goede titels overigens via Amazon verkrijgbaar zoals: Storm Tactics, Offshore sailing en vooral: The Seaworthy Offshore Sailing Boat !)

Ik probeer mijn boot aan alle zeewaardigheidseisen te laten voldoen, en ben vrijwel klaar met de afwerking van de lijst.

Ik flirt met de gedacht er in de komende 2 jaren mss eens mee naar Engeland te varen; uiteraard alleen bij goede weerberichten. Want (...alle landrotten nog an toe!...) men is in notedopjes hele oceanen overgestoken in allerlei voor ons absurde vaartuigjes die naar moderne eisen niet 10% zo zeewaardig zijn als mijn stoere kleinste Contest !

Tuurlijk is het opletten wat betreft de golfhoogte maar de zee bouwt in het vaarhoogseizoen (zeg mei tot sep) hoogst zelden hoger op dan 2 meter, meen ik, en dat kan een 25 voeter als mijn Contest best hebben imho. (er is een indicatieve formule voor: romplengte versus golfhoogte vanwege risico dwarsliggend een knockdown te krijgen). En hoeveel (%) toerzeilers in grote 10m jachten varen dan (Bft4-5 doorwaaiend) nog op zee ?

Ik heb er best de pest an dat men tegenwoordig over die grote (10+m) maten glossy boten begint als norm voor zeewaardig. Die boten, zeker die met zo'n groot quasi VOR-achtig stuurwiel en enorme lap mooiweerzeil, kan een schipper in zwaarder weer veel lastiger solo runnen. "Maar ik heb altijd een maat": wordt dan gezegd. Okay, dat is dan maar goed ook maar wie bedoel je daar mee (niet je schoonmoeder of een ander onzeewaardig wezen, neem ik aan), en wat als die bij deining ineens zwaar zeeziek wordt of zelfs gewond raakt of anderszins niet lekker inzetbaar ? Kan de skip dan alles alleen rooien tot de box/kade?

Etc etc etc, ik heb nog andere plannen vanavond.....

Zeewaardigheid is een moeilijk begrip. Maar een van de belangrijkste eisen bij zeewaardigheid is het feit dat je water buiten de boot houdt. Lengte is helemaal niet zo belangrijk, een stevige waterdichte constructie wel. Als je dan al iets zou willen zeggen hierover dan kan je stellen dat met name een schip in staat moet zijn om stevige brekers te kunnen weerstaan. Een beetje breker is al snel meer dan 2 ton water, hier moet een schip dan dus tegen kunnen. Een ander begrip wat vaak gehanteerd wordt is de kenterhoek, deze moet positief zijn. Oftewel een schip wat platgaat moet vanzelf weer rechtop komen. Maar als en schip volloopt bij kenteren dan verandert deze kenterhoek drastisch, vandaar dat een schip eigenlijk per definitie waterdicht moet zijn.
Alle andere punten zijn afgeleiden hiervan (afsluiters e.d.) uitrusting met bijvoorbeeld Epirb of marifoon is geen vereiste voor zeewaardig, het geeft alleen de schipper maar gemoedsrust.............

En laat de gemoedsrust van de bemanning nou net ook bepalend zijn voor de zeewaardigheid van het geheel.......

Zeewaardig.....

Even lekker laten inwerken. Vele plaatjes in het geestesoog.

Het maakt een tikkel verschil of je bedoelt geschikt voor ronding van Kaap Hoorn, of kustzeilend van IJmuiden naar Zeeland...

Beide zijn op zout water. Toch is er verschil.

Komen we tot de kern van de zaak:

Zeewaardige boot (ik ging in eerdere post ietwat offtopic door accent te leggen op het zeer belangrijke zeewaardige zeemanschap) is:

Geschikt voor de concrete omstandigheden, dat wil zeggen om de elementen te weerstaan en de schipper redelijk 'veilig' te houden, met name dus in stevige tot zware zeegang. Elk strandrubberbootje kan het immers wel een tijdje uitzingen op een spiegelgladde zee of met een ribbeltje.

Ergo: Alle zeewaardigheidseisen qua boten vloeien voort uit het beoogde vaargebied van de schipper en de daar te verwachten elementen.

Los van het schipperaspect: Kleinere schepen varen maar beter alleen uit/door in een bescheiden zee, en grotere boten kunnen wat langer doorvaren.

Met een Domp 740 kun je net als met mijn Contest25 fijn op zee verpozen, maar niet bij Bft 8 met golfopbouw van zeg 7 meter; om over lager wal maar niet te spreken (capaciteit om vrij te varen/steer clear from danger). Maar een troost voor kleine booteigenaren: Grote zeilboten zie je dan ook allang niet, hetgeen zelfs al duidelijk wordt op de Hollandse plassen...

De comfort factor, maar dat is deels een ander verhaal. Een bepaald minimum aan comfort hoort ook bij zeewaardigheid van de boot. De moderne mens heeft meer nodig dan een uit de 70er jaren. Verder verwisj ik graag naar Henk Bezemer's prachtige boekje 4 zomers zeilen.

Ik zou toch liever met een Contest 25 op zee zitten dan met een Domp 740. De 1976 uitvoering van de Contest is een ontwerp van Dick Zaal en heeft een, voor hedendaagse begrippen, extreem dikke romp. Verder heeft 'ie een goed zelflozende kuip en kan je de kajuit goed afsluiten. En een van de belangrijkste dingen is, zoals al eerder genoemd, het buiten houden van water. Een laatste redmiddel in geval van storm is dan ook de hele zaak dichtmaken, alle zeilen strijken, binnen gaan zitten en de zaak uitrijden.
Overigens kan je best een hoge golfopbouw hebben als de ruimte tussen twee toppen maar lange genoeg is.

Ja, zodra ze samenvallen heb je een probleem. Zelfs met een groot schip.