Baasklusje schreef :
en dan zijn er nog de sentlijnen.....
Dat is nog uit de tijd dat men met houten en later, kunststof strooklatten tekende.
Sinds een jaar of 15-20 worden ze echter bijna niet meer gebruikt. Ze waren oorspronkelijk bedoeld als extra hulpmiddel om te controleren of de getekende rompvorm ook daadwerkelijk strookt. Tegenwoordig rekent de computer de krommes uit van de oppervlakken die je modeleerd, en geeft doormiddel van kleuren aan hoe "krom" een oppervlak is.
aan de hand hiervan kun je zien of er stukken in zitten die niet stroken.
Om het model voor de persoon die de computer bestuurd zichtbaar te maken, worden nog wel de spanten, waterlijnen en vertikalen weergegeven. Ook kan de meeste software wel de diagonalen (dit woord word vaker gebruikt dan sentlijnen) plotten, maar ze zijn vrijwel nooit van enige waarde om de vorm van het model te beoordelen.
De meeste ontwerpers nemen dus ook niet meer de moeite om ze überhaubt nog weer te geven.
Het "doorstroken" van de "kanokont" komt ook uit de tijd dat men nog met de hand en met strooklatten tekende. Ook in de computer doen we dit eigenlijk nog steeds, alleen word het onzichtbaar gehouden in de plots. Als je een strooklat in de vorm van de waterlijnen en de vertikalen zou dwingen, maar je zou bij de spiegel ophouden, dan zou het laatste gedeelte van de vorm definitie uit rechte lijnstukken bestaan. Dat wil je niet, dus je strookt de romp gewoon door tot in het niets, als je dan de romp vervolgens op de spiegel gaat "afsnijden", dan hou je een romp over die wel gevormd is zoals je het hebben wilt.
Sommige ontwerpers verwijderden deze "extra" lijnen van het lijnenplan, maar het is ook een tijd mode geweest om ze gewoon te laten staan.
in de jaren 70 en 80 was het ook heel normaal om een lijnenplan van een boot gewoon te publiceren in tijdschriften, boeken en folders. Daarom is het ook zo makkelijk om een lijnenplan te verkrijgen van een 20 of 30 jaar oude boot. Dat werd vroeger dan ook vaak door de koper gebruikt om een oordeel te vellen over zeegedrag en stabiliteit.
Tegenwoordig zie je helemaal nooit meer ergens een lijnenplan van gepubliceerd, en doet men er zelfs uiterst geheimzinnig over. Het enige dat we nu te zien krijgen is een algemeenplan dat niet eens de waarheid laat zien, omdat een boot er op papier nu eenmaal altijd wat anders uitziet dan in het echt. Men speelt dus vaak wat met de tuigage, giekhoogte, mastvalling, lokatie van de waterlijn, hoek van de spiegel etc. om de boot er op papier mooier uit te laten zien.