Vóór ik mijn huidige bootje kocht stond het droog in een loods. Ik had erg veel interesse in het bootje omdat de werfeigenaar / scheepshersteller me tijdens de restauratie van mijn vorige (ook houten) boot altijd wees op hoe het nu echt goed gedaan werd aan de hand van de Scorpion. Die was toen reeds 32 jaar oud, gebouwd naar de hoogste normen en gekoesterd door de werfbaas die een vierde deel eigenaar was.
Die werfeigenaar was overleden (in mijn armen) en zijn boot werd verkocht.
Ik bracht mijn toenmalige vriendin naar de werf om de boot te bekijken. Ladder tegen de spiegel en omhoog, terwijl we boven in de kuip rondliepen hoorde ik een rommelend geluid. Het geluid van armdikke houten palen en spieën die op de bodem vielen. Ik had gelijk door wat gebeurd was, de stutten waren van onder de romp gevallen en wij stonden met tweeën in de kuip. Je kunt niet even over de rand kijken, dan kiept de hele boel om. De boot stond aan stuurboord slechts een halve meter van de wand af maar die wand, daar ging de boot gegarandeerd doorheen.
Ik vertelde mijn vriendin die gelukkig slank was dat ze niet mocht bewegen, ging zelf uiterst voorzichtig naar het achterdek en over de spiegel op de ladder. Bleken alle stutten aan bakboord weggevallen te zijn, stuurboord stond nog. Heb de stutten teruggeplaatst en later de boot gekocht.
De werfeigenaar was reeds enkele maand overleden, onderhoud zoals regelmatig vastkloppen van de stutten was niet gedaan. Uiteindelijk heb ik alle nog aan land staande jachten tewater gelaten. Op de oude manier, met een slede die over met schapevet ingesmeerde “kletten” werd getrokken, dan door de zwaartekracht de helling af. De meeste waren motorboten, slechts enkele zeiljachten.
Bij het tewater laten van mijn eigen “nieuwe” bootje heb ik toch angstzweet gehad.
Véél later stond de boot op het werfje hier in Griekenland en ik bracht coppercoat aan. Om makkelijk te kunnen werken had ik een lijn van de masttop naar een oud scheepsvrak gespannen, haalde dan alle stutten aan de tegenovergestelde kant weg. Zo kon ik de hele zijkant doen zonder onderbreken. Immers, is een dag hard wek met drie man.
Ook toen woonden we aan boord. De slede een meter hoog, dan de boot, het dek was dan pakweg 3,5 meter boven de grond. En je bent geborgd door een lijn. Tijdens windbuien stond de hele boot te dansen. Blij dat we nu in het water liggen.