Onderwerp: Solderen als verbinding

Halle iedereen,

Al 2 decennia zweer ik, als electro-mechanicus, bij solderen voor als het echt goed en betrouwbaar verbonden moet zijn.
Nu kom ik hier zo nu en dan tegen dat solderen "not done" is op een boot. Zo heel nu en dan, maar blijkbaar toch genoeg om mijn geloof in solderen te wankelen...
Men zegt omdat dit een (te) stijve verbinding zou zijn die door de vele bewegingen aan boord niet betrouwbaar is. Nu kan ik me daar wel iets bij voorstellen, maar dat is een aangeknepen kabelschoen toch ook ?

Wat is de visie hier ?

Gegroet !
Freek

Krimptang als het kan en soldeerbout alleen als de krimptang geen oplossing is...

dehler31abc schreef :
Dat is een richtlijn, geen visie

Ook wel benieuwd naar de overwegingen
JB

Berghut schreef :
En wat denk je van een koperen gas- of brandstofleiding?

Wordt een leuk draadje met zeer voorspelbare reacties.

JB-NL schreef :
Overweging is dat je met een krimptang een verbinding maakt die beter tegen de trillingen op een boot kan... Aan de andere kant zijn de verbindingen aan de uiterste einden wel weer soldeer vaak af fabriek... (in schakelpaneel of apparatuur et cetera). Dus, krimptang als het kan en soldeerbout alleen als de krimptang geen oplossing is... TS is elektro mech dus neem aan dat het over elektra gaat?

PS Op mijn vorige boot was een eigenaar druk bezig geweest met kroonsteentjes en zelfs een 12v aftakking dmv klodder soldeer halverwege naar 3 verschillende apparaten. Dat ging ook goed blijkbaar, heb ik wel vervangen.

Na 50 jaar zeilen met boten met draadjes erin kan ik zeggen dat ik nog nooit een losse soldeerverbinding ben tegengekomen.
Wel veel afgebroken draadjes bij de rand van een aanknijpstekkertje.

dehler31abc schreef :
Dat is de korte versie.

Je moet eerst de mechanische verschillen in kaart brengen.
"zware kabels >1mm2 kunnen bij een starre soldeer verbinding stuk trillen door de massa van de ader die er achter hangt. Vaak gaat het dan nét stuk op de overgang vertind naar adertjes.
Soldeertin in gevoelig voor tinpest bij lage temperaturen onder de 13,2 graden.
nl.wikipedia.org/wiki/Tinpest

Dit maakt solderen minder geschikt voor duurzame verbindingen.

Bij het persen van verbindingen blijft er meer bewegingsvrijheid over in de overgang van pers naar kabel, waardoor trillingen een kleinere rol zullen spelen.
Ook is het ontbreken van een hete soldeer bout bij kabels in een machinekamer minder brandgevaarlijk. In veel industriële omgevingen is "hot-work" uberhaupt streng verboden.

Ik pers 99,99%, maar een slanke verbinding in de mast o.i.d. soldeer ik nog. Wel afgewerkt met dubbele krimpkousjes met lijm om de verbinding zelf te ontzien van bewegen.

Baasklusje schreef :
- te dicht op de kraagrand gekrompen
- kabels onvoldoende vastgezet om trillingen te voorkomen.

gevolg van onervarenheid.

Beta tin to alpha tin transformation, time lapse video of sample maintained at -40 C. Total time of transformation - ca 20 hours.

Hoogste tijd om alle soldeerverbindingen in de marifoon na te lopen. Vooral de verbindingen van achterop de marifoon naar de printplaat toe. Als solderen zo gevoelig is, dan zitten ze allemaal los

Solderen kan prima, mits je kunt solderen en weet waar het wel- en niet kan. Ook op veel schakelpanelen van bootjes zitten diverse verbindingen van de schakelaars middels een draadbrugje gesoldeerd naar de printplaat van de stuurelektronica. Gaat al tig jaar goed.

Bottem line; it works, maar niet voor alles.

Tinpest.. weer wat nieuws geleerd!

Maar ook ik soldeer vrijwel niet op de boot maar pers/knijp vooral. Hoewel dat waarschijnlijk ook niet altijd op de juiste manier zal zijn. Sommige kabelschoentjes zijn gewoon rommel, maar wel gemakkelijk te verkrijgen in iedere autozaak. Gewone naakte kabelschoenen worden gebruikt voor de grotere diameters (>2,5mm²), samen met een 5t hydraulische perstang.

Soms om aders te verlengen of permanent aan elkaar te bevinden, zoals in de masttop en mastvoet, gebruik ik stootverbindingen met soldeer en krimpkous met lijm. Blijkbaar niet de juiste manier. Maar in het ergste verval is het een los contact. Op onze huidige boot is die impact dan beperkt tot het stoomlicht.

Ik durf te stellen dat een goede trekonlasting belangrijker is dan de keuze tussen solderen of krimpen

Ik krimp zoveel als mogelijk: sneller en met zeker resultaat. Waar niet mogelijk (vocht of beperkte ruimte) heb ik goede ervaringen met deze dingen: dit is een soldeer verbinding met geïntegreerde lijmende krimpkous. Deze kun je met een hittekanon (of in nood met een vlammetje) gebruiken. Geen soldeerbout nodig dus. Geeft een goede (ook mechanisch) beschermde waterdichte verbinding...

Hallo Nachtvlinder,

Idd, heel fijn spul. Waar heb jij die mooie assorti box gevonden?

Sailspecials.nl

Soldeerverbinders

Zowel de EU (NEN etc) als de USA normen schrijven mechanische (krimp) verbindingen voor in een omgeving waar trillingen zijn of waar verbindingen niet permanent zijn (snoeren , kabels etc)
Soldeer verbindingen op een print mogen wel gesoldeerd zijn , maar bijvoorbeeld spannings kabels met pluggen moeten een krimp verbinding hebben

Soldeer is hard en als je koper draden vertind krijg je een harde overgang tussen vertind en onvertind , mechanische verbindingen (krimp) geeft een minder ‘harde’ overgang die minder snel zal breken

‘Tin pest’ heb ik niet eerder van gehoord , wel ‘tin whiskers’ die sluiting kunnen veroorzaken

Roozeblij schreef :
Daar heb je 100% gelijk in.
Aan boord is het belangrijkste dat het vast zit en niet kan trillen of resoneren.

mystudio schreef :
Je zal ze de kost moeten geven hoeveel oude toestellen hierdoor storingen vertonen. Ik heb het dan wel over hele oude dump apparatuur. De soldeer legering speelt ook een rol en de opslag door de jaren heen.

Het fenomeen printplaat door solderen was in de jaren 70 en 80 een veel gebruikte reparatie methode. Net als nu elko's vervangen en MF filters vervangen.

Daarbij ontstonden door de massa van onderdelen en trillen regelmatig microscheurtjes in printbanen of soldeer verbindingen. Door de komst van SMD hebben de onderdelen geen massa meer en is het betrouwbaarder geworden.

Nu begrijpt ook iedereen dat het 'swinters binnen leggen van je elektronica slim kan zijn. (doe ik ook niet )

Nachtvlinder schreef :
Na enige oefening lukt het me deze te gebruiken. In het begin een paar mislukt, met een hittegun werd het tin niet warm genoeg en met een aansteker smolt het plastic waardoor het tin eruit lekte.

Nu met zo'n torch aansteker, kort dicht erop houden lukt het wel. Eenmaal vast dan zit het ook echt goed vast.

Roozeblij schreef :
Mee eens.
Ik gebruik (na tips gekregen te hebben op dit forum) tegenwoordig alleen kale niet geïsoleerde stekkers. Die krimp ik aan de kabel, waarbij ook het stekkertje met de achterste lipjes op de isolatie van de kabel zit. En daarna een lijmende krimpkous eroverheen. Die krimpen met een instelbaren verffohn (zodat ie niet verbrand). Of als dat echt niet kan met een gassoldeer stift (maar liever niet, je maakt het snel te heet).

Tot nu toe gaat dat heel goed. Na het krimpen van de stekker goed te checken of hij mechanisch vast zit. En daarna met de lijmende krimpkous een extra trekontlasting, en gelijk waterdicht.

Zoiets:

Berghut,

Op een boot zijn een aantal dingen aan de hand die elders minder een probleem zijn.

Ik ga er even vanuit de basis in. Dan kun je je eigen keuzes maken.

Wat is er dan anders?

1. Alles beweegt,
2. ALLES wordt nat, ook waterdichte dingen.
3. Een boot is gek genoeg toch nog behoorlijk ingewikkeld.

Alles beweegt: Wat betekent dat?
- Dat vermoeiiing van draden een ding is. Massieve installatie draad is uit den boze. Hoe dunner en meer "haren" in je draad, hoe beter.
- Trekontlasting van verbindingen is belangrijk
- Geleiding van kabels, en het beheersen van buigradius om spanningsconcentratie in de knik te voorkomen.
- Tin kruipt. Vertinde draadeinden in kroonsteentjes gaan na verloop van tijd los zitten.

Alles wordt nat:
- Verschillende materialen werken galvanische corrosie in de hand. Tin/koper?
- Alles wordt nat. Ook in een waterdichte behuizing. Misschien ietsje minder, maar condens is overal.

Om deze redenen zou ik inmiddels liever een krimpverbinding gebruiken, ingepakt in krimpkous mèt lijm.

Deze les heb ik helaas ook weer met schade (geen schande want stiekem gedaan) moeten leren.

Bijgaand document zegt er meer over.

drive.google.com/open?id=1EIKb...ail.com&usp=drive_fs

Bedankt voor de vele visies !
Die hebben de mijne wel wat bijgesteld.

ISO 10133

Small craft — Electrical systems — Extra-low-voltage d.c. installations

10 Wiring connections and terminals

10.7
Solderless crimp-on terminals and connectors shall be attached with the type of crimping tool designed for
the termination used and for a connection meeting the following requirements.

Er wordt uberhaupt nergens gesproken over solderen.

Ook niet onhandig:

Nachtvlinder schreef :
Dit zijn die "stootverbinders" die ik bedoel. Prima spul!

Let bij aanschaf op de smelttemperatuur, als deze te hoog is kan het zijn dat het te lastig wordt om het tin gesmolten te krijgen.