Onderwerp: Je grootste blunder?

Onder de boot zal de schade niet veel meer zijn dan wat krassen; er is geen lekkage ontstaan dus het valt allemaal wel mee. Ik had geluk dat het zo'n balvormige ton was Heb ook geen kraakgeluiden gehoord dus inspectie zal wel plaatsvinden volgend jaar als ik de romp ga schilderen. Boven de waterlijn zijn hier en daar wat groen-rode krasjes te vinden, niet echt dramatisch gelukkig.

Ach, het gebeurt, je schrikt, je evalueert, je herstelt de zichtbare schade en vaart weer verder met het idee dat dit jou niet nogmaals overkomt. En als iemand toevallig op de VG7 nog een blauwe vlek ziet: die is ook van ons

Ok! je verwacht dus dat je ook nog schade hebt gemaakt aan rijks eigendommen...

Maar ach gezien je vrijwillige inspanningen voor het algemeen zeilersnut zal deze belastingbetaler je het van harte vergeven 8)

Ik neem aan dat je netjes even de RAL kleur van de VG7 opvraagt en bijpassende verf regelt. Even terug naar de plek en schilderen maar
Of we maken het een gedenk plek.. Een soort Dennis bedevaartsoord.

Of anders je romp in dezelfde ral kleur schilderen en er nogmaals op eenzelfde wijze overheen te varen

Kijk dat is creatief...
Dan willen we de kans om een filmpje te maken!
Dan komt er volgend jaar een dvd uit met de gefilmde bloopers leuk voor volgend jaar bij de meeting.
Alle bloopers part 1

Helaas is de kans dat ik volgend jaar opnieuw op het Visjagersgaatje zit behoorlijk klein. De reden dat daar ook verf van ons te vinden is: wij zijn gewend aan boeitjes net niet raken (kleine plas dus zo strak mogelijk langs de boeien varen). Op het Visjagersgaatje moesten we opkruisen bij een windje 3-4, blijkbaar vond de rest van de sluisinhoud opkruisen niet leuk, die motorden lekker weg dus we hadden de ruimte. Net op het smalste gedeelte lag die boei, we zouden hem net bovenwinds passeren... op een bootlengte afstand bleek dat het toch niet ging lukken, iemand riep dat de diepte schrikbarend snel terug liep dus we moesten acuut overstag. Met stroom mee duurt dat eventjes wat langer. Een lichte boink was het gevolg, was maar een plastic tonnetje dus ik hoef geen verf terug te plaatsen

Dan heb jij je Sneekermeer zeilen snel afgeleerd Die sturen zo [sarcasme mode on] direct [/sarcasme mode off], dan haal je het niet eens in je hoofd om te dicht in de buurt van een boei te komen.

En nog eentje dan. Zoals je ziet, is het een leerzame vakantie geweest voor me

We wilden van Texel naar Den Oever terug. Voorspelling was een O4, niet echt handig dus. HW Harlingen om 9:22, en diepgang voldoende gering om een flink stuk van het Gat van de Stier af te snijden. Ik aan het rekenen... half acht trossen los, mensen!
Moet je niet doen met een onervaren bemanning. Pas na 8 uur waren we de haven uit, de wind was zeker in het begin lang geen 4Bft. Met als gevolg dat we zo rond 9:30 erachter kwamen dat we dermate achterliepen op het schema dat het tij ons netjes weer terugzette. We kwamen geen meter meer vooruit

Oplossing: roer om, terug naar Den Helder voor zeeziektepillen en een herberekening van de tocht. De herberekening was wel correct: 15 uur trossen los en 17:45 bij de Stevinsluizen; uiteraard hebben we gezeild tot we achter de dijk zaten. Met stroom mee opkruisen blijft een feest

Nog maar eentje, van een geheel andere orde dit keer.
Ik kwam vrijdag op de boot en werd verwelkomd door een enorme putlucht. Nou ja, neus dicht, ramen en luiken open, even wachten tot het ergste weg is en dan de oorzaak zoeken. Eerste gedachte was het toilet: negative. Bilgewater misschien? Helemaal droog. Alle keukenkastjes open, op zoek naar rottende etenswaren: hadden we keurig opgeruimd na de vakantie. Lucht trok wat weg, de dag vorderde en er moest geslapen worden dus later verder zoeken.
Zaterdag nog een rondje gedaan, weer niets. Tot Liesbeth aan een familielid even de boot liet zien en alle handige opbergplekken open trok. De lucht bleek uit de bakskist achter met de gasbun te komen. Daar stond een klein emmertje waarin de kinderen wat schelpen hadden verzameld... oesters om precies te zijn.. in totaal 7 gesloten exemplaren uit de haven van Den Helder, die dus al 2 weken geen water hadden gezien Van de stank in het emmertje hoefde je maar een snufje te ruiken om al over je nek te gaan 8O

Moraal van dit verhaal: een absoluut verbod op levende dieren aan boord En de schipper dient voortaan alle ingaande goederen in te klaren.

Zondag was het schitterend weer. Niet gek veel wind maar net genoeg om toch wat vooruit te komen. Om dat de kuiprand toch een beetje te hard zat maar een kussentje aan laten rukken. Bij het passeren van een druk en bijna windstille pasage tussen twee eilanden is het kussentje bij het opstaan overboord gevallen. Uiteraard kom je daar pas achter als je al een flink stuk verder bent.

Het kussentje was er blijkbaar eentje van de drijvende soort. Mijn vriendin zei dat ze hem zag drijven op honderd meter afstand. Mij boeide dat kussentje totaal niet, we begonnen net weer wat vaart te maken. Maar ze bleef volhouden dat ze het kussentje zag drijven. De digitale spiegelreflex er ook nog even bij gepakt om het wat beter te kunnen kijken. Om maar van het gezeur af te zijn de boot om gedraaid en teruggezeild.

Na wat geploeter in het bijna windstille gebied zagen we hem toch drijven. Er vlak langs kunnen varen op zeil maar de golven die de boot zelf maakte dreven het kussentje net op het moment van pakken, al hangend over het gangboord, net weer een stukje verder van de boot net buiten bereik. GRRRRR. Een behulpzame sloepvaarder (zijn ze toch nog ergens goed voor) kreeg het ook niet voor elkaar.

Inmiddels weer overstag gegaan om zelf dichtbij te komen. Tja dan zit er eigenlijk nog maar 1 en meteen ook de meest doeltreffende manoevre op. Welke ik op mijn vaders boot ook al eens heb mogen uitvoeren voor iets soortgelijks. Even goed om je heen kijken en huppakee plons. Dan maar zwemmend pakken.

Kussentje was snel gegrepen en weer aan boord gebracht. Nu ik zelf nog aan boord. Naar de achterkant gezwommen waar de zwemtrap in opgeklapte stond al klaar stond om me weer aan boord te klimmen. Het trappetje zat echter met zo'n stuk elastiek met twee van die balletjes dichtgeklapt. Ach in dichtgeklapte stand lukt het ook wel met wat hulp van de hekstoel. Ik grijp naar het trapptje om erop te klimmen. Pats, het elastiek laat los en het trappetje klapt uit. De onderkant kwam precies op mijn oogkas terecht onder mijn oog. Wat resulteerde in een beetje bloed en een dik oog. Later op de avond begon hij aardig blauw te worden.


De hele week heb ik dus kunnen uitleggen hoe ik aan dat blauwe oog was gekomen.

Een "kussen"gevecht!

wauw !!!

sterkte er mee

dat had ook anders kunne aflopen
zag vandaag 1 of ander realety ziekenhuis serie waar een vent met een grote haak in zijn oog binne kwam

8O

zie je je al met een zwemtrap binne komen

over zwemtrappen gesproken

op die manier heeft mijn buurman in de haven nu een rvs trappetje van 220 euro

ik moest ooit eens te water in de haven omdat mijn koelwater geen aanzuiging kreeg
iets voor het gat ik, er dus in en maak het gaatje schoon
maar ja toen er weer uit
zelf heb ik geen zwemtrap en ook niet zo atleties om me zelf aan boord te hijsen
DUS
ik zwem naar de boot van mijn buurman die had een mooie houte aan zitte
ik klap het netjes uit
pak de boot beet, zet mijn voet er op
toen het trappetje ook maar enigsinds iets van gewicht kreeg te verduren klapte het ook helemaal uit elkaar
via weer een ander trappetje er uit gekomen

er was op dat moment geen mens in de buurt te bekenne
en had net kunnen doen alsof mijn neus bloed
maar zo ben ik dan ok weer niet
de man verteld hoe en wat en gewoon de schade betaald
gevolg hij hij heeft een toffe en stevige trap

en ik moet het nog steeds doen met een lus in een landvast aan de bolder
zo is mijn vrouw dan ook weer

:?

Tja zo zie je maar, die bolletjeselastieken worden niet voor niets ogenmoordenaars genoemd . En Was ook een goede oefening voor de man-over-boord! Hoe iets stompzinnigs toch leerzaam kan zijn.......

Zo is het.
Was gisteren lekker aan het afpilsen met onze schipper van het skutsje. Vertelde hem dat mijn vrouw onze boot steeds beter onder controle kreeg. Hij vroeg wat er zou gebeuren als ik overboord zou vallen. Ik keek hem aan en dacht .... "geen idee, hoop dat het goed gaat". De ras echte schipper keek mij verbaasd aan en zei "dat zou ik dan maar eens rap proberen". Gewoon vol onder zeil de reddingsboei overboord en jij je handen over elkaar. Kijk dan maar eens wat er gebeurt. Een wijze raad welke we zeker gaan opvolgen. Daarna nog vele sterke verhalen uitgewisseld en de barman geholpen met het legen van zijn voorraad.

Geen blunder van mezelf maar wel leuk.

Loop je op de steiger en vraagt er een steigerlarf (kid) waarom er een stuk kurk aan de sleutelbos zit. Zegt de drager ervan, "dan blijft ie drijven als die in het water valt".

Kijk maar.

Plons....

En alles lag op de bodem ........ laat dat net de verhuurder zijn die zijn boot wilde overdragen aan het gezin wat het schip die dag wilde huren ..........

Dat werd zwemmen.

Michel

Nu wel eentje van mezelf.

Eerste trip op de koopvaardij op de Swallow van Bodewes uit Groningen. Vertrokken uit Baltimore en aankomend in Zuid Amerika. We staan op bij de voortros en de 1e stuurman geeft de opdracht om de hieuwlijn naar de wal te gooien.

Dat is een lijn, vrij dun en relatief licht, met een zware geknoopte bal aan het einde. Deze lijn gooi je naar de wal om de "roeiers" de mogelijkheid te geven daarna de tros van het schip naar zich toe te trekken om op de wal om de bolder te leggen.

Ik had dus die hieuwlijn in mijn hand en dacht het helemaal te begrijpen. Uit alle kracht die ik had smeet ik die lijn naar de wal ......... en HOPPA .... ik haalde het ook nog. Wat was ik trots.

Klinkt er GODV ...... van die ouwe over de intercom vanaf de brug en de rest op de bak lag krom van het lachen.

Wat nou ..... ze hebben hem toch?

What happend?

Ik had de lijn opgeschoten en al zo naar de wal gesmeten terwijl het toch echt de bedoeling was om 1 eind aan boord te houden. Dat einde moest nog om de tros ......

Hmmmm, gelukkig was het donker .... het schaamrood stond op mijn kaken ......... dat hadden ze me niet geleerd op de Zeevaartschool.

Gr Michel

Het is niet echt een groot verhaal, maar wel mijn grootste blunder.

wij lagen op een eiland met de Varianta. Het waaide lekker en het leek me een goed plan om de Bolle Jan eens uit te proberen. Alles getest, ding gehesen in de beschutting, leek goed.

Buiten de beschutting was het halve wind naar de geul, dan een bocht naar Harderwijk, dus voor de wind verder. Ik schat een kleine windkracht 5.

Zo gauw we uit de beschutting waren gaf ik mijn vrouw het roer en zei dapper: ik ga hijsen''. Zou je dat nu wel doen, vroeg vrouw nog angstig?
Tuurlijk, gaat best.

Ik had het zeil net omhoog, bleek de lijschoot vast te zitten. Enorme vlaag... en we gingen recht op het laatste steigertje op de punt van het eiland af. Ik kreeg de schoot niet meer los, heb de motor nog kunnen starten, maar te laat.... KABOEM! Boven op de steiger.

Er stonden wel 20 man te kijken... Ik schaamde me te pletter. Maar goed, daar leer je van.

Naast mijn fijne ervaring van vandaag (zie het cafe) nog even dit. Als je ervan houdt (ikke niet) moet je op een dag als vandaag eens een paar huur valkjes volgen door de kanalen. Het is echt verschikkelijk. Er waren er vandaag een paar bij welke bij windkracht nul nog voor ellende zouden zorgen maar helaas voor alle andere watersporters was het ook voor deze gasten windkracht 5+. En dan zonder motor en enige kennis van zake door een kanaal varen..... Als eerste probeerden ze de wal te testen. Deze was van goede kwaliteit. De boot lekte "nog" niet dus dan maar weer aan de andere kant tegen de wal... Tussendoor nog even kijken wie er sterker is een skutsje of een valk. Bleek, vol verbazing, het skutsje sterker....
Heren verhuurders een tip. Eis dat mensen die een zeilbootje huren er bij een dergelijke wind verplicht een motor bij huren...en deze ook gebruiken in de sloten en kanalen. Op open water weet de gemiddelde watersporter wel een huur boot te herkennen en wijkt dan (en kan dit dan ook) in alle geval om schade te voorkomen. Maar op deze wijze wordt het materiaal van de verhuurder en eventueel ook van de passant volledig naar de knoppen gevaren.
Zo dat ben ik ook weer kwijt... op naar het cafe...

Mijn grootste blunder?
Dat ik geen kanon op het voordek heb staan om de helft van die @#$%^ sloepen weg te schieten.
Wat een stel vervelende en verwaande "bootmobilisten" zijn daar bij.
Ik wind me er achter het toetsenbord weer over op.

Ik weet het, afgelopen 3 weken diverse bizarre dingen met die k*tvalken meegemaakt, gelukkig is onze motorboot ietswat overpowerd want dat heeft 2 maal geholpen om de voortijdige ondergang van een valk te voorkomen.
Iedereen maakt wel eens een fout(je) maar wat die gasten soms flikken......Brrrrrrrrrr, lijkt af en toe op een zelfmoordaktie.

had vorige week nog zo'n type met een valk die voor mn bootje dat scherp aan de wind ging een stormrondje ging oefenen. ik in allerijl er omheen, en wat roept de beste man, midlifecrisis en wel, sorry ik ben het nog aan het leren.

mijn grootste blunder, met twee bootjes naaste mekaar aangemeerd liggen in de biesbosch, pilsje erbij, pils op, 'op mijn boot heb ik nog wel wat', overstappen van de ene naar de andere boot, blijkt de lijn tussen de twee boten iets losser dan verwacht. bootjes schuiven uit elkaar. Remco hangt met 2 armen over de zeereling van de ene boot, met een been in het water en met een been ver de zeereling van de andere boot. en word door 6 man, inclus zich zelf, uitgelachen. volgende ochtend bleek in de onderkant van mijn bovenbeen een exacte blauwe afdruk van een lier te staan. maar het was wel gezellig

LOL
Ik kan het altijd erg waarderen als nieuwe leden zich min of meer introduceren met het beschrijven van een goeie blunder. Ga zo door

In de periode dat er boten werden gehuurd met een vriend een lang weekend de friese meren op. Bij van de Pol in sneek een houten langkielertje gehuurd. Ik meen dat het de 'bruinvis'was.
Aan zeilervaring geen gebrek: IJmuiden lissabon, verschillende oversteken naar Engeland, keer of wat de 24-uurs. Dit weekend mocht dus helemaal geen probleemen opleveren.

Vie het heegermeer richting de Morra en dan kwam kon je natuurlijk niet voorbij de Galamadammen zonder koffie met gebak. Dus strijken, aanleggen en genieten. Prachtig weer, lekker druk en veel te kijken. Na de kofie maar weer eens verder. Aflandige wind dus achterlandvast los, grootzeil hijsen en toen tegen m'n maat op de kant: spring er maar op. De boot deinsde wat achteruit en begon dwars te vallen. Het grootzeil ving wind en er kwam snelheid in de boot. Veel snelheid. roer om en..... niets. Wat ik ook stuurde, de boot ging zijn eigen koers. En die was schuin op de wal, recht op de rondvaartboot de 'klifrak' af. Op het allerlaatste moment deed het roer toch wat en de punt van de bruinvis koos nét de vaarwater-kant van de kont van de Klifrak, en niet de kant van de wal. Dan was de schade aanzienlijker geweest.
Nu heeft de klifrak een behoorlijk geveegde kont waardoor je niet zomaar tegen de romp aanvaart, maar met de verstaging tegen het berghout. Het onderwant knapte en het topwant bleef nog hangen op drie tieren van de staaldraad. Snel strijken en met de grootzeil- en peikeval als noodverstaging op de fok terug naar Sneek. Reactie van de verhuurder: de vorige heeft de hele mastvoet er afgevaren tegen de spoorbrug bij workum.

De beschadiging in het ego waren vele malen groter dan de schade aan de boot. Vijf tientjes staaldraad en we konden verder varen.

In elk geval geleerd: een langkieler stuur je voor een groot deel met de zeilen.

Groeten, Rob

Wij hadden onze Varianta gekocht in Naarden en voeren hem via Zwartsluis naar Friesland. Net na Zwartsluis is een vaste brug waarvoor de mast naar beneden moest. Aangezien we in Zwartsluis een fraaie box met lange zijsteiger hadden, leek het ons handig om daar de mast te strijken.

Ik had daar in een grijs verleden ervaring mee dus dacht ik te weten wat te doen. Ik maakte de zijstagen wat losser, organiseerde een schaar, maakte de grootschoot aan de voorstag vast (met blokken) en maakte de voorstag los.

Een Varianta heeft geen mastvoet die de mast stabiel houdt. Dus elke windvlaag is er eentje te veel. Waar wij echter geen rekening mee hadden gehaden was dat de mast boven de zalingen verbogen bleek te zijn. Hierdoor bleef er spanning staan op één zijstag. Het geheel belande dus niet volgens plan in de schaar. Maar viel net naast Robèrt in het water. Gelukkig zonder persoonlijke ongelukken en schade aan andere boten.

Flink geschrokken en enorm balend van de kromme mast zijn we uiteindelijk vertrokken naar Friesland.

Spannend verhaal Nico B. Ik ben wel benieuwd welke vaste brug je bedoeld, want vanaf zwartsluis door NW Overijssel naar Friesland kan al jaren via de staande mastroute...