Onderwerp: Je grootste blunder?

Sinds een half jaar heb ik een eigen zeilboot, die een paar weken geleden voor het eerst weer te water is gegaan na groot onderhoud van het onderwaterschip.

Veel vrienden willen hem graag een keertje zien, dus af en toe loop je de steiger op om ff de Eygthene 24 te bewonderen. 8)

Een paar weken terug gebeurde dat ook. Een bevriende stel was nieuwsgierig. Het was mooi weer, dus wij gingen richting haven.

Druk pratend lopen wij de steiger op. Ik klim via de preekstoel het voordek op en merk eigenlijk meteen dat de voorstag behoorlijk strak staat. Ik had daags ervoor gevaren dus ik dacht dat ik vergeten was de stag iets te ontspannen.

Tot mijn ontzetting zie ik nu ineens dat mijn huik en sprayhood zijn verdwenen! Ik ben er even stil van en begin te beseffen dat het inbrekersgilde zijn werkgebied aan het verbreiden is en dat dit mij geld gaat kosten en hoe was ik ook alweer verzekerd... Er gaat veel door je heen als je zaken kwijtraakt buiten eigen schuld!

De man van het bevriende stel vraagt aan mij of ik in de winterstalling ook nog mijn romp geschilderd heb. Ik antwoord dat ik alleen ben toegekomen aan het onderwaterschip. Even kijkt de man mij aan en zegt:"Maar jouw boot was toch rood?".

Op het moment dat ik met "Ja" wil beantwoorden, besef ik wat er aan de hand is. :roll:

Ik kijk naar rechts en zie, mét sprayhood, huik én ontspannen voorstag..... Ja, inderdaad...

Ik sta op de Eygthene van de buurman!

Schiet mij nog een verhaal binnen. Overkwam een maat van me, enkele jaren geleden.

Hij lag destijds (volgens mij) in Hindeloopen. Na een avondje op brute wijze zijn geld omzetten in heilig vocht in het dorp, stommelde hij zijn boot op.

Vrouwlief had het luik nog opengelaten (die was al heel wat eerder naar de boot gegaan), het was een donkere, broeierige nacht.

Voorzichtig klom hij de kajuit in, besloot het licht uit te laten om zijn vrouw niet wakker te maken en begon zich uit te kleden. Dat ging niet geheel gemakkelijk in het donker en in zijn geestelijke toestand, dus het duurde even. Maar zo geruisloos als mogelijk ging hij door met waar hij mee bezig was. Hij hoorde wat slaperig gesnuif voorin en ineens beseft hij, omdat zijn ogen aan het duister begonnen te wennen, dat hij niet bepaald goed bezig was.

Uiterst voorzichtig zocht hij zijn kleding op, kroop de boot uit, stapte de steiger op en liep stilletjes naar zijn eigen boot, die een steiger verderop lag!

LOL!

Je hoort zo'n verhaal nou nooit over een foto model wat zich vergist in jouw boot....

Vorig jaar lagen we in de passantenhaven van Steenwijk, halverwege die haven is een mooie voetgangersbrug met een beperkte doorvaarthoogte en wij, omdat we er niet onderdoor kunnen, lagen er vlak voor.
Omdat wij vaak redelijk vroeg wakker zijn en die ochtend ook, zaten we mijn vrouw en ik lekker aan de ontbijtkoffie, omdat de gordijnen nog dichtwaren hoorden we een boot langsvaren en nog geen 15 seconden later een vreselijk gekraak en vrouwelijk gegil......

Van een gerenomeerd verhuurbedrijf uit Urk had zich een motorboot zich muurvast onder de brug gevaren, ze waren notabene ruim een meter te hoog, heel de cabriokap inclusief alle steunen en de radarbeugel met alles erop lag in het water en de boot zelf lag muurvast, ze konden niet meer naar voren of wat eigenlijk beter zou wezen naar achteren.

Met een paar andere collega watersporters die al of niet wakker waren geworden van het kabaal geprobeerd om het schip onder de brug vandaan te krijgen wat niet lukte, ze zaten muurvast.
Na enig overleg bleek dat hun drinkwatertank bijna leeg te zijn en daar kon ruim 1000 liter bij, dus dat maar eerst gedaan om te kijken hoever het schip zou zakken in het water, dat bleek nog niet voldoende te zijn.

Toen kwam iemand op het slimme idee om een stuk of wat bewoners van de naastgelegen huizen op te trommelen en die als levende ballast aan boord te zetten, dat lukte goed en met een man of 40 aan boord was de boot zover gezakt dat het vrijkwam van de brug, de buitenlandse huurder vertrok daarna zonder een woord van dank richting Urk......

Ik heb al een aantal keer wat meegemaakt, ik kom er altijd wel snel overheen en denk vaak: "van fouten leer je". En als het uiteindelijk (zonder schade) goed afloopt is er niets aan de hand!

Echter heeft mijn vriendin er vaak meer moeite mee, helemaal als er iets misgaat in het bijzijn van vele (natuurlijk met veel meer zeilervaring) toeschouwers.

Moment 1:
Een paar jaar geleden wil ik samen met een vriend een Valkje huren op de Kaag. Wij erheen, behoorlijk slecht weer; het regent continu en windkracht 6 a 7.

Op het moment van huren had deze vriend alleen ervaring met het bedienen van de fok en met rustig weer. Ikzelf had weleens vaker een Valkje gehuurd en in Engeland op The Isle of Wight een zeilcursus gedaan tijdens "Cowesweek" (zeilevenement).

Met veel enthousiasme de verhuurder de huur betaald en zijn vraag of wij het wel aandurfde heel stoer met "ja natuurlijk" beantwoord. Wel nog even het grootzeil gereeft...De boot met peddels de haven uitgepeddeld (geen BBM aan boord). En we moesten maar even bellen als we niet op eigen kracht de haven in konden varen. "Ah joh, dat komt wel goed...de haven ligt aan lager wal!", riepen we nog!

Eerst dus heisen op een flonder 5 meter van de haven...dan door de wind draaien en mooi afvallen om snelheid te maken! Het zag er allemaal goed uit...totdat we verder op de Kagerplassen toch erg veel golfslag hadden en soms zo schuin gingen dat we ons moesten verzetten niet uit de boot te glijden!

Omdat we het niet aandurfde snel terug gevaren recht op de haven af! Ik zag de haven steeds dichterbij komen en de lagerwal ook! Dus alle zeilen los, en plan bedenken...Rustig vanaf stuurboord aankomen varen en dan zeilen strijken en op de stroming de haven in, leek ons het beste plan!

Zo gezegd, zo gedaan...fok aan...grootzeil aan en huppakkee!!!; zo richting de stijger van de buurman, aan lagerwal! ook daar kwamen we dus niet zo makkelijk meer weg...wij bellen naar de verhuurder....geen antwoord! Dus door de tuin van de buurman op zoek naar de verhuurder...Hij had ons echter al gespot en was al onderweg met zijn motorbootje met 3 pk om ons naar het haventje te slepen!

Wel mijn lesje geleerd en vorige zomer in Akkrum maar weer een zeilcursus gedaan! Kan er nu hard om lachen...maar toen stonden we behoorlijk voor paal!

Moment 2:
Pasgeleden, aan het opkruisen door een smal kanaaltje waaraan Bakboord kant wat plezierjachtjes lagen aangemeerd...We waren al wat laat en wilden de haven van het starteiland in Sneek nog halen. Dus we probeerden heel scherp aan de wind te varen, wat op zich heel goed ging! Totdat we op een bepaald moment een stuk windstil tegen kwamen...Je dobbert er een beetje doorheen en uiteindelijk kwamen we erdoor!

Toen kwam er ineens wind in de zeilen...zonder snelheid! Dus een slag maken was erg lastig...en je raad het al! Met de punt in het riet! Resultaat: Vriendin kwaad omdat ze bang was dat de opvarende van de jachtjes aan de overkant ons zo zagen...(men denkt dan meteen...wat een onervaren luitjes!) En ten tweede ze was bang dat we vast kwamen te zitten...erg vervelend zonder boom aan boord! Oplossing: Zeilen los...Motortje aan...in zijn achteruit...tegen de wind in...zeilen strijken...en snel het vaartje uit!

mijn grootste blunder ,tot nu toe ,mijn dochter aan het helmhout ,die effe een snelle route wist ,zaten we op een zandbak vast ,gelukkig was er een aardige meneer met jawel een sloep ,waar ik altijd een hoop comentaar op heb sloepjes mensen ,nou iedereen vaarde ons voorbij in de vaargeul en zwaaide ,maar niemand hielp ons ,behalfe dan die man met die sloep ,die ging er voor liggen en zette toen effe het gas open en al het zand onder de boot spoelde weg ,en heeft ons toen naar de vaargeul gesleept ,dat was gelijk en goeie les ,dat je niet dwars kan oversteken op het koevordermeer

Vastlopen is inderdaad een goeie manier om van je vooroordelen af te komen, dat was mij ook al opgevallen.
En daar hoort meteen een blunder bij, dit keer niet van mezelf. Ik zat nou eenmaal vast door motorpech aan lagerwal, kon ik weinig aan doen. Komt er een motorboot langs (een flinke), die zou wel even helpen. Hij werpt me een landvast toe en zegt me die te beleggen op de achterbolder; dat doe ik, hij zet zijn boot in de achteruit en zou me wel even lostrekken. Niet dus: het achterschip groef zichzelf dieper in het zand, de lijn kwam strak te staan en deed knal, kon ik nog net ontwijken. Dus ik roep naar die man, gaat niet, je trekt me verder vast! Welnee zegt de kapitein, komt terug, werpt een dikkere lijn toe (12mm ipv 10) en we herhalen de procedure... met hetzelfde resultaat, alleen kreeg ik de geknapte lijn nu wel in mijn gezicht.
Een opgetrommelde sleepboot (1900) bekeek de situatie, snapte dat ik niet naar achteren moest, liet me voor een lijntje zetten en met een klap van zijn schroef (een meter doorsnee) was ik weer los. Dank aan de eerste schipper voor het te hulp schieten, maar iets meer beleid was handiger geweest

net was er bij mij een vriend op visite die met het volgende verhaal kwam.

zijn broer had een tjalk gehuurd van een meter of 11 met een gewicht van 17 ton ( of zo )
ook had hij net een nieuwe zodiac gekocht en deze ging mee als bijbootje en hing achter het schip
na een dagje varen wilden ze ergens gaan vast maken aan een steiger.
mijn vriend werd naar de voorplecht gestuurd.
en de dochter werd gesommeerd het bij bootje van bakboord bolder naar stuurboord bolder te verhangen.
( meisje is 13 ofzo )
dus meisje gaat deze klus klaren denk iedereen en houd de boel niet meer in de gaten.

natuurlijk ( ik kan me dat wel voorstellen ) krijgt het meisje het bijbootje niet over het schroefwater heen.
iedere keer als ze een ruk aan het touw gaf wilde het bijbootje wel naar stuurboord kant maar toch werd het weer terug geblazen naar bakboordkant
meisje wordt wat moe en het touwtje schiet uit haar handen.

in de tussentijd waren ze al aardig dicht bij de steiger gekomen en niemand let ook maar even op het meisje dat op achterdek staat te klojo-en met het bijbootje
wat doet papa die nu stress heeft om te gaan manouvreren???

die gooit het schip in zijn achteruit.
met gevolg dat het touwtje van de bijboot in de schroef terecht komt en zo het hele bootje onder water trekt
natuurlijk is het bootje niet opgewassen tegen deze krachten,
gevolg dat de hele boel afgesheurd is en zodiac eigenlijk al naar e schroothoop kan
of als reparatiesetje voor banden plakken gebruikt kan worden.

Gelukkig geen blunder van ons...maar van een schipper die net zijn Bavaria had gehuurd en er 100 meter mee heeft gevaren...

Net voor de brug bij Sloten lagen een stuk of 10 Bavaria 31'ers, leuk om dezelfde boten op een rij te zien liggen! Echter na de brug hoorden we een hoop geschreeuw en comotie, toch even vaart minderen en langzaam stuurden we door de bocht heen.

Meteen werd duidelijk wat er aan de hand was, de schipper van zijn net gehuurde jacht was iets te dicht langs het kantje gevaren! 1000 keer geluk bij een ongeluk was dat de Skutjes daar liggen!

Direct werd actie ondernomen...eerst vooruit proberen met een Skutsje het jacht vlot te trekken, zonder succes...toen achterwaards, wel spannend zo krap bij de bocht en met een file van pleziervaartuigen net voor de bocht en vanaf het Slotermeer! Gelukkig was na een half uur alles weer opgelost, nogmaals pas op! Het Slotermeer (buiten de vaargeul) en de kanaaltjes zijn aan de randen ondiep! :idea:

Dat is grappig, dat jacht heb ik ook zien liggen. Ik voer er toen met mijn broertje in een valk langs en dacht al: zal wel een huurbavaria zijn. Vond het wel apart dat werd geprobeerd de boot vlot te trekken met dat kleine bijbootje wat je op de voorgrond ziet. Het buitenboordmotortje zag eruit alsof het maar een simpele oude 4pk was....

Ja bij nauwe vaarwegen in friesland moet je met diepstekende schepen altijd wel een paar goede meters van de kant afblijven .

Dat bijbootje was er om de sleeplijnen over te brengen van het Skutsje naar de Bavaria...verder heb ik jullie dan gezien denk ik...jullie kwamen vanaf het Slotermeer aanvaren toch?

In mijn tijd als waterscout voer ik lekker rond met ons Lelievletje.
Opeens begint de wind toe te nemen en we besloten een rif in het zeil te leggen, dat was zo gebeurt en er lag 2,5 rif in.

Alles ging goed, tot op een moment er een megascheur ontstaat in het zeil. Oops, we waren vergeten de schootring anders vast te zetten, en de schootring had zoveel druk op het zeil gezet dat er een flinke scheur inzat.

Jammer, maargoed 2 weken later hadden we wel gloedjenieuwe zeilen van Holland Sails en ik moet zeggen, dit was wel een verbetering.

Samen een zeilcursus, eventueel op eigen schip volgen is dan een aanrader. Wij, mijn vrouw en ik hebben dat ook gedaan. Wij hebben allebei zeilervaring maar toch een heleboel geleerd, zeker mbt het motorvaren met stevig wind, box varen, sluis varen, lagerwal wegvaren enz. Tevens leer je vanaf het begin een juiste wijze van communiceren aan. Dit maakt alles een stuk eenvoudiger, dus leuker en vertrouweder.

Wij hebben een cwo curus kajuitzeilen gevolgd bij pyxis mare. Dit is ons erg goed bevallen.

Groeten

Berry

Ik heb zelf inderdaad ook CWO 1 t/m 4 gedaan. Dat is een prima opleiding en je leert erg veel. Het kan in ieder geval een hoop vervelende ervaringen schelen

Weet nog wel een leuke blunder van een maatje van mij [zal daarna eens nadenken over een eigen blunder...]

Zeilde toen nog regelmatig in lelievletjes van de scouting boys, voorin zit een luchtkamer met een mangat wat netjes dicht geschroeft zit. Echter voordat dit dicht gaat doet men er een klein btje afgewerkte olie zodat eventuele lekken snel gespot worden.

De bootsman van die tijd zou een klein lekje wel even lassen en daarna het mangat dichtmaken. Kennelijk had hij wel begrepen dat er olie in moest maar niet precies waarom want toen ik even ging kijken klokte hij zojuist de 7e liter olie naar binnen!!!!

Je begrijpt dat hij het er ook zelf weer uit heeft mogen scheppen

Telt het startschip midscheeps rammen voor het begin van de wedstrijd als een goede eigen blunder??

Let op, dit was wel in de jonge jaren uiteraard..

Dat is geen blunder, dat valt onder; Een kleinigheidje moet kunnen!

Behalve als je het startschip ramt

Hmmm, als wedstrijdzeiler blunders zat natuurlijk.

Een aardig is wel op het Gardameer:

Ik zeilde een wedstrijd in een Topper Boss. In het noorden van het Gardameer kan het aardig waaien (bft 5-7) en die dag was geen uitzondering. Banen in een skiff zijn "up-down" dus een kruisrak, en dan voor de wind terug (afkruisen met een gennaker). Bij de onderboei lag een fotoboot, leuk voor later.
Ik kom dus in de buurt van de onderboei, als een flinke vlaag mij treft. Ik stuur af (lees: de gennaker stuurt de boot af, je hebt zelf echt niet zoveel te willen...) en de boot versnelt. Het leuke van een skiff is dat de schijnbare wind ook een behoorlijke duit in het zakje doet. Dus het gaat harder en harder. En je denkt dan zeker niet dat ik in een bootje van 4,9 meter, met 53 m2 zeil erop, ga oploeven? Dat is gegarandeerd zwemles. Dus die onderboei zeilen we voorbij. Maar lag daar niet een fotoboot??!

Gelukkig was de fotograaf zo slim om zijn camera neer te leggen, en ik heb nog nooit iemand zo snel een buitenboordmotor zien aantrekken, en wegvaren. Ging net goed...

Destijds had ik een log in de boot (van JDC Electronics, beetje een prulding) en dat gaf als snelste aan: 28,5 knt

Dus blunder: Ja, het is niet handig de onderboei voorbij te varen. Maar aan de andere kant...

Ja inderdaad! Ik was degene die met mijn hoofd aan het schudden was en waarschijnlijk ook een redelijke grijns op mijn gezicht had

Tsja wij lagen met een landvastje met de punt in de wind te wachten en dus een foto te nemen...blijft altijd spannend of er genoeg ruimte is om te draaien en dus een leuke onderbreking!

Helaas mag ik me weer melden in dit topic. Bij het naderen van de hefbrug bij Zutphen (vanuit Arnhem, dus stroom mee) ging het niet zoals ik wilde. Afspraak was: we leggen aan het remmingswerk vast, motor uit en via de marifoon info/brugopening aanvragen (bij lopende motor is de marifoon vrijwel niet te verstaan, wordt aan gewerkt). We komen aan bij het BB remmingswerk, vrouw staat klaar met de lijn: nergens een bolder te vinden! De stroom duwt ons van het remmingswerk af dus besluiten we de SB zijde te proberen. Ook daar geen bolders, maar wel een brug die angstig dichtbij komt... met 2 kn stroom op de kont is het ook niet eenvoudig om je schip stil te leggen. Vlak voor de brug besluit ik rechtsomkeert te maken om de stroom dood te varen. Brugwachter heeft ons geklungel al gezien, doet de bomen dicht, rood-groen op de lampen, brug is bijna boven... ik geef het sein dat de lijn voor los mag, we draaien weer de goede kant op en dan roept Liesbeth: het is nog niet groen! Ik schrik, geef een ruk aan het roer om nog een draai te maken plus wat gas om de vaart erin te houden... recht op het remmingswerk af: boem! En hard ook. Ondertussen pakt de stroom ons dwarsliggend schip op en duwt ons onder de brug. Ten einde raad pak ik de boot maar achteruit onder de brug door. Pas je nog even op voor de scheidingston in het water daar? Oh, die redden we wel... niet... boem bonk kletterdekletter, de boei verdween links van de boot onder water en kwam rechts van de boot weer boven

De schade na dit verhaal: de boei heeft wat krassen op de romp achtergelaten, maar roer en schroef hebben het overleefd. Bij het zetten van de genua kwam de echte schade boven: de foktrommel lag in gruzelementen. Heeft me een dagje gekost om een nieuwe te installeren.

Gelukkig is het bij deze ene blunder gebleven deze vakantie...

En jij bleef natuurlijk onbewogen rustig kalm en overzag de hele situatie. Of heb je nog even een doosje vocabulair open getrokken
Wat een verhaal. Heb je hem nog uit het water gehaald om de schade onder de boot te bekijken? Of gaat hij er deze winter nog uit.

:roll: Je had het verhaal al verteld Dennis, maar om het zo nog eens te lezen....

Snel op zoek naar een andere marifoon zou ik zeggen of... En dat is de optie die ikzelf overweeg; zo'n portable ding die je in de kui bij je kunt hebben.

Ik neem aan dat je in de mooie dagen na de zomermeeting het onderwaterschip met een duikbrilop wel zal hebben bestudeerd (of wil je het niet weten... ).

Overigens moet ik er niet aan denken dat zo'n ton op vergelijkbare wijze onder ons polyester schip door zou gaan