Onderwerp: Je grootste blunder?

Toen nog toegang met een pasje in de haven van scheveningen, valt deze zo uit mn hand. En weet precies in het gleufje tussen twee steigerbalken in het water te vallen..
Je kan ook gewoon pech hebben dus.
Gelukkig kan je er zo omheen klimmen. En konden we toch nog naar de boot.

roozeboos schreef :
Als je de code vraagt kan je zonder pasje het hek openen.

je maar het was toen 11 uur savonds, na diner en een paar flessen wijn... Samen met kapitein momo , en de Momo, een dehler sprinta.
dan is alles stil en kan je geen code meer vragen.
Wel dom dat we allebei om het hek heen zijn geklommen. Eentje kan ook, en dan het hek openen voor de ander....

roozeboos schreef :
Heb nog pijn in m,n hoofd
Ook nog zowat verzopen met die Sprinta aanloop IJmuiden, eigenlijk een te klein gebakje voor de Noordzee
mooie tijden, en gewoon doen!

Met mijn Prindletje op de trailer aangekomen in Bretagne, haastig de boot opgebouwd en met een lekker windje snel de zee op, eindelijk.....Maar t bootje werd trager en trager, de spiegeltjes kwamen steeds dieper en het bootje werd instabiel, jawel hoor, dopjes onder op de spiegels vergeten . Toch al een stukje buitengaats voorzichtig terug naar het strand, nogal wat acrobatiek op de trampoline, daar het water in de rompen op elke golf naar voor en naar achter stroomde, dan gedraagd het bootje zich heel raar! Maar goed, op het strand de inspectieluikjes op het dek open, inderdaad veel water in de rompen! De boel geleegd, dopjes erin en weer varen. In een vlaag ga ik om, niets aan de hand, dat gebeurd wel vaker, maar......inspectieluikje niet goed dichtgedraaid, dekseltje weg, romp loopt vol.....tja, daar zit je dan. Met veel moeite, recht gezet en zeer voorzichtig naar de wal met zeker 60 liter in de romp. Een ezel stoot zich geen drie keer....

Natuurlijk in de omgeving geen passend dekseltje te verkrijgen dus ook nog een groter gat moeten zagen om een nieuw setje te monteren.

Ben trouwens ook wel eens enthousiast in de trapeze gestapt......zonder in te haken....op een hobie 16 als bemanning. Mijn stuurman stuurman weet de boot nog even recht te houden, vaart nog n stukje door, houd ' m natuurlijk niet en gaat om. Daar drijf je dan, 100 meter van de boot, die ernstig afdrijft terwijl de stuurman ' m niet in zn eentje kan rechtzetten. Zelf kun je no way de boot zwemmend bereiken, deze waait gewoon harder weg. Beide kun je niets.....
Lang leve de motorbootjes, waarvan er een zo vriendelijk was mij op te pikken en weer naar de boot te brengen.

En zo gaat er wel vaker wat mis.......

Voor mijn einde seizoen motoronderhoud heb ik dit jaar de reserve/nood olie filter gebruikt die in de boot lag (nog door de vorige eigenaar aangeschaft).

Nieuwe olie in de motor, filter erop, starten en na 5 sec blijft het oliedruk alarm piepen.
Dus snel motor uit, blijkt die olie filter toch niet helemaal te passen en zit nu de meeste (veel te dure) Volvo olie in de bilge

Dus top tip : controleer al je reserve materiaal !
(ga ik zeker doen met die reserve impeller, v-snaar, diesel filter etc)

Lekker met epoxy aan de gang om een scheurtje onderaan de hennegatskoker binnen in de bakskisten te dichten.
Onder de 12 graden zou het zeker worden, dus voor de zekerheid maar winter-epoxy.
In de bakskist uit de wind (winterstalling buiten) is het na het eruitprutsen van de kit en schoonmaken toch best warmer dan 12 graden.
Als alles schoon is epoxy mengen, lamineren en een stukje volgieten.
Voor de zekerheid wat papier in de bilge goot verder "stroomafwaarts" zodat, wanneer ik wat epoxy mors het niet mijn volvo seal in loopt. In het gootje ligt ook nog wat polypropyleen glycol antivries. Papier wordt wat vochtig daarvan, maar dat geeft niks.
Nog wat epoxy over, doorgieten maar, tegen de lekkage heb ik immers die papieren doeken liggen.
Tjonge wat wordt die epoxy warm. En wat rookt dat? Dat is dat papier... Oei!
Gelukkig een emmer water al voor het koelen bij de hand, daar kon het zo in. De rest bleef op "koffie-temperatuur", dus niks aan de hand.
Blijkbaar heeft die epoxy op dat papier voldoende oppervlak om lekker snel te reageren en wordt die polypropyleenglycol ook gebruikt in rookmachines omdat het al op vrij lage temperatuur volop lekker begint te roken. Niet giftig gelukkig, al was er voldoende ventilatie, maar je schrikt wel even.

O ja, er schiet mij weer een blunder te binnen.
Een jaar of 25 geleden, het was prachtig stabiel winterweer, hogedrukgebied recht boven onze koppen dus nagenoeg windstil.
We besloten oud-en-nieuw te vieren op Terschelling, dus daar heengevaren met ons motorkatwijkertje van goed 20 meter.
Prachtig, genieten! Spiegelglad, zon, zeehonden.
Op nieuwjaarsochtend om 7.30 vertrokken we vanaf West richting Kornwerderzand. Netjes gemeld bij de Brandaris, en met de vloed gierden we zuidwaarts. Een kwartiertje later roept de Brandaris: "Ehh, wilt u na Kornwerderzand nog verder?" Wij antwoordden dat we bij Stavoren naar binnen wilden, naar huis. Brandaris:"Er ligt wel wat ijs op het IJsselmeer" Wij vroegen hoeveel. Brandaris:"10 centimeter vast ijs".
Oeps, dan maar naar Harlingen.
Vrolijk knorden wij met een rotgang in het winterzonnetje richting Harlingen, totdat plotseling, binnen 1 minuut, we totaal werden ingesloten door een potdichte mist. Onze ankerlier was soms wel en soms niet te zien vanuit de stuurhut.
Ik vroeg mijn vriendin:"Pak jij het kompas en de kaart even?"
Ze keek mij appelig aan, en ik besefte onmiddellijk dat die dus klaarlagen om mee te nemen. Thuis. Dus. K*t.
Rakelings gierden wij langs een van de rode gasboeien van de Westmeep. Ik keerde direct, en met een flinke portie geluk vond ik die boei weer terug. We hebben anderhalf uur tegen de vloed liggen varen-op-de-plek met die boei soms 10 cm voor de kop, soms net er tegenaan. Die boei was ons enige contact met de wereld, naast de marifoon natuurlijk.
Na anderhalf uur kwam er een sleepbootje langs met een hobbyradartje, en daar hebben wij aangehaakt, zachtjes-an scharrelend.
Bij de havenmond van HA viel zijn radartje uit, maar daar konden we op het geluid van de nautofoon naar binnen draaien op een scheepsbreedte uit de stenenglooiing. Binnen de havenmond voeren we puur op het gevoel rechtdoor, totdat we plotseling de kademuur 10 meter voor ons zagen opdoemen.
Oef! Om 18.00 uur lagen we veilig vast. Helemaal kapot.

Eerste bescheiden blunder uit de wittebroodsweken met mijn zwaardbootje. Hoofd tegen de giek!

Na een doordeweekse ochtend als fietskoerier in de stad lekker door naar t bootje. Dektent eraf - OEH - water in het bootje. Logisch, zelflozerdingen zaten dicht dus doorgelekte regen kon er niet uit. Omkleden. Regenbroek over fietsbroek, fietsschoenen uit, laarzen aan.

Ik in de weer met dat water, natte dektent en die lozers. *POK*. Hoofd tegen de giek. Maar ik voel niets? Oh ja natuurlijk; fietshelm nog op! Geluk bij een ongeluk.

nieuwe boot, nieuwe blunder(s).
we hebben 3 grote watertanks. 2 onder de banken, eentje in de voorpiek onder het bed. Begin vakantie, lekker vertrekken dus tanks voltanken. Na een tijdje begonnen we ons tot zorgen te maken want dat vullen duurde wel erg lang tot we binnen gingen kijken en het water over de vloer stroomde. Oeps, vergeten het mangat te sluiten. blunder 1

alles netjes opgekuist en mangat goed gesloten.

Na 2 weken vakantieplannen gewijzigd en maar voor het ijselmeer gegaan , dus gingen we er van uit dat we regelmatig aan water konden geraken. Waarom dan die liters water voorin meezeulen????

Tankje leeggepompt. hé wat een grote ruimte, misschien kunnen we daar de vuile was wel kwijt? ( 3 kids aan boord) Zo gezegd, zo gedaan , trots op ons idee.
Het vuldeksel aan dek goed vastgezet zodat we niet domweg de vuile was/watertank zouden vullen want dat zou toch wel erge blunder opleveren.
Weer enkele dagen verder en er moest water getankt worden. Juiste vuldop gekozen, slangetje er in en af en toe kijken naar het overloopje. Ook nu duurde het wel erg lang vonden we maar ja de overloop gaf geen krimp dus nog even wachten ...
Na nog wat wachten begonnen we te twijfelen.... zoveel water?

Controle van de meters van de watertank, alle 3 tanks vol, dus ook de vuile was tank. In alle spoed naar de voorste tank, sleuren aan het mangat en daar dreef ........... de was. Blunder nr. 2

Wat bleek, De ontluchting van de voorste tank was gekoppeld aan de ontluchting van de BB tank maar op de bodemvan de boot. We hadden dus de voorste tank gevuld dmv de ontluchting.

Ja, we dachten nog even waspoeder in de tank te doen en eens goed op het ijselmeer wat op te kruisen

moraal van het verhaal; leer je schip kennen

Zonder alle ritsen van mijn rugzakje goed dicht te hebben gedaan aan boort gestapt: ploep! Daar ging mijn dure LED LENSER MR7X.
Het ding bevalt me zo monster dat ik toch maar weer een nieuwe heb gekocht.
Ook een keer met fenders nog buitenboord de box uitgevaren, daar was mijn hekstoel niet zo blij mee zo bleek....

Met de buitenboord motor op een steekkarretje achterwaarts de steiger afstappen. Gelukkig kwam ik er zonder erg vanaf, maar voor mij is het woord van het jaar: Ploep!

Eerste post hier. Dan gelijk maar een blunder; je moet toch ergens beginnen nietwaar?

Als tiener had ik een Schakel en die lag altijd op de wal. Toch besloten het ding in een box te leggen. Dat getrek en gesjor om zo'n boot op de wal te leggen heb ik nooit wat gevonden. Zittend op het gangboord, helmstok tegen de knie, peddel ik de boot naar z'n plekkie en vaar tussen de 2 achterste steigerpalen door en gooi de achterlandvasten eroverheen. De boot dobbert langzaam naar de wal. Dan sta ik op, loop rustig naar de voorplecht om de boot af te houden. Blijken de landvasten te kort belegd. Staande op de voorplecht ligt de boot abrupt stil en kukel ik rechtstandig voorover het water in. Ik hoor nog steeds het gelach van de terrasgasten van het havencafé...

Mijn nieuwe vallen zijn D cup van de lijnenspecialist.
In de koffiepauze wilde ik die even laten zien aan een collega (ook zeiler) want die vroeg wat de breeksterkte was.

Geen goed idee 'D cup' googelen op je werkcomputer...

Achterkajuit aan het opknappen, achterschot weg geschroefd zie ik in de holle ruimte onder het zwemplateau waar de uitlaat doorheen loopt water staan, dat hoort daar niet denk ik.
Aan de andere kant zat een scheurtje boven in het zwemplateau en dus was ik bang dat daar ook water zou staan, ik dus meten waar ik een gaatje zou kunnen boren door de spiegel in de holle ruimte, je begrijpt het al, ik meet net een halve cm mis, en nu ga ik morgen richting Vollenhove om de boot een week op het droge te zetten ipv op vakantie te gaan.
Meteen maar de romp lakken, nieuwe antifouling en nieuwe dieptemeter installeren.

Ach, we maken allemaal wel eens blunder met aanleggen, te water laten. Maar een gat door je boot boren terwijl deze in het water ligt?!
Das geen blunder meer.. (en ik was hem al eens eerder tegengekomen hier, iemand was met zn combuis bezig ofzo)

Maarja, zo een keer jaren geleden met mijn eerste bootj (tri) onbedoeld mijn boot aan de kade opgehangen, trosjes doorgesneden en bootje viel letterlijk 1,5 meter omlaag. Daarna altijd rekening gehouden met tij.

nardus schreef :
Tja, inderdaad, was wel beetje dom, maar de constructie onder/in het zwemplateau was ook anders dan ik verwachte, maar goed, ik boor nooooooit weer op/onder de waterlijn. En als beroeps schipper moet ik me helemaal dood schamen eigenlijk.

Voordeel is wel dat je gelijk weet dat je fout zat. ALs je dat op de kant doet moet je na een tijdje beginnen zoeken naar een lek!

zuipschuit schreef :
Dat is waar en nu kan ik meteen wat andere slechte plekken repareren, komt geen eind aan een woodcore boot met achterstallig onderhoud.

Kleintje dan.

Wat geef je voor moederdag als je in Harlingen ligt. Laat ik de oven aan boord eens goed schoonmaken. Alles eraf, uit elkaar en boenen maar. Bakplaat, roosters, pannenhouders en zelfs de hele bovenkant eraf om onder de pitten schoon te maken. Ook de dubbelglas platen eraf geschroefd en helemaal schoon gekregen.

Dan valt op dat de ronde kookplaatjes ooit een messing / koperachtige kleur hebben gehad. Ik aan de slag met een schuurspons ... nada. Staalwol hielp wel, man wat werden ze mooi. Zelfs de schroeven waar ze mee vast zaten heb ik blinkend gekregen. Alleen die grootste waar we het meest op koken gaf weerstand. Dan maar ergens een stuk schuurpapier gepakt, lekker grof, en wat geweld gebruiken. Schuurpapier op iets hards gelegd en rondjes draaien op het schuurpapier. Wel zichtbare lichte krassen maar na een uur blonk die ook weer.

zeker 3 uur later, zweet eraf gedoucht, gaan we koken. Wat denk je? Alle gebruike gaspit plaatjes weer zwart.

Alleen die pit die ik geschuurd heb blijft mooi, nu moet ik dus kiezen..... 1 mooie en 2 zwarte of nog een keertje met schuurpapier aan de slag. Voor nu was het genoeg geweest.

Gr Michel

Zat van de week lekker roest te bikken...tik tik tik "hee waar komt dat water vandaan?!"
Vandaag snel op het droge gezet en het lassen kan beginnen....
Mijn vrouw zei nog: "niet onder de waterlijn tikken het schat"

nou, dan heb je dat gaatje toch mooi niet midden op zee...ander moet je eerst bij de slager een zij spek organiseren

costijn schreef :
Ik denk dat niet door de romp heen tikken eerder je Grootste Blunder eerder was geweest...

Ook een van mij dan. Was bezig met het updaten van mijn navigatie. Had Nasa klokken en was deze en hun beperkingen wel een beetje zat. Beetje aan het snuffelen geweest op Marktplaats en een mooi windsetje ST60+ gescoord tegen goede prijzen. Wilde alleen (ivm ruimte in de garage) nog wel een Tridata erbij. Ook een plottertje stond nog op de wensenlijst.

Uiteindelijk middels een ruilhandeltje met bijbetaling bij 1 van de grote Marktplaatshandelaars een Tridata met gevers en een Raymarine A67 (past tussen de klokken in de garage) gevonden en persoonlijk opgehaald (want dat vind ik wel vaak wenselijk als het om kwetsbare zaken gaat). Bij ophalen bleek dat hij geen kaart had liggen. Jammer maar geen nood, hij had nog wel een hele stapel met SD kaartjes liggen die ik dan wel kon proberen. Afspraak gemaakt dat hij me zijn verzameling zou sturen, ik zou er 1 kiezen voor gebruik in mijn Raymarine plotter en zou de rest terugsturen. Beetje gekke constructie, maar met de verkoop van de plotter (aan mij) had hij geen manier meer om te kijken wat er op de kaartjes staat.

Prima. En toen begon het lange wachten. Meerdere keren aangeschreven, geen reactie. Geappt, geen reactie. Uiteindelijk, dik 4 maanden later, een teken van leven. Hij zou een kaart opsturen...

Nou die heb ik gehad hoor. Een Garmin Bluechart.... (en die vreet de Raymarine plotter dus niet...)

Verdere pogingen om deze meneer te wijzen op de gemaakte afspraken leveren veel krachttermen en uitroeptekens op. Ben er wel klaar mee...

Dus als er iemand is die daar WEL wat mee kan; ... ik ben op zoek naar Navionics NL.

Dat is vervelend om te lezen.
Hou in gedachten dat je met de Garmin Bluechart een Navionics update chart kan activeren.
Je hoeft dus geen nieuwe Navionics kaart te kopen maar kan voor de helft van de prijs van een nieuwe klaar zijn...