Onderwerp: Je grootste blunder?

pfff, is geen grondverf.

ach, wie niet. Pot 2k verf klaar op het keukentrapje naast de boot, loop ik het verleng snoer mee, trap om, verf om, k#t

Een kleine blunder deze keer: gisteren deksel van de koelwater pomp afgehaald om de impeller te vervangen. Mooie straal water, dat de bilgepomp in loopt… en blijft lopen. Ik dacht nog dat er meer water in zo’n koelsysteem zit dan ik me herinnerde. En het bleef lopen. Automatische bilgepomp was lekker aan het werk. En het blijft maar lopen. En dan zie ik dat de wierpot nog dichtzit (en de afsluiter open)en ik havenwater naar binnen aan het hevelen ben.

Kijk eens aan kunstenaars op ZF
Begin van street art valt niet mee maar volhouden loont
Gewoon afmaken

De eerste tijd dat we ons schip hadden, lagen we in Hellevoetsluis omdat ons huis nog niet verkocht was. Telkens moest de mast plat voor de Moerdijkbruggen ... en ook weer omhoog daarna. Samen (m'n vriendin en ik) aan de maststrijk/-ankerlier die aan beide kanten een jachtwiel had. Stond dat ding, dan waren we bekaf en zeiden" "Morgen weer een dag". We hadden afgesproken, dat wanneer iets voor ons fysiek te zwaar zou worden, we zoiets dan zouden laten mechaniseren. Die lier was als eerste aan de beurt en is nog steeds als enige gemechaniseerd.
Op een gegeven moment konden we ergens niet (onbetaald) tegen de wal en besloten we in een zandgat te ankeren. De volgende dag, ik aan de lier om ons schip boven het anker te trekken en dat binnen te halen. Net toen het anker los was en ik het verder omhoog takelde, zei m'n vriendin: "Kan dat nou ook niet met die electromotor?". Tsja ...

Ik durf het bijna niet te vertellen .
Vorige week na een weekje op de boot ben ik thuis bezig om via digid een auto over te schrijven van een klant.
Mijn rijbewijs die normaal in mn telefoonmapje zit is gewoon pleite, pfff balen. Dat wordt weer een hoop gedoe.
Dus het hele huis over de kop zoeken naar mijn jachtbewijs, nopes nada sjit dus.
Even een nieuwe aanvragen via internet maar dan moet je eerst de ouwe als vermist of gestolen opgeven, nou geen probleem.
Via digid zo geregeld en netjes binnen vijf minuten een mail van de rdw dat het gelukt is.
Vervolgens naar een rdw aangesloten fotograaf om een foto door te sturen en klaar is klara, maar bij het inparkeren bij de fotograaf bots ik tegen een busje op de parkeerplaats en ik denk nog fuck ik rijd zonder geldig rijbewijs. Blijkt dat busje van die fotowinkel te zijn dus ik loop naar binnen en de man vraagt mij of hij kan helpen, ik zeg ja dat kan. Ten eerste heb ik jullie busje geramd en ten tweede moet ik een foto hebben voor mn rijbewijs. Iedereen in die winkel schoot in de lach en ik sta daar met een rooie kop.
We zijn even naar de bus gaan kijken maar volgens hem was er niks bijzonders te zien.
Dus foto maken ,uploaden naar de rdw en klaar , denk je dan.
Kom ik thuis en vertel het hele verhaal en ondertussen zie ik gewoon mn rijbewijs op tafel liggen aaarrgghh.

en je kan het ongeldig maken niet ongedaan maken, dus ook nog pakweg €50 aftikken voor een nieuw rijbewijs. Wel weer 10 jr geldig, dat dan wel...

In verband met het bouwen van mijn DIY LFP accu ben ik allerlei dingen aan het kopen die ik nodig heb voor mijn project. Waaronder een instelbare labvoeding. Ik wilde hem graag snel geleverd hebben en heb daarom op Amazon flink bijbetaald zodat hij vandaag geleverd werd.
Toen ik hem uitpakte zag ik dat er een Amerikaanse voedingskabel bij zat. Hm, dacht ik. Niet goed opgelet bij de bestelling waarschijnlijk. Nou ja, geen probleem, ik heb nog wel een EU kabel liggen. Dus die aangesloten en het apparaat aangezet.
De lampjes gingen branden en hij stond ingesteld op 2.35 volt. Ik begin enthousiast aan het knopje te draaien om hem naar 3.5 in te stellen. Terwijl ik daarmee bezig ben hoor ik ineens een ploffend geluid, gepaard met een enorme rookontwikkeling. Snel de stekker eruit en dat ding naar buiten gebracht.
Bekijk ik hem van de achterkant, staat ie ingesteld op 110V. Iets wat ik natuurlijk had kunnen weten vanwege die Amerikaanse stekker.

Afgelopen vrijdag, antifouling gesmeerd in Zuidland, boot gaat met de trekker (blijft leuk om te zien) over de dijk naar het insteekavondje aan het Spui. Ik rol nog even wat verf waar de stempels hebben gezeten, en de boot gaat het water in. Na 2 minuten op het Spui te varen zie ik dat het log het niet goed.... Gvd. Toen wist ik het al: natuurlijk enthousiast overheen gerold met antifouling.

De kraan was al weer bezet, dus terug gaan ging niet meer. Achteruit gevaren, volgas vooruit, in de hoop dat ie los schiet. Natuurlijk gebeurt dat niet. Dus toen maar het onvermijdelijke: voor anker bij Hellevoet, skinny dipping (want geen zwemspullen bij me), duikbril op en als een (onderwater)haas naar dat log. Een flinke haal aan dat wieltje, en weer dat zwemplateau op. Ik denk dat ik netto 45 seconden in het water ben geweest. 14 graden was het de temperatuur.....brrrr.. Ik was gelijk wakker. Misschien toch eens een oude wetsuit op de boot leggen.

Heb er een van de decathlon 2 keer nodig gehad. kost geen drol

Wat ik hier de laatste tijd lees onder kopje 'Je grootste blunder' vind ik qua 'groot' eigenlijk nogal tegenvallen (of meevallen; maak uw keus).

Mijn grootste blunder is van een heel ander kaliber.
Temeer omdat ie plaatsvond onder het oog van een redelijk gevulde sluis en eigenlijk een uiting was van pure zelfoverschatting.
Het is meer dan 25 jaar geleden (1995, als ik me niet vergis) en ik hoop sindsdien qua zelfoverschatting wat afgeleerd te hebben (ja, komt u maar, hoor..).

Volgens mij heb ik het verhaal hier of op nl.sport.varen al eens verteld, maar ook dat is al lang geleden en er zijn sindsdien veel nieuwe ZF-ers bijgekomen.

Niet zo lang geleden ging het hier over ankeren. Ik heb toen de lof gezongen van het ordinaire Talamex poolanker, dat uitstekend z'n werk deed in in een onweersbui zoals ik er nadien nooit meer één heb meegemaakt.
De dag na dat evenement zeilde ik van het eilandje 't Hooft, vlakbij Muiden, naar Enkhuizen. Er stond een ruime 4 bft met iets van noord erin, want de hele route was het hoog-aan-de-wind. Het ging lekker en ik was buitengewoon tevreden met de boot en vooral met mezelf. Zoals ook toen al meer regel dan uitzondering was: ik voer alleen.

Het Naviduct met schutsluis was er destijds nog niet, dus de route liep via de Krabbersgatsluis.
Ik zat voor in de wachtrij en lag tijdens het schutten ook vooraan, aan de bakboordkant. Toen na het schutten de sluisdeuren opengingen, voeren er één of twee motorboten, die aan de stuurboordkant hadden gelegen, de sluis uit. Of de lichten ook op groen waren gegaan, weet ik niet meer. Waarschijnlijk niet. Ik wachtte nog een paar seconden terwijl ik de motorboten weg zag varen en dacht: "waar wacht ik zelf eigenlijk nog op?"
Ik maakte ook los en voer richting de uitgang van de sluis.
Op datzelfde moment hoorde ik achter me iemand heel hard roepen: "de brug is nog dicht!". Ik keek schuin omhoog; ik zat nog een bootlengte voor de brug en hoewel de mast van mijn Victoire 22 maar ruim 9.00 m boven water stak, was die brug aanzienlijk lager.
Nu waren m'n reflexen in die tijd nog heel goed en het balansroer van de V22 kon de boot bijna op z'n plek doen ronddraaien. Ik gaf het roer z'n maximale uitslag en even leek het erop dat ik de brug niet zou raken. Maar op het moment dat ik dwars voor brug kwam, bleef het topwant hangen achter de uithouder van de gele lamp, die midden aan iedere beweegbare brug hangt. Dat gegeven haalde alle vaart uit de boot. De stag brak gek genoeg niet, maar de gecombineerde rek van de stag en de eventuele buiging van de mast deed de boot achteruit schieten met een vaartje van een paar knopen. Hij ging recht achteruit en ramde met de genoemde snelheid de sluiswand. Er zat een rvs zwemtrap op de spiegel, die nauwelijks beschadigd was, maar op de plek waar hij op de spiegel steunde wèl een cirkeltje ter grootte van de buisdiameter uit de gelcoat drukte.
Een paar seconden bleef ik dwars in de sluis liggen.
Vervolgens bracht ik, terwijl de brug openging, de boot met wat heen en weer steken weer met de boeg in in de goede richting. Er was ruimte genoeg en niemand zei verder wat. Niks dat ik kon horen, in ieder geval..

Ik ben naar de compagnieshaven gevaren, omdat ik wist dat er een grote kom voor lag, waar je kon ankeren. Aanleggen in een haven durfde ik niet, omdat ik bang was iemand tegen te komen die hele manoeuvre in de sluis had gezien en me er op zou aanspreken.
Na het ankeren in de kom bij de Compagnieshaven gebeurde er ook weer van alles, dat gelukkig meer aan de onhandigheid van anderen te wijten was, want mijn schaamtegevoel bevond zich op een all time low.

De moraal van dit verhaal?
Toen dit voorval plaatsvond had ik ongeveer 10 jaar een eigen boot. Ik had heel Nederland al zo'n beetje doorkruist, inclusief de Zeeuwse Delta, Wadden, Friesland en Noord-west Overijsel. Ik wist het wel zo'n beetje, vond ik zelf. Net daarvoor was er ook wat gebeurd dat ik naar mijn idee heel goed had doorstaan, mede door mijn eigen keuzes en optreden.
Je bent op dat moment zo'n beetje 'bewust bekwaam'.
Een gevaarlijk moment, want voor je het weet ga je dingen doen zonder er bij na te denken, of je goed van situatie op de hoogte te stellen. Want je weet het allemaal wel.

Maar hoogmoed komt voor de val, zoals we allemaal weten..

AndreAzuree schreef : Dat Gvd hoeft niet. Ik ben niet religieus,maar vind het niet nodig! Maar doet hij het nu wel weer?

Als je hem verteld dat hij het log er gewoon binnen, met de kachel aan, eruit had kunnen plukken had die wel drie keer gvd geschreven

holtere schreef :
Zou 't?



vanaf 2:00

madoc schreef : Nou, ik ben een fervent vloeker en het lucht heerlijk op.

Gerard schreef : Dat is fijn voor je en vind je dat misschien stoer.Maar je hoeft het niet doet in je zeilers proza hierop het ZF.

Wadloper schreef : Daar werkt het terugslagklepje duidelijk niet meer. Als dat wel normaal werkt bubbelt er altijd wel wat water naar binnen, maar bij mij is dat hooguit een liter water (eruit + weer terugplaatsen). Vandaag nog gedaan, had er een filmpje van moeten maken

Met de kachel lekker aan trouwens André!

Dat zou voor mij de reden zijn een nieuw log te monteren, mijn log uit 1996 is not steeds repareerbaar (lees nieuw schoepje) maar heeft geen terugslagklep. Dus ik herken die waterstraal uit het filmpje wel. In ieder geval 2x per jaar omdat het log ook precies op de meest logische plek van de hijsbanden zit........

holtere schreef :
Excuus voor de krachtterm, ik bedoelde natuurlijk potverdrie. En ja, ik ken die procedure natuurlijk ook, maar ik had geen zin in al dat water in mijn boot. Daarom zelf maar in het water.

Daarna inderdaad wel ff de webasto aangehad. Toen kwam de tweede blunder: stopje in kacheluitlaat laten zitten. Resultaat: blauwe walmen in de kajuit. Lekker bezig, dacht ik toen!

ilCigno schreef :
Of het is een (oudere?) versie die niet zo’n terugslagklepje heeft?
Ook zonder terugslagklepje kan het met een stuk minder water in de boot dan op dat filmpje. Nu ze weten wat er gebeurt als je de moer los hebt kunnen ze daar de volgende keer waarschijnlijk beter op anticiperen.

Menno schreef :
Ik heb een paar jaar geleden een Airmar DST800 ingebouwd. Die DST800 is inmiddels opgevolgd door de DST810.
Mijn DST800 heeft geen doorvoer met een terugslagklep.
De DST810 heeft die wel. Betekent niet dat je bij de DST810 helemaal geen water binnen krijgt, maar je kunt de plug, die de zaak ècht afdicht, inderdaad wat meer op je gemak plaatsen.
De doorvoer in het onderhavige filmpje heeft duidelijk géén terugslagklep. Maar inderdaad: als je sneller handelt, hoeft er echt geen emmer water binnen te komen, zoals in het flimpje gebeurt.

Ndbpw schreef :
Ik vraag me af of die doorvoer die bij de DST810 geleverd wordt, ook met de DST800 te gebruiken is. Of is de vorm van de DST810 aangepast op die doorvoer met klep?
Als dat niet zo is zou het sympathiek zijn als Airmar die doorvoer los verkoopt.
Hoewel het mij, eerlijk gezegd, wel goed zit. Het is in mijn geval nog nooit nodig geweest om de transducer eruit te halen. Hij zit tussen de kiel en de stuurboord kimkiel, lekker in het donker en blijft keurig schoon.

Vorige week een paar dagen solo gezeild. Heerlijk, helemaal trots dat de spinaker er zonder scheuren op en af ging. Paar keer oefenend overstag en gijpen, was de bakstagen maar een paar keer vergeten.

Wilde voor de afwisseling Hoorn binnenlopen, kom ik anders nooit. Keurig koers in de plotter gezet, zeiltje op tijd naar beneden, helemaal soepel.
tot ik er op vrij brute manier achterkwam dat je in Hoorn met 1,8m diepgang toch echt die ándere doorgang moet gebruiken.....

Gelukkig net een elektromotor van 22 kW ingebouwd, en dat vermogen had ik ook echt nodig om weer los te komen.

Beetje slordig voor iemand die elektronische navigatiecursussen geeft.... Ter verdediging, mijn plotter aan boord is van een ander merk