Onderwerp: Windmolen Medemblik verliest wieken....

Lijkt me inderdaad een hele goeie. Veel aanbod van energie, dan pas verbruik.
Hoe? Kwestie van techniek en wat werkgelegenheid. Valt, denk ik, veel te behalen.

Het grootste probleem met zowel wind als zonne-energie is dat dikwijls het aanbod niet aansluit op de vraag. Als er 1 probleem om oplossing vraagt is het wel het probleem van een efficiënte en flexibele buffering van de niet ogenblikkelijk gebruikte energie.

Dat is aan de aanbod kant. Hebben ze dus in Spanje en Portugal (iets minder nog) prima opgelost.
In NL wordt die opslag van energie iets lastiger, dus is het zoeken naar de andere kant, de vraag kant dus, meer voor de hand liggend.

Faran schreef :
Juist, maar aangenomen dat het klopt dat het aanbod en de vraag hier niet op elkaar aansluiten, is het des te belangrijker dat er voor het efficiënt bufferen van de energie een oplossing komt.

Ons gebruiksgedrag aanpassen doet al veel.
Aan boord doen we dat zonder al te veel comfort te missen.
Ik haal ergens tussen de 1,5 en 2Kwh per dag binnen en dat is genoeg.
Dit is niet helemaal eerlijk, want de was doe ik elders.
Maar wanneer ik wat consequenter was zou dat ook nog met de hand kunnen.

Maar de hoogovens zet je niet even af tot er weer wind is.

Die zou je dus naast de stuwmeren moeten plaatsen, maar zover zijn we nog niet.

Die molens in de Noordzee staan gewoon op de verkeerde plaats,
Gemiddeld is er wind genoeg, maar het is of te veel of te weinig.
Daar kun je maximaal 10% van het plaatselijke verbruik mee aanvullen.

En die verkeerde besluitvorming is het wezenlijke probleem. Daartegen moet geageerd worden, niet tegen de zeer goede machine, die verkeerd gebruikt wordt.

Spanje kan door die molens zijn fossiele centrales zover terug regelen dat ze soms gestopt zouden moeten worden (het eerste kwartaal 2014)
De kerncentrales zijn dit jaar een stuk terug gedraaid in produktie, die zijn het langzaamst te regelen.
Fossiel is nu weer goed in regelbereik.

Zo goed als de eerste drie maanden waren, zo weinig wind was er deze zomer.
Maar geen centje pijn, er was zoveel water terug gepompt dat er toch wat ruimte voor regenval gemaakt moest worden.

En het is alles te controleren voor iemand die de moeite neemt om het op te zoeken.

En een aantal gunstige bij verschijnselen; meer water voor bevloeiïng.
De stuwen worden steeds beter beheerd. Aansturen op 70 a 80% vulling, dan is er genoeg ruimte voor heftige lokale regenval en toch genoeg water voor electra.
De wateroverlast door regenval wordt ook steeds minder hierdoor.

Waar de rivieren vroeger 12 tot 15 meter hoger kwamen is dat gereduceerd tot een meter of 4, en veel zeldzamer.

Artikel met leesvoer.

climategate.nl/wp-content/uplo...nde-De-Telegraaf.pdf

Wel even met een scheef oog naar de bron en de achtergrond van de schrijver kijken, en je weet dat het een gekleurd en verre van onafhankelijk artikel is zonder bron vermeldingen of toelichtingen.

Typisch Telegraaf.....

Volgens de Telegrof is het de schuld van windmolens dat kolen goedkoper zijn dan gas. Veel meer staat er niet in dan alleen deze nonsens. Wel een heleboel tendentieus taalgebruik, om de onzin achter te verstoppen.

Doe geen moeite, lees het niet. Dat doe ik al heel lang, de Telegier niet lezen. Nu even een uitzondering gemaakt voor dit pamflet, maar nee, er is sinds 1940 niets veranderd..... alleen de hoofdredacteur, Jules Paradijs, die naam alleen al, is dunner geworden.
Niet op eigen discipline, maar met een maagverkleining. Ook alweer zoiets slaps....

Natuurlijk..

Ik vind 'Cool it' van Bjorn Lomborg erg interesant.
Is zowel een documentaire als een boek, staan erg veel eye openers in.

Daarnaast uiteraard 'Chasing Ice' Van James Ballog. Ook een must see als je een mening wilt vormen over energie en wat de uitwerkingen op deze planneet zijn.

Helaas gaat de discussie vaak over de methoden van het opwekken van energie, bijna nooit gaat het over hoe we vraag kunnen afstemmen aan het aanbod zonder opslag, of hoe we het verbruik kunnen minderen. Er is zoveel mogelijk, en er word zo weinig gedaan, maar het scheelt zoveel geld en iedereen lijkt blind...

Volgens het verhaal is er momenteel nog technisch winbare olie voor ruim 50 jaar. Letwel technisch niet econimisch. Dus alleen winbaar als de prijzen (flink) omhoog gaan.
In het artikel worden ook giga vooraden genoemd volgens ene energie ootlook, daar heb ik naar gezocht maar dit niet kunnen vinden. ??
Verder werdt gesuggereerd dat door de wind/zonne energie er gas centrales dicht gaan en de kolen centrales openblijven, want die zijn goedkoper.
Tja we zijn nog steeds niet zover met z'n allen dat de vervuiler betaald, (mischien moet er ook een belasting komen voor de horizonvervuiling) maar hier de schuld van in de schoenen van de vervangbare energie te schuiven lijkt me wat overdreven.

één ding lijkt me zeker:
- als kolen goedkoper stookt dan gas dan zal er meer kolen dan gas gestookt worden
- met of zonder windenergie...... dat maakt geen moer uit voor kolen of gas.
- en als er windenergie is zal er minder van iets anders nodig zijn (minder kolen dus)

Kortom, Wakker Nederland heeft weer zitten slapen

Nou op andere gebieden waren ze weer wakker:
www.speld.nl/2015/01/14/3-milj...-voor-terreurpaniek/

Lezen we hier verder.
www.geenstijl.nl/mt/archieven/...out_forceerwerk.html

Als je voldoende in de slappe was zit heb je toch sch.t aan het milieu. Geen label? Och een boete van €400 tik je wel af en anders op mindering van de koopprijs die vaak in bepaalde richting hoog genoeg is. Net als zonnepanelen een paar jaar geleden wel €7000 meerwaarde aan een woning zouden geven. Sinds die tijd zijn de zonnepanelen in aanschafwaarde gehalveerd en wanneer je nu je huis wilt verkopen zonder paneel, doe maar €2.000 van de prijs af en je bent helemaal blij zonder rompslomp.

Proost schreef :
Alsof het al dan niet goed in de slappe was zitten van invloed is op het moreel besef van mensen. Die redenering past prima in de Telegraaf. Dat milieu label hangt al heel lang in de lucht en is een mooi voorbeeld van gebrek aan prioriteit bij de overheid.

Ook oude windmolens verliezen wel eens hun wieken:


nos.nl/artikel/2013393-wieken-...olen-afgebroken.html

Pharos schreef :
dat zou best eens waar kunnen zijn, maar dan een omgekeerde relatie: hoe meer slappe was, hoe hoger moreel besef. Ongetwijfeld waar, behalve voor rijke criminelen.

Baasklusje schreef :
Of nog ander andersom:
Hoe hoger het moreel besef, hoe meer er aan energiebesparing wordt gedaan, hoe meer geld je overhoudt, des te slapper je in de was komt te zitten.

Oh ja, die gepubliceerde energielabels: Da's de voorlopige, die zal bij mij ook wel op G komen te staan: Oorspronkelijk een keuterboerderijtje uit 1885, waar de wind vrolijk door de rieten kap woei. Nu goed geisoleerd (dak zelfs ongeveer Rc=5.5) Maar je dat rekenen ze nog niet mee in dat voorlopige label.

Xiphias schreef :
Ik hoorde het op het nieuws en moest meteen aan dit item denken!

@xiphias

huh dat lijkt wel alsof de wieken met as en al uit de kap geschoven zijn.
en dan zit het grote tandwiel (heeft vast een fancy naampje) er nog in!

zouden ze 'm dan niet goed in de wind gedraaid hebben, dat de wind er achter gekomen is?

Bart

Edit:
fancy naampje = bovenwiel (de as heet bovenas)
bron en verdere info: nl.wikipedia.org/wiki/Standerdmolen

De energie markt heeft veel te maken met politiek en betrekkelijk weinig met "markt" Meer dan de helft van de prijs van energie voor de consument is accijns en belasting. Dat werkt, als de overheid eenmaal gewend is aan die inkomsten bron behoorlijk verstorend. Als een regulerend mechaniek niet blijkt te werken kan het niet meer afgeschaft worden omdat de staats inkomsten te belangrijk zijn.

3Noreen schreef :
Vervang nou eens "consument" door: de gemeenschap,
en dan ook nog "de overheid" vervangen door: de gemeenschap.
Want we betalen toch belasting zodat we als gemeenschap gemeenschappelijke voorzieningen kunnen faciliteren...

Wordt je zin wel heel leuk van.

It Paradyske schreef :
Dat heet rondpompen van geld en daar wordt de gemeenschap niet veel beter van. Zeker als een deel van die opbrengst wordt gebruikt voor gemeenschappelijke voorzieningen die minder duurzaam zijn dan windenergie. Gemiste kans wat mij betreft

het beste weekblad voor al dit soort vraagstukken is ongetwijfeld The Economist.
Deze week met een Special Report over Energie.

Een voorproefje, de inleiding:

MOST of the time, economic policymaking is about tinkering at the edges. Politicians argue furiously about modest changes to taxes or spending. Once in a while, however, momentous shifts are possible. From Deng Xiaoping’s market opening in 1978 to Poland’s adoption of “shock therapy” in 1990, bold politicians have seized propitious circumstances to push through reforms that transformed their countries. Such a once-in-a-generation opportunity exists today.

The plunging price of oil, coupled with advances in clean energy and conservation, offers politicians around the world the chance to rationalise energy policy. They can get rid of billions of dollars of distorting subsidies, especially for dirty fuels, whilst shifting taxes towards carbon use. A cheaper, greener and more reliable energy future could be within reach.

The most obvious reason for optimism is the plunge in energy costs. Not only has the price of oil halved in the past six months, but natural gas is the cheapest it has been in a decade, bar a few panicked months after Lehman Brothers collapsed, when the world economy appeared to be imploding. There are growing signs that low prices are here to stay: the rising chatter of megamergers in the oil industry (see article) is a sure sign that oilmen are bracing for a shake-out. Less noticed, the price of cleaner forms of energy is also falling, as our special report this week explains. And new technology is allowing better management of the consumption of energy, especially electricity. That should help cut waste and thus lower costs still further. For decades the big question about energy was whether the world could produce enough of it, in any form and at any cost. Now, suddenly, the challenge should be one of managing abundance.

Clean up a dirty business
That abundance provides the potential for reform. Far too many economies are littered with the detritus of daft energy policies, based on fears about supply. Even though fracking has boosted America’s oil output by two-thirds in just four years, the country still bans the export of oil and restricts exports of natural gas, a legacy of the oil shocks of the 1970s—and a boondoggle for American refiners and petrochemical firms. Congress also keeps handing out money to Iowa’s already coddled corn farmers to produce ethanol and has not reviewed generous subsidies for nuclear power despite the Fukushima disaster and ruinous cost over-runs at new Western plants. Instead, it has spent four long years bickering about whether to allow the proposed Keystone XL pipeline to Canada’s tar sands. In Europe the giveaways are a little different—billions have gone to wind and solar projects—but the same madness often prevails: Germany’s rushed exit from nuclear power ended up helping boost American coal and Russian gas.

The most straightforward piece of reform, pretty much everywhere, is simply to remove all the subsidies for producing or consuming fossil fuels. Last year governments around the world threw $550 billion down that rathole—on everything from holding down the price of petrol in poor countries to encouraging companies to search for oil. (voor degenen die denken dat alleen windmolens subsidie krijgen, BK) By one count, such handouts led to extra consumption that was responsible for 36% of global carbon emissions in 1980-2010.

Falling prices provide an opportunity to rethink this nonsense. Cash-strapped developing countries such as India and Indonesia have bravely begun to cut fuel subsidies, freeing up money to spend on hospitals and schools (see article). But the big oil exporters in the poor world, which tend to be the most egregious subsidisers of domestic fuel prices, have not followed their lead. Venezuela is close to default, yet petrol still costs a few cents a litre in Caracas. And rich countries still underwrite the production of oil and gas. Why should American taxpayers pay for Exxon to find hydrocarbons? All these subsidies should be binned.

What a better policy would look like
That should be just the beginning. Politicians, for the most part, have refused to raise taxes on fossil fuels in recent years, on the grounds that making driving or heating homes more expensive would not only annoy voters but also hurt the economy. With petrol and natural gas getting cheaper by the day, that excuse has gone. Higher taxes would encourage conservation, dampen future price swings and provide a more sensible way for governments to raise money.

An obvious starting point is to target petrol. America’s federal government levies a tax of just 18 cents a gallon (five cents a litre)—a figure that it has not dared change since 1993. Even better would be a tax on carbon. Burning fossil fuels harms the health of both the planet and its inhabitants. Taxing carbon would nudge energy firms and consumers towards using cleaner fuels. As fuel prices fall, a carbon tax is becoming less politically daunting.

That points to the biggest blessing cheaper energy brings: the chance to inject some coherence into the world’s energy policies. Governments have a legitimate role in making sure that energy is abundant, clean and secure. But they need to learn the difference between picking goals and deciding how to reach them. Broad incentives are fine; second-guessing scientists and investors is not. A carbon tax, in other words, is a much better way to reduce emissions of greenhouse gases than subsidies for windmills and nuclear plants.

By the same token, in the name of security of supply, governments should be encouraging the growth of seamless global energy markets. Scrapping unfair obstacles to energy investments is just as important as dispensing with subsidies. The more cross-border pipelines and power cables the better. America should approve Keystone XL and lift its export restrictions, while European politicians should make it much easier to exploit the oil and gas in the shale beneath their feet.

This ambitious to-do list will drive regiments of energy lobbyists potty. But for the first time in years it is within the realm of the politically possible. And it would plainly lead to a more efficient and greener energy future. So our message to politicians is a simple one. Seize the day.

Zo, dat is andere koek dan de Telegier!

www.economist.com/news/leaders...=nlw|hig|15-01-2015|