Onderwerp: Zeebeest koerst Oost. Vakantie 2015.

Sloe Gin schreef :
Dat "zeikwater"komt van de sluisdeur af die bij deze sluis omhoog gaat en je er dus onderdoor vaart.Op bijgaande foto zie je een deur van de betreffende sluis hangen.
Komt vaker voor hoor , o.a. bij de sluizen in de Ems en het Dortmund-Ems kanaal maar ook in Nederland , bijv. bij , als ik me goed herinner, het Merwedekanaal, A'dam Rijnkanaal en Lekkanaal.Kun je inderdaad erg nat worden als je niet oppast .
Er zijn ook nog sluisdeuren die naar beneden zakken en dus onder water verdwijnen bijv. bij de sluis in Oldenburg waar je het Küstenkanaal in vaart. Daar komt Albert denk ik ook nog wel door.
Ad

Weer heerlijk om een Albert verhaal/verslag te lezen.
Soms moet ik grinniken om je uitdrukkingen, en dan kijkt mijn betere wederhelft mij soms aan of alles wel helemaal goed met mij gaat.

Limburg heb ik ook nog leuke herinneringen aan, in een T2 bus nauwelijks de Cauberg opkomen, en het mooie landschap daar.

Ik versta de Limburgers alleen niet zo goed, maar dat heb ik ook met Friezen, Urkers, en Twentenaren ...



Bedankt Albert voor het delen van je avonturen!

Kom je volgende keer even een bakkie doen hier in Maastricht dan?
Gezellig... Limburgs spreek ik na 20 jaar nog steeds niet...

Stefanvanvee schreef :
Begin dan maar eens met Mestreech i.p.v. Maastricht
Ik heb er gewoond vanaf mijn 3de tot mijn 7de en ben dat @#$%^& accent nog steeds niet kwijt
Ad

Weer bedankt voor jullie support.
We naderen trouwens het einde van de reis, na deze komen er nog twee aflevering en dan is de koek op.
@Ad, diesel bunkeren op de Geeste is over en uit maar die steiger voorbij de laatste brug, heeft nog steeds een mooie kippenbrug naar de wal.
@Sloe Gin, brugzeikertjes komen toch alleen maar in Den Haag voor?




Vrij. 24-07-,15. Zonnig. Warm. Var.2-3.

‘Het loopt al tegen enen en zo te zien is het felle al van de ebstroom af, we moeten maar eens zachtjesaan vertrekken.’
Op de Weser steken we, schuin tegen de stroom in, over naar de linkeroever en koersen dan stroomopwaarts.
Het is druk op straat met; grote en kleine zeeschepen, een hopperzuiger die bezig is de vaargeul op diepte te houden, een paar slepers die op een grote containerboot afgaan, wat binnenschepen en een stuk of wat jachtjes.
Van al die boten hebben we hoegenaamd geen last, tot we een grote “Polizei” kruiser tegenkomen.
Veel pk’s maar weinig verstand, is ook nu weer eens van toepassing.
Het kreng trekt, buiten een flinke boeggolf, een diepe kuil gevolgd door een hekgolf van formaat skischans.
Zeebeest steigert, duikt en steekt dan haar kont naar de hemel als een krolse kat die de kater uitnodigt.
Dat alles, ondanks dat ik de regulateur naar deadslow heb teruggetrokken, met zulke heftige rukbewegingen, dat de toch goed vast gesjorde mast, bijna een decimeter over de rollen naar voor en achter rijdt.
Ik loop de sjorringen na en zet alles nog strakker en Marjanne kijkt binnen of er wat stuk is gegaan maar gelukkig had ze, uit gewoonte, voor vertrek alles zeevast gezet.
‘Wat een stelletje klootzakken zeg! Van binnen en zeevaart heb je geen last maar zo’n verdomde kutsmeris die wel anderen weet te vertellen wat ze doen en laten moeten, zal je wel even een flink schade laten oplopen!’
‘Rustig aan jochie, er is uiteindelijk niets stukgegaan en het is maar goed dat ze jouw handgebaar niet hebben gezien, denk je niet?’
‘Bedoel je het vermanende Hollandse vingertje, wat is daar mis mee?’
‘Wat daar mis mee is? Nou om te beginnen was het niet je wíjsvinger die je opstak en de benaming schweinhund zouden ze je, wanneer ze het gehoord hadden, ook niet in dank hebben afgenomen.’

We naderen Elsfleth, dat ligt daar waar de Hunte in de Weser uitmondt.
Al van ver zie je de vloedkering, die moet voorkomen dat het land tussen Elsfleth en Oldenburg bij stormvloed onderloopt.
We steken de Hunte op en kachelen door het openstaande sperwerk.


Net door het stadje heen ligt aan stuurboord nog een scheepswerf, met op de helling een of andere oude driemaster.


Voor de rest is de Hunte een saai, bochtig riviertje.
Hoewel, saai is het voor jachies maar groter spul moet hier verrekte goed oppassen
Zelf ben ik hier, behalve met jachtjes ook al een keer of wat met een coaster geweest en dat was met de stroming en de neer in de krappe bochten best spannend.
Nog niet zolang geleden is er ook een binnenschip dwars over de rivier vast komen te zitten met neus in de ene en de kont in de andere oever.
Toen het eb werd boog hij steeds verder door en brak.
Er moest een grote drijvende bok uit Holland komen om het wrak te verwijderen en de rivier weer bevaarbaar te maken.

Het loopt tegen vijven, wanneer we afmeren in Oldenburg.
Alweer wil Marjanne niet winkelen, verdraaid, ze zal toch niet van haar geloof gevallen zijn?
We gaan uitgebreid douchen en daarna het eten voorbereiden.
‘Schat, ik maak het wel af, dan kan jij waterladen, ja?’
‘Goed moppie dat doe ik.’
Op de steiger loopt een waterleidingen en tappunten zijn er ook, alleen zit er bij iedere kraan een bordje dat dit géén drinkwater is.
Da’s weer echt Duits.
In Holland hangen ze bordjes bij de tappunten die je aanmoedigen om, i.v.m. legionella, de slang eerst goed door te spoelen.
Hier durven ze zelfs dat niet te zeggen en komt het er op neer dat ze wel water aanbieden maar tegelijkertijd zeggen dat het levensgevaarlijk kan zijn wanneer je van dat aanbod gebruik maakt.
Het lijkt wel op iets van, een schaaltje bonbons presenteren en er bij zeggen: “Je moet zelf weten maar ze kunnen wel eens vergiftigd zijn”.
Eigenlijk moet ik lak hebben aan die bordjes maar omdat de tanks nog redelijk vol zitten laat ik deze “bonbon” aan me voorbij gaan.

Za. 25-07-,15. Bew. SW 2-3

Omdat we het lange Küstenkanal, waar zo goed als geen ligplaatsen voor jachtjes zijn, in één keer willen doen, gooien we om 05:30 de trossen los.
Helaas, het is pal laagwater en we zitten nog voor we de box uit zijn vast in de blubber.
Ook met vollekracht achteruit komen we wel net de box uit maar niet verder dan dat.
Ik zet de schroef stil en de motor af.
‘Oké, eerst ontbijten we zien wel wanneer we weer genoeg water onder de kiel hebben.’
Pas om 06:45 komen we zover los dat we met de kiel door de bagger naar het diepere deel van de haven ploeteren en richting sluis kunnen varen.
Ook daar duurt het een behoorlijke tijd voor de kolk aan onze kant staat en we na een behoorlijk tijdje wachten op een binnenschip, als tweede, mogen invaren.
07:45 Uit de sluis, de lange rit kan beginnen.
De tocht over het Küstenkanal is lang en oersaai, bovendien krijgen we veel regenbuien en windstoten, 7-8 bft. over ons heen.
Wanneer we achter de heen en weer zwiepende ruitenwissers naar buiten kijken, zijn Marjanne en ik het er roerend over eens dat de stuurhut zijn gewicht in goud waard is.
Wanneer we dan ook nog een Hollands zeiljachtje tegenkomen waarvan de roerganger in oliegoed met hangende schouders druipend staat af te zien, hebben we zielsveel medelijden met de man... en knikken elkaar tevreden toe.

Bij Dörpen draaien we stuurboord uit de Ems ofwel de, hier nog gekanaliseerde, Eems op.
Nog geen mijl verder, komen we Sluis Bollingerfähr tegen.
Het schutten gaat vlot dus in plaats van afmeren achter de sluis, gaan we door op zoek naar een rustiger plekje in een zijwater.
Dat vinden we, nog geen mijl voor de volgende sluis.
Aan stuurboord, in een doodlopend zijwater zien we een paar drijvende steigertjes.
De zon is intussen weer tevoorschijn gekomen dus hoeven we, om af te meren, niet onze HEMA fietspakjes aan te trekken.
Aan het eerste steigertje ligt een motorjoekel aan het verste eind, dus maken wij vooraan vast.
Hoewel er mooie rvs bolders staan om op vast te maken, is de steiger zelf zo verrot dat ik bij de eerste bolder de bouten door het hout trek.
Met flink tegen de rest aantrappen, kom ik er achter welke we, met enige voorzichtigheid, wel kunnen gebruiken.
De wrakke loopbrug naar de wal, is aan weerszijde “afgesloten” doormiddel van een ketting en hangslot.


Bovendien staat er een scheve paal met een bord dat aangeeft dat het verboden is om het terrein te betreden.
Niet dat ik veel lust heb om hier - right in the middle of nowhere - te gaan stappen.
Van de Duitse buurtjes hoor ik dat het gebouw op de oever vroeger een hotel met restaurant was maar dat er nu Oost Europese gastarbeiders van de Meyer Werft te Papenburg wonen.

Er komt een Hollandse motorboot kijken of er nog plek is.
Langzaam vaart hij voorbij maar vindt nergens genoeg ruimte om aan te leggen.
Hij keert en vaart weer richting Ems.
Aan de andere twee steigers, waar met een beetje schikken best een plekje vrijgemaakt kan worden, kijkt iedereen even de andere kant op.
Oké, hij heeft er ook nog een flinke rubberboot achter hangen maar die kan hij makkelijk even langszij nemen.
Wanneer hij me passeert, kan ik het niet laten om - hoewel het een snelle motorjoekel is - hem terug te roepen en langszij te nemen.
‘Ja Martje, ik weet dat dit verraad is ten opzichte van mijn medezeilers maar wanneer zijn Germaanse mede motorjoekelaars het laten afweten, kan ik, als Hollander, hem toch niet laten zakken?’
‘Je ben een watje eersteklas en ik hou van je.’

Zo. 26-07-,15. Zon, warm. W 3-4.

Na de volgende sluis zitten we weer op getijde water en om ten volle van de ebstroom te kunnen profiteren, moeten we er om negen uur door zijn.
Om acht uur zie ik ook op de buurboot wat bewegen.


Mooi, die hoef ik niet meer te porren.
Om 08:30 we hebben al ontbeten, gooit eerst de buurboot los, waarna Zeebeest volgt.
08:55 In sluis Herbrum.
09:05 Uit de sluis.
Zo kort na de sluis is er van stroming nog niets te bespeuren maar na een half uurtje geeft de GPS aan dat we al een klein mijltje stroom mee hebben.
Het zal me niet verbazen als we straks een goeie acht knopen over de grond maken.
‘Albert, hoe laat zijn we in Emden? Ik moet nu onderhand weer eens wat verse proviand inslaan.’
Ik kijk naar de oevers die steeds sneller voorbij gaan.


‘Emden? Vandaag niet meer.’
‘Wat, morgen pas?’
‘Nee, morgen ook niet en om eerlijk te zijn denk ik dat we er dit jaar helemaal niet meer komen, nee moppie, als het zo doorgaat, kan jij, aangenomen dat zondags de grootgrutters daar open zijn, vanmiddag nog de schappen leegtrekken bij Appie Heijn in Dronken Delfzijltje.


Albert.

Wanneer we dan ook nog een Hollands zeiljachtje tegenkomen waarvan de roerganger in oliegoed met hangende schouders druipend staat af te zien, hebben we zielsveel medelijden met de man... en knikken elkaar tevreden toe.

We kennen dat gevoel

T'is toch net een zuurstok... Hij lijkt niet op te kunnen, maar plotseling wordt je toch geconfronteerd met het einde.
Nou ja, dan kun je ook weer aan een verse met een andere smaak beginnen. (sprak hij na 2 wortelkanaal behandelingen...)
Groeten, Peper.

Jutter schreef :
Ik ook, alleen ben ik dan degene met de hangende schouders

Ik ook, daarom vorige maand ook een Motorsailer gekocht!

Zo. 26-07-’15. Zonnig. Warm. W 3-4.

Bij Papenburg passeren we de Meyer Werft, waar ze de grootste cruiseschepen bouwen.






Door benedenstrooms - drie mijl voor Emden - de stormvloedkering te sluiten, komt er in de smalle, relatief ondiepe Eems, voldoende water te staan om zo’n oversized rondvaartbootje, voor afbouw naar de Eemshaven te slepen.

Met de stroom in de kont vliegen we de Eems af langs Weener, Leer, het Emssperrwerk en Emden.
Voorbij het end van de geleidingsdam steken we, de hier vrij brede Eems, over en passeren om 14:10 de hoofden van het Zeehavenkanaal van Delfzijl.
14:30 Afgemeerd bij Neptunus.

Ma. 22-07-,15. Regenachtig. SW 5-6.

‘Martje, de gasolie bunkers, de zoetwatertanks, de storerooms en zelfs de accu’s zijn afgeladen tot aan hun strot en wij zelf zijn, dankzij de voortreffelijke douches van Neptunus, net zo fris en fruitig als een paar pas gewassen babybilletjes en omdat Delfzijl, wat mij betreft, verder niets te bieden heeft kunnen we onderhand wel vertrekken, niet?’
‘Ja prima maar moeten we niet eerst de mast zetten?’
‘Nee, dat wil ik pas na Groningen doen want anders moeten we de staandemasten route door Stad volgen. Ik ga liever direct door de Oostersluis, dan kunnen we vanavond aan een lekker rustig steigertje op het Reitdiep liggen.’

10:45 Vertrek.
Ik roep de Zeesluis op voor een schutting richting Stad.
‘Zeebeest, bent u een zeiljacht?’
‘Huh, ja dit is een zeiljachtje, hoe zo?’
‘De Eelwerderbrug over het Eemskanaal is aangevaren door een vrachtschip en kan niet open. We weten nog niet hoelang het duren gaat maar in ieder geval een dag of wat en misschien wel een week, over.’
‘Die Eelwerderbrug is toch dat hoge ding bij Appingedam?’
‘Ja maar die heeft niet meer dan vijf meter doorvaarhoogte.’
‘Dan is er niets aan de hand, m’n mast ligt plat en ik heb aan tweemeterzeventig al genoeg.’
‘Komt u maar door.’
11:05 In de Zeesluis te Farmsum.
11:15 Uit de sluis.

Het Eemskanaal heeft mij, in al zijn saaiheid, nooit kunnen bekoren en ook nu weer ben ik blij wanneer we het, bij de Oostersluis in Stad, verlaten.
‘Moppie we hebben geen haast, zullen we de toeristische route over Zoutkamp, Dokkum, Leeuwarden naar Harlingen nemen?’
‘Ja leuk maar in Dokkum en Leeuwarden wil ik wel winkelen, dus niet stiekem voorbij varen.’
‘Ja baas, goed baas.’

Na de sluis volgen we het Van Starkenborghkanaal een stukje en draaien bij de Platvoetbrug het Reitdiep op.


Om 18:30, meren we af aan een steiger die midden in nowhere land langs het riet staat.
Na het eten en de afwas, zitten we met een glas wijn onder de kuiptent om ons heen te kijken.
Opeens begint Marjanne te lachen en zegt: ‘De mensen zullen wel denken dat we mesjogge zijn.’
Ik kijk haar vragend aan...’huh?’
‘Ik bedoel, wie doet er nu de Staande Mast Route met de mast plat?’

Di. 28-07-,15. Bew. Regen. WSW 4-5.

Omdat we er gister al vroeg in lagen, zijn we ook vroeg wakker.
In de stuurhut kijk ik, terwijl ik me uitrek, om me heen en zeg: ’Het is echt Hollands weer moppie, regen en sombere luchten, laten we maar meteen vertrekken, dan ontbijten we wel onder het varen.’
06:55 Vertrek.
07:20 Pass. Zoutkamp.




Op de Zoutkamperril worden de buien ietsje minder, als we mazzel hebben wordt het vandaag nog een keer droog ook.
Kijk Martje, loslopende biefstukken, paardenbiefstukken nog wel, jouw favoriete vlees! Zullen we aanleggen en een clandestiene slachting doen?’


‘Nee laat maar, ik wacht wel tot we bij die visser voorbij Dokkum zijn.’
‘Hè, wou je een visser slachten?’

We kachelen langs de zuidkant van het Lauwermeer door de Slenk naar het Dokkumerdiep.
Er staat in de buien een best poepie wind, iets van W 6-7 bft.
09:35 In de sluis te Dokkumer Nieuwe Zeilen, zijn in zes minuten geschut.
11:25 Vast in Dokkum.
We gaan eerst douchen en daarna de Dokkumermiddenstand blij maken.
Met dat alles zijn we - en dat is een record - nog net geen twee uur bezig.
13:15 Vertrek Dokkum.

Net voorbij Dokkum scoren we aal, één pondje nat en één pondje gerookt.
Omdat we niet persé haast hoeven te maken, houden we het al om halfvier voor gezien en leggen aan bij een Marrekrite steigertje, ergens tussen Birdaard en Bartlehiem.


De wind neemt af, de lucht begint te breken en zowaar, de zon komt er door.
Hoewel we midden in de bush bush zitten. zijn we niet alleen.
Het weiland naast ons wordt, heel gezellig, bevolkt door stiertjes en ganzen.


Wo.29-07-,15. Half bew. SW 4-5.

08:40 Vertrek.
We krijgen vlak voor Leeuwarden weer een beste regenbui, met WSW
wind 6-7 bft. voor de kiezen.
Vanachter de ruitenwissers kijkt het gezag naar dit natuurgeweld,
waarop ze aangeeft dat ze eigenlijk niets nodig heeft en wat haar betreft zonder aan te leggen kunnen doorgaan.
11:10 Door Leeuwarden.
14:40 Vast in de verenigingshaven binnen de sluis te Harlingen.
‘Martje, als eerste zetten we de mast, daarna mag je winkelen tot je een ons weegt.’
‘Je bent echt té goed voor deze wereld.’
‘Hm, dat klinkt bijna als een dreigement.’

Do. 30-07-,15. Regenbuien met windstoten.

Het weer is de hele dag “Jantje lacht, Jantje huilt”, dus hebben we een havendag met veel winkelen en schuilen in zaken waar we anders nooit komen, met als gevolg dat ik lekkere dingen zie die ik beslist even moet proeven.
Wanneer we weer aanboord zijn en ik geen trek in brood heb, zegt Marjanne: ‘Nee jochie, je bent helemaal niet grieperig, je bent gewoon stampvol van al die ongezonde rommel die je hebt lopen kanen.’
s’Avonds, wanneer ik even op het ZF kijk, zie ik een berichtje van Michel, die meldt dat hij ook in Harlingen ligt, in de Noorderhaven.
Natuurlijk zoeken we de Beauty op en hebben het heel gezellig.

Vrij. 31-07-,15. Zon. Warm. W 1-3.

Bij het opstaan blijkt dat de zomer weer terug is.
We zien overal om ons heen boten die, met een mooi weekend in het verschiet, vaarklaar gemaakt worden.
Marjanne haalt, omdat we toch nog moeten wachten op het tij, nog even wat verse broodjes.
Om 11:30 is het voor en achter.
Wanneer we het haventje uitvaren, gaat net de sluis open voor een hele vloot jachtjes, waar we achter aansluiten en als een van de laatsten nog net met deze schutting meekunnen.
Buiten deelt de uitvarende vloot zich in tweeën.
Eén deel kachelt rechtuit langs de Pollendam naar de eilanden, het andere deel, waaronder wij, slaat af naar de Boontjes.
Omdat wij, zeker met dit lichte weer, nu niet bepaald bij de snelle jongens horen, loopt de vloot steeds meer op ons uit.
Behalve één, een tweemastertje, waar we langzaam maar zeker op inlopen.
Opeens, net wanneer we hem gaan pakken, start hij zijn motor, draait zijn genua weg en loopt op ons uit.
‘Wat een onsportieveling zeg!’


Marjanne start de motor en zegt: ‘Niks onsportief, hij heeft gelijk de wind is op en ook ík wil wel vandaag nog ergens komen. Draai jij de zeilen even weg?’
‘Ja baas, goed baas.’


Albert.

Ik voelde iets van een leegte, maar wist niet wat het was... Opeens wist ik het! Ik had Albert zijn verhaal nog niet gelezen.
Met enige weemoed constateer ik dat we langzaam aan naar het einde gaan... Het is echt zo: lekker is maar ene vinger lang!
Groeten, Peper.

Ik wil met Babbels niet meer weg, moet een stuurhut en ruitenwissers.
Bedankt he??

Albert 45 schreef :
Dat klop niet helemaal hoor. Ook bij HW , meestal spring ( dat moment gebruiken ze altijd samen met wind uit de NW tot N hoek) komt er voldoende water in de Ems , alleen niet lang genoeg om het hele stuk heel langzaam te halen.Nog meer water zou ook te lang duren met de vrij geringe afvoer van de Ems uit het achterland.
Soms stoppen ze ook onderweg nog een tij over omdat immers de stuw weer open moet , samen met HW als ze daar door gaan.
Ad

Dubbelposting

Lieve lezertjes, dit wordt de laatste aflevering van "Zeebeest koerst Oost".
Mijn dank voor jullie waardering en wie weet brengt komend seizoen weer materiaal voor nieuwe verhalen.

A.




Vakantie 2015.

34.


We motorboteren, nog steeds op de Boontjes, richting Kornwerderzand.
Opmerkzaam gemaakt door een Bavaria die naast de geul vastzit, kijk ik om me heen en ja hoor, uit richting Harlingen, komt er een RIB aangestormd.
Het is niet een van de “aasgieren” maar een echte redder van de KNRM.


‘Gaat hij niet een beetje al te hard langs die boten?’
‘Dat valt wel mee, zolang hij planeert, maakt hij niet al te veel golven. Pas wanneer hij tegen planeren aanzit, trekt hij een zeetje waardoor ik de neiging krijg om hem af te schieten.’
‘Ja, maar waarom vaart hij zo hard? De zee is spiegelglad, het komt toch niet op een uurtje aan, zo verbruikt hij alleen maar veel brandstof, toch?’
‘Ja, maar je vergeet een ding, het is vallend water. Nu lukt het misschien nog maar over een uur kunnen ze het schudden en moeten ze vannacht terugkomen om het nog eens te proberen. Als dan straks de wind weer aantrekt, liggen ze met die Bav ook niet bepaald in Abrahamsschoot.
De reddingboot komt dichterbij, mindert vaart en trekt even een interessante hekgolf.


Terwijl zijn mannen de sleeptros in orde maken, steekt de schipper als groet zijn hand op en ik groet terug. ‘Kijk Martje die golvenmaker heeft van huis uit toch manieren meegekregen.’
Dan gaat de vaart er zowat helemaal uit en vaart hij voorzichtig de geul uit.






En kruipt bij de Bav langszij.



Intussen komt er een hele vloot jachtjes, over de volle breedte van de vaargeul, uit de voorhaven van de sluis gestormd, dus schenk ik daar mijn volle aandacht aan.

13:35 Voor de draaibrug van Kornwerd.
14:55 In de sluis.
15:15 uit de sluis.

Marjanne wil naar het Gaastmeer, dus liggen we, om 17:10, voor de sluis te Workum tegen dubbelrood aan te kijken.
Na de sper worden we snel geschut.
We leggen na de laatste stadsbrug nog even aan voor een vakantiewasje en gaan weer verder.
19:35 Komen ten anker op het Grote Gaastmeer, 2.30 m. water, 16 m. ketting.
Het vakantie wasje hangt te drogen aan zeereling en verstaging.


Marjanne, die onderweg alles al heeft voorbereid, zet het eten op en ik maak me nuttig met de kurkentrekker.

Za. 01-08-,15. Zon. Warm. SE 3-4.

Achter het skûtsje met jongelui, dat hier gisteravond al lag, hangt nog steeds het valkje met zijn grootzeil gepiekt.
Nu waait het niet hard of zo maar toch, wat voor moeite is het om het zeil even helemaal te strijken en op te doeken?



‘Albert, ik wil stores inslaan voor het weekend. Nu ga ik het liefst naar Workum maar ik wil eigenlijk ook snoekbaarsfilet halen in Heeg...’
Ze kijkt me aan met haar “onschuldige-kleine-meisjes-blik” en weet bij voorbaat al hoe het afloopt.
‘Goed lellebel, jij je zin, we gaan naar allebei.’

08:15 Anker op.
Onderweg naar Heeg komen we Dion met de “Keiko” tegen.
(De foto is niet al te scherp maar allee, beter dit dan niets).


09:35 Vast in Heeg.
Eerst lopen we even naar Stentec om eindelijk de nieuwe accu voor de minilaptop in ontvangst te nemen.
Ze verontschuldigen zich voor het feit dat het zolang heeft geduurd maar dat is wat mij betreft niet nodig, het lag niet aan Stentec maar aan de leverancier.
‘Zo moppie dan kunnen we nu naar Workum.’
Ze kijkt me aan met een blik die een minder dapper man op de vlucht zou doen slaan.
‘Dat had je gedroomd jochie, eerst snoekbaarsfilet halen!’
‘Goed, maar dan wil ik wel een broodje haring, want ik voel me toch een partijtje flauw, niet tekort!’
Ze knikt genadiglijk van ja. ‘Maar dan niet ook nog eens zeuren om een ijsje.’
‘Ja oma, goed oma.’

Hoe laat we vertrekken uit Heeg? Kweetniet, ben al zo onthaast dat de discipline het af en toe laat afweten en het logboek de eerste is die het moet ontgelden.
Met dit zuidoostelijk windje zeilen we in een ruk tot aan de spoorbrug van het lijntje Leeuwarden - Stavoren.
Onderweg komen we Liz en Dennis met de “Proost” tegen.
‘Waar gaan jullie heen?’
‘We gaan ankeren op het Gaastmeer en jullie?’
‘Marjanne gaat eerst even de Workumse middenstand rijk maken, daarna gaan wij ook naar het Gaastmeer.’
‘Mooi, dan zien we jullie daar wel.’

12:05 Vast in Workum.

Om 14:10 laten we een tevreden Workumse middenstand achter en motorboteren naar het Gaastmeer, waar we langszij gaan bij de voor anker liggende “Proost”.
We genieten van het gezelschap én de bijzonder lekkere hapjes die Liz presenteert.
Wanneer Dion dan ook nog langszij komt, is de mini ZF meeting compleet.


Dion moet jammer genoeg later weer naar de thuishaven maar wij blijven liggen en hebben het, tot ‘s avonds laat, reuze naar ons zin bij Liz en Dennis.

Zo. 02-08-,15. S 2-3. Zon.

Even na zeven zijn we al wakker maar op de “Proost” is nog geen leven te ontdekken.
We eten een boterham uit het vuistje, drinken een flinke mok koffie en overleggen.
Zonder afscheid vertrekken is niet netjes maar mensen wakker maken, alleen maar om gedag te zeggen, is ook niet alles.
We besluiten om er toch maar stilletjes vandoor te gaan.

07:35 vertrek.
We kachelen op de motor naar Stavoren.
Omdat de weerberichten voor morgen zuidoostenwind afgeven, besluiten we om vandaag te blijven liggen.

12:15 Vast in Stavoren, pluggen meteen het infuus er in, want de service accu kan wel weer wat prik gebruiken.
Op een of ander manier ontmoeten we op deze thuisreis achterelkaar bekenden, vooral ZF leden en ook hier is het prijs en zitten we
’s avonds aan een picknicktafel in het gras, heerlijk te gourmetten met Sloe Gin en echtgenote, ofwel Bert en Annelies.

Ma. 03-08-,15. Zon. SE 3-4.

07:00 Vertrek Stavoren.
07:25 Door de sluis.

Het is heerlijk om weer eens op ruimwater te varen en eigenlijk veel te vlug arriveren we, om 10:10, in Andijk.

Di. 04-08-,15. Havendag.

De monteur die we bij de alternator halen, kan het probleem niet oplossen maar weet wel te achterhalen dat het ruilexemplaar, dat we in Duitsland in ons maag gesplitst kregen, er een is voor een aluminium schip.
Uiteindelijk is het een ZF lid, niemand minder dan onze eigen Sprokkie, die het probleem met een extra elektriek touwtje en wat stuivertje wisselen met de anderen, feilloos weet op te lossen.

Wo. 05-08-,15. Zon. Zeer warm. SE 2-3.

Marjanne moet en zal vóór we naar huis gaan, toch nog een keertje naar het vogeleiland.

16:45 Vertrek Andijk.
18:10 Vast op het Kreupeleiland.

Na het eten en de afwas, gaat Marjanne al die lange steigers op en afmarcheren en ik luister, heel plichtsgetrouw, naar het lek.

Do.06-08-,15. Half bew. SE 1-3. Later WSW 5.

09:25 Vertrek
13:45 Door het Naviduct.
17:45 Vast in Edam bij werf CORBA.
We strijken de mast.

Vrij. 07-08-,15.

Wanneer ’s morgens de werfbaas weer aanwezig is, laat ik hem het kapotte riemblad van Loodje zien.
‘Dat valt onder de garantie.’
Hij haalt zondermeer een nieuwe riem van een Lodestar in de showroom. ‘Alsjeblieft.’
Als dat geen service is...
We bedanken Cockie - Cor Baas - hartelijk en varen meteen door naar de kettingbrug om het konvooi van 09:30 niet te missen.
We zijn de enige deelnemer aan dit konvooi dus gaat het allemaal soepel en snel, zodat we om 09:50 al door heel Edam zijn.

11:05 Meren af langszij onze Ark.
Nog voor de trosjes vastzitten, springt onze kat aanboord wrijft luid spinnend langs onze benen.
Dan gaat ze ons, al mauwend en steeds omkijkend of we haar wel volgen, voor naar de voordeur.
‘Zo zeg, ze doet alsof we maanden zijn weggeweest.’
‘Dat zijn we ook jochie, twéé maanden en één dag om precies te zijn.’

Dit is het einde van deze trip maar nog lang niet het einde van zeilseizoen 2015.
We gaan nog naar Friesland, Engeland - Southwold - en weer naar Friesland en pas half oktober leggen we Zeebeest op voor de winter.
‘Albert, het is dat de bruggen niet meer draaien, anders...’
‘Ja, inderdaad, het wordt tijd dat we een plekje aan het grote water krijgen.’


Albert

Bedankt weer Albert.
Hopelijk weer een mooi zeilseizoen voor de boeg, zodat we in de winter weer kunnen genieten van je verhalen!

Aan alle lekkers kom een eind
Bedankt weer, Albert.
Ik (we) kijken al uit naar je volgende verhalen.

Hup Albert, snel weer varen, dan komen er tenminste weer nieuwe verhalen! Fijn seizoen alvast!

Albert, dank voor je verhaal. Boeiend verteld en leuk gedocumenteerd met foto's. Jammer dat het weer 'voorbij' is. Ik hoop dat je jouw andere belevenissen toch ook hier wilt publiceren.

A propos: Hoe is 't met je been? Ik denk dat ik niet de enige ben die hoopt dat je been niet in de weg staat van boottochten die weer een verhaal opleveren.
Groeten, Peper.

Genoten van je mooie verhalen Albert.

Albert 45 schreef :
Wel handig zo'n logboek.
Nu weet ik de exacte datum dat ik verslaafd raakte aan de Aldi T-Bonesteak welke Marianne over de BBQ drapeerde.


Tegenwoordig standaard aan boord als we naar een BBQ varen.

Bedankt, goede vaart en ons aller Nicolette zou roepen: Tot de volgende!

Bedankt Albert, gelukkig begint het vaarseizoen weer. Vallen we niet zo in een gat.

Leuk Albert dank!