Onderwerp: Project Jeanneau Sun Light 30 'Eau Revoir'

Wat een barbaren trouwens om een Jeanneau een Dehler interieur te geven.

Ik zou toch gaan voor een wit hoofdschot... is natuurlijk prsoonlijk maar het ruimtelijk effect is wel prettig bij deze afmetingen...

Gaat goed zo met die verf: daardoor gaat Berend Botje weer wat meer op L'avalanche lijken zoals het hoort

Ik vind het zo ook mooier. Onze 31 voetjes heeft ook een schot met een mooie houtnerf. Maak er maar een mooi schip van. In onze boot zaten eerst ook witte kussens. Maakte hem groot.... Met onze kinderen toch maar gekozen voor de blauwe kussens. Ik heb daarna de afmetingen weer opgenomen. Het gekke was dat deze met de blauwe kussens gelijk is gebleven

Ik vind het persoonlijk veel mooier zo dat je het houtlaagje ziet! Meer bootachtig.
Ga je nu het laagje fineer (als het fineer is) vervangen of kan je die witte meuk goed wegkrijgen?

Voor zover ik nu kan inschatten is vervangen van het fineer (gelukkig..) niet nodig. Ik krijg de laatste restjes er ook wel af.

Het is verdorie al weer meer dan een jaar geleden dat ik wat over onze boot gemeld heb! En dat terwijl er in de tussentijd toch echt wel wat gebeurd is...

Tijd voor een update dus!


Onderwaterschip aanpakken.

Zoals al voor de aanschaf hier besproken zag het onderwaterschip er niet helemaal jofel uit. Nadat Olav Cox zijn licht er op had laten schijnen en had ingeschat dat het volgens hem in ieder geval geen structureel probleem was en met wat geluk gewoon lokaal gerepareerd kon worden, zijn we tot aanschaf overgegaan. Uiteraard wel pas na de nodige prijsonderhandelingen...

Nadat we er eerst een half jaartje mee gevaren hadden was het najaar 2013 tijd om de boot op de kant te zetten en het probleem aan te pakken.



De boot heeft jaren geleden een (professionele) osmose-behandeling gehad. Het leek er op dat de laag die ze na het schillen weer hadden aangebracht (waarschijnlijk Interprotect) niet goed heeft gehecht. Op diverse plekken was deze losgelaten en kon op bepaalde plaatsen ook weggekrabd worden. Nadat ik de anti-fouling had afgekrabd, bleek dat des te meer. Vooral aan de voorkant van de boot waren hele stukken samen met de anti-fouling losgekomen, en kon ik met iets meer moeite zo een heel stuk kaal maken tot op het laminaat.
Het overgrote deel zat gewoon goed vast, maar toch waren er over de hele boot diverse plekken waar ik met weinig moeite de laag af kon krabben. Wel waren al die plekken kurkdroog, ik heb geen blazen gezien met vocht er onder, behoudens een stuk of 5 hele kleintjes aan de achterkant van de boot, gegroepeerd bij elkaar.



Het lokaal repareren zat me toch niet helemaal lekker, met zoveel losse stukken; hoe vast zou de rest nu echt zitten? Daarom toch maar besloten het rigoureus aan te pakken en de boot kaal te halen... dan maar wat meer tijd investeren...

Dat kaal halen had ik natuurlijk met een gelplane kunnen doen, eventueel uitbesteed, maar omdat de laag al zo los bleek te zitten ben ik eerst maar eens met een verfbrander en scherp plamuurmes aan de gang gegaan. Wat bleek: met weinig moeite stak ik er zo hele repen af, wellicht een teken dat ook op de plekken waar het nog vast leek te zitten en het er met de krabber niet afkwam, toch wel een hechtingsprobleem bestond...



Op die manier heb ik samen met mijn buurman (verstopt op de foto hieronder...) het hele onderwaterschip kaal gehaald door te krabben en daarna te schuren. Eerlijkheidshalve moet ik wel vermelden dat een groot deel van de boot een stuk lastiger kaal te halen was, daar kostte het krabben heel wat meer moeite. Al met al moest ik er wel een paar weekenden in steken, maar toen was hij ook mooi kaal.

Het rotwerk van de klus (schuren...) ben ik al bijna weer vergeten.






Dan de kiel... daar zat ook weinig stroomlijn meer aan. Hele stukken plamuur waren losgekomen, zodat er grote deuken ontstaan waren. Dat kan natuurlijk niet, dus die kiel moest ook kaal.
Gebaseerd op de goede ervaringen die ik hier gelezen had, heb ik daarvoor een Tercoo schijf gekocht, een tweeschijfs. Een geweldig ding is dat! Binnen de kortste keren heb je alles tot het kale staal er af.



Na het kaalhalen is de kiel meteen in de epoxy gerold, om roestvorming tegen te gaan.


Even wachten op de juiste temperaturen, en toen was het tijd voor opbouwen!

De romp is in totaal 9 lagen epoxy gerold, twee daarvan een beetje verdikt met stewatix (een soort aerosil), en de 4 laatste voorzien van koperpoeder. Tussendoor uiteraard ook nog geplamuurd. Ook de kiel is op die manier weer mooi strak gemaakt.

Het rotwerk van de klus (schuren...) ben ik al bijna weer vergeten.







En toe was het klaar!

Het onderwaterschip mag er weer zijn en ik hoef er de komende jaren als het goed is weinig aan te doen om het schoon te houden... als de kopercoating zijn werk goed doet.



Een belangrijk leermoment was: zet de boot voor zo'n klus de volgende keer dichter bij huis... Ik woon op een uur rijden van de jachthaven, en als je dan op zaterdag diverse verplichtingen hebt (zoals de sport van de kinderen) dan rij je niet om 1 uur nog naar de boot om even lekker te klussen. Dat is dan toch zonde van de reistijd (en brandstof... ik heb geen leaseauto). Netto blijven er dan eigenlijk veel te weinig weekenden over waarop je echt meters kunt maken. Het gevolg was dat de doorlooptijd volledig uit de hand is gelopen, mijn vakantie was inmiddels aangebroken toen ik de laatste lagen aan het opbrengen was...

Dus, een volgende keer (die hopelijk niet meer komt wat deze klus betreft bij deze boot...) vaar ik 'm de IJssel en het Twentekanaal op om dichter bij Lochem de wal op te gaan.

Bovenwaterschip aanpakken.

Het bovenwaterschip zag er niet uit. De striping was lelijk geworden, de stickers waren half vergaan, de romp had diverse beschadigingen en glans was ook ver te zoeken. De leeftijd van 26 jaar was de boot op dat punt goed aan te zien.











Het oorspronkelijke idee bij aankoop was dan ook om - mede gezien de positieve ervaring met de schilderbeurt van de Trident - het bovenwaterschip te gaan schilderen.

Toen de boot echter eenmaal op de kant stond voor de onderwaterschipklus, bekeek ik het nog eens wat nauwkeuriger en moest concluderen dat de gelcoat op zich eigenlijk in een goede staat was. Een kleine poetsbeurt bracht zelfs weer een prima glans naar voren. Omdat het eigenlijk zonde is om een goede gelcoat te gaan schilderen, was het idee geboren om de schilderbeurt te vervangen door een polijstbeurt en reparatie met gelcoatplamuur. Het schilderen was van de baan!



Dus, een DAP polijstmachine gekocht, de boot gematteerd met korrel 1000 en 2000 en toen aan de slag met de Riwax Compound om het weer glimmend te krijgen! En dat lukte goed! Toch wonderbaarlijk hoe verweerd kunststof opknapt van zo'n polijstbeurt.

Het verwijderen van de afdruk van de stickers en striping bleek erg lastig. Ik moest behoorlijk ver schuren om van de afdruk af te komen. Daarna natuurlijk weer steeds fijner schuren en polijsten om het weer glanzend te krijgen. Beste klus... en daarna zag je bij bepaalde lichtinvallen nog steeds... Dat viel me toch wat tegen... Maar ja, hopelijk valt het minder op als de striping er weer op zit.





Inmiddels was ik ook aan het repareren geslagen van de beschadigingen in de gelcoat. Hoe langer je keek, hoe meer beschadigingen er in leken te zitten... Alles echt aanpakken zou kunnen, maar zou ook weer het nodige schuur en polijstwerk met zich meebrengen. Daarnaast zou het mooi krijgen van de spiegel ook een hele klus zijn. Ik had een groot gat dicht gemaakt waar eerst de walstroomaansluiting zat, en dat moest eigenlijk geschilderd worden om echt mooi te krijgen.

Gaandeweg bekroop me het gevoel dat ik er eigenlijk niet helemaal tevreden mee was, maar dat het maar moest zo. De boot stond inmiddels binnen om de striping aan te brengen en toen betrapte ik mezelf er op dat ik dacht: "als het dan nu niet zo mooi wordt, dan kan ik 'm altijd volgend jaar gaan schilderen...".

Ik dacht.. ik ben gek ook! Ik ben niet tevreden met wat ik nu aan het doen ben, de boot staat nu op de kant en binnen, waarom het dan nu niet ineens goed doen!

Duzzz... ik heb Rianne gebeld en verteld dat ik tóch ging schilderen gevraagd wat zij er van zo vinden als ik de boot tóch zou gaan schilderen. Ik denk dat ze even teruggedacht heeft aan het moment dat ik haar ooit een paar weken voor onze vakantie belde dat ik de kombuis uit onze Trident had gesloopt... Het gevolg zou namelijk zijn dat van de anderhalve week die we volgens de toenmalige planning waarschijnlijk nog zouden kunnen zeilen (mijn vakantie was immers al begonnen, zie bericht hierboven) bar weinig over zou blijven...
Gelukkig was zij het met me eens dat we het beter ineens goed konden aanpakken in plaats van half werk te doen. Dus, toen het thuisfront het er mee eens was, was de kogel door de kerk. De schuurmachine er op!


Dat gaf me meteen het excuus om de romp nog eens goed na te lopen op beschadigingen. Dat moet je dan natuurlijk nooit doen in het strijklicht van een looplamp... Bij iedere beschadiging, hoe klein ook, heb ik een stukje tape geplakt om daar later te gaan plamuren. Dit was het gevolg:




Het geeft wel een beetje een indruk van mijn redenen om het niet bij polijsten te laten...


Na plamuren, schuren, fijner schuren, nog fijner schuren, afplakken, ontvetten en een keer met een stofkleefdoek rond, was het tijd om te schilderen!
Gezien de ervaringen met de Trident was de keuze voor het type lak voor mij geen vraag meer (De IJssel Double Coat) en de kleur evenmin (AWLGrip Stars & Stripes).

Ik kan melden dat de vorige schilderbeurt geen toevalstreffer was... Het ziet er weer prachtig uit, als zeg ik het zelf. Ik laat de foto's maar voor zich spreken denk ik.

Het rotwerk van de klus (schuren...) ben ik al bijna weer vergeten.

(even een selfie tussendoor...)



















Ik kan jullie zeggen: ik heb geen spijt...

Eindelijk... te water!

Het filmpje dat ik daarvan maakte geeft een mooie indruk van de romp (vooral als je 'm in HD bekijkt); het spiegelt een beetje...




Toen hij in het water lag was het tijd om het dek een beetje in overeenstemming te brengen met de rest van de romp... Hoog tijd voor een fikse schoonmaakbeurt met de hogedrukspuit en daaropvolgend een polijstbeurt van alle gladde delen. Kwam die DAP machine toch nog van pas...
Nu glimt de hele boot in ieder geval.



Daarna was het eindelijk tijd om naar de thuishaven te varen... maanden te laat ligt hij dan eindelijk in onze eigen box.



Voor het mooie ook nog even een nieuwe en moderne Jeanneau sticker op de opbouw geplakt op de plaats van het sterk verweerde origineel.



En toen was hij toch eindelijk helemaal klaar!




...tenminste... voorlopig...

Tjee Hen3, ik heb je boot vorig jaar gezien in Ketelhaven toen je met hrt intrieur bezig was. Wat een verbetering dit. Geweldig om te zien. Gefeliciteerd ermee!

Wauw, wat een pracht van een boot zo!
P.S. mijn vrouw vraagt al of je ook in te huren bent...

Michel

mooi resultaat, weer als nieuw.
wel voorzichtig varen, je ziet elk krasje!

Mooi resultaat hoor!

msas schreef : Uiteraard moet ik nu vragen waarvoor ze me dan zou willen inhuren...

Erg mooi geworden. Het onderwaterschip is jaloersmakend glad!

ilCigno schreef : Nou... dat valt mee hoor... Ik denk dat je koko's boot er niet naast moet zetten...

Heb ook Double Coat gebruikt.....haalt het niet bij jou resultaat.

Ziet er fantastisch mooi uit Hendri!

Je zult het wel zien tijdens de Goulash.

En nu dan varen.....

Vinni

Wat een boef, hè. Zo'n klus en dan pas op het eind iets zeggen.
Sjiektefriemel!

Wanneer gaan we mijn boot in de 'Star and Stripes' zetten?

Niet 1 , maar 2 petten af, Hen3

Laat ik dan maar weer met veren komen, een hele bos ! mooi hoor !!

Wat vraag je voor zo'n schilderbeurt

Strak werk, prachtig.

Wow, geweldig!
Ik kom graag bij jou een workshop volgen, tegen de tijd dat ik aan verven toe ben Die geverfde naam vind ik al knap.

Ik neem aan dat je hebt gespoten? Kan me niet voorstellen dat dit met de roller gedaan kan worden.

Groeten van Paulien

1 nadeel van dit prachtwerk, je buiskap steekt nu echt heel erg af

Inderdaad echt klasse werk
@jasper schreef : Tja en nu moet je dus inderdaad ook een blauwe buiskap.